Μη μου μιλάς για κόλαση
την έχω ζήσει όλη
μην μου μιλάς για ουρανούς
για θείο περιβόλι
μη μου μιλάς για ουρανούς
για θείο περιβόλι

Μη μου μιλάς για τα παιδιά
που ψάχνουνε στους δρόμους
σαν τους αλήτες τους σοφούς
δεν ξέρουν από νόμους
σαν τους αλήτες τους σοφούς
δεν ξέρουν από νόμους

Μη μου μιλάς για τίποτα
δεν ξέρω ν’ απαντήσω
μες στα ερείπια του καιρού
ζωή πάω να χτίσω
μες στα ερείπια του καιρού
ζωή πάω να χτίσω

Mh moy milas gia tipota

( Απολυτίκιο - Ἁγίου Γρηγορίου Ἐπισκόπου Ἄσσου τοῦ Θαυματουργοῦ )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στο χωριό Ακόρνη της Λέσβου. Επισκέπτοντας την Βασιλεύουσα για να συμπληρώσει τις σπουδές του, γνώρισε τον Ιερομόναχο Αγάθωνα, τον οποίο ακολούθησε σε κάποιο μοναστήρι της Ανατολής, όπου ήταν ηγούμενος και παρέμεινε εκεί για τρία χρόνια. Κατόπιν συστάσεως του Αγάθωνος, εξελέγη Επίσκοπος Άσσου της Μυσίας. Ο Άγιος πέθανε σε μεγάλη ηλικία το έτος 1150 μ.Χ. (ή το 1185 μ.Χ.).

Saint Gregory was born in the village of Lesvos chords. Visiting the reigning order to complete his studies, he met the monk Agathon, which followed a monastery in the Orient, where he was abbot, and stayed there for three years. At the recommendation of Agathon, was elected Bishop of Assos Mysia. The Saint died in old age in the year 1150 AD (or 1185 AD).

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τούς ἄθλους τῶν Ἁγίων θερμῶς ἐπιζηλώσας, ἐδείχθης ἐν τῶ κόσμω ἰσάγγελος τόν βίον, ἐτίμησας ἥν εἴληφας ἀρχήν, τό τάλαντον αὐξήσας τοῦ Χριστοῦ καί ὁσίως διαπρέψας ταῖς ἀρεταῖς σου πάντας κατεφώτισας. Δόξα τῶ ὅν ἠγάπησας πολύ, δόξα τῶ σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῶ ὧ παρίστασαι Χριστῶ, Πάτερ Γρηγόριε.

Απολυτίκιο Αγ. Γρηγορίου Επισκόπου Άσσου - 10 ΙΟΥΛΙΟΥ

( Απολυτίκιο - Άγιος Θεόδωρος του Βυζαντίου Πολιούχους Μυτιλήνης )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Ο άγιος Θεόδωρος γεννήθηκε το έτος 1774 στο Νεοχώριο του Βυζαντίου. Τον φυλάκισαν Τούρκοι και νύχτα μέρα στη φυλακή τον βασάνιζαν, όπως μπορούσαν φρικτότερα. Εκείνος έμεινε ακλόνητος. Προσευχόταν και επέμενε στην πίστη του. Και ο Θεός του έδινε θάρρος και δύναμη. Όταν είδαν ότι δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη ο άγιος, αποφάσισαν να τον θανατώσουν με απαγχονισμό. Στις 17 Φεβρουαρίου του έτους 1795 παρέδωκε την ψυχή του στο Θεό, στον όποιο προσέφερε και τη ζωή του, με θάνατο φρικτό, μαρτυρικό.

St. Theodore was born in 1774 in Neohorio of Byzantium. Imprisoned Turks and day and night in prison tortured him as they horrible. He remained steadfast. Prayed and clung to his faith. And God gave him courage and strength. When they saw that it would not change his mind St., decided him to death by hanging. On February 17 the year 1795 surrendered his soul to God, in any offering and life with death horrible, agonizing.

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Το πάντιμον λείψανον του Θεοδώρου, πιστοί, ενδόξως τιμήσωμεν ως θησαυρών τιμαλφή, και πάντες βοήσωμεν, Σώσον εκ των κινδύνων τους πιστώς σε υμνούντας, ως πότε σύ ερρύσω εκ πανώλους την πόλιν και πάντας περιφρούρησον ταις ικεσίαις σου.

