Roya

Metro

Aghaye Morafah

Maslak - Gorbe siah

Executive Producer :omid honarvar

Music Producer : Shayar


ورس ۱ : 
هار بار اومدم زیره تیغ
دندونه گرگارو کشیدم و ساختم سینه ریز ، باش
حواست جمع اگه پیله شی
کلمه هام مثل تیر ، میان تو مسیره گیج گات

یه رپکن همیشه میزنه حرفشو‌ یه راست 
یا دست میده بات یا میده فرقتو یه چاک
بیا اینجا شب یه تو که پا
شهره منو ببین بعد برو کشکتو بساب

اینجا نمیبینه تورو چشم کوره عدالت 
جای زوزه ی گرگا میشنوی زوزه ی ادم
خیابون نی خونه ی خالت
توی‌یه ثانیه میجوعنت ، نه تو یه ساعت

باید تش برید حتی از خونواده
وقتی تو این وضعیت مخم هرروز بگاعه
رپ چی داره واسه یه  رپکنه ساده؟
همه میگن برو پی نون ، خربزه آبه

من دیگه نیستم فازه غصه زیاد
دقو دلیامو میکوبم با مشت به دیوار
شهره ما شهره عقده ایاس ،
 اینجا سیل میاد با دعای گربه سیاه

توام تگری میزدی یه روز جام بودی اگه
وقتی هرچی که رو مخمه باز تو دیدمه
۲۴ ای میکننت بازجویی همه
ولی کسی نداره یه روده راست تو شیکمش اه


همخوان :
از همشون تا بیخ کندم
چون هرکی اومد دلمو اتیش زد رفت
میگی چرا تنهام همیشه
چون لاتیش پرتره و لاشیش کمتر

از‌همشون تا بیخ کندم
میدونستم چی ان ولی تا این حد نه...
زندگی فرمش همینه 
هرورو بچسبی باز یه جاییش لنگ هست




ورس ۲ : سر بالام ، نی سرم تو لکم ، 
تا روزی که بره تنم تو کفن 
اگه همه چیمم بگیرن باز جنم تو من هست
اینجا هیچکی زیره پرو بالمو نگرفت اما
تا دلت بخواد زدن تو پرم
تو که خبر از دور نداری
نمیدونی داره میگذره توم شبا چیوو
رفتم پیش دکتر  باهاش حرف زدم
قرار بود من خوب بشم ،  اون روانی شد ، هه
چیه گرخیدی چرا ؟
 لا پرقو بار اومدی پز میدی بما
ببین هیچکی دوس نداره راه کج بره
شما لیز نمیخوری چون سر نی زیره پات
من ، هرچی دارمو‌ توونشو دادم
شاهده حرفم کاغذای چروک و مچالن
بگو  جام بودی داشتی وجودشو یا نه؟
( مجبورم ) مشکوک باشم
وقتی همه صد رو دارن
نمیخوام خیلی چیزارو بدونم
چون رفیقامو بیشتر از حقیقت دوس دارم
مثل باد از جلو چشام لحظه ها میره
هنوزم کسی نمیفهمه پشت خنده هام چیه
یه روز از روی این صحنه پرده ها میره
توف‌ تو همه رفتاراتون که صحنه سازیه

Gorbe Siah

Daniyal - Khake Morde
Produced by Tazad
Release Date: September 6, 2018

تنها چیزی که برام مونده همین دست نوشته هامه
تمام رویایی که از بچگی ساخته بودم یعنی کارمون تمومه
شاید من کم دیدم ، شاید هم …

بهمنم روشنه بعدِ هر فنجونِ چایی
توو این سرزمین که تووش حرف زندونی داشت
انقد توو دار و دگما عصبیم که اسممو نمیدونن هم سلولی هام
چند ساله که این راهو میرمش
با کفشایی که همیشه پامو میزنه
اما پر رو تر از اینم که وا بدم من
جامو نمیفروشم به اونکه جامو میخره
هر کی اومد که بمونه یه قولایی داد
رفت با خودش گفت ازش چه پُلایی ساختم
به خیالِ خودش کلاه میذاشت سرم
من با سرِ نخِ همون کلاه رویا میبافتم
هی در میزنی و هی میگی خودمم
بهش میگی زیاد بودم که سیری تو ازم
با خودت که زیاد حرف بزنی
از یه جایی به بعد دیگه میشی دو نفر
من خواستم باختنو به فکرم راه ندم
دَم بالایی گرم که چشم از نکند
سفت باشم با یه چشمک وا ندم
همیشه برام بمونه عشقم مادرم
خستت میکنه بارِ پشتت
هوایِ پاکی نیست که بذاریش جایِ سُرفه
اُخت بگیر با این حالِ مضمن
همه داریم پیر میشیم تو این خاکِ مُرده

