سنتی بیکلام

Hesam Inanlou(In Memory of Ali Asghar Bahari)

داروگ
آهنگ: محمدرضا لطفی
آواز: محمدرضا شجریان
تنظیم: فرهاد فخرالدینی
شعر: نیما یوشیج
--------------------------------------------
خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشتِ همسایه.
گرچه می گویند: «می گریند روی ساحل نزدیک
سوگواران در میان سوگواران.»
قاصد روزان ابری، داروگ ! کی می رسد باران؟
بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست 
و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد
- چون دل یاران که در هجران یاران -
قاصد روزان ابری ، داروگ ! کی می رسد باران؟


داروگ

اجرای خصوصی
همراه با پرویز مشکاتیان و محمد موسوی

شعر:حافظ
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند

اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند

به صفای دل رندان که صبوحی زدگان	
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب	
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

در میخانه ببستند خدایا مپسند	
که در خانه تزویر و ریا بگشایند


بود آیا که در میکده‌ها بگشایند - آواز استاد محمدرضا شجریان

ضرب: مرحوم ناصر فرهنگفر

قطعه‌ای در همایون - مرحوم پرویز مشکاتیان

سنتور : علی بهرامی فرد
نی : سیامک جهانگیری
عود : حمید خوانساری
تمبک : وحید فتایی
از : آلبوم نگارینه

چهارمضراب حجاز ابوالحسن صبا -  نی : سیامک جهانگیری، سنتور : علی بهرامی فرد ،

vulnera munda

محمدرضا شجریان، حسین علیزاده، کیهان کلهر و همایون شجریان

قطعه مطرب دل - از اشعار مولانا

اردشیر کامکار- قطعه مازندران

اجرای خصوصی در کاروانسرای قصر بهرام گرمسار از شهرهای استان سمنان

اجرای ۱۵ مهرماه سال ۱۳۸۹ – بیات زند


دریافت از سایت خصوصی:
http://Khosousi.com/NKBAq


دریافت از کانال تلگرام
https://t.me/Khosousi/5054


غمش در نهان‌خانهٔ دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به‌نازم به بزم محبّت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند

فریاد از آن نرگس مستی که تو داری
آه از دل بیگانه پرستی که تو داری
ترسم که یکی زاهل وفا زنده نماند
در کشتن این طایفه دستی که تو داری

من چهره ام گرفته،
من قایقم نشسته به خشکی.
با قایقم نشسته به خشکی،
فریاد می زنم.

همه شب نالم چون نی
که غمی دارم ، که غمی دارم
دل و جان بردی از ما
نشدی یارم ، نشدی یارم
با ما بودی ، بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم ، تنها رفتی
چو کاروان رود ، فغانم از زمین بر آسمان رود ، دور از یارم ، خون می بارم
فتادم از پا ، به ناتوانی ، اسیر عشقم ، چنان که دانی
رهایی از غم ، نمیتوانم ، تو چاره ای کن ، که میتوانی
گر ز دل برآرم آهی
آتش از دلم ریزد
چون ستاره از مژگانم
اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود ، فغانم از زمین بر آسمان رود ، دور از یارم ، خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر، که تو را جویم
ای شادی جان ، سرو روان ، کز بر ما رفتی
از محفل ما ، چون دل ما سوی کجا رفتی ، تنها ماندم ، تنها رفتی
به کجایی غمگسار من ، فغان زار من بشنو و بازآ، بازآ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو و بازآ ، بازآ سوی رهی
چون روشنی، از دیده ما رفتی
با خاطره باد صبا رفتی
تنها ماندم
تنها رفتی

Ghayegh Shekasteh

قایقْ شکسته - اجرای خصوصی محمدرضا  لطفی در بیات زند

استاد شجریان - فیلم دلشدگان - آواز مخالف سه گاه

Lotfi-neyavaran محمدرضا لطفی


 
 

شب از شبهای پاییزی است

از آن همدرد و با من مهربان ، شبهای اشک آور

ملول و خسته دل

                            گریان و طولانی

                                                      شبی که در گمانم من که آیا برشبم گرید چنین همدرد

                              و یا

                                                    بر بامدادم گرید از من نیز پنهانی ...

شب از شبهای پاییزی است

و اینک خیره در من مهربان

که دست سرد و خیسش را چو بالشتی نهد

و من این گونه می گویم و دنباله دارد شب .........

 

شب از شبهای پاییزی است

                                        خموش و مهربان با من

                                                                           به کردار پرستاری سیه پوشیده گرداگرد

نشسته در کنارم

اشک بارد شب

من این می گویم و دنباله دارد شب ...

 

 ( مهدی اخوان ثالث )

شهرام ناظری- شب از شبهای پاییز است

محمد رضا شجریان و شاپور نیاکان - قطعه آوازی شب رحلت

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم
حدیث آرزومندی که در این نامه ثبت افتاد
همانا بی‌غلط باشد که حافظ داد تلقینم


شب رحلت

Yusef Forutan, Setar

Abuata/Yusef Forutan/Setar

بخشی از تصنیف «بی‌همزبان» از آلبوم سَرو چمان
شعر: جواد آذر
آهنگساز: محمدرضا شجریان

هر دَمی چون نی، از دلِ نالان، شِكوه‌ها دارم
روی دل هر شب، تا سَحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهی‌ست، از دلِ خونین
لحظه‌های عُمر بی‌سامان، می‌رود سنگين
اَشکِ خون‌آلوده‌ام دامان، می‌كُند رنگين

محمدرضا شجریان؛ هر دَمی چون نی، از دلِ نالان، شِكوه‌ها دارم

تکنوازی کمانچه : قطعاتی در چهارگاه

Lotfi-neyavaran محمدرضا لطفی

Javad Sadeghi

Recent comments

تيتو

Sina Nosrati

sadafkhezri

mozaffar

Related tracks