Απολυτίκιο Αγ. Θεοδώρου Πολιούχου Μυτιλήνης

15 ΙΟΥΝΙΟΥ
( Απολυτίκιο - Όσιος Ιερώνυμος )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Ο Όσιος Ιερώνυμος γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας. Έκτισε μία ανδρική Μονή στη Βηθλεέμ, στην οποία και διέμενε. Ο Άγιος κοιμήθηκε το 420 μ.Χ..

The Saint Jerome was born in 345 AD Stradone village of Dalmatia. He built a men's monastery in Bethlehem, in which he resided. The Saint died in 420 AD.

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σοφία καὶ χάριτι κεκοσμημένος λαμπρῶς, ὁσίως ἐβίωσας, ἐν ἐγκρατείᾳ πολλῇ, σοφὲ Ἱερώνυμε· ὅθεν τῆς τοῦ Σωτῆρος, Ἐκκλησίας ἐδείχθης, πάμφωτος λύχνος Πάτερ, ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι· καὶ νῦν Χριστὸν δυσώπησον, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σέ.

Απολυτίκιο του Αγ. Ιερωνύμου - 15 ΙΟΥΝΙΟΥ

( Απολυτίκιο - Ζωοδόχος Πηγή )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...


Με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα "παλάτια των πηγών" στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα. Για την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχει η κάτωθι εκδοχή:
Μας εξιστορεί ο Νικηφόρος Κάλλιστος και αναφέρει ότι: Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Λέων ο Θράξ ή Λέων ο Μέγας (457 - 474 μ.Χ.), όταν ερχόταν ως απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στη Χρυσή Πύλη έναν τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας γιά νερό, μιά φωνή του υπέδειξε την πηγή. Πίνοντας ο τυφλός και ερχόμενο το λασπώδες νερό στα μάτια του θεραπεύτηκε. Όταν αργότερα έγινε Αυτοκράτορας, του είπε η προφητική φωνή, πως θα έπρεπε να χτίσει δίπλα στην πηγή μια Εκκλησία. Πράγματι ο Λέων έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της Θεοτόκου στο χώρο εκείνο, τον οποίο και ονόμασε «Πηγή». Ο Κάλλιστος περιγράφει τη μεγάλη αυτή Εκκλησία με πολλές λεπτομέρειες, αν και η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στό οικοδόμημα του Ιουστινιανού. Ιστορικά πάντως είναι εξακριβωμένο, ότι το 536 μ.Χ. στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον Πατριάρχη Μηνά 536 - 552 μ.Χ.), λαμβάνει μέρος και ο Ζήνων, ηγούμενος «του Οίκου της αγίας ενδόξου Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας εν τη Πηγή».

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. ἀ'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Η αναβλύζουσα Θειον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα· τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχο σου Πηγή και ταύτα αρυoμένοι, βραβεύεις νυν τε παρθένε ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν.

Απολυτίκιο Ζωοδόχου Πηγής

( Απολυτίκιο - Β΄ Κυριακή των Νηστειών - Γρηγορίου του Παλαμά )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...


Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ήταν δεινός θεολόγος και διαπρεπέστατος ρήτορας και φιλόσοφος. Πέθανε το 1360 μ.Χ. και τιμήθηκε αμέσως σαν Άγιος. Ο Πατριάρχης Φιλόθεος, έγραψε το 1376 μ.Χ. εγκωμιαστικό λόγο στο Γρηγόριο Παλαμά, μαζί και ακολουθία και όρισε την εκκλησιαστική μνήμη του στη Β' Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής.

St. Gregory Palamas was an avid theologian and diaprepestatos orator and philosopher. He died in 1360 AD and was honored as a Saint immediately. The Patriarch Philotheos wrote in 1376 AD speaking in praise of Gregory Palamas, along the sequence and set the church in memory of the Second Sunday of Great Lent.

