Setar: Persian Instrument

مثنوی عبری

Chatre Eshgh

Solo Setar Segah

«دو قرن سکوت» نوشته عبدالحسین‌ زرین‌کوب، یکی از کتاب‌هایی است که در دوره ایران‌باستان‌گرایی مورد توجه قرار گرفت. برای ایرانیانی که خسته از اتفاقات سیاسی داخلی و خارجی دنبال دلیلی برای عقب‌ماندگی کشور می‌گشتند، تصویری که این کتاب از ایران پیش از اسلام ارائه می‌داد بسیار جالب توجه بود. این کتاب عرب‌هایی که اسلام را به ایران آوردند از بین برنده آن شکوه و جلال ایران توصیف می‌کند.

شیرازه (۱۶): دو قرن سکوت

Ayeneh Va Khesht

Solo Setar

کو خانه؟

Mohammad Motamedi
Song: Dobeyti Khani
Album: Sufi

Mohammad Motamedi - Dobeyti Khani

Enjoy my interpretation of this beautiful Piece by Jan Pieterszoon Sweelinck! ❤️🎵

For donations: www.paypal.com/paypalme/carlocozzula

Sweelinck J. P. - Pavana Lachrimae SwWV 328 (harpsichord)

I just did this as an experiment. Luckily, it came out to around ten minutes which I think is appropriate for an ambient track. Cheers! :)

Echoes of Dust 1

Avant-garde album that alternates between experimental electronica songs and ambient pieces.

Gar11c

سەربازی ون- هانا کامکار

سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت) در زمستان 1359 سه نوار با عنوان «بهمن» منتشر کرد. سعید سلطانپور و دیگر اعضای «کارگاه هنر ایران» به این ترتیب اولین فعالیت هنری گرایش اقلیت را سازمان دادند. در نوار «بهمن 2» که با عنوان دوم «سرزمین شوراها؛ به یاد شهدای خلق ترکمن» منتشر شد، چهار سرود برای مبارزات مردم ترکمن ساخته شده بود. «لاله‌های ترکمن؛ در بزرگداشت شهیدان خلق ترکمن» یکی از آن چهار سرود است

لاله‌های ترکمن

«تمرکز نشئه برای ساناز»
چقدر و چند از اين پرنده‌ها بغلت داري
بپروازان همه را
من آمده‌ام
آماده‌ام
از آسمان كاغذ خالي مي‌بارد
آغشته كردي آغشته مرا به خون خود
بپروازان حالا
كاشكاش آمد كلاغ‌هاي جهان نيستند
و آسمان مي‌باراند روح تو را بر روي من
چقدر و چند ببينم و هيچ‌گاه سير نشوم
مي‌آمده‌اي انگار با غنچه‌ها از گوش‌هايت
هر چه با چشم‌هايم تو را بخورم سير نمي‌شوم
بسيرانم
بگو بپرانَندَم و دور تو چرخانَندم
و دامن‌هايت را بتكان بريزانم من ـ ميوه هايم را
كه پيش مرگ تو باشم
كه بوي گردن آهو را بپيچانم به جانم 
كه پيشِ پيش مرگ تو باشم
«ب»ي شكسته با «الفِ» قد تو مي‌رقصد
حالا همه كلمه آن تو ميان من بالاي ما
چقدر و چند از اين چيزها بغلت داري چقدر و چند
به خودت او گفتي مرا به او در خيالش بِغلتان كه خوابش با خوابم آيد
حراميان رؤياهايم را بيدار كن
كه دروازه‌هاي زمان باز شده، زن و زمان و زبان همسفر
و شهر را خبر نكن كه جنونش بر سطح رنگ مي‌سايد
جنون من نگراني‌ست
مرا به روي انگشتت بچرخان
بچرخانم
بچرخانَنمان كه هر دو بيماريم
به كجا كه برگردي كجا آن كجاست كجا هم نيست
در نهاد زن و شاديِ او اوييدن
به گردن خود ببوسانم از كجاهايم به ساحل آمده‌ام
حتي هنوز هم غرق طراوت نامت
يارم نباش، خودت باشم، خودم باش، خود پيش مرگ تو بودن
خبر كن موسيقي را كه گره‌هاي انگشتانت به ماه گره خورده‌اند
كه ناخنت هلال ماه شده چيزي نيست
هلال و ماه در شب واحد بودي چيزي نيست
مرا به سوی خود بتابان بچين
رسيده و نرسيده بچين
و پنجره را باز كن
جهان به سوی جهان است ببيندت حالا بچينم
برو به هوا
به هواي اين كه من از پشت پا نگرانت شوم
و آمدي كه بيايي بيا
و چنگ‌وار منحني‌ام را بگير و باز بغل كن بزن كه بخواند
بِدَم به من
بِدَم پهلوهايت را و شانه‌هايت را
بتوفانم و برنگردانم و هيچم كن هيچکس نداندمان
و شهر را خبر نكن
كه اين كه می‌گويم جنون نداند
و يادگارم كن به ديوارهاي هيچ و بنويسانم
و بگو ديوارها را به زير پاهايت دراز كنند
خود را به سوي آسمان مثل هميشه‌ها بِدِرازان
كسي نداندمان 
من آماده‌ام!
[موسیقی از مجله چلچراغ است]

Boghz

Behdad Babaei

Related tracks