yadesh geramiiii!..mese hamishe ye dunast!

مادر بزرگ من از تو بهتر میخونه

دگه هيچ كه ب كس غم ناخار....


به جُستجوی تو
بر درگاهِ کوه می‌گریم،
در آستانه‌ی دریا و علف.

به جُستجوی تو
در معبرِ بادها می‌گریم
در چارراهِ فصول،
در چارچوبِ شکسته‌ی پنجره‌یی
که آسمانِ ابرآلوده را
قابی کهنه می‌گیرد.


به انتظارِ تصویرِ تو
این دفترِ خالی
تا چند
تا چند
ورق خواهد خورد؟

جریانِ باد را پذیرفتن
و عشق را
که خواهرِ مرگ است. ــ

و جاودانگی
رازش را
با تو در میان نهاد.


پس به هیأتِ گنجی درآمدی:
بایسته و آزانگیز
گنجی از آن‌دست
که تملکِ خاک را و دیاران را
از اینسان
دلپذیر کرده است!


نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد
ــ متبرک باد نامِ تو! ــ


و ما همچنان
دوره می‌کنیم
شب را و روز را
هنوز را…




شاملو، مرثیه " در خاموشی فروغ فرخزاد "  مرثیه های خاک

Ensemble Moshtaq
14 Cheerful Pieces feat Reza Gha
Daftare bimani
http://tinyurl.com/2eoapa4

Daftare bimani - سپیده رئیس سادات - http://tinyurl.com/2eoapa4

گزیده‌ای از شعرهای لوئیس سرنودا، شاعر بزرگ اسپانیایی
به ترجمه و صدای محسن عمادی

Victor Jara's Album

Luis Cernuda (Brief Anthology) | Mohsen Emadi

▨ شعر: بر آب (آدم‌های بهاری)
▨ شاعر: بیژن الهی
▨ با صدای: شهروز
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
___________
آدم‌های بهاری.
چه می‌کنید با برگی که خزان دوست بدارد؟
چه می‌کنید با پروانه‌یی که به آب افتد؟

از سر هر انگشت
پروانه‌یی پریده ست.
پروانه‌ی کدام انگشت تشنه بود؟
پروانه‌ی کدام انگشت به آب می‌میرد؟

من بارها اندیشیده‌ام
من خزان و برف را پیاده پیموده‌ام
پیشانی بر پای بهار سوده‌ام
که معیار شما نیست.

آدم‌های بهاری.
برگ خشک   که از خود راندید
شاید عزیزترین برگ فصل باشد
بر این آب سپید
شاید آخرین امید پروانه باشد.
▨
بیژن الهی - از کتاب «جوانی‌ها»، انتشارات بیدگل، صفحه‌ی ۳۰
سروده شده به سال ۱۳۴۳
───────♪ ───────
بیژن الهی جز شاعرانی است که متاسفانه هیچ قطعه ای با صدای خودش در دست نیست. از سویی جایگاه مهم او در شعر مدرن ایران، غیرقابل‌انکار است. به همین دلیل بر آن شدم تا تعدادی از آثار این شاعر را با صدای خودم اجرا کنم، تا جای او و شعرهایش، در بین شاعران معاصر خالی نماند

بیژن الهی | بر آب (آدم‌های بهاری)

▨ نام شعر: من و دریا
▨ شاعر: لایق شیرعلی
▨ با صدای: لایق شیرعلی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دو ره‌سازیم و ره‌پیما، من و دریا من و دریا
دو همراهیم و دو تنها، من و دریا من و دریا

ز یک سرچشمه می‌آییم؛ ز یک سرچشمه‌ی کوهی
به پایین‌ها از آن بالا، من و دریا من و دریا

من از وی شور می‌گیرم، وی از من شعر می‌گیرد
دو پر شوریم و پر غوغا، من و دریا من و دریا

دل او مستِ طوفان‌ها، دل من مستِ طغیان‌ها
دو سرمستیم و پر سودا، من و دریا من و دریا

 غزل می‌خواند و من‌هم، فغان می‌سازد و من‌هم
دو شاعر، دو دلِ شیدا، من و دریا من و دریا

نه پروای ملامت‌ها، نه پروای سیاست‌ها
دو دیوانه، دو بی‌پروا، من و دریا من و دریا

 به یادِ یار می‌نالیم، یارِ آرمان‌هامان
دو مجنونیم در صحرا، من و دریا من و دریا

گهی در خود نمی‌گنجیم، می‌جوشیم و می‌شوریم
به قصدِ ساحل و مجرا، من و دریا من و دریا

 نه باک سد ره داریم، نه باک از خلل‌ها را
دو جویایِ رهِ فردا، من و دریا من و دریا

به چندین رنج و تاب و تب، سرود زندگی در لب
دوانیم از پس دنیا، من و دریا من و دریا
▨
لایق شیرعلی
از کتاب شعر «من و دریا» چاپ ۱۹۹۱

لایق شیرعلی | من و دریا | Лоиқ Шералӣ

▨ نام شعر: زلف آشفته
▨ شاعر: حضرت حافظ
▨ با صدای: فرامرز اصلانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــ
زلف‌آشفته و خِوی‌کرده و خندان‌لب و مست
پیرهن‌چاک و غزل‌خوان و صُراحی در دست

نرگسش عَربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان
نیم‌شب، دوش به بالین من آمد، بنشست

سر فرا گوش من آورد به آوازِ حزین
گفت: ای عاشقِ دیرینهٔ من، خوابت هست؟

عاشقی را که چنین بادهٔ شبگیر دهند
کافر عشق بُوَد گر نشود باده پرست

برو ای زاهد و بر دُردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تُحفه به ما روزِ الست

