اذان در آواز بیات اصفهان
خواننده: معمار فقید عطاالله امیدوار

Azan

Azan - اذان

بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را
هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید
نو کرد داغ ماتم یاران رفته را
جز در صفای اشک دلم وا نمی شود
باران به دامن است هوای گرفته را
وای ای مه دو هفته چه جای محاق بود
آخر محاق نیست که ماه دو هفته را
برخیز لاله بند گلوبند خود بتاب
آورده ام به دیده گهرهای سفته را
ای کاش ناله های چو من بلبلی حزین
بیدار کردی آن گل در خاک خفته را
گر سوزد استخوان جوانان شگفت نیست
تب موم سازد آهن و پولاد تفته را
یارب چه‌ها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را
راه عدم نرفت کس از رهروان خاک
چون رفت خواهی اینهمه راه نرفته را
لب دوخت هر کرا که بدو راز گفت دهر
تا باز نشنود ز کس این راز گفته را
لعلی نسفت کلک در افشان شهریار
در رشته چون کشم در و لعل نسفته را

«شهریار»

لاله بهار - ساز و آواز دشتی

هر که را که بخت، ديده مي دهد، در رخ تو بيننده مي کند
وان که مي کند سير صورتت، وصف آفريننده مي کند
خوي ناخوشش مي کشد مرا، روي مهوشش زنده مي کند
يار نازنين هر چه مي کند، جمله را خوشاينده مي کنند
هر گه از درش خيمه مي کنم، جامه مي درم، نعره مي زنم
من به حال دل گريه مي کنم، دل به کار من خنده مي کند
هست مدتي کان شکر دهن، مي دهد مرا ره در انجمن
من حکايت از رفته مي کنم، او حديث از آينده مي کند
گر در اين چمن من به بوي يار، زندگي کنم بس عجب مدار
کز شميم خود باد نوبهار، خاک مرده را زنده مي کند
چون به روي خود پرده مي کشد، روز روشنم تيره مي شود
چون به زلف خود شانه مي زند، خاطرم پراکنده مي کند
چون به بام حسن مي زند علم، ماه را پس پرده مي برد
چون به باغ ناز مي نهد قدم، سرو را سرافکنده مي کند
کاسه تهي هر چه باقي است، پر کننده اش دست ساقي است
ما در اين گمان کانچه مي کند، آسمان گردنده مي کند
گاه مي دهد جام مي به جم، گاه مي زند پشت پا به غم
پير مي فروش از سر کرم، کارهاي فرخنده مي کند
جام باده چيست، کشتي نجات، باده خور کز اوست مايه حيات
ورنه عاقبت سيل حادثات، خانه تو برکنده مي کند
گاهي آگهم، گاه بي خبر، گاه ايمنم، گاه در خطر
گاهم اختيار شاه تاجور، گاهم اضطرار بنده مي کند
نو عروس بخت هر شب از دري، جلوه مي دهد ماه انوري
وان چه مي کند مشق دلبري، بهر خان بخشنده مي کند
خازن ملک، گنج خوش دلي، نام او حسين، اسم وي علي
کز جبين اوست هر چه منجلي، آفتاب تابنده مي کند
زان فروغي از شور آن پري، مشتهر شدم در سخنوري
کز فروغ خود مهر خاوري، ذره را فروزنده مي کند

Dawood Morady Garawand

Popular tracks