حسش اینجوری که ، انگار کنار گوشم داره برای خودم میخونه🥹❤️

من که این توفیق و این فخر بی‌بدیل نصیبم شد که در سالهای اوج حضرت استاد یکی از محرمان اندرونی حضرت‌شان باشم، بزرگواری‌های و نجابت‌ها و مهرورزیدن‌ها و ایران‌ دوستی‌ها و فضل‌ها و فضایلی از ایشان دیدم که هنوز یادکردشان مو بر پیکرم راست می‌کند. براستی که مردی بود برای تمام فصول، شیفته‌ی ایران و شیدای ایرانیان! باشد که ذره ای در ارزش وجودی خویشتن به گرد پای تک‌ تیز او نزدیک توانم گردیدن!

انگار مثلا بابامه داره واسه خودم میخونه🥲

با سپاس از مزدا انصاری برای انتشار این نسخه، توضیحات زیر از ایشان است:
«ضبط الگو برای تنظیم در تاریخ ۱۶ دی ۱۳۷۹ با صدای استاد و پدر بزرگوارم #شجریان
این نسخه را جهت حفظ آن به طور کامل و برای اولین بار با شما عزیزان به اشتراک میگذارم.
با مهر و سپاس
مزدا انصاری، خرداد ۱۴۰۰» 
قطعه‌ای که در پایین می‌شنوید ۱۷ خرداد سال ۱۴۰۰ توسط جناب مزدا انصاری در دسترس عموم قرار گرفته است. این قطعه ۱۶ دی سال ۷۹ ضبط شده است. در سال ۱۳۸۰ شجریان به همراه حسین علیزاده، آه باران را در مراسم بزرگداشت فریدون مشیری برای نخستین بار اجرا کردند. بعدها در سال ۸۸ این قطعه در آلبومی با همین نام با تنظیم مزدا انصاری منتشر شد.  

برداشت از کانال "خصوصی" از یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=uHiseLUiAyw

زمزمه بینظیر استاد شجریان، آه باران، ضبط الگو اجرا 1379 بدون موسیقی

بگو(Say)

آهنگ و آواز:وصال علوی
شعر: سعید اسدی (با تضمینی از حضرت سعدی)
تنظیم و پیانو:آرمان منور صادق
میکس و مسترینگ: مهران هوشمندیان
کاور آرت و موشن:آردا
....
متن شعر

بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست
بیا بیا که دل از هرچه بود و هست گذشت
بگوی اگر که هنوزم تو را وفایی هست
بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست
چه روزها که بدون تو می‌رود اما
طلوع صبح و غروبت به روزگاری هست
بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست 
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست

Say|بگو

دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

خدا را رحمی ای منعم، که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

بیا ای ساقی گلرخ، بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد

میان گریه می‌خندم، که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست، لیکن در نمی‌گیرد

غزل شماره ۱۴۹ از دیوان حافظ

---------------
آواز مخالف در سه‌گاه
1371 - آمریکا
استاد محمدرضا شجریان
تار داریوش پیرنیاکان
نی جمشید عندلیبی
تمبک همایون شجریان
------
موسیقی: سروش کمالیان
------
@SoroushKamalian
https://www.instagram.com/soroush_kamalian
https://open.spotify.com/track/5lN72LKktCE7JXRnVcflIQ?si=c3ff1e23b8714126

Your Drunken Eyes :: M.R. shajarian :: مهر مه رویان :: Mehr E Mahrooyan | Chashm e mast

چمنزاران بی مرز و 
دهی تا گردنش سبز و 
صدايی از تو كه برگشته از كوه 
من از ابر و تو بالاتر 
تو از اين چشمه زيباتر 
بيا همپای من ای يار نستوه 
تو بر اسبی و می تازی 
تو سرگرمی به هر رازی 
كه باران گفت و دريا باورش كرد 
مبادا بی تو برگردم 
از اين شيبی كه رد كردم 
مبادا نشنوم آشفته برگرد 

باران شلخته باريد و 
طبيعت هرزه باليد و 
هوا پُر صحبت و مِه در بيانش 
زمين بی وقفه چرخيد و 
نگاهم ماه می چيد و 
می چيد و 
می ديدم 
رمه سُر می خورد در دره ای دنبال چوپانش 

تو بر اسبی و می تازی 
تو سرگرمی به هر رازی 
كه باران گفت و دريا باورش كرد 
مبادا بی تو برگردم 
از اين شيبی كه رد كردم 
مبادا نشنوم آشفته برگرد

Kooh Single

Ehsan Haeri - Kooh | احسان حائری - کوه

Tak Ahang'haye 10:10 Band

10:10 Band-Etefagh

(Ebtehaj,Atanasio Amir collage and rework)
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی ست هوا؟ 

