پادکست رادیو هفتسانه - شماره۱

اجرا: امیرحسین نوبهار
کارگردان: امیرحسین پورشمسی
نویسندگان: امیرحسین نوبهار،‌ محمدامین نوبهار

رادیو هفت‌سانه ۱ | Radio HaftSaneh 1

بازخوانی فارسی سرود پارتیزانی بلا چاو

آواز: کیمیا قربانی
شعر: مهتاب قربانی

زن، زندگی، آزادی

Single Track

Nan Kar Azadi

نان، کار، آزادی [بلا چاو] | کیمیا قربانی - Nan Kar Azadi [Bella ciao] | Kimia Ghorbani

یه سیگاری گاری گاری گاری
بنگ بنگ بنگ//با یه آهنگ هنگ هنگ
می‌زنیم کوچه‌های تک‌وتک دربند
یه سیگاری گاری گاری گاری
ناز ناز ناز//با یه آواز واز واز
می‌زنیم کوچه‌های تک‌وتک شیراز
ما همه بچهٔ تهرون رون رون رون
می‌زنیم بنگ فراوون وون وون وون
هممون خمار و حیرون رون رون رون
می‌زنیم بنگ فراوون
پشت یک دیوار سنگی گی گی گی
نشستیم ما سه‌تا بنگی گی گی گی
یکی‌مون سیگار خالی کرد کرد کرد کرد
اون‌یکی آتیش‌خورش کرد
تا خدا از اون بالا دید دید دید
می‌گفت ناموساً چی‌کار می‌کنید نید نید نید

سیگاری

Sigari - سیگاری

امروز هم کار کردیم
تا فردا چه می‌دانیم
فردای چون امروز فردا نیست
فردای چون امروز ازآن ما نیست

بیکاری دهن باز کرده
فقر چون مرداب از درون می‌جوشد
و کار هم تکرار مفهوم به زور زنده ماندن است

فردای ما با خورشید اربابان طلوع نمی‌کند
فردای با خورشید صاحب کاران طلوع نمی کند
امرزو هم کار کردیم
تا فردا چه می‌دانیم
فردای چون امروز فردا نیست
فردای چون امروز ازآن ما نیست

دنیای امروز ما
دنیای فاصله‌ها
بین و ما و خوشبختی چیزی نشسته است
که آگاهی و اتحاد ما می‌بایدش از جای برکند.

صدا: رضا یوسف بیگی

Unknown

فردای ما - رضا یوسف‌بیگی

دو صدای یک شلاق با صدای لیلا حسین زاده

هر شلاقی که فرو می‌آید دو صدا دارد
یک صدا را شلاق زن می‌شنود
صدای دیگر را شلاق شده
ما صدای دوم شلاق هستیم
کدام صدا قوی تر است

نرون و رضا شاه صدای اول را می‌شنوند
صدای دوم را ما می‌شنویم

عرقش را شلاق زن پاک می‌کند
ما نیز عرقمان را پاک می‌کنیم
شلاق بعدی را که می‌زند، می‌گوییم:
محکمتر ازین هم می‌توانید بزنید آقا
ما شما را محکمتر زده‌ایم

در فاصله‌ی دو شلاق یک سوال مطرح می‌شود
چه بکنیم که پیش از خشک شدن چاه‌های نفت
شما از اینجا بروید؟!
شلاق را محکم‌تر از این هم می‌توانید بزنید آقا

رضا براهنی/ ظل‌الله - شعرهای زندان

دو صدای یک شلاق - رضا براهنی | صدای لیلا حسین‌زاده

لالالالالا گل ابریشم
بخواب آروم مو پریشم، نرو از پیشم
بی تو فردا، شب می‌چکه ، قطره قطره از چشم ماه
رودا خشکیدن، موجا خوابیدن
دیوماهی‌ها تو کوچه می‌رقصن با خون، افتاده بی‌جون دختر بهار
گل داده گلوش توی شوره‌زار
هوهوی باده، گل‌ها شکسته
از کوچه مردا می‌آن خاموش و خسته، افتاده بی‌جون دختر بهار
گل داده گلوش توی شوره زار

مادر غمگین، برخیز و ببین
از پس پرده‌ی شب می‌تابه خورشید، با تیغ فردا پرده‌ی سیاه، می‌افته کنار، صبح می‌شه پیدا
از این شب سرد، باید گذر کرد
راهی نمونده به ساحت آزادی، خون بسته چراغ، تو کوه و کمر، کو تفنگ من؟ کو اسب کهر؟
تو پرده‌ی اشک، آواز روده
سینه‌ی شاه‌ماهی‌ها پر فریاده
برخیز ای هم‌بند! برخیز ای هم‌بغض! گر تو برخیزی میهن آزاده