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. δ'.
Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα καὶ διδάσκαλε, τῶν Μοναστῶν ἡ καλλονή, τῶν θεολόγων ὑπέρμαχος ἀπροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης τὸ καύχημα, κῆρυξ τῆς χάριτος, ἱκέτευε διὰ παντός, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Απολυτίκιο Β΄ Κυριακής Νηστειών - Γρηγορίου του Παλαμά

( Απολυτίκιο - Α΄ Κυριακή των Νηστειών - της Ορθοδοξίας )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Η αγία αυτή ημέρα είναι ξεχωριστή, διότι παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάζει λαμπρά η Ορθοδοξία μας, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Ποιούμε ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο επισυνέβη το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, χάρις στην αποφασιστική συμβολή της βασιλίσσης και μετέπειτα αγίας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840 - 843 μ.Χ.). Αναφερόμαστε στη μεγάλη εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε κυριολεκτικά την Εκκλησία μας για περισσότερα από εκατό χρόνια. Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Λέων ο Γ' ο Ίσαυρος (717 - 741 μ.Χ.) αποφάσισε να επιφέρει στο κράτος ριζικές μεταρρυθμίσεις. Μια από αυτές ήταν η απαγόρευση προσκύνησης των ιερών εικόνων, επειδή, παίρνοντας αφορμή από ορισμένα ακραία φαινόμενα εικονολατρίας, πίστευε πως η χριστιανική πίστη παρέκλινε στην ειδωλολατρία. Στην ουσία όμως εξέφραζε δικές του ανεικονικές απόψεις, οι οποίες ήταν βαθύτατα επηρεασμένες από την ανεικονική ιουδαϊκή και ισλαμική πίστη. Η αναταραχή ήταν αφάνταστη. Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε δύο φοβερά αντιμαχόμενες ομάδες, τους εικονομάχους και τους εικονολάτρες. Οι διώξεις φοβερές. Μεγάλες πατερικές μορφές ανάλαβαν να υπερασπίσουν την ορθόδοξη πίστη. Στα 787 μ.Χ. συγκλήθηκε η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος, η οποία διατύπωσε με ακρίβεια την οφειλόμενη τιμή στις ιερές εικόνες. Σε αυτή επίσης διευκρινίστηκαν και άλλα δυσνόητα σημεία της χριστιανικής πίστεως, έτσι ώστε να έχουμε πλήρη αποκρυστάλλωση του ορθοδόξου δόγματος και να ομιλούμε για θρίαμβο της Ορθοδοξίας μας. Η εικόνα στην Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί αντικείμενο λατρείας, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά ως μέσον τιμής του εικονιζόμενου προσώπου. Ακόμα και ο Χριστός μπορεί να εικονισθεί, διότι έγινε άνθρωπος. Μάλιστα όποιος αρνείται τον εικονισμό του Χριστού αρνείται ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση Του!

Ἀπολυτίκιον.
Ήχος β'.
Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, Αιτούμενοι συγχώρισιν των πταισμάτων ημών Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι χαράς επλήρωσας τα πάντα ο σωτήρ ημών παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.

Απολυτίκιο Α΄ Κυριακή των Νηστειών - της Ορθοδοξίας

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
( Απολυτίκιο - Όσιος Ακάκιος ο Νέος, ο Καυσοκαλυβίτης )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Ο Όσιος Ακάκιος γεννήθηκε στα 1630 στο χωριό Γόλιτζα (σημερινό Άγιο Ακάκιο) του Νομού Καρδίτσας από ευσεβείς γονείς. Το κοσμικό όνομά του αγίου ήταν Αναστάσιος. Στά 23 του χρόνια ποθώντας τη μοναχική ζωή εγκαταλείπει τη γενέτειρά του και κείρεται μοναχός στην Ιερά Μονή αγίας Τριάδος Σουρβιάς που βρίσκεται στη Μακρινίτσα Πηλίου. Αργότερα, αναζητώντας περισσότερο την ησυχαστική ζωή, αναχωρεί από το κοινόβιο για το Άγιον Όρος. Κατόπιν περιπλανήσεων σε ησυχαστήρια της Καψάλας και των Ιερών Μονών Γρηγορίου και Διονυσίου, κατέληξε στα Καυσοκαλύβια, αρχικά στην περιοχή της Μεταμορφώσεως στα 1660 και αργότερα στα 1680 στην περιοχή της σημερινής Σκήτης. Το Σπήλαιο, στο όποιο τον 14ο αι. είχε ασκηθεί ο άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης, έμελλε να γίνει το μοναχικό του στάδιο για την κατάκτηση των αρετών. Κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, με μεγάλες δυσκολίες διαβιώσεως και με υπερβολική άσκηση, είλκυσε τη Χάρη του Θεού, που τον αντάμειψε με πολλές αρετές και χαρίσματα. Η διορατικότητα του Γέροντα Ακακίου γίνεται γνωστή τόσο στο Άγιον Όρος όσο κι έξω από αυτό. Πολλοί (ανάμεσα τους ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος και ο Ρώσος περιηγητής Βασίλειος Μπάρσκι) είναι αυτοί που φθάνουν στο ασκηταριό του για να τον συμβουλευτούν. Και όλοι φεύγουν πνευματικά ενισχυμένοι τόσο από την αγία του ζωή όσο κι από τη διδασκαλία του...
http://www.imthf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=24:2...

