New Frontiers 1 SB Unit 06 ASTA

so like

รอยยิ้มของเธอ
ยังคงอ่อนหวานซึ้งใจ
แววตาคู่เดิม
ยังคงสวยเกินกว่าใคร
อยากมองหน้าเธอ
กอดเธอแนบชิดอิงกาย
แต่ทำไม่ได้
เพราะใจเหนื่อยล้าเกินทน
แต่ยิ่งรักก็ยิ่งจะทรมาน
พยายามจะหลบแล้ว
พยายามจะหลีกแล้ว
แต่ก็ยังไม่แคล้วรักเธออีกครั้ง
พยายามจะหยุดพัก
พยายามจะหยุดรัก
แต่มันยากนักที่จะหยุดรัก
ยิ่งพยายามยังไงในใจมันร้องตะโกน โอ้ย
ใจมันเจ็บ ใจมันปวด ใจมันรวด ใจมันร้าว
ใจมันร้องตะโกน อ๊าว
เจ็บนี้อีกยาว
ต่อให้เธอไม่รักคนอื่น (ฮุ ฮู้)
ต่อให้ฉันไม่มีคนใหม่ (ฮุ ฮู้)
ต่อให้เรานั้นเข้ากันได้
อะไรทำนองนั้น
แต่ก็รู้ว่าในวันหนึ่ง (ฮุ ฮู้)
วันที่รักของเรามาถึงทางตัน (ฮุ ฮู้)
เธอและฉัน (ฮ้า)
เราคงรับมันไม่ไหว
ฉันว่าเราหยุด
ก่อนดีไหม
ก่อนจะสายไป
ก่อนอะไรอะไรจะเปลี่ยนแปลง
หนึ่งคำพูดแรงแรง (ฮ้า)
เลิกแสดง
ว่าเรายังคงรักกันเหมือนเดิม
เจ็บอย่างนี้รู้ดีว่าคงอีกนาน
คิดไว้แล้วว่าฉันนั้นควรจะทำยังไง
I know how to survive from this critical of my lifetime
ถ้ารักแล้วมันต้องฝืน
ฉันก็คงไม่ขืน
Sayonara Japanese goodbye bye bye
เมื่อรักมันเริ่มจะขมก็คงต้อง
Goodbye bye bye bye
ต่อให้เธอไม่รักคนอื่น (ฮุ ฮู้)
ต่อให้ฉันไม่มีคนใหม่ (ฮุ ฮู้)
ต่อให้เรานั้นเข้ากันได้
อะไรทำนองนั้น
แต่ก็รู้ว่าในวันหนึ่ง (ฮุ ฮู้)
วันที่รักของเรามาถึงทางตัน (ฮุ ฮู้)
เธอและฉัน (ฮ้า)
เราคงรับมันไม่ไหว
ฉันว่าเราหยุด (ฮ้า)
ก่อนดีไหม
ก่อนจะสายไป
ก่อนอะไรอะไรจะเปลี่ยนแปลง
หนึ่งคำพูดแรงแรง (ฮ้า)
เลิกแสดง
ว่าเรายังคงรักกันเหมือนเดิม
ฉันว่าเราหยุด
ก่อนดีไหม
ก่อนจะสายไป
ก่อนอะไรอะไรจะเปลี่ยนแปลง
หนึ่งคำพูดแรงแรง
เลิกแสดง อูฮู้
ว่าเรายังคงรัก
ฉันว่าเราหยุด (ฮ้า)
ก่อนดีไหม
ก่อนจะสายไป
ก่อนอะไรอะไรจะเปลี่ยนแปลง (ก่อนที่รักเราจะเปลี่ยน)
หนึ่งคำพูดแรงแรง
เลิกแสดง
ว่าเรายังคงรักกันเหมือนเดิม

ซาโยนาระ เจแปนนีส กู๊ดบาย

ถึงกูจะชอบป่าพืชสีเขียว
แต่โดดบังคับให้อยู่ในป่าคอนกรีต
อยู่กลางตึกอยู่ในห้องที่สุดจะหม่นมัว
การกระทำของตัวกูเองทำให้กูเริ่มกลัว 

กูเบื่อกัญชา กูอยากจะเลิก กูไม่อยากเสพแล้ว
ผลตามที่มา มันทำให้กูแม่งแทบจะเป็นบ้า
กลัวการเข้าสังคม กลัวนั้นกลัวนี้ กูไม่ไหวแล้ว
พอได้แล้ว พืชเหี้ยนี้แม่งจะทำให้กูเป็นบ้า 

กูตกหลุมที่อยู่ในตัวกูเอง
มันพาตัวกูมาอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุด
และสิ่งที่เข้าใจกูที่สุดก็คือเพลงกับตัวกูเอง
หลังจากนี้กูขอให้เส้นทางที่กูเดินมันไม่หลุด 

กูแทบไม่ออกไปไหนมันทำให้ใจกูเริ่มเน่า
ฝุ่นเริ่มเกาะ สกิลเริ่มเน่า นับวันที่ผ่านไปกูเริ่มไม่มีสติ อยู่แต่ที่เดิมๆ เหมือนกูเป็นฮิคิโคโมริ



เหมือนกูแบกอะไรอยู่ในใจตลอดเวลา
ปัญหาในอดีตวิ่งผ่านกูตัวเท่าๆบ้าน 

กูเริ่มด้วยการวิ่งหนีปัญหาแม่งเลย
ไม่รู้ทำไมกูทำแบบนั้นกูยังไม่เข้าใจตัวเองเลย 

กูเริ่มโตขึ้นเริ่มรู้อะไรมากกว่าเดิม
มันมีอะไรที่เจ็บปวดมากกว่าเดิมอีก
เจ็บกว่าการโดนหลอกว่ามีประตูสววรค์ในมายคราฟ
ทำยังไงวะ กูถึงจะสร้างได้ 

แต่ตอนนี้ต้องทำยังไง
ถึงจะมีชีวิตรอดในแต่ละวัน
สติเลอะเลือนและ สมองเริ่มพัง
ห้องเละ กูว่ากูหนักกว่าคนบ้าอีกมั้ง 

กูตกหลุมลึกจมดิ่งอยู่ในบ่อ
รักก้ไม่เอาจะให้เมากุก้ไม่อยาก
ดั่งห้องสี่เหลี่ยมที่กูอยู่ไร้ซึ่งแสงอาทิตย์และหน้าต่าง

Track06 - 13 - New Frontiers1 SB

Compass Publishing

Related tracks