آن چه او ریخت به پیمانهٔ ما نوشیدیم
اگر از خَمرِ بهشت است وگر بادهٔ پست {مست})

خندهٔ جامِ می و زلفِ گره‌گیرِ نگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست
▨

حافظ | زلف‌آشفته | دکلمه فرامرز اصلانی

 ساز و آواز نـهـفت
دستگاه نوا - گوشه‌ی نوا
 آلبوم بی‌تو به‌سر نمی‌شود

جاه وجلال من تويي ملکت ومال من تويي
آب زلال من تويي بي توبه سرنمي شود

خمروخمارمن تويي خواب وقرارمن تويي
باغ و بهار من تويي بي تويه سرنمي شود

بي تواگربه سرشدي زيرجهان زبرشدي
باغ ارم سقر شدي بي توبه سرنمي شود

بي تو نه زندگي خوشم بي تو نه مردگي خوشم
سرزغم تو چون کشم بي توبه سرنمي شود

ساز و آواز نهفت

چه فرق می کرد زندانی در چشم انداز باشد
یا دانشگاهی؟
اگر که رویا تنها احتلامی بود بازی گوشانه
تشنج پوستم را که میشنوم
سوزن سوزن که میشود کف پا
علامت این است که چیزی خراب میشود
دمی که یک کلمه هم زیادی ست
درخت و سنگ و سار و سنگسار و دار
سایه دستی ست که می پندارد
دنیا را باید از چیزهایی پاک کرد
چقدر باید در این دو متر جا ماند تا تحلیل جسم حد زبان را رعایت کند؟
چه تازیانه کف پا خورده باشد
چه از فشار خونی موروث در رنج بوده باشی
قرار جایش را می سپارد به بی قراری
که وقت و بی وقت
سایه به سایه
رگ به رگ
دنبالت کرده است تا این خواب
…
تظاهرات تورم را طی می کنم در گذر دلالان
سر چهار راه صدای درشت میپرسد
ویدئو مخرب تر است یا بمب اتم؟؟؟
مسیح هم که بیاید انگار صلیبش را باید حراج کند
صدای زنگ فلز در دندانهای طلا
وخارش کپک در لاله های گوش
نصیب نسلی که خیلی دیر رسیده است
نه سینما و نه مهمانی در تاریخ
هجوم کاشفانی با تاخیر حضور
هزار کس می آیند و هزار کس میروند
و هیچ کس هیچ کس را به خاطر نمی آورد
صدا همان که میشنوی نیست
سگ از سکوت به وجد می آید و دزد بر سر بام بلند سماع میکند با ماه
زبان عزیز تر است اکنون یا دهان؟
که سنگ راه دهان را هزار بار تمرین کرده است
صدا که میشکند
حرف که چرک میکند
جمله ها که نقطه چین میشوند
پیری یا بچه ای که خود را می کشد
تازه معنا روشن میشود
سگی که می افتاد در نمکزار و…این نمک که خود افتاده است
خلاف رای اوللالباب نیست که ماه رنگ عوض کرده باشد
یا شب مثل آزادی زنگ زند
گچ سفید جای سرت را نشان میدهد
که چند سالی انگار در اینجا می نشسته ای
و رد انکارت افتاده است
بر دیوار
یا شاید نقشی مانده است از تسلیمت
گذاری اصلا نا تمام
و تازه این بی تابی که هیچ چیز آرامش نمی کند
در التهاب درهایی که باز میشوند و درهایی که بسته میشوند
کتابهایی که باز میشوند و دستهایی که بسته میشوند
دستهایی که سنگها را میپرانند
و سارهایی که از درختها میپرند
درختهایی که دار میشوند
دهان هایی که کج میشوند
زبانهایی که لال مانی میگیرند
صدای گنگ و چشم انداز گنگ و خواب گنگ
و همهمه
که می انبوهد
می ترکد
رویا که تکه تکه میپراکند
دانشگاهی که حل میشود در زندانی و چشم اندازی که از هم میپاشد
خوابی که میشکند در چشم و چشم که میخ میشود در نقطه ای
ونقطه
که می ماند منگ در گوشه ای از کاسه سر
که همچنان غلت می خورد
غلت می خورد
غلت می خورد

"محمد مختاری"

@RadioActivePersian

محمد مختاری - بی خوابی

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

مرا عشق علی دیوانه کرده
میان کوه و دشت، آواره کرده

اگر دردم یکی بودی چه بودی
اگر غم اندکی بودی چه بودی

اگر دست علی، دست خدا نیست
چرا دست دگر مشکل‌گشا نیست

قصه بهشت - مرحوم سید‌خلیل عالی‌نژاد

ابراهیــم منصــفی /شاعر،ترانه سرا،نویسنده و آهنگساز و خواننده / 1324-1376
مشهور به رامــی
http://www.rami.ir/

Ebrahim Monsefi-The Empty hand

برای دریافت صوتی و تصویری این اثر به کانال تلگرامی ما مراجعه کنید :
https://t.me/csound/3915
The Wind Blows Mohsen Namjoo باد وزنده محسن نامجو

تقدیم به پویا بختیاری و تمام جانهای پرپر شده
کلام: آرزو خسروی
ابان 1398
Dedicated to Pouya Bakhtiari and all innocent lost lives
Words by: Arezou Khosravi

Mohsen Namjoo - The Wind Blows | محسن نامجو - باد وزنده

پروفایل دو. https://soundcloud.com/arash-e-2
...مــوسیقی حـاشیــــه طـلایـی ابــرهای تیــــره زندگـــیـسـت 
شوپنهاور

Ebrahim Monsefi-The Empty hand

Arash E.

Recent comments

sarvenaz

Rami(guitar)

cupid-m72

Related tracks