Händel - L'aure che spira tiranno e fiero (Giulio Cesare in Egitto)

Miratemi begl’Occhi,
E’ fatemi morir.
I vostri dolci sguardi
Avventan mille Dardi,
Mà è caro ogni martir.
************
Gaze at me, beautiful Eyes,
And make me die.
Your sweet glances
Fling a thousand Darts,
But every torment is sweet.

Miratemi begl'Occhi (Anfione)

Anfione:
Sollievo del mio seno,
Conforto del mio ardor.
In tè ritrovo à pieno
La pace del mio Cor.

Niobe:
Mia gioia, mio Diletto,
Diletto di mia fè.
Quest’Alma nel mio petto
Hà vita sol per te
*******************
Anfione:
Relief of my breast,
Comfort of my passion.
In you again I find fully
My Heart’s peace.

Niobe:
My joy, my Delight,
Delight of my trust.
This Soul in my bosom
Lives only for you

Anfione/Niobe

Anfione:
Dell' Alma stanca a raddolcir le tempre.
Cari Asili di Pace a voi ritorno:
Fuggite pur fuggite
Da questo seno o de Regali fasti
Cure troppo moleste, egri pensieri;
Che val piu de gl’Imperi
In solitaria soglia, & humil Manto
Scioglier dal Cor non agitato il Canto,

 * * *
Sfere amiche hor date al Labro
L’Armonia de vostri giri.
E’ posando il Fianco lasso,
Habbi moto il Tronco, il sasso
Da miei placidi respiri,
**************************
To refresh my tired Soul
I return to you, dear sanctuaries of Peace.
Flee, flee then
From this breast, oh cares of Royal pomp,
Troubling, sick thoughts;
For it is better to release the Song
From an easy Heart, in solitary habitation
And humble Clothing, than from the Throne.

 * * *
Friendly spheres, now give my Lips
The Harmony of your rotation.
And resting my weary Limbs
May the Tree, the Stone, have motion
From my peaceful breathing.

Anfione - Sfere amiche hor date al Labro

Anfione:
Ascendo alle stelle,
Ma gl'Astri, ch'adoro,
Ha il Ciel d'un bel sen.
Mie care Facelle
Mi struggo, mi moro
Al vostro balen.
****************
I ascend to the stars,
But the Stars I adore
Heaven places in that beautiful face.
My dear Lights,
I am consumed, I die
From your lightning.

Anfione - Ascendo alle stelle

Atto II scena V

Anfione:
Dal mio Petto o pianti uscite
In tributo al mio dolor.
E in virtu de miei tormenti,
Disciogliendovi in torrenti,
In voi naufraghi'l mio Cor.
********************
From my Breast, O tears, flow,
In tribute to my sorrow.
By virtue of my torments,
Dissolve yourself in torrents,
In you my Heart will be drowned.

Anfione - Dal mio Petto o pianti uscite

Atto II scena XII

Anfione:
Tra Bellici carmi
Risvegliati all'armi
Invitto mio Cor
*************
With warlike rhymes,
Reawaken my invincible Heart
To arms.

Anfione - Tra Bellici carmi

Atto III Scena XII


Niobe
Fermati.

Anfione
Niobe.

Niobe
Egli svenossi.

Anfione
Io moro.
Spira gia nel propio sangue
L'Alma pallida, e tremante.
Numi rei Trofeo gia esangue
Di vostr'Ire ecco un Regnante.
Spira gia nel propio sangue.
L'Alma palli…

Niobe
Crudo Ciel.

Anfione
Treman…

Niobe
Empio Fato.

Anfione
An…

Niobe
Fierissimo cordoglio.

Anfione
An…

Niobe
Inopportuno Arrivo.
Egli muor, & io vivo?
Oh dell'Ismenio soglio
Glorie precipitate; alteri Figli
Estinto e il nostro Nume.
Ma che veggio? e non sono
Questi i Figli anco uccisi?
Non e questa la prole, e non son queste
D'atro pallor dipinte
Delle Viscere mie, Viscere estinte?
Vista crudel: accorri, accorri, vieni
Teban Regnante, e le Regali Salme
Togli all'indegna Parca: ahi che trafitto
Privo d'Alma, e di Vita in terra stassi
Chi die vita alle Pietre, anima a i sassi.
Sposo chi mi ti ruba?
Figli chi a me vi toglie.
Giacciono al suol recise
Tutte le mie speranze.
Ma negandomi i Pianti immenso affanno.
Cinta l'Alma di Nube horrida, e tetra,
Gia mi rende di Pietra.