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ.α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον
Πρός Χριστόν τόν Σωτῆρα Πάτερ Ἀκάκιε, σέ πρεσβευτήν καί μεσίτην ἡμεῖς κεκτήμεθα νῦν, συμπαράλαβε τούς τρεῖς Ὁσιομάρτυρας, σούς φοιτητάς τόν Ρωμανόν καί τόν Παχώμιον ὁμοῦ Νικόδημον καί αἰτεῖτε, δωρηθῆναι πλημελημάτων, ἡμῶν τήν λύσιν καί παντοίων δεινῶν.

Απολυτίκιο Αγ. Ακακίου του Καυσοκαλυβίτη - 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
( Απολυτίκιο - Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος εκ Καπούας )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Στά ζοφερά χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως είναι γνωστό από την ιστορία, μαρτύρησαν χιλιάδες χριστιανοί. Ένας λοιπόν, άπ' αυτούς είναι και ο άγιος νεομάρτυς της θεσσαλικής Καππούας Κωνσταντίνος, ο οποίος προτού βαπτισθεί και ενταχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας μας ήταν μουσουλμάνος γιος Τούρκου αξιωματούχου της περιοχής μας. Σε ηλικία είκοσι χρόνων μυήθηκε στα χριστιανικά δόγματα από κάποιον λόγιο μοναχό του μοναστηρίου της Καππούας «Άγιος Νικόλαος». Ο μοναχός αυτός όταν έκρινε ότι είχε εδραιωθεί η πίστη του τουρκόπουλου στο Χριστό, το βάφτισε στο μοναστήρι και από Σαΐμ, πού ήταν το όνομά του, το μετονόμασε Κωνσταντίνο. Η αντίδραση του Τούρκου αξιωματούχου, πατερά του νεοφώτιστου Κωνσταντίνου, υπήρξε κεραυνοβόλος και δυναμική. Θέλησε να τιμωρήσει με θάνατο τους τρεις μοναχούς του μοναστηρίου της Καππούας αλλά δεν το κατόρθωσε, γιατί αυτοί κατάφεραν να δραπετεύσουν και να καταφύγουν στα Μετέωρα, όπου ζήτησαν προστασία από τους εκεί μοναχούς. Η οργή του πατέρα κορυφώθηκε και πυρπόλησε το μοναστήρι. Εξοργισμένος από τη σθεναρή στάση και τη συμπεριφορά του γιου του διέταξε στρατιώτες της φρουράς του να τον ρίξουν στο μπουντρούμι και να μην τον βγάλουν από κει, αν δεν επανέλθει στην πατρώα του πίστη. Οι στρατιώτες έπραξαν συμφωνά με τις εντολές του πατέρα. Έριξαν τον Κωνσταντίνο στο σκοτεινό και μουχλιασμένο μπουντρούμι και πρωί-βράδυ τον ρωτούσαν αν είχε μετανιώσει για την αποστασία του. Ο Κωνσταντίνος, όμως, τους απαντούσε με γλυκύτητα και σταθερότητα: «Το Χριστό μου δεν θα τον αρνηθώ ποτέ ο,τι και να μου κάνετε• δεν φοβάμαι τίποτα• είναι δίπλα μου και με ενισχύει»...
http://www.imthf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=28:2...