دارم هی پا به پای نرفته ات صبر میکنم
صبوری میکنم تا تمامِ کلمات عاقل شوند
صبوری میکنم تا مدار ، مدارا ، مرگ
تا مرگ، خسته از دق‌البابِ نوبتم
آهسته زیر لب چیزی، حرفی، سخنی بگوید
مثلا وقت بسیار است و دوباره باز خواهم گشت
هِه! مرا نمی‌شناسد مرگ
یا کودک است هنوز و یا شاعران ساکتند

به کی دارم میدم بازخواست نمیدونم
شاید بد بودم اینه کارماش نمیدونم
انگیزه هام تو سرم بازداشت نمیمونن
یه روز میام بیرون اَ این باتلاق نمیدونم
وقتی میکردم خونه رو ترک
توو دلم آتیش میگرفت رویِ کوچه رو برف
همون غروری که کولمو بست
هنوزم که هنوزه میزنه روحمو چنگ
همه میگن چرا فحش میده هی
ناخن میجوئه ناراحته خوش نی دلش
نمیدونن پشت نداری و قرص نی دلت
روان شناسِ عوضیم هم قرص مینوشت
هی ازم میپرسید میزدم توو حاشیه
لا حرفاش میگفتم بی ثمر بود کافیه
باورم نمیشد که با داروهاش میخواست
کاری کنه که بیست چهاری نرم تو آینه
از بچگی میخواستم خلبان شم
تخس بودنم کردن اَ هدفام پرت
جوری میدوئیدم بالا میرفت ضربان قلب
که بعد میبریدم طی میشد قدمام سرد
اما به هر حال جا نمیزنم
میدونم همیشه قهرمانا جام نمیبرن
دیگه وقتشه بیدار شم از خواب نه
دیگه خودمو به خواب نمیزنم

حیرت‌ آور است ری‌ را
حالا هر که از روبرو بیاید
بی‌ تعارف صدایش می‌ کنیم بفرما
امروز مسافر ما هم به خانه برمی‌گردد

Khake Morde

اینا میگن ایران منو نمیخواد 
میترسه بشم سوار فراری 

استیجاشم به ما نمیاد 
رپی در نمیادش از کار اداری

اینا میگن ایران منو نمیخواد 
میترسه بشم سوار فراری 

استیجاشم به ما نمیاد 
به من چه که تو به رپ علاقه نداری؟

مجوز و دیگه ما صادر میکنیم
حتی صادره از شمارم‌ ما باطل میکنیم 
نه تو ما تحت ملت
دست پخت شوره شوره آقا میل میکنی؟
نره فشاره بالا، بریزه به هم همه حساب کتابا
حاج آقا ببین صدای ماها، خف نمیشه با امضای سازمان
و فشار پاسگاه
ما نه اوباشیم نه شیطان پرست
یه شاعرِ جان نثار انسان بلد
یه عاشقی که انگاری بش تافت زدن
تکنیک اجرا استایل خفن
هستیم چه بخوای چه نخوای
تکثیر میشیم چه بخوای چه نخوای
تو پیشرفتیم عمو حتی وقتی 
تبعید میشیم چه بخوای چه نخوای

اینا میگن ایران منو نمیخواد 
میترسه بشم سوار فراری 

استیجاشم به ما نمیاد 
رپی در نمیادش از کار اداری

اینا میگن ایران منو نمیخواد 
میترسه بشم سوار فراری 

استیجاشم به ما نمیاد 
به من چه که تو به رپ علاقه نداری؟

ترکوندیمو از اون حسودایی
اول بعد ۲۰ سال عمو هنو ماییم
کم نمیاریم حتی اگه هیولایی
ژن آریاییه وطن اهورایی
رفیق ببین چقدر خفنم 
فاز بد نده اغلا 
میمیمرم اگه هد نزنم 
حتی اگه باشه گردونه بنز بغلم
تهرانو بسته چشم بلدم
ما داشتیم باور به اونی که تو نداشتی 
میخواستیم سرپاش کنیمو تو نذاشتی
تبریک میگم تا یقه رفت تو لجن 
پاپ زایید زیرش گفت کجاس پس ‌شوهرم؟
وای از اون روزی که بریم رو بیلبورد
مقاومت بی فایدس میسازه موزیک صلح
ما بُرد پامونه میخوریم رو بیت سُر
توک قله رو ببین پرچمو کوبید بُم


