بی دل وجان چون کنم ....خدایا تو بگو

چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم

پدر در میاره لامصب، شعرش، موسیقیش، صداش

صدای تو را دوست دارم
صدای تو، از آن و از جاودان می‌سراید
صدای تو از لاله‌زاران که در یاد
می‌آید
صدای تو
از آنسوی شور
ازپشت بیداد می آید
و جان و دل من
دل و جانم
از آن 
به فریاد می آید
صدای تو اندوه خیام را دارد
در آن دم
که چون کهکشان
حرفی از ماهتاب و ستاره
نوای غزلهای حافظ
بر آن شادخواران و اندوه گزاران
ببارد 
بشارت .

صدای تو را،
رنگ و بوی صدای تو را، دوست دارم.


بــی تــو بســر نمـی شــود

بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن، که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که بیایم چو به جان آیی تو
من به جان آمدم اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب
به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید
جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید
وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: «از لب بدهم کام عراقی روزی»
وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی
فخرالدین عراقی
....................
خواننده:‌ محمدرضا شجریان
آلبوم:‌ همایون‌مثنوی
موسیقی (سنتور):‌منصور صارمی

بود آیا که خرامان ز درم باز آیی

تار جلیل شهناز- ابوعطا | shahnaz - abouata

محمدرضا شجریان، آواز
حسین علیزاده، تار
کیهان کلهر، کمانچه
همایون شجریان، آواز، تنبک

آواز درمانده
غزل عطار
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم
سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم
هرکسم گوید که درمانی کن آخر درد را
چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم
چون خروشم بشنود هر بی خبر گوید خموش
ی‌تپد دل در برم می‌سوزدم جان چون کنم

آواز : درد شوق
غزل حافظ
 
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد


ساز خاموش-ساز و آواز دشتی

گل‌های تازه 151 - استادان کسایی، لطفی و شجریان

محمدرضا شجریان - بیات ترک " غم پرست" - سرود مهر at Shajarian

آموزش بیات اصفهان و ابوعطا، محمدرضا شجریان و معصومه مهرعلی؛ سال 1363
بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد
تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی

همین آواز؛ گلپا:
https://soundcloud.com/einshinghaf/golpa-bayatesfahan

محمدرضا شجریان - معصومه مهرعلی، بیات اصفهان و ابوعطا سال 1363

یکی از تصنیف های بیاد ماندنی از عارف، تصنیف گریه کن است که عارف این تصنیف را در غم از دست دادن دوست عزیزش کلنل محمدتقی خان پسیان سرود

بنان و خالقی هر دو این تصنیف را با هنرمندی بسیاری به ثبت رساندند. برای اولین بار بنان در برنامه ی گلهای رنگارنگ برنامه شماره 250 و بعد تر روحالله خالقی این تصنیف را با سوز صدایش هر چه بیشتر ماندگار کرد.. ؛
یاد و نامشان جاوید

خواننده: روح الله خالقی 
 

گریه کن که گر، سیل خون گری ثمر ندارد

ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد

هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد

دل ز دست غم مفر ندارد                  دیده غیر اشک تر ندارد

این محرم و صفر ندارد                   این محرم و صفر ندارد

گر زنیم چاک              جیب جان چه باک             مَرد و جز هلاک

هیچ چاره ی دگر ندارد                   زندگی دگر ثمر ندارد

Ruhollah Khaleghi -Geryeh Kon / روح الله خالقی - گریه کن

آواز دیلمان-مثنوی همایون-استاد شجریان

شجریان
خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی
آلبوم در خیال
آواز سه گاه
شعر از سعدی

Shajarian-Khabarat kharaabtar kard

ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این همه با همه درساخته ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدایان شده ای
قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه
سخنت رمز دهان گفت کمر سر میان
وز میان تیر به ما آخته ای یعنی چه

ONMVOICE - شجریان- تصنیف ناگهان پرده بر انداختیی یعنی‌ چه

به جان جمله ی مستان که مستم همایون1

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی 
این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی 
حالیا نقش دل ماست در ایینه ی جام
تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی 
دیدی آن یار که بستیم صد امید در او 
چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی 
تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو 
گرچه در چشم خود انداخته دود ای ساقی 
تشنه ی خون زمین است فلک ، وین مه نو 
کهنه داسی ست که بس کشته درود ای ساقی 
منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد 
چه ازو کاست و بر من چه فزود ای ساقی 
بس که شستیم به خوناب جگر جامه ی جان 
نه ازو تار به جا ماند و نه پود ای ساقی 
حق به دست دل من بود که در معبد عشق 
سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
این لب و جام پی گردش می ساخته اند 
ورنه بی می و لب جام چه سود ای ساقی 
در فروبند که چون سایه در این خلوت غم 
با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی

// هوشنگ ابتهاج

 

استاد شجریان، ساز و آواز بیات کرد - شبیخون

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

شيخم به طنز گفت حرام است مي، مخور -
 - گفتم به چشم، گوش به هر خر نمي‌کنم
پير مغان  حکايت  معقول مي‌کند -
معذورم  ار  محال تو  باور  نمي‌کنم -
اين تقوی‌ام بس است که چون زاهدان شهر -
ناز و کرشمه بر سر منبر نمي‌کنم
http://khosousi.blogfa.com/post-326.aspx

محمدرضا شجریان و مجید درخشانی، آلمان، 1368

آواز کم نظیر شجریان در ابوعطا به همراه ساز پیرنیاکان و عندلیبی در آلبوم پیام نسیم - اجرای لوزان سویس

ساز خاموش-ساز و آواز دشتی

Ehsan P

Recent comments

Ramtin Khani

Yad Fardosi

Roya Niv

Greta 🌑

Related tracks