สังเกตดูคนภาวนา 
จุดอ่อนที่สำคัญเลยก็คือไม่มีตัวรู้ที่ถูกต้อง ที่เข้มแข็ง 
เรื่องของสติปัฏฐาน 4 เป็นหลักสูตรการปฏิบัติ 
พระพุทธเจ้าท่านบอก เป็นทางสายเอก 
เป็นทางสายเดียวเพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้น 
ในสติปัฏฐานถ้าสังเกตให้ดี 
มันจะมีกิริยาสำคัญอยู่คำหนึ่งคือคำว่า “รู้” 
ปัญหาก็คือคุณภาพของการรู้ 
มันไม่ได้มาตรฐาน 
ภาวนาให้ตายมันก็ทำไม่ได้ 
ทำไมเราทำกันแทบเป็นแทบตายไม่ได้สักที 
ก็ยังได้กิเลสเหมือนเดิม 
คือคำว่า “รู้” นี้มันเข้าใจยาก 
ใครๆ ก็ชอบคิดว่าตัวเองรู้ 
ทั้งๆ ที่กำลังหลงอยู่ก็ว่ารู้อยู่ 
ตัวนี้ยากมาก 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
12 เมษายน 2568

ตัวรู้ที่ถูกต้อง ::  หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 เม.ย. 2568

"มีวิหารธรรม ทำกรรมฐานไป 
มีจิตเป็นคนรู้คนดูวิหารธรรมนั้น 
แล้วต่อไปถ้าจิตมันหนีจากวิหารธรรม 
เราก็จะเห็นจิตถลำลงไปเพ่งวิหารธรรมอันนั้น 
เราก็จะเห็น พอเรารู้เท่าทันจิต อันนี้ 
จิตมันจะตั้งมั่น สัมมาสมาธิจะเกิดขึ้น 
ฉะนั้นอาศัยสติ 
สัมมาสติคือสติรู้กายรู้ใจ 
สัมมาสติเมื่อทำให้มากเจริญให้มาก 
จะทำให้สัมมาสมาธิบริบูรณ์ 
จะพัฒนาสัมมาสติ 
เบื้องต้นต้องมีวิหารธรรม มีเครื่องอยู่ 
ถ้าเดินแนวนี้ การภาวนามันจะไม่ยากเท่าไรหรอก 
ค่อยๆ ทำไปตามลำดับ"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
29 มิถุนายน 2568

มีสติอยู่กับวิหารธรรม :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 29 มิ.ย. 2568

"เรากลับข้างกับคนทั่วไปนิดเดียวเอง 
คนทั่วไปเวลารู้อะไรมันรู้ออกนอก 
หลวงปู่ดูลย์เรียกว่าส่งจิตออกนอก 
ส่งจิตออกนอกเป็นสมุทัย ท่านว่าอย่างนี้ 
คือเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ 
ให้เกิดความดิ้นรนปรุงแต่งวุ่นวายขึ้นมา 
ท่านบอก “อย่าส่งจิตออกนอก” คือ
ให้ดูตัวเองไว้ ตาเห็นรูป จิตเกิดอะไรขึ้น รู้ที่จิตนี้ 
มันต่างกับคนปกติทั่วไปในโลกก็แค่นี้เอง 
คือเราสามารถรู้ทันจิตใจตัวเองได้ ไม่ใช่เรื่องยาก"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 กรกฎาคม 2568

TTT3 41

Compass Publishing

Related tracks