چرا پس میگی ایران منو نمیخواد 
میترسی بشم سوار فراری 

استیجاش به ما نمیاد 
رپی در نمیادش از کار اداری

اینا میگن ایران منو نمیخواد 
میترسن بشم سوار فراری 

استیجاش به ما نمیاد 
به من چه که تو به رپ علاقه نداری؟

Moer - Mohr

Words: Sajadii
Beat: The Apollo
Mix & Mastering: Freeztunes
Cover: JustC
Executive Producer: Ashkan Rahimi
SPT: Reza Ebrahimi


نیستم اهل بچه بازیو نمیدم به کسی رو
به وقتش میکَنم از تن بدخوام غلفتی پوستو 
خودم دلم میخواسته همیشه کم شم از همه
په  تُف توو این جمعهای غلابی زپرتیتون
برا ساختنه مسیرم کردم ترسمو مچاله
موندم وقتیکه واسه همه رفتن شدش چاره
کاری به کسی ندارم همش سرم توی کاره
پشت پردمم هیچی نیستو پتمم روی آبه
کلی نرسیدن دیدن پاهام واسه رسیدن
پیه شانس نمیشینم نمیدم باج به کِسی نه
میدوم کل بیابونو حتی شده پا برهنه اما
توو انتظارِ آب نمیمیرم
میخوام بمونه بعد من توی نبودم صدامو
بخوام ترسو باشم ترجیح میدم نخونم بجاش
برام مهم نی سَر در بیارم هرو از زندان
بازم میخونم باشم زبون زبون بسته‌ها
اگه بخوام خیلی رُک باشمو  طفره نرم
من پی حرفِ حقم حتی باشم دست به دستبند
خجالت داره منم شبیه این رپرایی شم که
توو خالیونو لباساشون گنگه فقط
به غیر چند تا کار درست بقیه به خاکی زدن
براشون مهم نی ارزشِ اینکار انگاری اصا
شده شعرا بی هدف و همه تکراری از دم و 
نمی ارزه رپشون حتی یه هزاریم تش
هرچیم که بگذره نمیشه سلیقم عوض
همینه حرفم حالا ناراحت شه هرکیم ازم
وقتشو ندارم بدم وقتیم هدر
میشمُرم دونه دونه فرصتامو غنیمت همش
دادا من رپ نمیخونم بشینه پولش به جیبم
مهم نی نِگاه برام مهم اینه توو دِل بشینم
شمارو کرونا توو خونه نگه داشتو
من خیلی وقته لا ورق شعرام خونه نشینم
میدونی، منه مهربون مجبورم غُد باشم همش
لای آدمایی که دنبال افتادنمن
نمیگم بچه پیغمبرم منم قبل خودم‌ با زور
لالایی میگم بخوابه وجدانم هرشب
همیشه جمع میکنم توو مسیرم حواسمو
میمونمو نمیکنم هیچموقع به علاقم پشت
نمیشینم کسی کاری کنه برا من چون
حتی توو بچگیم خودم تکون دادم گهوارمو
برن همین چنتا آدم حسابیم نباشه بام
کسیم مهم نی ادامه میدم تنها به راهم
کم نمیارمو بیشتر میکنم تلاش بجاش و 
پیدا میکنم سوزنو توی انبار کاه
مهم‌نی تنها شم کسی نباشه طرف من 
نمیترسم منی که دیدم از اینا بدترشم
منی که حتی تنها بودم هشت صُبح
دم درِ اطلاعات سند به دست

8 AM

Words: Sajadii
Beat: Freeztunes
Mix & Mastering: Freeztunes
Cover: JustC
Executive Producer: Ashkan Rahimi
SPT: Reza Ebrahimi

کجا بریم که هرروز نگیره یقه‌مونو غم
تو جوونی طی نکنیم لحظه لحظه‌مونو سخت
برسیم و نچشیم ما طعم حسرتو فقط
کلی بغض و غصه نخوان از تو خفمون کنن
کجا بریم سازامونو نزده نشکونن
تو خونه خودمون نباشیم از همه‌ور تو حبس
بی دغدغه بره یه آب خوش از گلو پایین و
جواب حرف حق نباشه اسلحه تش رو سَر
نباشه تو سینمون درد همش
نرن رفیقامون از پیشمون کم نشن
نَکُشن رویاهامونو از هر طرف
سگای خودمون به گَله‌مون نَزنن
کجا بریم که نباشه دل‌خوشی گرون
نکنن بی‌ارزش وجودمونو یه مُشت بی‌وجود
نذاریم آرزوهامونو دکوری یه گوشه و
نچسبونن هیچ "نا"ییو به امیدمون

کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نبینیم به اجبار هرروز یکیمون مسافریم
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نباشه فقط سهممون جدایی خدافظی
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نبینیم به اجبار هرروز یکیمون مسافریم
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نباشه فقط سهممون جدایی خدافظی