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος πλ. ἀ'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Κωνσταντίνον Καππούας, τον νεομάρτυρα, ως στρατιώτην γενναίον της Εκκλησίας Χριστού, μακαρίσωμεν πιστοί και επαιναίσωμεν· ότι δυσέβειαν πατρός καταλείψας σθεναρώς, εκήρυξεν τον Σωτήρα, και νομίμως υπεραθλήσας, την κάραν δέδωκεν ως δώρον Χριστώ.

Απολυτίκιο Αγ. Κωνσταντίνου εκ Καπούας - 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

21 ΙΟΥΛΙΟΥ
( Απολυτίκιο - Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...

Άγιος Παρθένιος γεννήθηκε στο χωρίο Βατσουνια του νομού Καρδίτσας στις αρχές του 18ου αιώνα και σ' αυτήν την περιοχή πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι γονείς του Αγίου ήταν απλοί και ταπεινοί άνθρωποι έχοντας αγάπη και σεβασμό προς τον Θεό. Έτσι μεγάλωσαν και τον γιο τους μαθαίνοντας σ' αυτόν συγχρόνως την καλλιέργεια της γης και την φροντίδα των ζώων. Στον ελεύθερο χρόνο του ο Άγιος επισκεπτόταν τα μοναστήρια της γύρω περιοχής. Οι καλόγεροι των μοναστηριών μαζί με τον ιερέα του χωριού τον έφεραν κοντά στην Εκκλησία και έτσι καλλιεργήθηκε στην ψυχή του ο πόθος για το υψηλό αξίωμα της Ιερωσύνης. Σημαντικό ρόλο στο δυνάμωμα της πίστεως του στον Χρίστο έπαιξε η αγία ζωή των δύο μεγάλων Αγίων της περιοχής του, του Αγίου Βησσαρίωνος και του Αγίου Σεραφείμ. Έτσι ο νεαρός Παρθένιος γίνεται δόκιμος και αργότερα μοναχός. Η άσκηση, η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο γίνονται πλούσιες αρετές που τον στολίζουν και τον κοσμούν στην πορεία της μοναχικής του ζωής. Με αυτές τις αρετές προσήλθε αργότερα ο μοναχός Παρθένιος μπροστά στην Αγία Τράπεζα γονατιστός για να χειροτονηθεί και να λάβει το υψηλό υπούργημα της Ιεροσύνης. Σύντομα η Εκκλησία εκτίμησε τις αρετές και τα προσόντα του Παρθενίου και τον ανέδειξε επίσκοπο Ραδοβισδίου. Στά κηρύγματά του ο Άγιος Παρθένιος είχε δυο στόχους να επιτύχει. Πρώτον να τονώσει την κλονισμένη πίστη των ανθρώπων της υπαίθρου και δεύτερον να διαφυλάξει στο ακέραιο το ελληνικό φρόνημα και την ελληνική συνείδηση των υποδούλων ανθρώπων. Κατά την παράδοση ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περνώντας από την περιοχή αύτη συναντήθηκε με τον Άγιο Παρθένιο, συζήτησαν τα μεγάλα προβλήματα των υπόδουλων, και μαζί επισκέφθηκαν το Μοναστήρι της Ροβέλιστας. Γι' αυτούς τους λόγους άλλα κυρίως για τον δεύτερο ο Τούρκος κατακτητής ενοχλήθηκε και θέλησε να σταματήσει τον πατριωτικό αγώνα του Αγίου Παρθενίου...
http://www.imthf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=25:2...

Ἀπολυτίκιον.
Ήχος δ`. Ταχύ προκατάλαβε.
Αμέμπτως εβίωσας, εν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Όσιε, και θεϊκών δωρεών, αξίως μετέσχηκας. Όθεν σου την αγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, και ψυχών σωτηρίαν` διο σε Ιεράρχα, ύμνοις γεραίρομεν.

