مجتبی عسگری مثل و مانند ندارد...

شاگرد کو ندارد نشان از استاد


رسيد مژده که ايام غم نخواهد ماند 
چنان نماند چنين نيز هم نخواهد ماند
من ار چه در نظر يار خاکسار شدم
رقيب نيز چنين محترم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمشير می زند همه را
کسی مقيم حريم حرم نخواهد ماند
چه جای شکر و شکايت ز نقش نيک و بد است 
چو بر صحيفه هستی رقم نخواهد ماند
سرود مجلس جمشيد گفته اند اين بود 
که جام باده بياور که جم نخواهد ماند
غنيمتی شمر ای شمع وصل پروانه 
که اين معامله تا صبحدم نخواهد ماند
توانگرا دل درويش خود به دست آور 
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند
بر اين رواق زبرجد نوشته اند به زر
که جز نکويی اهل کرم نخواهد ماند
سحر کرشمه صبحم اشارتی خوش داد
که کس همیشه گرفتار غم نخواهد ماند 
ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ 
که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند
موسیقی : فرهاد فخرالدینی

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد  . حافظ با صدای شاملو

تصنیف غریبانه ، آهنگساز و سر پرست گروه : آرش کامور Arash Kamvar '، شاعر ملک الشعرای بهار ، گروه سروشان ۱۳۹۰ ، صدای محمد معتمدی at Arash kamvar ' gharibaneh

ساز و آواز -مجتبی عسگری،حسام اینانلو
آلبوم هنگام که گریه می دهد ساز

ساز و آواز -مجتبی عسگری،حسام اینانلو

کیهان کلهر- سرود مهر

لبت کجاست؟ که خاک چشم به راه است

محمد مختاری

لبت کجاست؟ / سروده ی محمد مختاری / خوانش علیرضا ق

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس

من و همصحبتی اهل ریا دورم باد

از گرانان جهان رطل گران ما را بس

قصر فردوس به پاداش عمل می‌بخشند

ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین

کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان

گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

از در خویش خدا را به بهشتم مفرست

که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

Deyre Moghan

حافظ، شجریان، لطفی- گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

هزار داستان با مسعود بهنود
داستان صد و نهم
جراحی در حیاط دارالفنون
|
کلمات کلیدی: دکتر یاکوب ادوارد پولاک - ناصرالدین شاه - امیرکبیر - پزشکی - درالفنون - دکتر ژوزف تولوزان
Jakob Eduard Polak
Joseph Désiré Tholozan

داستان صد و نهم - جراحی در حیاط دارالفنون

ساز و آواز دشتستانی
محمدر ضا شجریان
زمان: 4 دقیقه 42 ثانیه

ساز و آوازش دشتستانی - محمدرضا شجریان

چاووش ۳ یا انقلاب ۱ نام آلبومی است با آواز محمدرضا شجریان و شهرام ناظری، تک خوانی بیژن کامکار و به نوازندگی گروه شیدا که سرپرستی گروه را حسین علیزاده عهده دار بوده‌است. آهنگسازی ۵ قطعهٔ آلبوم اثر حسین علیزاده و ۳ قطعهٔ آن اثر محمدرضا لطفی است.

در این آلبوم از اشعار «هوشنگ ابتهاج»، «جواد آذر»، «سیاوش کسرایی»، «ابوالقاسم لاهوتی»، «محمد فرخی یزدی»، «حمید حمزه» و «امیر برغشی» استفاده شده‌است. حال و هوای این آلبوم انقلابی و حماسی است و به خوبی بیانگر احساسات و تفکرات سال‌های اولیه انقلاب ۱۳۵۷ است
آهنگ ژاله خون شد شعرش متعلق به سیاوش کسرایی است 

ژاله بر سنگ افتاد چون شد؟		ژاله خون شد خون چه شد؟
خون چه شد، خون جنون شد		ژاله خون کن، خون جنون کن
سلطنت زين جنون واژگون کن		ژاله بر گل نشان، گل پران کن
بر شهيدان زمين گلستان کن		نام گمنام‌ها جاودان کن
تا به صبح آيد شام تيره		در شب تيره آتشفشان کن
دست در کُن، شو خطر کُن		خانه ی ظلم زير و زبر کن
جان خواهر		روستايی، برادر
پيشه ور، ای جوان، ای دلاور		ما همه يک صف و در برابر
آن ستمکاره، آن تاج بر سر		خواهر من، گرامی برادر
چون به هر حال تنهاست مادر		من به خاک افتادم تو بگذر
بهر ايجاد دنيای بهتر		ای شما ای صف بيشماران
اشک من در نظار شمايان		بر سر هر گذرگاه و ميدان
ژاله شد، ژاله شد		ژاله چون شد؟
ژاله خون ژاله دريای خون شد		خون جنون خون جنون
سلطنت واژگون		سلطنت واژگون

JAALE KHUN SHOD

شعر «بهاران برگ‌هاست» شعری است از احسان حقیقی‌نژاد، شعر مردمان حاشیه، مردمان حذف‌شده، آنها که در خیزش دی‌ماه و قیام آبان به میدان آمدند و راه آینده را روشن کردند. این شعر هم‌چنین شعر نبرد است، شعر مبارزه، شعر امید به آینده، به بهارانِ خجسته‌ی در راه. احسان حقیقی‌نژاد در این شعر به کردی و فارسی شعر می‌خواند و ندا می‌دهد که «مەردمەگه وهار هات».


