فقط مو به تن سیخ میکنیا

میکستیپ "خدامردان"
کلام و اجرا : فرزان و میرتک
میکس و مستر : کائن
طراح جلد : خاکستری
ناشر : دورخیز 
تاریخ انتشار : بیست و یکم مرداد هزار و چهارصد

طوفانی 

قسمت اول: 
طوفانی شروع میشه این فصل
روپاییم هنوز ولی سرا زیر تیغ رفته
روکاریم و میکنیم زندگی رو وزن
این داستان ادامه داره تا روزی که این بیت قطع شه
تو جادو ببین کارمو من میگم رزم
واسه کسی که تو هنرش مهم نیست یه بیننده
چون آسون گرفت وقتی حرف دلو زد
سرچشمه‌ی حقیقت که بطن اونو میفهمه 
مثل آیات مقدس تو کارمون رمز 
داریم و دورخیز کردیم واسه خالق بودن 
فرزان میرتک بازم اومدن که جا شن رو‌ ابر هیپ هاپ 
دشمنامون همه یاوه گوان
میشین زیر پام له،اینه چیدمان زندگیم
کل تفکرم تو روز روی ریتم و‌‌ رایمه
شب،میگیرم تو آغوش میکو با عشق
جوری که روح از تن بیت جدا شه

قسمت دوم :
نگرفتم یه سال خفه خون
ما همیشه تو جیبامون هست یه پلن خوب
سرا به آسمون خیره میگن خیره سر بمون
چون ما حقیقتو میبینیم نه سراب آرزو دیگه
حقیقت اینه که این عصر جون میده واسه مرگ
وقتی همه تو خوابن مثل اصحاب کهف
تلگنره واسشون قصه های ترسناک من 
همون گرگیم که رام نشد حتی تو باغ وحش
هنوزم رد خون روی چنگالش هست
میکشه بو میگرده پی ارباب شهر
میده نشون دندونای تیزشو بتون میگه
شخصیت اول این نمایش منم
پخش کنید بی جیگرا بشنون
چون رسیده موعد مرگ خیلیا
یا ترساتو سر ببر یا کله بزن و بشین
که قرعه به نفعت کی میاد در

01.Farzan X Mirtak - Toofani

fall in love که نه شدم fall apart
تیکه هام زیر پات زیر بار نگات
کل سال خیالم رویاشه اینکه
زمستون بیاد تو بگی دوباره بخواب
اوه نه
دوباره خوردم به بن بست
ازم پرسیدن اسم اسمتو گفتم
اوه نه هر دفعه میاد لکنت
پشت میکروفون حتی بغضمو خوردم
اوو یه مخاطب داره کنسرت
همه بیلیطامون امشب میشه sold out
میاد jazz و indie آهنگی که هیشکی
نتونه بکنه تش خودشو از پل پرت
میگی ّبذا همین یه بار فقط
پاییز بیاد که خاطره هامون خاک نشن
میری زیر بار اشکا تو چشات جمعن
اعتراف میکنی اینجوری شادترم
برو باد
میام باهات دسِ خودم نی باشم رو پام
زندگی میکنم که بگیرم تو رو یاد
تا هیچوقتی نتونم ببرمت از یاد
بهم بگو
میری
فقط
کجا؟
یکی ایم
نمیشیم
از هم‌
جدا
بیمیریم میبینیم
این تیکه ها
میشکنن
هر چند که بی گناه

یکی جمعم کنه
یکی جمعم کنه
چرا زندگی کمرنگ شده
تو بندرم مثلا
زیر بهمن دهنم از برف پره
شدم منهای خودم fall apart
چیو بهت اضافه کنم؟fall apart
میرفتم به راه خودم fall apart
نشستم کنارِ خودم fall apart
حتی شدم به جای تو من fall apart
کیا زیر نگاهِ تواَن fall apart
خوب میبینی که ، 
توجیحی نی که
درد میکشه جاش
خوب مینویسه
جالبی هنوز 
تازه ای برام
عاشقی سریع
قاتلی یواش
شاعری برات
قابلی نداشت
هرچند هیچکدوم
حاصلی نداشت
بیا قاب شکسته رو بردار
پاک کن ازش گرد و خاک فصلا رو
میزنه یه نبض زیر دستات
قلبته که هنوز میتپه تو عکسا 

