παραμύθια

Κάποια ρούχα είναι ραμμένα με μεταξωτή κλωστή, άλλα είναι μάλλινα βαριά κι άλλα σαν πέπλα ανάλαφρα. Υπάρχουν όμως και κάποια ρούχα βολικά πολύ, που είναι έτσι φτιαγμένα, ώστε να μας ζεσταίνουν τον χειμώνα και να μας δροσίζουν το καλοκαίρι. Ποιος ράφτης ξέρει να τα ράβει και πού θα τον βρούμε;
Μια φορά κι έναν καιρό… δηλαδή χτες ή σήμερα ή και αύριο… Νάνοι και νεράιδες, δράκοι, μάγισσες και βασιλιάδες πάνε κι έρχονται ανάμεσα στα παραμύθια και στην αλήθεια. Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, φτάνουν στις άκρες του κόσμου κι ύστερα πάλι γυρίζουν πίσω. Και τέλος ζούνε και ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Ο ραφτάκος των λέξεων (Ηχογραφημένα παραμύθια)

Ο Ηρακλής Πουαντιγιέ δεν είναι ένας συνηθισμένος σκύλος Δαλματίας. Είναι ένας ιδιωτικός ντέντεκτιβ, πρώην αστυνομικός, με λαμπρή καριέρα και αμέτρητες επιτυχίες στο ενεργητικό του. Στο πλάι του, πολύτιμη βοηθός και φίλη η Αγαθή Γαλή, η βαρήκοη γάτα με τον εκρηκτικό χαρακτήρα!  
Στο Σαν τον σκύλο με τη γάτα, ο Ηρακλής και η Αγαθή αναλαμβάνουν να βρουν το κλεμμένο πολύτιμο μενταγιόν της βαρόνης φον Τσιουάουα. Κάποιος από το προσωπικό της βίλας της ή μήπως ο ανιψιός της έχει βάλει την πατούσα του στην μπιζουτιέρα της βαρόνης; Ή μήπως τα φαινόμενα απατούν και το μενταγιόν δεν έχει κλαπεί; 
Μπερδευτήκατε; Τότε, αφήστε το αχτύπητο δίδυμο της δράσης και του γέλιου να βρει την άκρη στο κουβάρι αυτής της παράξενης υπόθεσης.

Σαν τον σκύλο με τη γάτα (Ηχογραφημένα παραμύθια)

Μετά τις Ιστορίες που τις είπε ο Πόλεμος, η Θάλασσα και ο Δρόμος, έχουμε έναν αφηγητή που εκτός από πανάρχαιος είναι και επίκαιρος: την Αγορά. Η Αγορά, βέβαια, όχι μόνο ως χώρος οικονομικών σχέσεων. Η αρχαία ελληνική ΑΓΟΡΑ ήταν κυρίως τόπος συνάντησης όλων με όλους. Ήταν η καρδιά της πόλης, η καρδιά της ζωής. Ήταν το μέρος όπου συνέβαιναν τα πάντα. Εκεί μαζεύονταν όσοι ήθελαν να ζήσουν σε «κοινωνία ανθρώπων», όσοι διαδραμάτιζαν κάποιο ρόλο στα κοινά, όσοι ενδιαφέρονταν για δουλειές, πολέμους, ταξίδια. Εκεί τελικά πήγαινε όποιος είχε κάτι να πει – κι όποιος ήθελε κάτι ν’ ακούσει: νομοθέτες και στρατιώτες, έμποροι και τεχνίτες, ρήτορες και φιλόσοφοι, παραμυθάδες και μαντατοφόροι. Η αρχαία ελληνική Αγορά, λοιπόν, ήταν ένα μέρος που βούιζε από ΛΟΓΙΑ, αληθινά και ψεύτικα, επίσημα, βαθυστόχαστα, επικίνδυνα, πολεμικά, ιερά, πλούσια, πικρά και γλυκά. Λόγια κάθε λογής. Γιατί εκεί πήγαιναν όλοι όσοι δεν ήθελαν να είναι ιδιώτες. Όσοι ήθελαν να είναι πολίτες.

παραμύθια

tina