İSMET ÖZEL-Göçtü Kervan Kaldık Dağlar Başında

Bora Ebeoğlu - Yusuf'u Kaybettim

ÇÖZEMEDİĞİM BİR ŞEYLER VAR HAYATIMDA
AHMET ERHAN

eser; Ahmet Erhan
seslendiren; Eser Gökay

Çözemediğim bir şeyler var hayatımda 
Sualtı gibi derinlerde sessizce bekleyen 
Dirensem, daha ne kadar direnebilirim artık 
Nereye kadar gidebilirim, gitsem? 

Aradığım nedir, o kentten bu kente? 
Adressiz yaşamak da sıkar insanı gün gelir 
Gider heyecanlar, istekler, gülümseyişler 
Yüreğimdeki denizin suları birden çekilir. 

Özleyip de vardığım her yerden, hemen kaçsam diyorum 
Ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu 
Bilmem neresinde yanıldım ben bu hayatın? 
Yüreğimi kabartan o sevinç, şimdi sonsuz bir acı oldu. 

Taşlar yığılmış önüne en güzel, en anlamlı duyguların 
Uçsuz bucaksız bir tüneldeyim ve her yanım karanlık 
Koluma giriyor bazı adamlar, bir şeyler söylüyorlar 
Kalıplaşmış, sıkıntı verici, güdük. 

Oysa acı diye bir şey var bu dünyada 
Ölüm var -ki yüreğimde bu boşluğu yaratan birazda odur. 

Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım 
Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür? 

Çözemediğim bir şeyler var hayatımda 
Sanki ilk benim duyduğum garip, anlatılmaz duygular 
Sürse daha ne kadar sürer bu, bilmiyorum 
Ölümü ve hayatı yanyana düşünmesini ne zaman öğrenir çocuklar?

Ahmet Erhan - Çözemediğim Bir Şeyler Var Hayatımda

Yeniden Doğuş 

tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir 

seni, kendinde tekrarlayarak 

çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek. 

ben bu ayette seni ah çektim, ah 

ben bu ayette seni 

ağaca ve suya ve ateşe aşıladım! 

yaşam belki 

uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği, 

yaşam belki 

bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı, 

yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur, 

yaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde yakılan bir sigaradır, 

ya da birinin şaşkınca yoldan geçişi, 

şapkasını kaldırarak, 

başka bir yoldan geçene anlamsız gülümsemeyle ‘günaydın’ diyen. 

yaşam belki de o tıkalı andır, 

benim bakışımın senin buğulu gözlerinde kendini paramparça yıktığı 

ve bir duyumsama var bunda 

benim ay ve karanlığın algısıyla birleştireceğim. 

yalnızlık boyutlarındaki bir odada, 

aşk boyutlarındaki yüreğim, 

kendi mutluluğunun sade bahanelerini seyreder, 

saksıda çiçeklerin güzelim yok oluşunu 

ve senin bahçemize diktiğin fidanı 

ve bir pencere boyutlarında öten 

kanarya ötüşlerini. 

ah.. 

budur benim payıma düşen, 

budur benim payıma düşen, 

benim payıma düşen, 

bir perde asılmasının benden aldığı gökyüzüdür, 

benim payıma düşen, terk edilmiş merdivenlerden inmektir 

ve ulaşmaktır bir şeylere çürüyüşte ve gurbette, 

benim payıma düşen anılar bahçesinde hüzünlü gezintidir. 

ve ‘ellerini 

seviyorum’ diyen 

sesin hüznünde ölmektir.. 

ellerimi bahçeye dikiyorum, 

yeşereceğim, biliyorum, biliyorum, biliyorum 

ve kırlangıçlar mürekkepli parmaklarımın çukurunda 

yumurtlayacaklardır.. 

küpeler takacağım kulaklarıma 

ikiz iki kızıl kirazdan 

ve tırnaklarımı papatya çiçekyaprağıyla süsleyeceğim. 

bir sokak var orada, 

aynı karışık saçları, ince boyunları ve sıska bacaklarıyla 

küçük bir kızın masum gülüşlerini düşünüyorlar 

bir gece 

rüzgarın alıp götürdüğü. 

bir sokak var benim yüreğimin 

çocukluk mahallesinden çaldığı, 

zaman çizgisinde bir oylumun yolculuğu 

ve bir oylumla gebe bırakmak zamanın kuru çizgisini 

bilinçli bir imgenin oylumu 

aynanın konukluğundan dönen. 

ve böylecedir, 

birisi ölür 

ve birisi yaşar. 

hiçbir avcı, 

çukura dökülen hor bir arkta inci avlamayacaktır. 

ben hüzünlü küçük bir periyi biliyorum 

okyanusta yaşayan 

ve yüreğini tahta bir kavalda 

usul usul çalan 

küçük hüzünlü bir peri 

geceleri bir öpücükle ölen 

ve sabahları bir öpücükle yeniden doğacak olan.. 

Füruğ Ferruhzad

Füruğ Ferruhzad - Yeniden Doğuş

Şiir Tutkusu Menü
Otuz Beş Yaş Şiiri

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder. 
Dante gibi ortasındayız ömrün. 
Delikanlı çağımızdaki cevher, 
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, 
Gözünün yaşına bakmadan gider. 

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? 
Benim mi Allahım bu çizgili yüz? 
Ya gözler altındaki mor halkalar? 
Neden böyle düşman görünürsünüz, 
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? 

Zamanla nasıl değişiyor insan! 
Hangi resmime baksam ben değilim. 
Nerde o günler, o şevk, o heyecan? 
Bu güler yüzlü adam ben değilim; 
Yalandır kaygısız olduğum yalan. 

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; 
Hatırası bile yabancı gelir. 
Hayata beraber başladığımız, 
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; 
Gittikçe artıyor yalnızlığımız. 

Gökyüzünün başka rengi de varmış! 
Geç farkettim taşın sert olduğunu. 
Su insanı boğar, ateş yakarmış! 
Her doğan günün bir dert olduğunu, 
İnsan bu yaşa gelince anlarmış. 

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! 
Her yıl biraz daha benimsediğim. 
Ne dönüp duruyor havada kuşlar? 
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim? 
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar? 

Neylersin ölüm herkesin başında. 
Uyudun uyanamadın olacak. 
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında? 
Bir namazlık saltanatın olacak, 
Taht misali o musalla taşında.
Cahit Sıtkı TARANCI

Otuz Beş Yaş - Cahit Sıtkı Tarancı (Seslendiren: İsmet Özel)

Erbain

Kan Kalesi

Cinuçen Tanrıkorur - Gözlerim Gaflete Düşmüş Sana Bakmışsa Yine

alnımı dayadığım bu dağ sen misin?

youtube.com/watch?v=jbeYD94Q3r8

İstiklâl Korosu - Gurbette Ömrüm Geçecek / 12.01.2019

Suleyman_Cobanoglu_Ozan

bir serinlik sessizliğinde, biraz gök indi

İSMET ÖZEL-Göçtü Kervan Kaldık Dağlar Başında

benyasarken

Recent comments

Yusuf Özkarabacak

Elif Gün

Related tracks