بهم بگو
میری
فقط
کجا؟
یکی ایم
نمیشیم
از هم‌
جدا
بیمیریم میبینیم
این تیکه ها
میشکنن
هر چند که بی گناه



Fall Apart ( Demo version )


میشه برسه از دستت بهم چیزی
با سردی لبخندت طلسم میشیم
تا چشممون میوفته بهت میمیریم
اصطلاحا گرفته دل میشیم

ماها خیلی غمیگینیم نیستی تو؟
داریم حل میشیم وسط نیستیتو
گرفتی قلبامونو از آینه ها چرا پس پس ندادی بمون هیچیشو

او 
باز من اوش رد شد
بوش پخش شد
خوبه بلده موندنو بوت
تکمیل کرده حضورمو

ما هم هنوز به لباست چسبیدیم
به اشتباهاتت چسبیدیم
دیدیپ‌از رفتن هیچوقت نمیترسی رفتیم به افتخارت ترسیدیم

دو تا دست شکلِ دعا که شکلِ خدافظی میشن باز
شکل پرنده های مهاجری که به هوا میزنن بی هوا
دو تا چشمن دو تا آینه،مردمکات دو تا جنازه
اشکات آوردنش به ساحلِ ، جسدم حالا پشت پلکاته




مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات





شبو تو قابِ روز میخوابونم
بلور رو لنزِ دوربینا خیسه
لجِ حسای خوب لحظه ای
تا بهش میگی بودیا میره

نوشتن هر شعر واسه تو اعتراف به ضعفه
میریزه یه روزی روسرم برج زهرمار اعتماد به نفست
افتاده از نگاهت هر کسی پنجره لحظه هاش شکسته
با کمالِ میلت از باطنت انجامِ یه اشتباهِ محضه

دست کشیدن به تو
سر گذاشتن رو شونه ات
ترسِ از استعمارِ وابستگیه مرز کشیدن بهونه است



با این لب هر چیزی مختاری بگی
با این دست آماده ام قربانی بشم
روی چشمام جا داری بشین
با این پا همیشه مشتاقم برم

پاره ام پاره ام پاره ام پاره ام

اوه من یه آرتیست خوبم پس واقعا


مسلمه که تو تو تو خوبی خوب
مسلمه که ما ما ما بدیم بد
حقیقته که تو تو تو زیبایی
حقیقته که ما ما ما وسیله ات
طبیعیه که تو تو تو آشنایی
طبیعیه که ماماما غریبه ات






متنفرم از مینیمال بودن اتاقم
میگم واقعا کاش این بک آپا از حافظه من پاک شن
پرنده ای که بالش خیسه با اشکو آدما میکنن رو باد پهن
خوابم
باید بیدار شم

شبانه سوم ( پارگی و هنر )

ODD (prod.dj Jabarr)

Gallia

Dousti X Allin - Punic War

آلبوم #سال قسمت چهارم (سیزن تابستان) با شعر و صدای #عارف و ساخته ی دست #برانوش با صدابرداری #فرشاد_قنبری و میکس و
مسترینگ #عارف در پاییز 1396 به انتشار رسید

Aref_Winter

یکی یکی 

شعر و اجرا : تاحر - وطنی

آهنگسازی و میکس و مسترینگ  : غایب

جلد : سواد

تاریخ انتشار : چهاردهم مرداد نود و نه

Taher X Vatani - Yeki Yeki [Prod . Qayeb]

