Ljóð eftir langömmu mína, Elísabetu Geirmundsdóttur, samið um miðbik síðustu aldar. Lag eftir mig, samið og tekið upp haustið 2019.

Ef til vill rætast óskir

Veturinn vondi er liðinn
og vorið er allt um kring,
ég geng út í ljósið og leiði
lítinn og góðan dreng.
Blævindar blása um klakann
og bæra í hjartanu streng.

Við ætlum að fara að finna
fallegan lítinn álf,
hann býr meðal blómanna smáu
og bros hans er dýrðin sjálf.
Nú elskum við allt sem lifir
og okkar er veröldin hálf.

Ef lítinn ljósálf við finnum
þá læðumst við hægt á tá
því hann má hreint ekki skelfast
og hverfa út í geiminn blá.
Við ætlum bara að biðja 'ann
að búa okkur sjálfum hjá.

Svo förum við með hann á fingri
og færum í dýra höll
sem við höfum byggt úr bréfi
hún búin er skrauti öll.
Það er gaman að gleðjast með ungum
og ganga út um blómavöll.

Við göngum suður götu,
þar glóa fíflar við sól 
og ef til vill rætist óskin
sem óskuðum við um jól.
Að finna blómálfabarnið 
í bláum fallegum kjól.

Ef til vill rætast óskir

Ljóð eftir langömmu mína, Elísabetu Geirmundsdóttur, en hún samdi þetta til langafa árið 1951.

Sumarkveðja til mannsins míns

Alltaf blundar eilíft vor
undir snjó og klaka,
þó að fenni í farin spor
fáa mun það saka.
Yfir háa austurbrún
árdagsgeislar skína,
ennþá sólin sendir rún
sorgir hjartans dvína.

Rétt mér þína hlýju hönd
hjartans vinur góði,
við skulum ganga í ljóssins lönd
leita að nýjum óði.
Heyrðu vorsins vængjatak
við skulum með því fljúga,
öllum sorta sjá á bak,
sumri og birtu trúa.

Brynhildur Ásgeirsdóttir

Popular tracks