Monajat o Avaz

پس صبر کردم در حالی که گویا خار در چشم و استخوان در گلوی من مانده بود و با دیدگان خود می نگریستم که میراث مرا به غارت می برند .

خطبه سوم - نهج البلاغه

نیایش دکتر شریعتی

دستگاه شور- گوشه‌ی حسینی

تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيرا

سُبحانَ اللهِ وَالحَمدُلِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ اَکبَرُ

إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا

إِلَهِي كَيْفَ تَطْرُدُ مِسْكِينا الْتَجَأَ إِلَيْكَ مِنَ الذُّنُوبِ هَارِبا أَمْ كَيْفَ تُخَيِّبُ مُسْتَرْشِدا قَصَدَ إِلَى جَنَابِكَ سَاعِيا [صَاقِبا] أَمْ كَيْفَ تَرُدُّ ظَمْآنَ وَرَدَ إِلَى حِيَاضِكَ شَارِبا كَلا وَ حِيَاضُكَ مُتْرَعَةٌ فِي ضَنْكِ الْمُحُولِ وَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلطَّلَبِ وَ الْوُغُولِ وَ أَنْتَ غَايَةُ الْمَسْئُولِ [السُّؤْلِ‏] وَ نِهَايَةُ الْمَأْمُولِ إِلَهِي هَذِهِ أَزِمَّةُ نَفْسِي عَقَلْتُهَا بِعِقَالِ مَشِيَّتِكَ وَ هَذِهِ أَعْبَاءُ ذُنُوبِي دَرَأْتُهَا بِعَفْوِكَ وَ رَحْمَتِكَ،وَ هَذِهِ أَهْوَائِيَ الْمُضِلَّةُ وَكَلْتُهَا إِلَى جَنَابِ لُطْفِكَ وَ رَأْفَتِكَ




فرازی از دعای صباح -  سیدحسین طاهرزاده

بر همه خوبان عالم قبله‌گاه رحمت اوست 
جمله پاکان جهان را سرور و مولی علی‌ست‏ 

تکیه‏گاه وی سریر هل اتی در قرب دوست 
زانکه در حب خدا آن فرد بی‏همتا علی‌ست‏ 

داستان موسی و فرعون و اعجاز مسیح
کشتی نوح و خلیل و آتش و دریا علی‌ست

در کتاب آفرینش سوره‏ی توحید عشق 
در حساب اهل بینش عروه‏الوثقی علی‌ست‏ 

«بهر مشتاقان عالم مطلع «الله نور 
بهر فرعونان عالم آیت کبری علی‌ست

آنکه تخم معرفت در مزرع دلها فشاند
از لسان الله ناطق منطق گویا علی‌ست

آنکه گلشن ساخت آتش را شرار عشق او
بر خلیل پاکباز خوش سر و سودا علی‌ست

در لب عیسی دم جان‏بخش و در طور کلیم 
شعله «انی انا الله»  و ید بیضا علی‌ست‏ 

عاشقان را شاهد و مشهود حُسن مطلق اوست
عارفان را قطب و قلب و نقطه‌ی اخفا علی‌ست

بینوایان را نوا زآن بحر بی‌پایان جود
دردمندان را طبیب از لعل شکّرخا علی‌ست

-------------------------------------------------------
نسخه‌ی کامل شعر:

