روحشان شاد و یادشان گرامی

استثنایی، در زبان نگنجد

غم عشقت به هر کس گفتنی نیست..بابا جانم💔 آبروی اندوه من…

عشق او ، غم نیست، شوق است

چه شود به چهره‌ی زرد من، نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من، به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را؟ که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود این عنایت و آن کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
تو کمان کشیده و در کمین، زنی ار به تیرم و من غمین
همه‌ی غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
همه جا کشی می لاله‌گون، ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیاله‌ی ما که خون، به دل شکسته‌ی ما کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی آن، زچه رو به سوی قفا کنی

چه شود به چهره زرد من، نظری برای خدا کنی - شجریان

شعر و آهنگ این قطعه از استاد ایرج امیرنظامی است. ایشان متولد بروجرد و ساکن مشهد هستند. این آهنگ نخستین بار سال 50 برای فیلم پ. مثل پلیکان، پرویز کیمیاوی توسط مرحوم بهروز اجرا شد و پس از آن توسط خوانندگان زیادی اجرا شده است.

مریم چرا با ناز و با افسون و لبخندی!
به جانم آتش افكندی، مرا دیوانه كردی.
امشب كه با ناله، غمت در دیده می‌بارد 
دلم در سینه می‌نالد، مرا دیوانه کردی.
رفتی مرا تنها به دست غم رها كردی  
به جان من خطا كردی، مرا دیگر نخواهی    
پیدا شدی با غم، تو در جام شراب من
 از این حال خراب من، بگو دیگر چه خواهی
اشكی كه ریزد ز دیده‌ی من
آهی كه خیزد ز سینه‌ی من
رنگ تمنا ندارد 
تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
همچون نسیم از برم بگذر
یک لحظه در دیده ام بنگر 
شاید نشانی ز عشق و وفا
بینم به چشم تو بار دگر

‫ترانه مریم یا تو آن گل مریم سپیدی

(درآمد نوا)
ای یوسف خوشنام ما، خوش می روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما، ای بردریده دام ما
(گردانیه)
ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می‌ شود انگور ما
(گَوِشت)
ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما
(نهفت)
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما
(نهفت-اکتاو پایین)
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما
(فرود نوا)
در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل


دود عود - محمدرضا شجریان

دوبیتی‌ها از باباطاهر
سنتور پرویز مشکاتیان
از آلبوم قاصدک

غم عشقت به هر کس گفتنی نی

گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل
گل از خارم برآوردی و خار از پا و پا از گل

ایا باد سحرگاهی گر این شب روز می‌خواهی
از آن خورشید خرگاهی برافکن دامن محمل

گروهی همنشین من خلاف عقل و دین من
بگیرند آستین من که دست از دامنش بگسل

ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا
که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید
گرت آسودگی باید برو عاشق شو ای عاقل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید - شجریان - سعدی

شعر و کلام از استاد سعدی شیرازی، خواننده استاد محمد رضا شجریان
مرا مگوی كه سعدی طریق عشق رها کن // سخن چه فایده گفتن، چو پند می‌ننیوشم -- به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل // که گر مراد نیابم، به قدر وسع بکوشم - 
شجریان در خوندش اشعارش کاملن حس و معنی شعر رو با لحن خوندن به شنونده القا می کنه. این حس رو تا حدی در بنان هم میشه پیدا کرد. ولی واقعن شجریان بی همتاست 

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نــبود بر سر آتش مـيسرم که نجـوشم

بـهوش بودم از اول که دل به کس نسـپارم
شمايل تو بديدم نه عقل ماند و نه هوشم

حـکايتي ز دهـانت به گـوش جــان آمد
دگر نصيحت مردم حکايتست به گوشم

مگر تو روي بپوشي و فتنه باز نشاني
که من قرار ندارم که ديده از تو بپوشم

من رميده دل آن به که در صباح نيايم
که گر ز پاي درآيم به در برند به دوشم

بـيا به صلح من امروز و در کنار من امــشب
که ديده خواب نکردست از انتظار تو دوشب

مــرا به هـيچ بدادي و مــن هــنوز برآنـم 
که از وجود تو مويي به عالمي نفروشم

مــرا بگوي که سعدي طـريق عشق رها کن
سخن چه فايده گفتن چو پند مي ننيوشند

به راه باديه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نيابم به قدر وسع بکوشم

غزل سعدي

هزار جهد بکردم...محمد رضا شجریان

آتش عشق تو در جان خوشتر است
جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است

هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای
تا قیامت مست و حیران خوشتر است

Dood-e Oud-NavaYab.Com

ساز و آواز - شجریان - آلبوم دود عود - آتش عشق تو در جان خوشتر است

جان و جهان! دوش کجا بوده ای !

جان و جهان! دوش کجا بوده ای / نی غلطم، در دل ما بوده ای

دوش ز هجر تو جفا دیده ام / ای که تو سلطان وفا بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام/ آه که تو دوش کرا بوده ای!

رشک برم کاش قبا بودمی/ چونک در آغوش قبا بوده ای

زهره ندارم که بگویم ترا / بی من بیچاره چرا بوده ای؟

یار سبک روح! به وقت گریز/ ! تیزتر از باد صبا بوده ای

بیتو مرا رنج و بلا بند کرد/ باش که تو بنده بلا بوده ای

رنگ رخ خوب تو آخر گواست / در حرم لطف خدا بوده ای

رنگ تو داری، که زرنگ جهان / پاکی، و همرنگ بقا بوده ای

آینهی رنگ تو عکس کسیست / تو ز همه رنگ جدا بوده ای


جان جهان دوش کجا بوده ای...محمدرضاشجریان

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم شجریان، لطفی، خلج

گریه را به مستی بهانه کردم - عارف قزوینی - محمدرضا شجریان

آلبوم: صدای سخن عشق
آواز: شهرام ناظری
شعر: فروغی بسطامی


غم عشقت به هر کس گفتنی نی

Barbati

Recent comments

Ali A

Atiye Amini

Atiye Amini

MEGHDAD

Related tracks