کجا بریم یه کَمَکی واشه دلمون
باشه کاسبی به‌راه بگیره کارمون یه روز
از فشار بی‌پولی نندازیم عاشقیو دور
بشینه تاسامون جفت و حالمون شه خوب
کجا بریم شبا رو نخوایم با عقده بخوابیم
نباشیم بازیچه واسشون مثل مهره‌ی بازی
حل بشه جا اینکه بشه هرچی مشکل عادی
نشینه شکم گرسنه پای سفره خالی
نمیره انگیزه تومون نشیم تو تنهایی تلف
جا بردن بقیه به خودمون نبازیم همش
هرروز بیشتر نشه فاصلمون از خودِ قبلیمون و
فکرامون به دست سیاستا سلاخی نشن
کجا بریم از زندگی خسته نشیم
هرروز کم نیاریم از همه‌چی دست نکِشیم
همش محکوم به سکوت نباشیم حرف بزنیم
نباشیم افسرده هممون یه کم بخندیم

کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نبینیم به اجبار هرروز یکیمون مسافریم
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نباشه فقط سهممون جدایی خدافظی
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نبینیم به اجبار هرروز یکیمون مسافریم
کجا بریم کجا بریم کجا بریم
نباشه فقط سهممون جدایی خدافظی

Koja Berim

Merzhak
Song : Shahre Maa
Beat Producer : @PedramAzad
Cover Art : Damirchi
3D Artists : Omid Jahangiri , Ali Raadjoo
Publisher : Vage Media

Lyrics :
حکومت رویاهامو له کرد
انقدر دوییدم خیابونا پاهامو حفظن
همش تو فکر یه گوشه‌ی باحال و بکرم
یه جا که بتونم مایه درارم با کار و فکرم
بگذریم
تو چطوری دماغت چاقه؟
بگو بهم اصلا انگیزه داری برا ادامه؟!
من پروندم سفیده با خدا حسابم صافه
ولی مثل مجرمی ام که جلوم طناب داره
خودم میندازم دور گردنم 
نمیدونم حسی که تومه  
حاصل ذوق اومدنه یا شوق رفتن
که هزارتا جنازه داد میکشن پشت هنجرم
من همون گرگی ام که آماده‌ی توبه کردنم

کسی راه نمیره با کَت باز
شهر ماس
غلاف میشه پر شال
اینجا شهر ماس
خون میچکه از چشما
شهر ماس
اینوری نیا شرِ داش


نه قانون منو میخواد 
نه من تابع قانونم
یه دیوونه قایم‌شده تو ظاهر آرومم
وسط گمشده ها دنبال راه نجات اونورهم
اون ماهی‌گیران که عاشق آب گل‌آلودن
بیصدا و بی‌خبر اومدم
نمیبینن داره کوچیک میشه پیرهنم تو تنم
میترسن تو سرم یه خبرایی باشه
منم یه روزی میترسیدم از بی هدف بودنم
دارم میچرخم تو جاده های مارپیچی مغزم
وقتی رپ میکنم روی ضرب کار میشینه نبضم
تو روشنایی نقشه ام  و تو تاریکی یه مشعل
ولی فکر نکنی که دنبال گنج‌های قارونم
از عابرا دورم اونایی که همراه ما بودن
جا زدن چون یادشون رفت پروانه ها سوختن
جا زدن چون فهمیدن که واسه فردای آرومتر
گاهی باید با آتیش وسط دریای باروت رفت
من در اصل یه گلادیاتورم که
سیا شده مثل مکانیکها دورم
قول دادم که نبرم دست به شمشیرم
ولی خب بالاخره کنار میام یه جایی با خودم
پ منتظر باش که سینه‌تو یه جا پاره کنم
تو سزاوار منو و من سزاوار تو
پس بذار ببرم از اونایی که منو نمیفهمن
خستم از این فکرهای کوتاه تا
 حصارهای بلندی که دورمون کشیدن
پس چه فرقی بین ماست
با اونایی که سر چک سفته تو اوینن
قلبم از سینم کشیدم بیرون
 قبل اینکه بخوان بکنن یه حفره توی سینم
چون خستن از رفت و آمدو پرسه زدنم
بیسچاری دم محلم زومن رو لب و دهنم
با اینکه تحت نظرم ازم یه ذره عقبن
چون دیگه گوش های مریض دنبال
لفظ قلمن


کسی راه نمیره با کَت باز
شهر ماس
غلاف میشه پر شال
اینجا شهر ماست
خون میچکه از چشما
شهر ماس
اینوری نیا شرِ داش

#مرژاک

Metro

Bi Bal

Recent comments

🎭

M.M.E

Sh S

RAMO

Related tracks