Sen ey partizan, beni de götür
Ça bella ça bella ça bella ça ça ça
Beni de götür dağlarınıza , dayanam tutsaklığa

Eğer ölürsem ben partizanca
Ça bella ça bella ça bella ça ça ça
Sen gömmelisen ellerinle beni
Ellerinle toprağıma

خونه‌ی ضحاک، خشم و خون و خاک
بنیاد قلعه‌ی ماران براندازیم، گر به ما تازد، ما به هم سازیم، تاج خونش را بر خاک اندازیم
زوزه‌ی گرگه، خاموشی مرگه
باید از جان به جهان آتش افروزی، پا به پای هم تا ستم‌سوزی، تا سپیده‌ی روز پیروزی

خواننده: داریا کوجا

لالالالالا گل ابریشم | بازخوانی فارسی بلاچاو

بازخوانی «نه دیگه این واسه ما دل نمی‌شه» در زندان اوین
از پرده‌ی چهارم شهر قصه
صدای یاشار دارالشفاء

حکایت اجرای نمایش «شهر قصه» در زمستان ۱۳۹۱ در بند ۳۵۰ زندان اوین:
http://manjanigh.com/?p=2135

نه دیگه این واسه ما دل نمی‌شه - یاشار دارالشفاء | بند ۳۵۰ زندان اوین

@RadioFang از

وقتی که شما از کشتن ما فارغ شده‌اید
وقتی که دیگر پاهای ما از چوبهٔ دار آویزان نیست
وقتی که در برابر جوخه‌های اعدام دیگر چشمِ بسته‌ای نیست
شما چه خواهید کرد ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من
ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من!

وقتی که ما را دسته دسته چال کرده‌اند
وقتی ما دیگر اعترافی نمی‌توانیم کردن
وقتی که نه ناخن، نه دندان، نه پا و نه دستی از ما باقی است تا شما را سرگرم کند
شما چه خواهید کرد ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من!
ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من!

تمام قدرت پیامبری و پیش‌بینی انسان، به شما که می‌اندیشد، عقیم می‌شود
انسان در برابر شما می‌پژمرد، مثل گلی که به ناگهان بپژمرد
به ما بگویید
وقتی که ما مرده‌ایم و شما هنوز زنده اید
شما چه خواهید کرد ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من!
ای جلادان عالی‌مرتبهٔ من!

خطابه (ای جلادان عالی‌مرتبه‌ی من) - رضا براهنی

شعر قصیده برای انسانِ ماهِ بهمن از مجموعه‌ی قطعنامه احمد شاملو با صدای لیلا حسین زاده

و چه بسیار
که دفترِ شعرِ زندگی‌شان را
با کفنِ سُرخِ یک خون شیرازه بستند.
چه بسیار
که کُشتند بردگیِ زندگی‌شان را
تا آقاییِ تاریخِشان زاده شود.

 
با سازِ یک مرگ، با گیتارِ یک لورکا
شعرِ زندگی‌شان را سرودند
و چون من شاعر بودند
و شعر از زندگی‌شان جدا نبود.
و تاریخی سرودند در حماسه‌ی سُرخِ شعرِشان
که در آن
پادشاهانِ خلق
با شیهه‌ی حماقتِ یک اسب
به سلطنت نرسیدند،
و آن‌ها که انسان‌ها را با بندِ ترازوی عدالتِشان به دار آویختند
عادل نام نگرفتند.


جدا نبود شعرِشان از زندگی‌شان
و قافیه‌ی دیگر نداشت
جز انسان.


و هنگامی که زندگیِ آنان را بازگرفتند
حماسه‌ی شعرِشان توفانی‌تر آغاز شد
در قافیه‌ی خون.
شعری با سه دهان صد دهان هزار دهان
با سیصد هزار دهان
شعری با قافیه‌ی خون
با کلمه‌ی انسان
با مارشِ فردا
شعری که راه می‌رود، می‌افتد، برمی‌خیزد، می‌شتابد
و به سرعتِ انفجارِ یک نبض در یک لحظه‌ی زیست
راه می‌رود بر تاریخ، و بر اندونزی، بر ایران
و می‌کوبد چون خون
در قلبِ تاریخ، در قلبِ آبادان
انسان انسان انسان انسان… انسان‌ها…

Barsavosh

Popular tracks