کاشف اسرار
شاهد کلّ الجمال ایزد یکتا علیست
پرتو اشراق آن پیدای ناپیدا علیست
معنی فرقان، فروغ ملک جان، فخر جهان
شاهد ایمان، شه امکان، مه بطحا علیست
[430]
سرّ مطلق، والی حق، پیشوای ما خَلَق
کاشف اسرار قرآن، راز ما اوحی علیست
بلبل گویای اسرار گلستان وجود
سرّ سبحان، شاه ایمان، ماه او ادنی علیست
بر همه خوبان عالم قبلهگاه رحمت اوست
جمله پاکان جهان را سرور و مولی علیست
در صف احزاب میر و بر همه اُمّت امام
نزد خاصان «کانَ عهد اللّه مسؤلا» علیست
تکیه گاه وی سریر هل اتی در قرب دوست
زان که در حبّ خدا آن فرد بی همتا علیست
بر سر از سلطان عزّت یافت تاج إنّما
آری ایمان را نگهبان در صف هیجا علیست
نزد دانا باطنِ «إنّا هَدَیناهُ السّبیل»
پیش اهل دل بهشت و کوثر و طوبی علیست
آدم و نوح و خلیل و یونس و هود و ذبیح
صالح و شیث و شعیب و موسی و عیسی علیست
نوحِ اوّل، آدمِ اوّل، نخستین راز خلق
فتح ذوالقرنین و «تَجْعَلْ بینهم سدّا» علیست
سرّ خضر و موسی و دریای علمِ مِن لَدُن
حوت و آب زندگی زآن چشمه خضرا علیست
قصّه کهف و رقیم و سرّ سیصد ساله خواب
وآن شکوه حق «مُلِئتُ مِنْهُم رُعبا» علیست
داستان موسی و فرعون و اعجاز مسیح
کشتی نوح و خلیل و آتش و دریا علیست
حکمت وحی و نبوّت، سرِّ «تنزیل الکتاب»
آیتِ «یفجرلنا من ارض ینبوعا» علیست
[431]
قافله عشّاق را «السّابقونَ السّابقون»
سالکان شوق را کشتی این دریا علیست
در کتاب آفرینش سوره توحید عشق
در حساب اهل بینش عروة الوثقی علیست
بهر مشتاقان عالم مطلعِ اللّه نور
بهر فرعونان عالم آیت کبری علیست
آن که تخم معرفت در مزرع دلها فشاند
از لسان اللّه ناطق، منطق گویا علیست
آن که گلشن ساخت آتش را شرار عشق او
بر خلیل پاک باز خوش سر و سودا علیست
در لب عیسی دم جانبخش و در طور کلیم
شعله «اِنّی اَنَا اللّه» و یدِ بیضا علیست
از همه خاصان حق آن کس که بنماید به صدق
امتثال «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الاْعْلی» علیست
در وجود اوست «آیاتٌ لِقومٍ یعْقِلون»
بهترین برهان رب در دیده بینا علیست
در عروج عشق و معراج نبوّت همسفر
با همایون شاهِ «سُبْحانَ الَّذی اَسرا» علیست
عاشقان را شاهد و مشهودِ حُسنِ مطلق اوست
عارفان را قطب و قلب و نقطه اخفا علیست
بینوایان را نوا زآن بحر بی پایان جود
دردمندان را طبیب از لعل شکر خا علیست
آن که عالم را بیاراید به زیب عدل و داد
بشکند بازار جورِ قیصر و کسری علیست
آن که دست حق برون از آستین آرد به قهر
تا کند فرعونیان را غرقه دریا علیست
[432]
در کف مهدی، امام انس و جان، سرِّ جهان
پرچم إنّا فتحنا در همه دنیا علیست
هل اتی قدر و سلونی علم و لاهوتی مقام
ملک دین را تاجدار لافتی إلاّ علیست
صاحب سرّ ولایت، درگه علم نبی
باب سبطین رسول و همسر زهرا علیست
کشورِ «الیوم اکملتُ لکم» را شهریار
بر سریر «ما عَبَدتُک» شاه بی همتا علیست
معنی نورٌ عَلی نور است قلب مرتضی
صورت زیبای عالم را بهین معنی علیست
آن که در چشم جهان بینش خدا را دید و بس
غیر حق را ریخت در کام نهنگ لا علیست
آن یداللّه غیرتیکز دست عزّت برنهاد
بر سر اولاد آدم تاج کرّمنا علیست
شیر یزدانی که زد در عرصه بدر و اُحُد
تیغ آتش بار را بر تارک اعدا علیست
آن که در فوج ملک سبّوح قدّوسش فکند
در صف روحانیان صد شور و صد غوغا علیست
آن که سازد عشق و مشتاقی او بر حسن دوست
عارفان را فارغ از دنیا و از عقبا علیست
آن که در هفت آسمان زد پرتو مهرش عَلَم
زان فروزان گشت خورشید و مه جوزا علیست
در ثنای شه «الهی» گفت یا روح القدس؟
شاهد کلّ الجمالِ ایزدِ یکتا علیست
محیی الدین مهدی الهی قمشهای
مجموعه دیوان الهی / 284










بر همه خوبان عالم | سیدجواد ذبیحی

قاسم رفعتی - سحرگهان که موذن براورد آواز

مناجات و نیایش - مرحوم سید‌جواد ذبیحی - قسمت دوم

مناجات و نیایش - مرحوم سید‌جواد ذبیحی - قسمت اول

دعای افتتاح - سیدجواد ذبیحی

الهی! گاه می گویی که فرود آی و گاه می گویی که گریز، گاه فرمایی که بیا و گاه گویی که بپرهیز!

