New Frontiers 1 SB Unit 02 ASTA

พิน็อคคิโอ

ปีเตอร์แพน

โยนิโสมนสิการ พวกเราทิ้งไม่ได้ 
โดยเฉพาะในยุคนี้คนพูดธรรมะ 
คนเผยแพร่ธรรมะเยอะแยะไปหมดเลย 
แต่ละแห่งแต่ละที่ก็พูดถึงธรรมะอันเดียวกันทั้งนั้น 
แต่ถ้าเรามีโยนิโสมนสิการ 
เราจะรู้ว่ามันไม่เหมือนกันหรอก 
บางคนพูดเหมือนกัน 
บอกให้มีสติรู้กายรู้ใจ 
ปรากฏว่าแทนที่จะมีสติรู้กายรู้ใจ 
กลับไปเพ่งกายเพ่งใจ 
เกือบร้อยละร้อยของคนปฏิบัติคือพวกนักเพ่ง 
ไม่ใช่พวกที่จะรู้กายรู้ใจด้วยสติจริง 
แต่มันเป็นสติที่เจือด้วยโลภะ 
เป็นการบังคับตัวเอง ทำอัตตกิลมถานุโยค 
ไม่ได้เดินในทางสายกลาง 

ฉะนั้นถ้าเรามีโยนิโสมนสิการเราต้องสังเกตตัวเอง 
อย่างน้อยเราก็ต้องสังเกตได้ว่าที่เราปฏิบัติมา 
อกุศลที่มีอยู่ลดละลงไปไหม 
อกุศลใหม่ เกิดยากขึ้นหรือเปล่า 
กุศลเกิดขึ้นบ่อยไหม 
อย่างสติเกิดบ่อยไหม 
ความเข้าใจคือปัญญา 
ความรู้ถูกเข้าใจถูกในสภาวะต่างๆ มีมากขึ้นไหม 
กุศลเกิดขึ้นหรือเปล่า 
กุศลที่เกิดแล้วพัฒนาขึ้นหรือเปล่า 

เพราะฉะนั้นโยนิโสมนสิการเป็นเรื่องสำคัญมากเลย 
ยิ่งในยุคนี้เราไม่รู้ว่าท่านผู้ใดคือกัลยาณมิตร 
ต้องใช้คำนี้เลย เราไม่รู้หรอกว่าท่านใดเป็นกัลยาณมิตร 
เพราะว่ายุคนี้พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว 
ไม่มีใครออกใบเซอร์ได้ว่าคนที่ผ่านแล้ว 
คนนี้เป็นพระอริยะชั้นนั้นชั้นนี้ 
เชื่อถือได้อะไรอย่างนี้ เชื่อไม่ได้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
9 กุมภาพันธ์ 2568

ทิ้งโยนิโสมนสิการไม่ได้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ก.พ. 2568

ขั้นแรกฝึกให้จิตใจอยู่กับตัวเองก่อน 
หายใจออกรู้สึกตัว หายใจเข้ารู้สึกตัว 
ถ้าต้องการให้จิตพักผ่อนก็สงบลงไปอยู่ที่ลมหายใจ 
หรือที่อารมณ์กรรมฐาน 
ถ้าพักผ่อนพอแล้วก็จะอัปเกรดขึ้นมา 
จิตเราเคลื่อนไหวไปมา เรามีสติรู้ 

จิตหลงไปคิดก็รู้ หลงไปดู หลงไปฟัง หลงไปดม 
หลงไปรู้สัมผัสทางกายอะไรก็รู้ รู้ทันจิตไป 
หรือจิตไหลไปเพ่งอารมณ์กรรมฐานก็รู้ 
ตรงนี้ตรงที่เรารู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมา 
จิตที่ไหลไปไหลมา เป็นจิตที่มีโมหะ 
มีความฟุ้งซ่านเรียกว่าอุทธัจจะ 
แล้วทันทีที่เราเห็นจิตไหลไปไหลมา 
จิตที่ไหลไปไหลมามันดับอัตโนมัติ 
มันจะเกิดจิตตั้งมั่นอัตโนมัติขึ้นมา 
พอจิตมันตั้งมั่นขึ้นมาแล้ว 
คราวนี้มันเดินปัญญาได้จริงแล้ว 

พอจิตเราตั้งมั่น เวลาสติรู้ร่างกายนี้ 
เราจะรู้เลยว่าร่างกายมันของถูกรู้ถูกดู ร่างกายไม่ใช่เรา 
สติระลึกรู้เวทนา เวทนาถูกรู้ถูกดู ไม่ใช่เรา 
สติรู้สังขาร ความปรุงดีชั่วทั้งหลาย 
ก็เห็นความปรุงแต่งทั้งหลาย 
โลภ โกรธ หลงอะไร ไม่ใช่เรา 
เป็นสภาวะอันหนึ่งเท่านั้นเอง 
แล้วต่อมาก็เรียน มันก็จะประณีตขึ้นเรื่อยๆ 
เข้ามาถึงจิตถึงใจตัวเอง 
เห็นจิตเกิดทางตาแล้วก็ดับ 
เกิดทางหูแล้วก็ดับ เกิดทางใจแล้วก็ดับ 
จิตรู้เกิดแล้วก็ดับ จิตคิดเกิดแล้วก็ดับ 
จิตเพ่งเกิดแล้วก็ดับ 
จิตทุกชนิดเกิดแล้วดับหมดเลย

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 กุมภาพันธ์ 2568

Track02 - 06 - New Frontiers1 SB

Compass Publishing

Related tracks