Bang Bang

Kovacs - My Love (Live, Acoustic)

Lyrcis:
[Verse]
Feet on fire but the ground feels cold
No sleep no rest the story’s old
Pushing through smoke can't see the sky
I ask myself but never why

[Chorus]
Burned out burned up flames all gone
No stop no pause I keep holding on
No power no spark but I still run
Burned out burned up chasing the sun

[Verse 2]
Clock's a tyrant ticking too loud
Lost in a blur inside the crowd
Eyes wide shut my heart’s on mute
Dreams like ash in a broken chute

[Chorus]
Burned out burned up flames all gone
No stop no pause I keep holding on
No power no spark but I still run
Burned out burned up chasing the sun

[Bridge]
Running on fumes yeah the tank’s bone dry
A ghost of a fighter I’m asking why
But the road keeps calling my battered name
I’m burned out but chasing the same old flame

[Chorus]
Burned out burned up flames all gone
No stop no pause I keep holding on
No power no spark but I still run
Burned out burned up chasing the sun

Burned Out

It's in your eyes (Kylie Minogue) - Kiss & Drive

Zaz - Monpasie

50 Cent Feat. Snoop Dogg - P.I.M.P. (Frero Delavega Cover)

Kovacs - My Love

Otherwise (LIVE cover track by Morcheeba)

Kovacs - The Devil You Know

Kovacs  -Fool Like You

Supergirl [Reamonn]

Alternatif... Ne ince! Hani şu, popüler kültüre karşı kesime yönelik olan, müzik türü. Şu, sisteme başkaldıran, alet olmak istemeyenlere yönelik bir tür. E, iyi de onca kitleyi içine çekince, "alternatif" diye adlandırdığın müzik türü de artık o düzeneğin döngüsüne girmiş olmuyor mu? İşin daha da garip yanı, popüler kültüre karşı olan kesim ile popülerliği yakalayarak, aslında bir nevi bu sistemin içine direkt o karşıt kesimi de toplamış olmuyor mu?! 

Bizim de zıplayıp yere inesimiz yok da uzaydayız, haliyle kafalar karışık! 

.......................................................................................................... 

Oysa karmaşık olan şey zaten kendiliğinden tuhaftır. 
Karmaşa yaratan ben olduğumun da farkındayım demektir bu. Fakat, sen değil misin savunma mekanizmalarının en basitine, en alışılageldiğine, en kolayına kaçan?!

Düpedüz karmaşa bu!

 İnsan, kendinden sorumludur. İnsan, yapıp-etmelerinden sorumludur. İnsan, eylemlerinde sorumludur. İnsan, aklından sorumludur.  İnsan, aklından sorunludur... İnsan seçimlerinde özgür, özgürlüklerinin sonuçlarından sorumludur. sorumlu... sorumluklar... sorular...sorunlar...bir sorun var! İşte böyle, düşünceler birbirine giriyor ve yine konu konuyu açıyordu. Yani ben, yine, içimden konuşarak oradan oraya atlayıp, kafamla savaşıyor ve bunu belli etmemek adına delirmeyi göze alıyordum. 

Halbuki ''insan kendinden sorumludur. insan yapıp-etmelerinden sorumludur. İnsan eylemlerinden sorumludur. İnsan aklından sorumludur. Hayatının merkezinde sorumluluktan kaçmak yer etmiş olabilir fakat bu yük, bir ucuyla beni altına alabilecek kadar ağır! Diğer ucunun sorumluluğu sende -üstelik tut şunun ucundan diyen de ben değildim- kabul et ya da etme. Hem inkar, en basit savunma mekanızmasıdır, biliyorsun.'' diyerek konuya girmeyi istiyordum. ''bir sorun var...'' demekle yetindim o gün. ''bir sorun var!'' 

Hem nasıl olmasındı? Yerkürede var olan hangi canlı sorunsuz varolabilirdi? Varoluşun fıtratında sorun olmalıydı. dünyanın merkezinde, zıtlıkların temelinde, değerlerin bütününde hep sorun yer alıyor olmalıydı.

''evet, biliyorum bir sorun var!'' diye başladı ve içindeki hayvanın derisi yüzülüyormuş hissiyle sesi yükselterek devam etti ''evet, sorun benim! evet, benim kendimle sorunum var!'' öyleyse şu an kızdığı şeyin sorumlusu kesinlikle ben değildim. En azından bunu kesinleştirmek bir nebze de olsa rahatlatmıştı, ta ki onun yüzüne, yüzüme yapışıp kalmış alaycı gülümseme ile bakakaldığımı anlayana dek. İlk kez başıma geliyordu, yanaklarımdaki gamzenin görünür olduğu zaman,  bu denli zehri anımsatan kırmızı gözlerle yüzüme bakıyordu. O bakıyordu, ben gülümsüyordum. Ben gülümsüyordum, o bakıyordu. 

Zamanın göreceliliği devreye girmiş, saniyelerin peşpeşe sıralandığı hız yerini kaza anı yavaşlığına bırakmıştı. O yavaşlığın hafifliğiyle ben gülümsemeyi, onun gözleri ise zehrin dozunu arttırıyordu. Sessizliğin kulaklarıma yaydığı uğultuyu bir kenara bırakıp, kırmızı koltuğun karşısında yer alan dolaba yöneldim, üst rafta duran birayı aldım. Sol elimle altından kavradığım biranın kapağını açmak için, diğer elimi sakince kapağa doğru götürdüm. O ise zehrini evin tüm köşelerine saçmaya devam ediyordu, aldırmadım. Biradan bir yudum alıp, koltuğa oturdum. Şimdi susmuştu tüm uğultular, kafamda ise sadece şarkılar fısıldar.

Kovacs - The Devil You Know

Dasein

Recent comments

Taqwa Khaled 🐈

Soheil Norouzi

Privatus

Nadia Gauvin

Related tracks