Abdo;hossein Mokhtabad

نوازنده پیانو : بهنام ابوالقاسم
غزل از سلطان غزل ایران : حسین منزوی

بی تو به سامان نرسم ، ای سر و سامان همه تو
ای به تو زنده همه من ، ای به تنم جان همه تو

من که به دریاش زدم تا چه کنی با دل من
تخته تو و ورطه تو و ساحل و توفان همه تو

ای همه دستان ز تو و مستی مستان ز تو هم
رمز میستان همه تو راز نیستان همه تو

من همه تو ، تو همه تو ، او همه تو ، ما همه تو
هر که و هر کس همه تو ، این همه تو ، آن همه تو

شور تو ، آواز تویی ، بلخ تو ، شیراز تویی
جاذبه شعر تو و جوهر عرفان همه تو

تا به کجایم بری ای جذبه ی خون ! ذوق جنون
سلسله بر جان همه من ، سلسله جنبان همه تو

Alireza Ghorbani Live in Concert - Aug. 2013 - علیرضا قربانی - بداهه خوانی - کنسرت مرداد 92

• تصنیف آستان جانان
• محمد رضا شجریان
• پرویز مشکاتیان
• آلبوم آستان جانان
===================
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

                                            شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

شد رهزن سلامت زلف تو وین عجب نیست

                                            گر راه زن تو باشی صد کاروان توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

                                            گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

درویش را نباشد برگ سرای سلطان

                                            ماییم و کهنه دلقی کاتش در آن توان زد

قد خمیده ما سهلت نماید اما

                                            بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد

تصنیف آستان جانان

• تصنیف نسیم سحـر
• علیرضا قربانی 
• داریوش طلایی
• آلبوم جلوه گل
♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫
 نسیم سحر بر چمن گذر کن
ز من بلبل خسته را خبر کن
بگو آشیان زآب دیدە تر کن
ز بیداد گل آه و ناله سر کن
شبی سحر کن، شبی سحر کن

نسیم سحر بر چمن گذر کن
ز من بلبل خسته را خبر کن
بگو آشیان زآب دیدە تر کن
ز بیداد گل آه و ناله سر کن
شبی سحر کن، شبی سحر کن

سکوت شب و نوای بلبل
شکرخنده زد به چهره‎ی گل
کنار بستان، به یاد مستان
بنوشان می

کنار بستان، به یاد مستان
بنوشان می

ماه من، دلدار من، تویی غمخوار من
تویی تو
هر کجا همراه من، تویی دلخواه من
تویی تو

روزی آهم گیرد دامنت، سوزد با منت
روزی آهم گیرد دامنت، سوزد با منت
https://www.facebook.com/worksofalirezaghorbani

تصنیف نسیم سحر | علیرضا قربانـی

Parisa - پریسا - به حریم خلوت خود شبی

شب دهم | فردین خلعتبری | علیرضا قربانی

آواز: پریسا - تار: جلال ذوالفنون - نی: محمد موسوی

شعر: شيخ بهائي

 
تا کي به تمناي وصال تو يگانه.................... اشکم شود از هر مژه چون سيل روانه

خواهد به سرآيد غم هجران تو يا نه ........................اي تير غمت را دل عشاق نشانه

جمعي به تو مشغول و تو غايب زميانه

 

بلبل به چمن زان گل رخسار نشان ديد.................... پروانه در آتش شد و اسرار عيان ديد

عارف صفت وصف تو در پير و جوان ديد.................. يعني همه جا عکس رخ يار توان ديد

ديوانه نيم من که روم خانه به خانه (2)

 

هر در که زنم صاحب آن خانه تويي تو.................. هر جا که روم پرتو کاشانه تويي تو

در ميکده و دير که جانانه تويي تو...................... مقصود من از کعبه و بتخانه تويي تو

مقصود تويي کعبه و بتخانه بهانه (2)



Tamannaye Vesal - Mokhtabad

ترانه سرا : غلامرضا طریقی 
آهنگساز : بهزاد عبدی

Mohammad Motamedi - Dar Jostojooye Aramesh

Mohammad Motamedi, Dar Jostojooye Aramesh / محمد معتمدی، در جستجوی آرامش

مختاباد زمزمه Mokhtabad - Zemzemeh

کلام: هوشنگ ابتهاج | آهنگساز: عبدالحسین مختاباد | آلبوم: سایه دوست

www.facebook.com/delnavazan.playlist

من نه خود می روم، او مرا می کشد
کاو سرگشته را کهربا می کشد
چون گریبان ز چنگش رها می کنم
دامنم را به قهر از قفا می کشد
گفتم این عشق اگر واگذارد مرا
گفت اگر واگذارم وفا می کشد
دست و پا می کشم می رباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
گفتم این گوش تو خفته زیر زبان
حرف ناگفته را از خفا می کشد
گفت از آن پیش تر این مشام نهان
بوی اندیشه را در هوا می کشد
سایه ی او شدم چون گریزم ازو
در پی اش می روم تا کجا می کشد

کهربا | عبدالحسین مختاباد

Abdolhosein mokhtabad - tamannaye vesal

Abdol Hossein Mokhtabad - Tasnif (Insrument)

کلام: صفا لاهوتی | آهنگساز: محمد ساعد | آلبوم: زورق مهتاب

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
باده شوق کشیدیم ز پیمانه عشق
بیخود از خویش فتادیم به میخانه عشق
مژده ای دوست که آمد به چمن بلبل شیدا
قد برافراشته بین همه جا سرو دل آرا
شعله با خون گلو بر دل افلاک زدند
گر شب آویز شبی سر کند افسانه عشق
شوری دیگر به سر افتاد که در خانه دل
جان شد نقش نگار رخ جانانه عشق
ز آتش شوق چو پروانه بی پروا سوخت
آنکه با سوز درون یافته پروانه عشق
عشق آید گوید بر عاشقان دل گردد شادان ای جان جان

باده شوق | عبدالحسین مختاباد

مهرداد اوستا در جوانی عاشق دختری شده و قرار ازدواج می‌گذارند. 
دختر جوان به دلیل رفت‌و‌آمد‌هایی که به دربار شاه داشته، پس از مدتی مورد توجه شاه قرار گرفته و شاه به او پیشنهاد ازدواج می‌دهد.
دوستان نزدیک اوستا که از این جریان باخبر می‌شوند، به هر نحوی که اوستا متوجه خیانت نامزدش نشود سعی می‌کنند عقیده او را در ادامه ارتباط با نامزدش تغییر دهند. ولی اوستا به هیچ وجه حاضر به بر هم زدن نامزدی و قول خود نمی‌شود .
تا اینکه یک روز مهرداد اوستا به همراه دوستانش ، نامزد خود را در لباسی که هدیه‌ای از اوستا بوده، در حال سوار شدن بر خودروی مخصوص دربار می‌بیند...
مهرداد اوستا ماه‌ها دچار افسردگی شده و تبدیل به انسانی ساکت و کم‌حرف می‌شود.
سال‌ها بعد از پیروزی انقلاب، وقتی شاه از دنیا می‌رود، زن‌های شاه از ترس فرح، هر کدام به کشوری می‌روند و نامزد اوستا به فرانسه. در همان روزها ، نامزد اوستا به یاد عشق دیرین خود افتاده و دچار عذاب وجدان می‌شود و در نامه‌ای از مهرداد اوستا می‌خواهد که او را ببخشد. اوستا نیز در پاسخ نامه او تنها این شعر را می‌سراید.

 وفا نکردی و کردم، خطا نديدي و ديدم/
رمیدی و نرمیدم، بریدی و نبریدم/

اگر ز جمله ملامت،‌ شنيدم از تو شنيدم/
وگر ز کرده ندامت، کشیدم از تو کشیدم/

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غمگسارم/
مُردم ای مهتاب بسوزی همچو شمعی در مزارم/

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا و بادم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

...
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

***
گذشتی و نگذشتم،شکستی و نشکستم/
بریدی و نبریدم، گسستی و نگسستم/

اگر که خانه به دوشم، اگر که باده پرستم/
کجا که با تو نبودم، کجا که بی تو نشستم؟

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غمگسارم/
مُردم ای مهتاب بسوزی همچو شمعی در مزارم/

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا و بادم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/


 


شکوه - عبدالحسین مختاباد - مهرداد اوستا shekveh Mokhtabad

شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی
جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی

 کوچ کردن دسته دسته آشنایانم ولی باز 
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی

  شهر ماتم جاده ماتم کوچه ماتم خانه ماتم 
گریه ها شد جای شادی ، شادی هر خانه ماتم

 جمعه ماتم شنبه ماتم هفت روز هفته ماتم 
کوک کردند مطربان هم سیم ماتم کوک ماتم

  وای از دنیا که یار از یار می ترسد 
غنچه های تشنه از گلزار می ترسد 

عاشق از آوازه دلدار می ترسد 
پنجه ی خنیاگران از تار می ترسد 

شه سوار از جاده هموار می ترسد 
این طبیب از دیدن بیمار می ترسد

  ساز ها بشکست و درد شاعران از حد گذشت 
سالهای انتظار بر من و تو بد گذشت

 
آشنا نا آشنا شد
تا بلی گفتم بلا شد

 گریه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم 
سنگ سنگ کلبه ی ویرانه را بر سر زدم

 آب از آبی نجنبید
خفته در خوابی نجنبید

 کوچ کردند دسته دسته آشنایان ، عندلیبان 
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی  لانه خالی

 وای از قومی که با دشمن  همی سازد 
آبرو در خدمت ظالم چه می بازد 

مطربان هم کوک کردند سازهاشان را به ظلم 
دست ظالم را ببین بر ما چه می تازد 

اعدام کودکان در شهر و هر برزن 
او به شلاق و به دارش وه چه می نازد

  چشمه ها خشکید و دریا تشنگی  را دم گرفت 
آسمان افسانه ی ما را به دست کم گرفت

 جام ها جوشی ندارد ، عشق آغوشی ندارد
بر من و بر ناله هایم ، هیچکس گوشی ندارد

 بازا تاکاروان رفته باز آید
بازا تا دلبران ناز ناز آید 

بازا تا مطرب وآهنگ وساز آید
پاگل افشانان نگار دلنواز آید

 بازا تا بر در حافظ سر اندازیم

کهربا | عبدالحسین مختاباد

Delnavazan1

Recent comments

soheila

moimeme

shelman

shelman

Related tracks