duvarlar,

papatyalar ördüm, umutlarıma birer birer
denizler döşedim, imkansızlığına
bu beynimin sakin, ışıksız sessiz sokağında
hissizliğimle ben bir başımayken
bu kadar kolay değildi,
benim duvarlarımı yıkmak
sen yıktın hepsini
…