yüzündeki birkaç çizgi de benim yüzümden olmadı mı Nazım?

Bir türkü tutturdum. Hatırlayamadığım sözlerin yerine bir şeyler uydurarak
türküyü kendime mal ettim:

Yolum düşer mezarlıklar üstüne
toprağın altından binbir ses gelir
sulasam kabrini nemlensin diye
cehennemden hemen hararet gelir

ruhi mücerret'im, yâ rab, sabır ver
ıskalıyor beni gene mermiler
bitmiyor isyanlar, bitmiyor suçlar
bütün kanallarda lanet reklamlar
şiddetin kendi yok yalnız adı var
şehri baştan başa yakasım gelir

görüp de bilmeyen deli sanıyor
yeri belli değil yaram kanıyor
ben mazimi, mazim beni arıyor
ölmeden mezara giresim gelir

Altıyoldaki saldırıya hazır, burnundan soluyan boğa heykelinden yukarı, Bahariye Caddesi’ne kıvrıldım. Hepsi benden genç insanların sözleri kulağıma çalmıyor: 

“Yılanları ben de çok severim” diyor bir kız “fakat örümcekten ödüm kopuyor.”

Orta yaşlı şık bir adam, yanımdakine fısıldıyor: “Başı büyük belada; deli raporlu şişko metres’i dördüz doğurdu.”

Kabile kavgasına tutuşmuş yamyamlara benzeyen liseli gençlere biri bağırıyor: “Testosteronlarınıza hâkim olun!”

Yanlış çağda yaşamanın stresi içindeyim. Silahlı ve tehlikeli olmak beni bir nebze sakinleştiriyor.


Murat Menteş - Ruhi Mücerret

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
başkalarının düşünceleriyle değil. 
“Üstümde yıldızlı gök”demişti Königsberg’li 
“içerimde ahlâk yasası”. 
Yasa mı? Kimin için? Neyi berkitir yasa? 
İster gözünü oğuştur,istersen tetiği çek 
idam mangasındasın içinde yasa varsa. 
Girmem,girmedim mangalara 
Yer etmedi adalet duygusu 
içimde benim 
çünkü ben 
ömrümce adle boyun eğdim. 
Yıldızlı gökten bana soracak olursanız 
kösnüdüm ona karşı 
onu hep altımda istedim. 

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız 
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla 
düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz 
siz gidin artık 
düşman dağıldı dedikleri bir anda 
anlaşılıyor 
baştan beri bütün yenik düşenlerle 
aynı kışlaktaymışız 
incecik yas dumanı herkese ulaşıyor 
sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda 
tek başınayız. 

Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek 
belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek 
hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız 
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı 
hayatımıza kendi adımızla başlardık 
bilmediğimiz bu isim,hesaptaki bu açık 
belki dilimi çözer,aşkımı başlatırım 
aşk yazılmamış olsa bile adımın üzerine 
adımı aşkın üstüne kendim yazarım.
 
İsmet Özel

 
SİZCE BU ŞİİR NE HAKKINDA     Şiiri Etiketleyin Nedir?


Şu konularda daha fazla şiir: Kadın, Çocuk, Yağmur, Sevinç

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. Sebeb-i Telif adlı şiirde hata varsa lütfen buraya tıklayarak bize bildiriniz..
 
 
 


Sebebi Telif

sevgili anneciğim, 

binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda 
kocaman bir dağ lalesi gibi 
ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran. 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
muc’ın ucuz evinde 
sanki mürekkebi rutubet olan bir kalem 
duvarlara hep senin resmini çiziyor 
di’li geçmiş zamanda birçok resim, 
hep gülümsüyorsun 
aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi 
ve o yıldız karanlık bir şubat akşamında 
durmadan soluyormuş gibi 

hatırlar mısın? 
mavi saçlı bir tanrı gibi severdim Burdur Gölü’nü 
o göl şimdi içimde kocaman bir anne ölüsü. 
vişne bahçeleriyle dolu, 
neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. 
bazen ölmek istiyorum 
beni yeniden doğurman için 
iri, ekşi bir vişne tanesi gibi. 

kış başında bir ton kömür yığarlardı kapıya 
bazen görülen rüyalar gibi kapkara 
bir ton rüya çıtırdarken 
sen kar yağmadan önce başkaydın, 
kar yağdıktan sonra bambaşka. 
sanki hep buluğ çağındaydım. 
kuşlar zaptederdi her yeri, sabahları 
binlerce kez söylerlerdi söyleyeceklerini 
bizim hiç anlayamayacağımız bir şeyi 
senin şarkıların aç kuşlara buğday saçardı 
kediler yusyuvarlak dururdu karın ortasında 
kar manzaralı bir resmin ortasında durur gibi 
gri kediler sarmıştı etrafımızı, gri dağlar… 
bir tek senin çocuklar üşüyecek rengi saçların vardı. 

ben bu eve Muc’ın ucuz evi diyorm 
yokluğunda böyle oldum. 
mucize öldükten sonra buraya taşındım. 
ve inan 
muc bu evi bana çok ucuza verdi. 

yaşasaydın, hayatının ortasına 
güller yığan bir adam olsun isterdim babam. 
sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim. 
ölü mısır tarlaları hışırdıyordu 
ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri 
diye başlayan bir çocuk romanında… 
şalına sarınırdın toprağa sarınır gibi 
erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için, 
bu acımasız ölü anne sesini 

şimdi mucizevi bir yerdeyim 
zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burada 
ve çok ağır ilerliyor. 
yüzümdeki çillerden başka 
isyan eden biri yok hayatımda. 

not:
ölen her kadın için bir şiir yazdım. 
onları Muc’a evin karşılığında verdim 
çok ucuza. 
artık bütün üzgün oluşlarımın adı: 
anne

Didem Madak

Didem Madak - Annemle İlgili Şeyler (seslendiren:Ahmet Mücahit Bülbül)

Piraye'den Nazım'a - Öteki Defterler

DÜŞBAZ FACEBOOK SAYFASI:
http://www.facebook.com/pages/dusbaz/101972194279  ---  
http://www.dusbaz.net/  &  http://www.dusbaz.com/

Piraye'den Nazım'a - Öteki Defterler

Beyza B. Tanır

Recent comments

Çağla

Related tracks