اگه الان به این رسیدم
فقط و فقط حاصل یه چی بوده
واسه تلاش ه ، تازه اولاش ه
مامان امیدوار ه دست به خاک بزنم طلا شه
واسه دقت ه ، درس عبرت ه
هر طرف رو بکنی تخم ترس و نفرت ه
میکنم و میرم توش
بالاییشون زیرم بود
حتی بشم پیرم توش
میجومش بی دندون
دمم گرم ه نفس کم نمیاد بگو نی انبون
نمیتونی بگیریم! ساده بگم چی ام
اون طرح کبوتر آزاد رو در زندانم
واسه دل‌های تو قفس مرحم هجرانم
تو دنبال مجوزی ، من خود اکرانم
صف میگیرن سر کوچه ، همه دوستم دارن!
تو هم بیا داشم اصلاً واسه شما نی بلیطی
فقط خواهشاً قبل رفتن بگو چی میدیدی؟
بیخودی میپیچی حرف‌هاتو داری چی میگی؟
ها؟ بگو هرچند اصلاً سلیقم این تیریپی نی
غلت میخورم توی خاک ، دلم میخواد خاکی شم
اصلاً انگار گاومیشم! زدن مگس‌ها نیشم
مکیدن مکیدن دست و پام رو زخمی کردن
بیهوش شدم کرکس‌ها دور سرم چرخیدن
ولی من ، سگ جون‌تر از اینم
قارچ‌ها رو خوردم و رو همه لاکپشت ها پریدم
هر روز از قبل سریعتر ، من تا تهش همینجام
جدی فکر کردی میرسه چی به من از این کار؟
دو پا روی نخ ، کجا؟ توی ابر
خدا توی دل ، سودا توی سر
یه فاق بلند ، یه راه بلندتر
بر می‌گردم به خودم ، کتاب‌ها دورم جمعن...

Gavmish

روشن ه آتیش ما به یاد جگر جد
پیر فامیل توی شاخ میدمه تا ما برقصیم
وقت رقص ه وقت رقص ه
برگ‌ها رو جوید و آروم رفت تو خلسه
صدای زنگوله ی گاو برکت
یه عمر منبع الهامم بوده واسه حرکت
که خورد با صدای ارتعاش کاسه سر ضرب
روحم رو کرد خارج از جسمم
زن‌های حامله به صف ، دیو روی تخت
می‌اومدن بهش تن بدن
شیطون ته حرمسرا خوابیده بود خندون
به بچه‌اش یاد میداد بشکن بزنه ، گفت :
من تو فکر صلح و صله رحمم
دنبال یه خاک خوبم که بی خون بشه فتحش کرد
کیه پله بعد من؟ تو بگو... وقتی از قبلی رد میشم
یه روز چنگیزم گریزون از جنگیدن
یه روز تیمور فاتح جاده ابریشم
من کی ام؟ من کی ام؟
صدای زمینم یا اهریمن؟
هرکی هستم افتخار قبیله‌ام
من با استخون برده‌ های مرده روی سرم
دل قشنگ ترین دختر قبیله رو میبرم
از جادوگر جنگل دو شیشه اکسیر جاودانگی میخرم
و لای درخت‌های بلند میشم محو
نیزه‌ام از دندون آخرین شکارم ه
پشت نقره ای من آینه رشادت ه
دره های مرگ رو پشت سر میذاریم و ساکن
میریم به پیشواز آینده...

Raghs [Sarih]

آزاد
کلام: سایه
آهنگ: ترکاشوند
جلد: شایان سجادیان، فرزاد مهردادی
مرز - بهار ۱۴۰۰
@sayeodd 

