خاطرات گذشته

ویگن

شبهای گلوبندک چه ناتمومه 
 همه کنار هم تو قهوه خونه
یه استکان چایی از دست صادق 
خستگی کارو از تن می رونه 
 گپ زدنای تلخ با کل محمد 
از بی وفایی دوره زمونه 
آه غم مشتی تو دود سیگار 
از اون ته های دل به آسمونه 
شهرا می شه آباد با دستای ما 
 چه جاده ها می سازیم چه قدرا خونه 
 نصیب مون اما از این همه هیچ 
 نه خونه ای داریم و نه آشیونه 
 غریب و تو غربت دور از ولایت 
 شعریه که صادق همش می خونه 
واسه زن و فرزند دلا شده تنگ 
 از دوری شون پنهون اشکها روونه 
 به زیر لب پرسید یکی با حسرت 
از ماها چی بعدها می خواد بمونه 
جواب دادش یاور کی گفته دنیا 
 به کام ما این جور تلخ باید بمونه 
این شبای سرد چله بزرگه 
با همه یلداییش باز بی دوومه 
 شبهای گلوبندک چه ناتمومه 
 همه کنار هم تو قهوه خونه 
یه استکان چایی از دست صادق
خستگی کار رو از تن می رونه 

شبهای گلوبندک  - رسول نجفیان

قصه گو قصه نگو
قصه گو قصه نگو
واسه خوابوندن من
سعی بیهوده مکن  واسه ی موندن من
قصه گوی خوب من ، حرفاش برام ترانه بود..
 قصه هایی که میگفت قصه ی عاشقونه بود
قصه گو قصه نگو
قصه گو قصه نگو
واسه خوابوندن من
سعی بیهوده مکن  واسه ی موندن من
صحبت خلقت آدم که میشد ، قصه ی آدم و حوا رو میگفت
می دونست که تشنهی محبتم ، قصه ی مجنون و لیلا رو میگفت
قدرت عشقو اگه می خواست بگه
قصه ی شیرین و فرهادو میگفت
صحبت از بازی تقدیر که میشد
قصه ی شیرین شهرزادو می گفت
قصه گو قصه نگو
قصه گو قصه نگو
لحظه ی فاجعه وقتی می رسید  اشک توی چشمای من حلقه می بست..
 وقتی که اشکارو تو چشام میدید
میومد به داد چشمام میرسید
میشکست او به برم هر طلسم از باورم
یادمه خوب یادمه
زیر لب صدا می زد
.این کاراشم واسه من یه قصه بود رفتنش برام یه دنیا غصه بود
قصه گو قصه نگو...

قصه گو قصه نگو - هوشمند عقیلی

برادرجان نمی‌دونی چه دلتنگم 
برادرجان نمی‌دونی چه غمگینم
نمی‌دونی، نمی‌دونی برادرجان
گرفتار کدوم طلسم و نفرینم
نمی‌دونی چه سخته دربدر بودن
مثل طوفان همیشه در سفر بودن
برادرجان، برادرجان نمی‌دونی
چه تلخه وارث درد پدر بودن
دلم تنگه برادرجان
برادرجان دلم تنگه

Naaser - dokhtare hamsaye (www.parantezbaz.com) (Trimmed)

behnammj