Funeste Imagini
Gia mi tormentano;
Stigie Voragini
Gia mi spaventano:
Vinta al fin dall'empia sorte
Figli, sposo, io son di morte.
******************
Niobe
Stop!

Anfione
Niobe!

Niobe
He has stabbed himself!

Anfione
I am dying.
Now my Soul, Pale and trembling,
Exhales its own blood.
Wicked gods, behold a King,
Now a bloodless Trophy of your Anger.
Now my soul exhales its own blood,
Pale and…

Niobe
Cruel Heaven!

Anfione
Trembli…

Niobe
Wicked Fate!

Anfione
Trem…

Niobe
Most savage anguish!

Anfione
Trem…

Niobe
Unhappy Ending.
He dies and I live?
O glories cast from the
Ismenian throne! Proud children,
Our God is dead.
But what do I see? are not
These Children also dead?
Are these not my offspring? and are these not,
Painted with a grisly pallor,
These of my womb, dead Bodies?
Cruel sight! Hasten, hasten, come,
Theban Ruler, and the Royal bodies
Snatch from unworthy Fate. Alas, how pierced through,
Deprived of soul and of Life, on earth you lie,
Who gave life to the Stones, soul to the rocks.
Husband, who stole you from me?
Children, who took you from me?
All my hopes
Lie cut off on the ground.
But my immense sorrow denies me Tears,
My Soul is surrounded by horrid bleak Clouds,
Now I am turned to Stone.

Funereal images
Torment me now,
Stygian Abysses
Frighten me now.
Vanquished in the end by bitter fate,
Children, husband, I am of the dead.

Anfione/Niobe - Atto III,Scena XII

''Włoska śpiewaczka udzieliła nam, w miniony wtorek, wywiadu na wyłączność w Monachium, podczas spotkania promującego jej najnowszy album zatytułowany "Mission" (Decca).

I rzeczywiście jest to misja specjalna, bowiem artystka przypomina o Agostino Steffanim, zapomnianym, włoskim kompozytorze żyjącym w latach 1654 – 1728. Bartoli fascynuje także jego życie: tajemnicze i zagadkowe. Bo Steffani to człowiek o kilku obliczach: świetny kompozytor, być może śpiewak – kastrat, ksiądz, sprytny dyplomata, niewykluczone, że także szpieg w służbie Watykanu działający na dworach niemieckich. Postać na tyle intrygująca, by zainspirować amerykańską pisarkę, Donnę Leon, do stworzenia kolejnej książki. Bowiem wraz z albumem "Misja”, nagranym z zespołem I Barocchisti Diego Fasolisa, pojawiła się w księgarniach jej nowa powieść - "The Jewels of Paradise”.

Bohaterem i książki i płyty jest Agostino Steffani.

Cecilia Bartoli: „Nazwisko Steffaniego pojawiało się dosyć często, zwłaszcza przy okazji różnych moich projektów barokowych. I to od dawno, np. gdy wydawałam płytę "Opera Proibita”, na której znalazła się muzyką początków XVIII wieku z Rzymu (Scarlatti, Caldara, młody Händel).

W zapiskach Carrissimiego figurowało nazwisko Steffaniego, być może był on uczniem tego wielkiego kompozytora i pedagoga.

Steffani pojawiał się to tu, to tam, ale prawdę mówiąc jego nazwisko niewiele mi mówiło. Zadałam więc sobie pytanie: A kto to jest ten Steffani? Powoli zaczęłam się nim interesować. Jak się okazało był on często cytowany, ale jego muzyka nie była w ogóle znana. Tzn. wykonywano niemal wyłącznie jego duety.

Gdy myślałam o nowej płycie, moim pragnieniem było pokazanie okresu przemian w muzyce końca XVII, początków XVIII wieku. Zastanawiałam się nad różnymi pomysłami, nad tym, który kompozytor byłby najbardziej odpowiedni. I proszę, nazwisko Steffaniego znowu powróciło jak bumerang. Zaczęłam kolejne poszukiwania, zainteresowałam się nim i jego muzyką. Odnalazłam ją w bibliotekach Londynu i Wiednia. Gdy otrzymałam nuty powiedziałam tylko "To przecież geniusz, to młody Händel”. Nie mogłam w to uwierzyć. To zadziwiające. Jak to się stało, że nie znaliśmy utworów tego kompozytora?"

źródło:
http://www.polskieradio.pl/8/651/Artykul/689207,Cecilia-Bartoli-tylko-w-Dwojce

Płytomania - Cecilia Bartoli - Mission

Ensemble LES Plaisirs DU PARNASSE
David Plantier, solo violon
Maya Amrein, violoncelle
Andrea Marchiol, clavecin
Shizuko Noiri, archiluth 

chicapumba

Popular tracks