؛[قسمت اول]؛
اسمش «آزاد» رفیقِ بچگی‌مه
کار می‌کنه تو بازار رنگ
عشقِ اسپری‌س و شریکِ خستگی‌مه
باباش نگرفته پاداشِ جنگ
دیوارای اتاقشه فری وال تهران
هیچ‌وقت نشد آماده حرف
متولد آبانه عاشق و مرموز
توی چشماش دیدم آثار مرگ
دیپلم ردی نقاش
قبلاً بهش گفتن چندبار دست‌خطتت بده
زیاده خطاط
دیر شد هنوز هستی علاف
خندید گفت : «چی کار کنم ؟
اصلاً نمی‌دونم چرا بیدار شدم ؟
انگار از دنیا طلب‌کارم ، کل رفیقام شدن بیمار دورم»
آرزوشه آسمون آبی ، زمین پاک
روحیه‌ش شده باز هم جریحه‌دار
می‌خوره فریبِ عام
اسپری‌ش می‌رقصه جمیله‌وار
می‌کنه دیوارا رو رنگ
می‌کنه خب خیالا رو جمع
نمی‌کنه سیگاراشو ترک
وا می‌کنن کیا با تو سنگ ؟ همه، همه؟ 
زدش بیرون از خونه باز هم
اعصاب تخمی موزیک گوش می‌داد
اسپری به دست ، دیوارا خط‌خطی
حرفاش مسری ، رو بیت فحش می‌داد
یهو دید کل خیابونا شلوغه
اخبارا کل دیالوگ‌هاش دروغه
یهو دید کل دیوارا جمله‌س
راه‌ش رو پیدا کرد فهمید کی حالا مهره‌س
کل خیابونا بیننده‌ن
شاهدن که با اسپری می‌رفت جنگ
اگه یه روز خالی می‌شد خیابون از وجودش
می‌دونست که شده دیگه بی‌مصرف
مُشتای بالا رفته ضبطه تو ذهنا
حرص‌شو خوردم و سیرم کرد
هرچه‌قدر می‌گفت که حرفاش رنگه
پای حرفاش هم حتی پیر هم شم

؛[همخوان]؛
اسمش «آزاد» هشت ماه‌س
می‌خوره تیر تو سر هرروز هرروز
اسمش «آزاد» هدفِ قناص‌س
رنگشو ریخت تو شب هرروز هرروز

؛[قسمت دوم]؛
اینجا نمی‌رن که جلو حتی ساعتا
پریشونه افکارش مثلِ حال و هواش
می‌ذاره بعضی وقتا سر به بیابون
دنیاش سرابه می‌زنه سگ به خیابون
دوست داره که بزنه خُب تَک ‌پَر سه تَک نه
ترسیده اون که از ترس جمع
لبخندِ تلخ
می‌گفت: «نمی‌دونی چیا بستن به من، پرونده دست»
لفظِ بارون میاد ، می‌باره بارون
خودِ گربه سیاه‌س شبا می‌خوابه آروم
می‌ذاره جامون دنیا اگه یه روز بریم
پا نداریم که بذاریم روش زیاده قانون
یه روز مثِ همیشه که زد بیرون
خیابون قُلقُله‌س خودجوشه خونا
هر کاری کرد واسه پول اسپری
دزدید از مغازشون هرچی بود
رنگِ مشکی
دیوارا که خونی‌ بود و رنگ عشقی
نصیب «آزاد»ـه که شده جنگِ ارثی
نمی‌ذاره پا به سن با کفشِ ملی
خنده قسطی
می‌نویسه همه جا که با حرص فقط
آزادی کجایی ؟ مسیرتو کرد منو با عشق طرف
اَه ، برعکس کل جمع سیاست‌مدارا نمی‌شه که خرید تو رو با ثروت هم
می‌نویسه آزادی با رنگِ مشکی
به یادِ گُل روی رفیقای خاکی‌ش
می‌زنه که پرسه لا شلوغی جمعیت
مرور خاطراته بری جای خالی‌ش
آرزوش بوده بده جون پای دیوارا
می‌ریزن مثل آب، خون واسه سیرابا
می‌خوره توی سر «آزاد» تیر
جنازه‌ش رو برداشتن با ماشین
ماها بهش می‌گیم شهید گمنام
داداش مبارکه آزادی‌ت
داداش مبارکه آزادی‌ت

؛[همخوان]؛
اسمش «آزاد» هشت ماه‌س
می‌خوره تیر تو سر هرروز هرروز
اسمش «آزاد» هدفِ قناص‌س
رنگشو ریخت تو شب هرروز هرروز

O'BASH

Saye - Azad [Prod. Torkashvand]

Neoformans
Produced by Mez'Rab (@mezrab)
January 2021, Divar Records

نئوفورمن‌ها
مضراب
دیوار - بهمن ۱۳۹۹

Raghs [Sarih]

B.borobargard

Recent comments

54eed

Whome

godaz

Reza

Related tracks