Didem Madak (mutsuza Kim Bakacak?)

'redbull warmup' akustik kayit

siir: orhan veli - gunes

can gungor, akustik gitar&vokal
ozan tekin, tuslular&vokal
can aydinoglu, elektrik gitar
berkay kucubaslar, perkusyon



gunes orhan (akustik)

Facebook: www.facebook.com/edasenasenceylan
YouTube: https://youtu.be/oDsWrbOrLCQ

Söz - Müzik: Eda Sena Şenceylan

Vokal, Akustik Gitar & Ukulele: Eda Sena Şenceylan
Klasik Gitar: Burak Uyar
Bas Gitar: Dünyacan Yılmaz
Davul: Ahmet Berk Özbek

Düzenleme: Eda Sena Şenceylan & Arel Koray Nalbant

Prodüksiyon: Arel Koray Nalbant
Kayıt: Arel Koray Nalbant & İgal Asa (Boğaziçi Üniversitesi Taşoda Stüdyosu)

Sözler:

Aklında tut çocuk
Aklında tut tüm bunları
İncitirler eğer unutursan
Bu faydalı kuralları

Bir: Tanrı olmazsa ahlak olmaz
İki: Devlet olmazsa düzen olmaz
Üç: Benzer benzerden hoşlanamaz
Dört: Kurt kuzuyla eşit olmaz

Beş beş: Torpilsiz iş bulunamaz
Altı: Okula gitmezsen olmaz
Yedi: Evlenmeden yaşanamaz
Bu dünyayla şaka olmaz

Dokuz: Parasız mutluluk olmaz
Vicdanlı insan çok yaşamaz
On bir: Kimse sana fikrini sormaz
Sistemle başa çıkılmaz

15, 20, 90, 74, 5000 tane var bunlardan
Ama karşı gelmek hiç olmaz

Karşı gelmek olmaz...
Karşı gelen olmaz...

Bu dünyayla şaka olmaz
Bu dünyayla şaka olmaz, şaka olmaz.
Delirmeden gitmek olmaz,
Buralardan böyle gitmek olmaz
Delirmeden, delirmeden, delir-delirmeden!

15, 20, 90, 74
80, 90, 64
100.000, 90, 87
1004 tane var bunlardan!

Bu Dünyayla Şaka Olmaz

Emre Nalbantoğlu - Bari Rüyalarıma Gel Be

Ismarlama yazılmış gibi..
Sız gibi..

Bir Nedeni Yok

"Ellerim uykuluyken ne eskiye, ne şimdiye tutunabiliyorum. İki uyku arasında güçlü bir omuz yok. Hep korkak omuzlar. Çöp.

Yatağın altı elma çöpleriyle doldu. İki uyku arasında koca bir elmayı gözlerim kapalı yerken ona benziyorum. Kimseye benzemek istemedikçe, en çok babama benziyorum. Acı, sarı ve uykulu bakıyorum. elma çöplerini yatağın altına bırakıyorum.

Aynı sokaklarda, aynı zamanlarda aralıksız yürüyorum. Gün geçtikçe bu daha kolay… Daha anlamlı… Az melankoli, yok kendine acıma.

Kendine acımaktan vazgeç!

Sıkıcı bir konforu var devrile devrile sayıklamanın. Hikayeni sayıklarken, sevmeyi bırakıyorsun bir kere. 

Dünyanın derdi böylesine koyuyken, vasat hikayelerin aydınlanmaya ihtiyacı yok. Uykuya tutununca kırıldıkları yerden sönüyorlar ne de olsa. 

Senden önce sönen sokak ışıkları bitti. “Bilmediğim sokaklarda yürüyorum. Bildiklerimden daha özgür.”, dediğin zamanlar da.

Kalbin zamanı varmış. Güçlü omuzlara inandığı, güzel elleri ve ıssız sokakları inadına takip ettiği... O zamanlar her şey yakın uzakmış. Uzun, kalabalık yemek masaları... dost, arkadaş, sürprizli sabahlar ve soğuk kış akşamları…

Şimdiki zamanda aralıksız sigara içip, aralıksız uyuyor ellerim. Kalbimin çürüğü geçti, omzumdaki burda, demiyor. Saklanan, titreyen bakışlara mutlu numarası yapmıyor. Hiç suçlu aramıyor. Suçlu yok, kalp böyle. Hatalı. 

Mutsuz, dalgın ve bir başına geçiyor kalbin zamanı. 

Kedileri, köpekleri, kızı için peçete satan anneleri, anneleri, çocukları, yalnız çocukları, ağaçları, sardunyaları, küs kaldıklarını, hastane koridorlarında yere bakanları yalnız bırakanları, ara sıra onu… onları… olmayanları… hiç olmayacakları…

severken geçiyor.

Acı, sarı ve uykulu geçiyor. 

Zaman…

Arada, ara sıra omuzlarımı hatırlatıyorsun... İki uyku arasında…

Kaç zaman dur biraz. 

Hatırlattığın yerde dur. Kaçma. Dur biraz. Hayatın hatasını kalbe devirmekten vazgeç.

Sen hiç güçlü omuzlara bu kadar yakından baktın mı?

Dur biraz. Elmayı bırak… 

Öp omuzlarımı."
yazı: kemal hamamcıoğlu
performans: deniz çakır

öp omuzlarımı

bugün de oturdum ölümü düşündüm / ahmet erhan

"bugün oturdum ölümü düşündüm
kirli, acı bir su gibi yürüdü içimde
dokunduğum, gördüğüm her şeye sindi
ürperdim, korktum ve biraz şaşırdım
bugün oturdum ölümü düşündüm
yağmur altında ya da karanlıkta
bir başıma kalmış gibi.
sevgilim böylesine alımlıyken
güz kuşlarının güneye doğru akıp gideceği yol
iyice belirmişken gökyüzünde
onarırken, sararken hayat
çocukların incinmiş gülüşlerini
artık her park yeri bir apartman inşaatı
her sokak bir otomobil nehriyse de.
bugün oturdum ölümü düşündüm
soğuk camlara dayayarak yüzümü
kuşağımın acısını, kefenlenen gençliğimizi
yaşayan ya da artık yaşamayan dostları
bugün oturdum ölümü düşündüm
örterek yüreğime kara bir tülü.
bugün oturdum ölümü düşündüm
kapkara bir gece penceremi dalarken
öleceğini bile bile karşı koymanın onurunu
yiğitliğin, özverinin, sevginin
arkadaşlarımın yüreklerinden çıkan özsuyunu.
bugün oturdum ölümü düşündüm
bir darağacında ya da yolda yürürken
bugün oturdum ölümü düşündüm
yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken"

seslendirme: ahmet sayf
düzenleme: remzi ünal

bugün oturdum ölümü düşündüm (ahmet erhan)

Şükrü Erbaş'ın İnsanın acısını insan alır kitabından alıntılar.
Kaynak olarak ekşi sözlük kullanılmıştır.

gunes orhan (akustik)

can güngör

Recent comments

Su Yıldız

Burak Sevinc

Ahmetcan Gökçeer

Kumluayaklar

Related tracks