วิธีที่เราจะเข้าถึงความสงบอย่างแท้จริง 
ก็คือการเห็นความจริงของกายของใจ 
ไม่ใช่เข้าถึงความสงบด้วยการเข้าฌาน 
เข้าฌานเก่งแค่ไหนก็ตาม 
ถึงจุดหนึ่งจิตก็ต้องออกจากสมาธิมา 
มากระทบอารมณ์ข้างนอกอีก 
ตอนเจ้าชายสิทธัตถะออกมาบวช 
ก็ไปเรียนเข้าสมาธิกับฤาษี แล้วท่านพบว่า 
มันยังไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ที่แท้จริง 
ตอนที่อยู่ในฌานก็มีความสุขดี 
พอออกมาแล้วกิเลสก็เหมือนเดิม

การที่เราไปนั่งสมาธิเก่งๆ 
นั่งสมาธินานๆ นั่งปุ๊บสงบปั๊บเลย 
ยังไม่ตอบโจทย์ในการแก้ปัญหาที่แท้จริง 
ท่านก็เลยมาดูว่าอะไรเป็นเหตุ 
ที่ทำให้จิตใจมันมีทุกข์ขึ้นมา 
เหตุที่แท้จริงก็คือเราไม่ยอมรับ 
จิตมันไม่ยอมรับความจริงของกายของใจ 
ว่ามันล้วนแต่ของไม่เที่ยง 
ล้วนแต่ของที่ถูกความทุกข์บีบคั้นอยู่ 
ล้วนแต่เป็นของที่บังคับควบคุมไม่ได้ 

ถ้าเมื่อไรเราสามารถยอมรับความจริงของกายของใจ 
ว่ามันไม่เที่ยง มันถูกบีบคั้นให้แตกสลาย 
มันอยู่นอกเหนืออำนาจบังคับบัญชา 
ยอมรับความจริงตัวนี้ได้ 
จิตจะหมดความอยากสิ้นเชิง 
เมื่อจิตหมดความอยากหรือหมดตัณหา 
จิตจะหมดความดิ้นรน เมื่อจิตหมดความดิ้นรน 
จิตก็เข้าถึงสันติสุข เข้าถึงสันติ 
ความสงบที่แท้จริง สันติตัวนี้ก็คือนิพพาน

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
27 มกราคม 2567

2567

วิธีเข้าถึงความสงบอย่างแท้จริง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ม.ค. 2567

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง