Klarnet çalan yaşlı adam- Pendik Sahil

2 - Apsuva - Ridade Only Garmon CUT

Çoban Yıldızı

Çıt Çıt Çedene

Sen Dahil

Barış Manço & Kurtalan Ekspres - Çıt Çıt Çedene

Ah biz ağlamaklı, salya sümük akıtan biz
Habire mızmızlanan, habire ah eden biz
Bizi böyle sızlatan bir aşüfte mi
Yoksa esir düştük de haberimiz mi yok?

Sahi nedir bu meyusiyetin müsebbibi? Şöyle söyliyim:
Ufacık bir dünyamız var, bencil ve pek tekin değil
Misal: sütü bozuk bir kızı mutlu etmek hayaliyle
Ya da tuttuğumuz o takımın kombine biletleriyle yaşıyoruz

Fakat biz inatla bunları tekrar ederken,
O takım başkanının bizden sorulacak her rezilliği
Ya da Hacca gidip finans sağlayacağız bir monarşiğe,
Gidip Taylandlı bebelere kaysın diye

Ve o kız için girip durduğumuz kozmetik yeri
Biraz daha arttıracak yeryüzünde kapitalizmini
Yahut verdiğin verginin saraylarda bir akşam yemeği,
Olmasına yine çıkartmayacağız seslerimizi?

"Sesini Kaybeden Şehir" demişti Nâzım Hikmet
Onun hayaliyle elbet değişti bazı şeyler
Fakat o bile yapamadı, karşı gelmek şöyle dursun,
Sovyet denen işgalcilere razı geldi

Zira onlar tehdit etmeseydi bu ülkeyi işgalle
Girmeyecektik asla NATO denen emperyal birliğe
Ve en büyük ihracatçı olacaktık pek çok şeyde
Şimdiyse biz neredeyiz, Sovyet nerede?

Biz, mütedeyyin kesim, zaten biliyorduk böyle olacağını
Bu yüzden hiçbir zaman sevemedik onu
Dilimizden düşmedi hiç vatan, millet, Sakarya
Sonra gittik hırsızlara oy verdik, hani bir gün akar ya,

devlet denen o musluktan bizim de ceplerimize
Sonra baktık devir değişti, iktidardı seslerimizi duyan o kitle
Böylece Sovyet bayrağını biz reddettik
Seçtik bu kez BOP EŞBAŞKANI'nı

Seçtik çünkü kapımızı çaldı milletvekilleri
Seçtik çünkü cebimiz gördü üç beş kuruş para
Sonra jiplere biner olduk yandaş adamlarla
Her birimiz iphone aldık, en son model hem de

Fakat o telefon bile köle bir işçinin emeğinden
Bizim gibiler hiç emin olabilir mi ki ne dediğinden?
Biz ağlamaklılar, mızmız halk, töre beyinler!
Derebeyler, köle 'bey'ler, körebeler! (Haydi, artık)

Başka yol yok! Artık fabrikalar kuruldu Çin'de
Tayland'da kerhaneler ve Amerika'nın içinde bankalar
Öyleyse ne bekliyorsunuz donmuş biçimde
Siz de kapın yakanızı, yaka kartınızı ve sonra:

Sabah sekiz akşam on sekiz vardiya
Hafta sonu pub ya da bar ve seviş doyasıya
Geberip gidince de şeriata göre tafsilat yaptırırız mirasımızı,
Aferin ulan!


NAKARAT
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ölüm ha hışır gelmiş elyafı sûn'i yorganda
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ha ıslık çalarak, idaresi örfî yağlı urganda


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: İsmet Özel “Sûrî Mantık”

Çılgına Çevirmeliyiz Canavarı

10- Ağlamaklılar

Zararlı bu, zararlı mevsim
Nüksediyor bugün bu nefsim
Dolandım toprağı en ince ayrıntısına dek,
zamandı sezdiğim.

Kaslı bir kol, nasırlı eller
bastırıyor, çelimsiz gövdem
Dayanamaz buna, var mı kurtulan?
Var mı bir yol, kaçıp diretsem?