بهاران برگ‌هاست
زلال آبشار
آرزوی ناتمام کودکان کار
خون تو
هیاهوی کوچه 
کودکان پشت بساط آلوچه
بر شعله‌ی زخم تو نشسته‌ام اینجا
بر چهارراه دود و گلوله و دیو و زره‌پوش
و آب می‌شود
آب می‌شود صخره‌ی یخین هراسم
این اشک نیست که فرو می‌چکد از چشمم
بر گُرگُر شکفته‌ی زخمت

بر گُرگُر زخم شکفته‌ات
دست و دلمان گرم می‌شود
از نیزارهای سوخته‌ی معشور
تا جنگل‌های به غارت‌رفته‌ی گیلان
تا مردمانی که درو می‌شوند
هر روز، هر کجا در رویای نان
از کوره‌پزخانه‌ها
از زورآبادها
از زخم‌ها و پینه‌ها
از لای دندان چرخدنده‌ها
از پشت دار قالی
از فراز دار
هااااای بگذار بنویسم، بگذار
با نی استخوان کتف شکسته‌ی خواهرت بنویسم
با ساق خونین برادرت بنویسم
مویه‌های مادران داغدار
مادران سیاه‌پوش
مادران روسری‌سپید
مادرحمید، فرزاد، پویا
مادر فاطمه، سحر، ثریا:
گلم پرپر شد از باد خزانی
شکسته ساقه‌اش در نوجوانی
بیا ای سوخته‌جان تا دم بگیریم
سرود مادران خاورانی

شەهیدم، نەوجوانم، ماڵ و مینم
وە داخد پا نیەکیشم تا بمینم
هزاران جار ئەگەر بمرم هەڵسم
هەتا ئەو رووژه ک حقد بسێنم

هزاران سهره پر خونین ببینی
لباس مادران مشکین ببینی
هزازان تلخ‌تر از این ببینی
که سفره‌ی ظالمی رنگین ببینی

رووڵەم کوشتی سزانن جەرگ و گیانم
کوتان بەیداخ خەم وە نیشتمانم
سەنگەر چووڵه و نیەکەم رووڵەی شەهیدم
هەتا رووژێ نەمینێدن سقانم

گلوله بر دل یارم نشسته
میان کوچه‌ها خون لخته بسته
نگه کن کام ظالم تا برآید
جنازه می‌برند دسته به دسته

زمسانەو زەلانه و خەم له پەی خەم
تەپ و تووزه و شەواره و سەردەوا و تەم
کەسێ پا نیەڵگرێ پەی داد ئایەم
نه گوودەرزێ نه زووراوێ نه رووسەم

جنازه می‌برند از کوی و برزن
جوان و نوجوان، از مرد و از زن
تن آبانمان در خون کشیدی
بمان چشم‌انتظار ماه بهمن

بنویسم
و با کلمات جاری شوم
بر کرانه‌ی کارون و زنده‌رود
بر دهان کف‌آلود سیمره، ارس
و تن ماهیان سیاه کوچک را
از گوشه گوشه‌ی این خاکستر سرد جمع کنم
همه را بریزم در کوله‌پشتی حافظه‌ام
و ببرم تا زمین‌های بایرمان
تا نامشان را یکایک، دانه دانه
بکاریم
تا شکوفه...
تا گل...
تا گندم...
تا گِردِ گُرگُر شکفته‌ی زخمت
تا گِردِ گُرگُر زخم شکفته‌ات
گروه گروه، دسته دسته
با خط و خاک‌خوردگی‌مان
آستین‌های چرک و کفش‌های پاره‌مان
نان بپزیم، ناااان
تا بوی آن
بوی بد دهان این نرکددخدای را از خانه‌هامان بزداید
پای بکوبیم و بخوانیم:

دنیای نک و نوار هات
رەنجێ کیشایم وە بار هات
وادەی سەیران یار هات
مەردمەگه وهار هات

قڵای زووردار وێران بی
سفرەی هەژار پڕ له نان بی
وه سەر چێ جزر زمسان بی
مەردمەگه وهار هات

پەروانەی خاڵ وه خاڵ هات
زەلان چێ و شەماڵ هات
دار بێ‌نز وەحاڵ هات
مەردمەگه وهار هات

دەنگ تەمۊره و شمشال
وێنەی کەپوو سوک باڵ
پەڕ کیشێدن ماڵەوماڵ
مەردمەگه وهار هات

سییه درارن له وەر
ساز و دێوڵ کەین خەوەر
دەورەی زاڵم چێ وه سەر
مەردمەگه وهار هات

چیمەن گوڵ خەی وه داوان
هەم جار چۊ جارجاران
غەریبەیل تیەن وە باوان
مەردمەگه وهار هات

بهاران برگ‌هاست. شعر و صدای احسان حقیقی‌نژاد

روزها سالها / از آن حسرت ناب می گذرد/ که در بامدادی در میدانی/ در ازدحام سبزی و گل و گیاه/ گم شد...ء

ساز و آواز -مجتبی عسگری،حسام اینانلو

mehdi ahmari

Recent comments

vahid asadi

mehdi karimi

Related tracks