یا گرفته است هنوز ؟ 

من در این گوشه که از دنیا بیرون است

آفتابی به سرم نیست 

از بهاران خبرم نیست

آنچه می بینم دیوار است

آه این سخت سیاه 

آنچنان نزدیک است

که چو بر می کشم از سینه نفس

نفسم را بر می گرداند

ره چنان بسته که پرواز نگه 

در همین یک قدمی می ماند 

کورسویی ز چراغی رنجور 

قصه پرداز شب ظلمانیست 

نفسم می گیرد 

که هوا هم اینجا زندانی ست 

هر چه با من اینجاست

رنگ رخ باخته است 

آفتابی هرگز 

گوشه چشمی هم 

بر فراموشی این دخمه نینداخته است 

اندر این گوشه خاموش فراموش شده 

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده 

یاد رنگینی در خاطر من 

گریه می انگیزد 

ارغوانم آنجاست 

ارغوانم تنهاست

ارغوانم دارد می گرید 

چون دل من که چنین خون ‌آلود 

هر دم از دیده فرو می ریزد 

ارغوان 

این چه رازیست که هر بار بهار 

با عزای دل ما می آید؟

که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است

وین چنین بر جگر سوختگان

داغ بر داغ می افزاید؟ 

ارغوان پنجه خونین زمین

دامن صبح بگیر 

وز سواران خرامنده خورشید بپرس 

کی بر این درد غم می گذرند ؟ 

ارغوان خوشه خون

بامدادان که کبوترها 

بر لب پنجره ی باز سحر غلغله می آغازند 

جان گل رنگ مرا 

بر سر دست بگیر 

به تماشاگه پرواز ببر 

آه بشتاب که هم پروازان

نگران غم هم پروازند

ارغوان بیرق گلگون بهار 

تو برافراشته باش 

شعر خونبار منی 

یاد رنگین رفیقانم را

بر زبان داشته باش

تو بخوان نغمه ناخوانده ی من 

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

El Sueño 
Vocals: Alireza Ghorbani, Solange Merdinian 
Lyrics: Jorge L. Borges, Nima Yooshij 
Composed by: Ehsan Matoori
_________________________
El Sueño
آواز: علیرضا قربانی، سولانژ مردینیان
شعر: جرج لوئیس بُرخِس، نیما یوشیج
آهنگساز: احسان مطوری

El Sueno- Alireza Ghorbani & Solange Merdinian

با من صنما
آهنگ :  فرامرز پایور
شعر: مولانا
خواننده: سولماز بدری
عکس: محمد نجفی، به روش کلودیون تر 
با سپاس از کیخسرو مختاری عزیز🌹
ضبط: آبان 1398

Ba Man Sanama با من صنما

قصه هایم برای تو بگذار توی باغچه ات  
شعرهایم برای تو بگذار روی طاقچه ات 
دست هایم برای تو بکار سبز خواهد شد
 بال هایم برای تو بگیر پرواز خواهد کرد
 آوازهایم برای تو بگذار توی موهایت 
رازهایم برای تو ببند دور دستهایت 
دست هایم برای تو بکار سبز خواهد شد
 بال هایم برای تو بگیر پرواز خواهد کرد 
ما از دشت لالایی هایش را خواندیم تا خوابمان نبرد 
از کویر آوازهایش را خواندیم تا یادمان نبرد 
ما از جنوب آتش ها ساختیم تا سردمان نشود
 از گُل سرخ نامش را بردیم تا پرنده های سپید به شهر خورشید دوباره برگردند
  ♫♫♫
قصه هایم برای تو بگذار توی باغچه ات
شعر هایم برای تو بگذار روی طاقچه ات
 اشک هایم برای تو بخند رام خواهد شد
 شوق هایم برای تو بگیر آرام خواهد شد

 ما از شهر سیب هایش را چیدیم تا صبح سر برسد
 از کوچه کبوتر هایش را دیدیم تا شب پر بکشد 
ما از شب آواز ها ساختیم تا ترسمان بریزد
 از سفر یادش را بردیم تا پرنده های سپید به شهر نیلی آرام دوباره برگردند..

نیمی از ما با طوفان می رفت
 نیمی از ما در شب جا می ماند
 نیمی از ما با باران می ریخت
 نیمی از ما از باران می خواند
شعر : امید نعمتی

Nimi Az Ma - Pallett Band/نیمی از ما - پالت بند

قشنگه
اجرای دختران مدرسه شمس - پیش از انقلاب در یک برنامه رادیویی
بازخوانی اثری از هایده
ترانه‌سرا: امان منطقی
آهنگ‌ساز: انوشیروان روحانی
-----
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه
پیر نمی‌شه تو دنیا کسی که شوخ و شنگه
دو رنگ نباش با هیچ‌کس که دنیا رنگوارنگه
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

اون‌که یه روزگاری عشقم و ایمونم
اون‌که فقط نگاهش دردم و درمونم بود
اما حالا می‌بینم که آفت جونم بود
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه

یه عمر در انتظارش به گوشه‌ای نشستم
از همه دل بریدم از همه‌کس گسستم
دل به غریبه‌ها بست نمک نداره دستم
سنگ می‌خوره تو دنیا به اون دلی که سنگه
غصه نخور عزیزم که زندگی قشنگه


اگه اطلاعات بیشتری درباره‌ی این کار دارین کامنت بذارین.

قشنگه، دختران مدرسه شمس - that's beautiful, Shams school girls

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

زمزمه بینظیر استاد شجریان، آه باران، ضبط الگو اجرا 1379 بدون موسیقی

danakolana

Recent comments

mali

sarah hekmat

ali alizadeh

Mahdi Shafeghati

Related tracks