avaz

تفنگت را زمین بگذار
که من بیزارم از دیدار این خونبار ناهنجار
تفنگِ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان‌کن
ندارم جز زبان دل، دلی لبریز از مهر تو 
ای با دوستی دشمن

زبان آتش و آهن
زبان خشم و خونریزی‌ست
زبان قهر چنگیزی‌ست
بیا، بنشین، بگو، بشنو سخن، شاید
فروغ آدمیت راه در قلب تو بگشاید

برادر! گر که می‌خوانی مرا، بنشین برادروار
تفنگت را زمین بگذار
تفنگت را زمین بگذار تا از جسم تو
این دیو انسان‌کش برون آید

تو از آیین انسانی چه می‌دانی؟
اگر جان را خدا داده‌ست
چرا باید تو بستانی؟
چرا باید که با یک لحظه‌ی غفلت، این برادر را
به خاک و خون بغلطانی؟

گرفتم در همه احوال حق‌گویی و حق‌جویی
و حق با توست
ولی حق را، برادر جان
به زور این زبان نافهم آتشبار
نباید جست...

اگر این بار شد وجدان خواب‌آلوده‌ات بیدار
تفنگت را زمین بگذار...

آهنگ و آواز: محمدرضا شجریان
    تنظیــم: مجید درخشانی
    شعــر: فریدون مشیر

استاد محمدرضا شجریان...تصنیف زبان آتش

آواز: حسام‌الدین سراج، آهنگ‌ساز: رامین کاکاوند، آلبوم: بوی بهشت، شعر: سعدی

بوی بهشت

نوایی - سیما بینا

هایده...بگو چه کنم

گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل
گل از خارم برآوردی و خار از پا و پا از گل

ایا باد سحرگاهی گر این شب روز می‌خواهی
از آن خورشید خرگاهی برافکن دامن محمل

گروهی همنشین من خلاف عقل و دین من
بگیرند آستین من که دست از دامنش بگسل

ملامتگوی عاشق را چه گوید مردم دانا
که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید
گرت آسودگی باید برو عاشق شو ای عاقل

ز عقل اندیشه‌ها زاید که مردم را بفرساید - شجریان - سعدی

دوبیتی های باباطاهر
نی: محمد موسوی
آواز: علیرضا افتخاری
سه تار: جلال ذوالفنون
دف: سهیل ایوانی

به سر شوق سر کوی تو دیرم
به دل، مهر مه روی تو دیرم
بت من، کعبه من، قبله من
تویی هر سو نظر سوی تو دیرم

کسی که ره به بیدادم بر نی
خبر بر سرو آزادم بر نی
تمام خوبرویان جمع گردند
کسی که یادت از یادم بر نی

نمی دونم دلم دیوونه ی کیست
کجا می گردد و در خونه ی کیست
نمیدونم دل دیوونه ی مو
اسیر نرگس مستونه ی کیست

دلم بي وصل ته شادي مبيناد 
به غير از محـنت آزادي مبيـناد 
خـــراب آباد دل بـي مقــدم تو 
الهـــي هــرگـز آبادي مبـيــنـاد

سه پنج روزه که بوی گل نیومد
صدای چه چه بلبل نیومد
روید از باغبان گل بپرسید 
چرا بلبل به سیر گل نیومد

گلی که خم بدادم پیچ و تابش 
به اب دید گونم دادم ابش
به درگاه الهی کی روابی
گل از مو دیگری گیره گلابش 

ز گلبن چید گلچینی گلی را 
شنید از پی صدای بلبلی را
تو خوشبختی گلی چیدی و رفتی
ندانستی که آزردی دلی را


بی تو گلشن چو زندونه به چشمم / گلستون آذرستونه به چشمم 
بی تو آرام و عمر زندگانی / همه خواب پریشونه به چشمم

غم عشقت بیابون پرورم کرد
هوای بخت بی بال و پرم کرد
به مو گفتی صبوری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد

سه پنج روزه بوی گل نیومد- افتخاری موسوی ذوالفنون

سروده‌ ای از: مارگوت بیکل
 ترجمه و صدای: احمد شاملو


برآنم که زندگی کنم

شعر: رهی معیری
آواز: امید نعمتی
موسیقی و تنظیم: صادق تسبیحی

:نوازندگان
کمانچه: کوروش بابایی
ویولن سل: مهیار طهماسبی
گیتار الکتریک: نیما رمضان
گیتار بیس: دارا دارایی
درامز: امین طاهری

عکس: روزبه روزبهانی
گرافیک: صالح تسبیحی

منبع: t.me/omidnematiofficial

Parishani, Omid Nemati /پریشانی، اميد نعمتى

چه غریب ماندی ای دل ! نه غمی, نه غمگساری 
نه به انتظار یاری, نه ز یار انتظاری
غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد 
که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری

غمگسار...همایون شجریان

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید                        مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید 
کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر                     که آب دیده به رویش فرو نمی‌آید 
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب                که مهربانی از آن طبع و خو نمی‌آید 
چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت                    بر اوفتاده مسکین چو گو نمی‌آید 
اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش                    بد از منست که گویم نکو نمی‌آید 
گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید                  که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی‌آید 
گمان برند که در عودسوز سینه م                        ن  بمرد آتش معنی که بو نمی‌آید 
چه عاشقست که فریاد دردناکش نیست                 چه مجلسست کز او های و هو نمی‌آید 
بشیر بود مگر شور عشق سعدی را                      که پیر گشت و تغیر در او نمی‌آید 
  

آوازی بسیار زیبا از استاد شجریان و همایون

در میان گلها
مرضيه

 

میگذرم تنها از میان گلها
گه به گلستانها گه به کوه و صحرا
تازه گلی سر راهم
گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا
دامن من بگرفته 
کان گل ناز تو کو

میگذرم تنها از میان گلها
گه به گلستانها گه به کوه و صحرا
تازه گلی سر راهم
گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا
دامن من بگرفته 
کان گل ناز تو کو

راز عشق مرا گل در گوش صبا
گفت و غمم بفزود
آنگه در همه جا راز درد من و
قصه عشق تو بود
قصه عشق تو بود

چاهی به حسن آسمانی از مهی برتر
شعله ی عشق من از گردون برآرد سر
در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر
تازه گلی سر راهم
گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا
دامن من بگرفته 
کان گل ناز تو کو

میگذرم تنها از میان گلها
گه به گلستانها گه به کوه و صحرا
تازه گلی سر راهم
گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا
دامن من بگرفته 
کان گل ناز تو کو



میگذرم تنها

کلام: محمدعلی جعفری | آهنگساز: بهداد بابایی | آلبوم: بداهه خوانی و بداهه نوازی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

چو مرغ شب خواندی و رفتی
دلم را لرزاندی و رفتی
شـنـیـدی غـوغای طوفـان را
ز خــوانــدن وا مــانـدی و رفتـی
بـه بـاغ قـصّـه، بـه دشـت خـواب
سـایۀ ابـری؛ در دل مهتاب
مثل روح آزردۀ مُـــرداب
دلـم را لــرزانـدی و رفـتی
چو مرغ شب خوانـدی و رفتی
تو اشک سردِ زمستان را
چو باران افشاندی و رفتی
سیاه شب لاله افشان شد
کویر تشنه گلستان شد
تو می آیی؛ آی تو می آیی
به باغ قصه به دشت خواب
به راه شیرین پر مهتاب
تو می باری چون گل باران
به جان نیلوفر مرداب

مرغ شب | ایرج بسطامی

Delnavazan

Recent comments

siavash kh

mojtaba

User 68724513

Ali Entezami

Related tracks