الهی! تا مهر تو پیدا گشت، همه ی مهرها جفا گشت، و تا بر تو پیدا گشت، همه ی جفاها وفا گشت.

کریما! نور دیده ی آشنایانی، روز دولت عارفانی

لطیفا! چراغ دل مریدانی و انس جان غریبانی

مهربانا! آسایش سینه ی محبانی و نهایت همت قاصدانی

چشمم همی بخواهد ديدارت؛ گوشم همی بخواهد گفتارت؛ همت بلند 
کردند هر دو، هر چند نيستند سزاوارت

الهی الهی

سحر خوانی - افشاری

الهی رحمتی کن دردمندم
الهی رحمتی کن دردمندم

بدین بی ساز و بی برگ و نوایی
به کویت آمدم امشب گدایی

خداوندا دلی روشن کرم کن
مرا فارغ ز قید بیش و کم کن

دلی ده محو اسرار جلالت
دلی مجنون آثار جمالت

دلی از شور عشقت مست و مدهوش
غم و درماندگی کرده فراموش

الهی بیاموز تا معرفت بدانیم
و چراغی برافروز تا در تاریکی نمانیم

مناجات بیات‌ترک - مرحوم سید جواد ذبیحی

Segah masnavi by Seyed Javad Zabihi, Part 1

Segah masnavi ‌by Seyed Javad Zabihi, Part 2

Segah masnavi by Seyed Javad Zabihi, Part 3

ثنا و حمد بی‌پایان خدا را
که صنعش در وجود آورد ما را

الها قادرا پروردگارا
کریما منعما آمرزگارا

چه باشد پادشاه پادشاهان
اگر رحمت کنی مشتی گدا را

خداوندا تو ایمان و شهادت
عطا دادی به فضل خویش ما را

وز انعامت همیدون چشم داریم
که دیگر باز نستانی عطا را

از احسان خداوندی عجب نیست
اگر خط درکشی جرم و خطا را

خداوندا بدان تشریف عزت
که دادی انبیا و اولیا را

بدان مردان میدان عبادت
که بشکستند شیطان و هوا را

به حق پارسایان کز در خویش
نیندازی من ناپارسا را

مسلمانان ز صدق آمین بگویید
که آمین تقویت باشد دعا را

خدایا هیچ درمانی و دفعی
ندانستیم شیطان و قضا را

چو از بی دولتی دور اوفتادیم
به نزدیکان حضرت بخش ما را

خدایا گر تو سعدی را برانی
شفیع آرد روان مصطفی را

محمد سید سادات عالم
چراغ و چشم جمله انبیا را


سعدی شیرازی

مناجات دشتی (سعدی) - مرحوم سیدجواد ذبیحی

دکلمه بسیار زیبایی از داریوش اقبالی--مناجات*از علی شریعتی 

ای خداوند!ای خداوند! به علمای ما مسئولیت، و به عوام ما علم، و به مومنان ما روشنایی، و به روشنفکران ما ایمان و به متعصبین ما فهم و به فهمیدگان ما تعصب و به پیران ما در‌ک و به جوانان ما آگاهی و به اساتید ما هدف و به دانشجویان ما عقیده و به خفتگان ما بیداری و به بیداران ما اراده و به مبلغّان ما حقیقت و به دینداران مادرستی‌ و به نویسندگان ما تعهد و به هنر
مندان ما درد و به شاعران ما شعور و به محققان ما هدف وبه نشستگان ما قیام و به راکدین ما تکان و به مردگان ما حیات و به کوران ما نگاه و به خاموشان ما فریاد و به فرقه‌های ما ,و به فرقه‌های ما وحدت و به حسودان ما شفا و به خودبینان ما انصاف و به فحاشان ما ادب و به مجاهدان ما صبر و به مردم ما خودآگاهی و به همه ملت ما همت تصمیم و استعداد فداکاری و شایستگی نجات و عزت ببخش!


Monajat o Avaz

Behzad Sina