การพัฒนาศีลก็คือความปรุงแต่งที่ดี 
การพัฒนาสมาธิก็คือความปรุงแต่งที่ดี 
การพัฒนาก็คือความปรุงแต่งที่ดี 
พัฒนาปัญญาเป็นความปรุงแต่งที่ดี 
ทั้งหมดนี้เป็นความปรุงแต่งทั้งสิ้น แต่ต้องปรุงแต่ง 
ถ้าเราไม่ปรุงแต่งศีล สมาธิ ปัญญา 
จิตมันก็ปรุงแต่งความชั่ว เพราะมันเคยชินที่จะชั่ว 
ฉะนั้นเราพัฒนา ทำไปเรื่อยๆ 
ศีล สมาธิ ปัญญา ไม่ใช่เป้าหมาย 
ศีล สมาธิ ปัญญา ก็เป็นความปรุงแต่ง 
เพราะฉะนั้นเราไม่ได้เอาความปรุงแต่งมาเป็นจุดหมายปลายทาง 
จุดหมายปลายทางของเราพ้นจากความปรุงแต่ง 
คือตัววิสังขาร ตัวนิพพาน

ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นเครื่องมือ 
เป็นความปรุงแต่งชนิดที่เป็นเครื่องมือ 
ในการล้มล้างกิเลสออกจากจิตใจของเรา 
เพราะฉะนั้นเราต้องฝึก 
วิธีปรุงแต่งปัญญาทำอย่างไร 
ให้มีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริง 
ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง 
จิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลางมันได้มาจากการที่เราฝึกสมาธิ 
จิตมันตั้งมั่นไม่โคลงเคลง 
แล้วก็ต้องฝึกเรื่อยๆ 
เห็นสภาวะทั้งหลายเกิดดับหมุนเวียนเปลี่ยนแปลง 
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวดี เดี๋ยวชั่ว 
พอฝึกไปเรื่อยๆ ต่อไปมันจะเป็นกลาง 
มันจะเห็นว่าสุขมันก็ของชั่วคราว ทุกข์มันก็ของชั่วคราว 
ดีมันก็ของชั่วคราว ชั่วมันก็ของชั่วคราว 
เพราะฉะนั้นสุขกับทุกข์มันก็เสมอกันด้วยความเป็นไตรลักษณ์ 
มันเป็นของชั่วคราวเหมือนกัน 
เราก็จะไม่หิวความสุข ไม่เกลียดความทุกข์ 
ดีกับชั่วมันก็เสมอกัน มันเป็นของชั่วคราว 
สุดท้ายปัญญาที่เป็นโลกุตตระมันจะเกิดขึ้น 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
1 ตุลาคม 2565

CD 95

วิธีพ้นจากความปรุงแต่ง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 ตุลาคม 2565

ขั้นแรกฝึกให้จิตใจอยู่กับตัวเองก่อน 
หายใจออกรู้สึกตัว หายใจเข้ารู้สึกตัว 
ถ้าต้องการให้จิตพักผ่อนก็สงบลงไปอยู่ที่ลมหายใจ 
หรือที่อารมณ์กรรมฐาน 
ถ้าพักผ่อนพอแล้วก็จะอัปเกรดขึ้นมา 
จิตเราเคลื่อนไหวไปมา เรามีสติรู้ 

จิตหลงไปคิดก็รู้ หลงไปดู หลงไปฟัง หลงไปดม 
หลงไปรู้สัมผัสทางกายอะไรก็รู้ รู้ทันจิตไป 
หรือจิตไหลไปเพ่งอารมณ์กรรมฐานก็รู้ 
ตรงนี้ตรงที่เรารู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมา 
จิตที่ไหลไปไหลมา เป็นจิตที่มีโมหะ 
มีความฟุ้งซ่านเรียกว่าอุทธัจจะ 
แล้วทันทีที่เราเห็นจิตไหลไปไหลมา 
จิตที่ไหลไปไหลมามันดับอัตโนมัติ 
มันจะเกิดจิตตั้งมั่นอัตโนมัติขึ้นมา 
พอจิตมันตั้งมั่นขึ้นมาแล้ว 
คราวนี้มันเดินปัญญาได้จริงแล้ว 

พอจิตเราตั้งมั่น เวลาสติรู้ร่างกายนี้ 
เราจะรู้เลยว่าร่างกายมันของถูกรู้ถูกดู ร่างกายไม่ใช่เรา 
สติระลึกรู้เวทนา เวทนาถูกรู้ถูกดู ไม่ใช่เรา 
สติรู้สังขาร ความปรุงดีชั่วทั้งหลาย 
ก็เห็นความปรุงแต่งทั้งหลาย 
โลภ โกรธ หลงอะไร ไม่ใช่เรา 
เป็นสภาวะอันหนึ่งเท่านั้นเอง 
แล้วต่อมาก็เรียน มันก็จะประณีตขึ้นเรื่อยๆ 
เข้ามาถึงจิตถึงใจตัวเอง 
เห็นจิตเกิดทางตาแล้วก็ดับ 
เกิดทางหูแล้วก็ดับ เกิดทางใจแล้วก็ดับ 
จิตรู้เกิดแล้วก็ดับ จิตคิดเกิดแล้วก็ดับ 
จิตเพ่งเกิดแล้วก็ดับ 
จิตทุกชนิดเกิดแล้วดับหมดเลย