Απολυτίκιο Αγ. Παρθενίου Επισκ. Ραδοβυσδίου - 21 ΙΟΥΛΙΟΥ

13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
( Απολυτίκιο - Άγιος Αρσένιος Αρχιεπίσκοπος Ελασσώνος )

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός - Kabarnos
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.
μονταζ - επεξεργασία: Θωμάς Καραγεώργος.
Kείμενα: Lee...
Άγιος Αρσένιος (κατά κόσμον Απόστολος) γεννήθηκε στο χωρίο Καλογραιανά Καρδίτσης το 1550. Γονείς του ήσαν ο Ιερεύς Θεόδωρος και η Χρυσαφή (η μετέπειτα μοναχή Χριστοδούλη, ανεψιά του Αγ. Βησσαρίωνος Β' Λαρίσης). Υπήρξε γόνος Λευϊτικης οικογενείας που ανέδειξε Αρχιερείς, Ιερείς και Μονάχους. Στην Καλαμπάκα και στα Τρίκαλα έμαθε αντιστοίχως τα πρώτα και τα εγκύκλια γράμματα. Κατά τη μαθητεία του στα Τρίκαλα εκάρη Μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος. Μετά έμεινε αρκετό καιρό στην Επισκοπή Σταγών και στη συνέχεια έγκαταβίωσε στη Μονή Δουσίκου, όπου χειροτονήθηκε Ιερεύς. Αποδεχόμενος πρόσκληση του Οίκ. Πατριάρχου Ιερεμίου Β' του Τρανού (του από Λαρίσης), μετέβη στην Κων/πολη, όπου διορίσθηκε Εφημέριος στον Πατριαρχικό Ναό της Παμμακάριστου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή του Οικ. Πατριαρχείου. Την 21η Φεβρουαρίου 1584 χειροτονήθηκε (από τον ίδιο Οικ. Πατριάρχη) Αρχιεπίσκοπος Έλασσώνος και Δημονίκου (Δομενίκου), όπου ενθρονίσθηκε και παρέμεινε για ένα ακριβώς χρόνο. Έπειτα μετεκλήθη στην Κων/πολη και μετέβη επικεφαλής μιας αποστολής στη Μόσχα (ως Πατριαρχικός Έξαρχος) και επιστρέφοντας διέμεινε δύο έτη στην Ουκρανική πόλη Λβώφ (Λεόπολη), όπου υπήρχε μεγάλη και ανθηρή Ελληνική παροικία, μετά την επίμονη παράκληση των γηγενών και των Ελλήνων Ορθοδόξων να τους βοηθήσει με την Ορθόδοξη διδασκαλία του να αντιμετωπίσουν τον προσηλυτισμό των Ουνιτών και των Προτεσταντών. Εκεί δίδαξε στο σχολείο της Ορθοδόξου Κοινότητος, κατήρτισε πρόγραμμα λειτουργίας του σχολείου και συνέγραψε εγχειρίδιο Γραμματικής τής Ελληνικής γλώσσης. Έτσι συνέβαλε στην ανόθευτη διατήρηση της Πίστεως και στην ανόρθωση του πνευματικού και μορφωτικού επιπέδου του Κλήρου...
http://www.imthf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=21:2...

Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ελασσώνος ποιμένα Θετταλίας το κλέισμα και της Μοσχοβίας απάσης περιβόητον άκουσμα. Αρσένιον υμνήσωμεν πιστοί, βοώντες μετά πόθου ευλαβώς· φύλαττε και σκέπε πάτερ αεί τους πίστει σοι κραυγάζοντας· δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστό, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω δωρουμένω δια σου χάριν και έλεος.

Απολυτίκιο Αγ. Αρσενίου Αρχ/που Ελασσώνος - 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

                BYZANTINE MUSIC KABARNOS ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
 
●▬▬▬▬▬▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬▬▬▬▬▬●
Καθηγητής Εκκ. Βυζαντινής Μουσικής - Μουσικός
Πρωτοψάλτης 
ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ
Θεολογος Art Virtual effect
ΚΑΒΑΡΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-= -=-=
KABARNOS PANOS
ஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ۩۞۩ஜஜ
Arx. Kabarnos Nikodimos
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-= -=-= 

Απολυτίκιο Αγ. Ακακίου του Καυσοκαλυβίτη - 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Byzantine music

Related tracks