Hayır, çoktan yazıldı kader
Değiştirmeye vakit mi var hem
Kısıtlı sürem, adım gibi biliyorum
Adımı yazabiliyorum: Yakînî Mahşer

Her eşrefin varmış saati
Benimkisi eşref saati
İnandım böceklere inandım
toprağa inandım o kadim suya; tabii

Ömür dedim bir of çekişe
Teşekkürler o nasırlı ele
Fazlası zarar olur, fazlası endişe
Fazlasıyla zarar o geçmişe:

Ey toprağın kamburları
Ey en yanlış doğru
Öldürüldünüz ama kan durmadı
Belki de tek kaldım, doğru

Kanınızla gövdemi suladım
Beni büyüttünüz, hep en yukarı!
Beni beslediniz, cinlerinizle
Size de inandım, ölmeye susadım!

İnandım, gene inanırım
Ne de güzel söyledin şiarını
Söz söyledin, şiir dinledim
Özledim onu. Öz’ledim o yuvamı

Oyalandım yıllarca bu toprakla
Dedim, bu toprağa bir de yük olmak var
Korkak olmak var, ki korkaklar
Her şeyden korkar, bir Hak’tan korkmaz

İnandım, ey gök! inandım işte
Bu toprağın içindeyim karanlık her yer
Yine de inandım, varsın ve oradasın
Yağmur senden, karanlık senden.

Kaderim buymuş dedim durdum
Annem toprak, babam çiftçi
Annemmiş meğer benim asıl yurdum
Gök’müş onu alanın ismi

Üstümde koca Gök, göğün altında
başka ağaçlar yaşar gidermiş
O ağaçlar ki ağlarmış doğum ânında
hüngür hüngür, sonra yaşar gidermiş

Yaşam bir dertmiş, ağaçlar ağlarmış
Bir süre sonra kurur ve yaş da kalmazmış
Bir yaştan sonra pınarlar kurur
Kurumazsa da gövdeni baltalar yararmış.

Ben ise daha doğmadım
Ben toprağın en ince ayrıntısıyım.
Bu hikâyeler bana hediyesi toprağın
Ben karanlık içinde kan kırmızıyım.

Seziyorum o vakti, seziyorum afakı
Vakit erişti mi, geliyor mu tan vakti?
Nasıl olur halim? Doğumum azami
Sabır doluyor, vakit buluyor akşamı

En kutlu doğumdur benim doğumum!
Çünkü sırtımda toprakla doğarım
Bir yüce şeyim ben, ben bir tohumum
Hüznü gövdemde taşır ve sorarım:

Ey ağaçlar, siz koca ağaçlar
İçleri kupkuru, dışarıdan yaşlar
Siz, el ve ayaklarınızı inkâr ettiniz
Damlarken Yukarıdan yaşlar.

Zararı bul, zararı hesapla
Yağmasa da kararlı hudutlar
Birleşecek sonunda bu dünya
Birleşecek tohumla bulutlar

ÇIKIŞ
Anladım farkı neden sonra
Tohumdan başka şeymiş bitki
Bu küçük deli fişekteki
Ne ki? Ağaç mı allı pullu
Yoksa ayrık mı, başak mı ki?

Kim bilecek… kapalı kutu
Ama bulut, yağmur bulutu
Gelir kararır nerdeyse
Tohum altta nefes nefese
Kulağı gök gürültüsünde.

Şiir: Melih Cevdet Anday “Tohum” ile “Teknenin Ölümü”

Belki Değil Mutlaka

C02- Tohum

Karacaoğlan - Vara Vara Vardım Ol Kara Taşa
Seslendiren: İsmet ÖZEL
Fotoğraf: Death and Life - Gustav Klimt
Soundtrack : ----

Vara Vara Vardım Ol Kara Taşa

Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne, gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm

Nice sultanları tahttan indirdi
Nicesin gül benzini soldurdu
Nicelerin, gelmez yola gönderdi
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm

Karac'oğlan der, kondum, göçülmez
Acıdır ecel şerbeti, içilmez
Üç derdim var, birbirinden seçilmez
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm

Karacaoğlan

Karacaoğlan - Vara Vara Vardım Ol Kara Taşa [Ses : İsmet ÖZEL]

Ali Baran - Çok Oldi Ağladuğum

The second single before the Aciz Ep come out.

Klarnet çalan yaşlı adam- Pendik Sahil

cân

Related tracks