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 กุมภาพันธ์ 2568

อัปเกรดสมาธิ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ก.พ. 2568

สติเองก็เป็นอนัตตา สั่งให้เกิดไม่ได้ 
สติมีการที่จิตเราจำสภาวะได้แม่นเป็นเหตุใกล้ให้เกิด
ฉะนั้นเราจะต้องมาหัดรู้สภาวะ 
สภาวะมีรูปธรรมมีนามธรรม 
สภาวะก็คือสิ่งที่ประกอบกันขึ้น 
เป็นร่างกายจิตใจของเรานี้เอง 
พยายามเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ให้มาก รู้สึกให้มาก 
หัดรู้ให้เห็นถึงตัวสภาวะให้ได้ 
แล้วสติตัวจริงถึงจะเกิด 
สติตัวจริงเกิดเมื่อไร 
สัมมาสมาธิ สมาธิที่ถูกต้องก็จะเกิดร่วมด้วยเสมอ 
เพราะฉะนั้นจับหลักให้แม่น หัดดูสภาวะไป 
ถนัดดูรูปธรรมก็ดูไป ถนัดดูนามธรรมก็ดูไป 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
1 มีนาคม 2568


วิธีฝึกสติคือการหัดรู้สภาวะ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 มี.ค. 2568

การที่เราทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง เป็นเหยื่อล่อจิต 
สิ่งที่เราจะเอาจะรู้ทันคือตัวจิต 
มันเหมือนเราตกปลา 
กรรมฐานทั้งหมดคือเหยื่อตกปลา 
จิตคือตัวปลา เราไม่เอาเหยื่อ 
ใครจะไปกินไส้เดือน ใครจะไปกินแมลงกระชอน 
เราจะเอาปลาต่างหาก
เพราะฉะนั้นทำกรรมฐานอันหนึ่ง 
แล้วถ้าปลาตัวนี้วิ่งมาอยู่ที่เหยื่อ 
อย่างจิตมันไหลไป ลงไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน 
เหมือนปลาวิ่งมาตอดเหยื่อแล้ว เรารู้ทัน 
ส่วนใหญ่พอมันมาที่เหยื่อ แล้วมันก็งับเหยื่อ 
แล้วไปไหนไม่ได้แล้ว อันนั้นคือพวกติดสมถะ

ทำกรรมฐานไป แล้วจิตมันไหลไปที่เหยื่อ 
ไหลเข้าหาอารมณ์กรรมฐาน รู้ทัน 
จิตมันทิ้งอารมณ์กรรมฐาน 
หนีไปหาอย่างอื่น รู้ทัน 
อย่างเรานั่งหายใจเข้าพุทออกโธ 
จิตหนีไปคิดเรื่องอื่น มันลืมเหยื่อแล้ว 
มันไม่สนใจเหยื่อ ไม่สนใจกรรมฐาน ให้รู้ทัน 

เพราะฉะนั้นจุดสำคัญอยู่ที่การรู้ทันจิตตัวเอง 
จิตไปติดอารมณ์กรรมฐานให้รู้ทัน 
จิตหนีจากอารมณ์กรรมฐานให้รู้ทัน 
รู้อย่างที่มันเป็นนั่นล่ะ ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 มีนาคม 2568


จุดสำคัญอยู่ที่การรู้ทันจิตตัวเอง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 มี.ค. 2568

A Quiet Place to Heal

Not Alone

Tokyo Part 2

Kanto

Rogue Waves and London Bells

The Jolly Sailor's Anthem

ที่จิตเข้าถึงพระนิพพาน 
เป็นจุดที่เข้าถึงสันติอย่างแท้จริง 
สงบ ในความสงบนี่มีบรมสุข 
เป็นบรมสุขเพราะไม่มีอะไรเสียดแทงได้แล้ว 
ไม่มีอะไรเสียดแทงจิตใจของเราได้อีกต่อไป 
เกิดจากการที่เราหัดเจริญสติมานั่นล่ะ 
จากสติปัฏฐานในเบื้องต้นจนกระทั่งเราได้จิตตั้งมั่น 
พอเรามีจิตตั้งมั่นแล้วเราแยกขันธ์ได้ 
ต่อมาเราเห็นขันธ์แต่ละขันธ์ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
แล้วก็ต่อมาปัญญามันแก่กล้ามันก็วาง 
พระอนาคามีก็วางได้ระดับหนึ่ง 
พระอรหันต์ท่านวางขันธ์ทั้งหมด 
ขันธ์ตัวสุดท้ายที่วางคือตัววิญญาณตัวจิตนั่นเอง

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
15 มิถุนายน 2568

ฝึกสติปัฏฐานจนปล่อยวางจิต :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 มิ.ย. 2568

250809B-1 สิ้นหลงสังขาร สิ้นยึดถือผู้รู้

TTT4 20

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

อัปเกรดสมาธิ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ก.พ. 2568

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks