Kairós

Zoológico

Estrangeiro

Astronauta (feat. nel g quiss)

Graças a Deus

Sidarta

Eterna Fase

(Zwrotka 1)
Nie wiem która godzina, nie zapaliłem światła,
Siedzę na łóżku, z plecaka wystaje reszta świata.
Karton z laptopem, ciuchy w reklamówce,
A ja jak gość w hotelu, chociaż miałem tu być u siebie – na dłużej.

Ściany białe jak szpital, cisza jakby martwa,
Słyszę każdy dźwięk – własny oddech, kapanie z kranu, wiatr.
Nie ma tu nic – tylko ja i echo,
Z każdym oddechem pytam: „po co było to całe piekło?”

Miało być pięknie – własna wolność, rytm do rana,
Ale brak drugiego głosu boli jak pustka nieznana.
Nie wiem, czy to depresja, czy tylko szok zmian,
Ale w tej chwili tęsknię nawet za krzykiem z kuchni, serio, mam plan…

(Refren)
To echo pustego pokoju –
Głośniejsze niż cała ulica, głośniejsze niż moje flow tu.
To echo pustego pokoju –
Nie ma beatów, nie ma słów, tylko ja i mój ból w środku.

To echo pustego pokoju –
Dziś nie ma clicków, nie ma planów, nie ma nic do pokazania.
To echo pustego pokoju –
I pierwsza łza poleciała szybciej niż poranna kawa.

(Zwrotka 2)
Zamknąłem oczy – nie mogłem zasnąć,
W głowie myśli jak pętla – „co jeśli to był błąd na starcie?”
Wszyscy mówią: „dorosłość, samodzielność, szacun” –
Ale nikt nie pytał, czy w środku wszystko gra mi jak trzeba w nutach.

Zimne ściany, puste półki, brak zapachu domu,
Tylko kurz i mój plecak z napisem „wolność” od złudzeń z roku.
I choć mam klucz, czuję się jak intruz,
Bo to nie miejsce tworzy dom – tylko ludzie i puls.

I może to minie, może jutro będzie lepiej,
Ale tej pierwszej nocy chciałem cofnąć czas jak w reset.
Położyłem się w ubraniu, przykryłem kurtką,
I zasnąłem z pytaniem: „czy to było naprawdę warte tej walki z nutką?”

(Refren)
To echo pustego pokoju –
Głośniejsze niż cała ulica, głośniejsze niż moje flow tu.
To echo pustego pokoju –
Nie ma beatów, nie ma słów, tylko ja i mój ból w środku.

To echo pustego pokoju –
Dziś nie ma clicków, nie ma planów, nie ma nic do pokazania.
To echo pustego pokoju –
I pierwsza łza poleciała szybciej niż poranna kawa.

Echo pustego pokoju

Soul Manifested Arson

Letra:
Eles não tem ao que recorrer,
as esquinas vendem sonhos, as esquinas vendem sonhos. 
O cinza dessa cidade mescla com o verde da mata
as cinza do meu cinzeiro eis de me matar, eis de aliviar a dor.

Suor cai no asfalto,
Nesse dias quentes o meu coração aperta
sinto teu calor teu cheiro 
e lembro das pétalas da rosa branca que encontramos no chão largo.

De duvidas o meu quarto alaga, 
eu chorei nas margens do rio negro,
os livros me respondem oque eu pergunto
mas não matam a saudade daquele aconchegante bar.

A rotina é composta de vários porquês raramente é bela como um buquê de lírios,
raramente é bela como buquês de lírios.
delirante vida onde sonhos são interrompidos por leis do acaso e o desejo de vitória nasce depois de um fracasso.

A rotina é composta de vários porquês raramente é bela como um buquê de lírios,
raramente é bela como buquês de lírios.

Eu Chorei Nas Margens Do Rio Negro

14  Nectar - Ultimo Suspiro

Regina

Nego Drama Pt. II

$port$ujo

Sidarta

Cassol

Recent comments

mateus dos santos

Related tracks