-بشنوید در صفحه ی تصنیف و آوازهای ایرانی 
تصنیف گشته خزان
آهنگساز: عباس شاپوری
تنظیم برای ارکستر:استاد فرهاد فخرالدینی
خواننده: علیرضا قربانی

گشته خزان نو بهار من
بهار من
رفت و نیامد نگار من
نگار من
سپری شد شب جدایی
به امیدی که تو بیایی
آخر ای امید قلبم
با من از چه بی وفایی

گشته خزان نو بهار من
بهار من
رفت و نیامد نگار من
نگار من
سپری شد شب جدایی 
به امیدی که تو بیایی
آخر ای امید قلبم
با من از چه بی وفایی

تصنیف زیبای گشته خزان علیرضا قربانی

ساز و آواز الطاف خداوندی - محمدرضا شجریان - آلبوم شب وصل

♪ تصنیف سرنوشت
♪ علیرضا قربانی
♪ علی اصغر عربشاهی
اجرای کنسرت خیال پرواز
کلام: فریدون مشیری
https://www.facebook.com/worksofalirezaghorbani
ای سرنوشت از تو کجا می توان گریخت
من راه اشیانه خود از یاد برده ام

جان می دهم به گوشه زندان سرنوشت
سر را به تازیانه او خم نمیکنم

افسوس بر دو روزه هستی نمی خورم
زاری براین سراچه ماتم نمی کنم

با تازیانه های گرانبار جانگداز
پندارد آنکه روح مرا رام کرده است

جان سختیم نگر که فریبم نداده است
این بندگی که زندگیش نام کرده است

بیمی به دل ز مرگ ندارم که زندگی
جز زهر غم نریخت شرابی به جام من

گر من به تنگنای ملال آور حیات
آسوده یک نفس زده باشم حرام من

تا دل به زندگی نسپارم به صد فریب
می پوشم از کرشمه هستی نگاه را

هر صبح و شام چهره نهان میکنم به اشک
تا ننگرم تبسم خورشید و ماه را

ای سرنوشت از تو کجا می توان گریخت
من راه آشیان خود از یاد برده ام

یک دم مرا به گوشه راحت رها مکن
با من تلاش کن که بدانم نمرده ام

ای سرنوشت مرد نبردت منم بیا
زخمی دگر بزن که نیفتاده ام هنوز

شادم از این شکنجه خدا را مکن دریغ
روح مرا در آتش بیداد خود بسوز

ای سرنوشت هستی من در نبرد تست
بر من ببخش زندگی جاودانه را

منشین که دست مرگ ز بندم رها کند
محکم بزن به شانه من تازیانه را
https://www.facebook.com/Alireza.Ghorbani.Official.Fans

تصنیف سرنوشت | علیرضا قربانی

خصوصی شهریور سال 1365

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
آنچنان پای گرفته ست که مشکل برود
دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند آن روز که محمل برود
چشم حسرت به سر اشک فرو می‌گیرم
که اگر راه دهم قافله در گل برود
ره ندیدم چو برفت از نظرم صورت دوست
همچو چشمی که چراغش ز مقابل برود
موجم این بار چنان کشتی طاقت بشکست
که عجب دارم اگر تخته به ساحل برود
کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود
روی بنمای که صبر از دل صوفی ببری
پرده بردار که هوش از تن عاقل برود
گر همه عمر نداده ست کسی دل به خیال
چون بباید به سر راه تو بی‌دل برود
قیمت وصل نداند مگر آزرده ی هجر
مانده آسوده بخوابد چو به منزل برود

شجریان، بدیعی، راه خیال

علیرضا قربانی - تیتراژ پایانی سریال شهرزاد

غروب است و لب دریا، بیا بنگر جنونش را
ز بی مهری کسی گویا به جوش آورده خونش را!

کجا می اینچنین موجی به جان و دل دراندازد
مگر پر کرده از آتش کسی جام درونش را

یکی بوسه زده بر گونه‌اش خورشید و در گوشش
چه‌ها خوانده نمی‌دانم، که برد از کف سکونش را

به رقص آیم چنان موج و چو مستان کفزنان آیم
که در یا می‌زند اکنون خوش آوا ارغنونش را

چه می‌شد باز می‌دیدم شراب چشمهایش را
نقاب شب نمی‌پوشاند روی لاله‌گونش را

چه غم دارم که می‌دانم رسد صبح امید و من
ببینم بر تن دریا لباس نیلگونش را

چو دیدم دختر دریا ز خورشیدش به سر تاجی
نمی‌خواهم ز دنیا تاج و تخت واژگونش را...

آواز غروب- اشکان کمانگری- کمانچه: سینا جهان آبادی- سه تار: امیرحسین سام

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش
کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهنا نشود یار کجاست

حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

ای نسیم سحر

هم آواز: همایون شجریان | آهنگساز: گروه آوا | آلبوم: آهنگ وف
تصنیف آهنگ وفا
با دلشدگان جور و جفا تا به کی آخر [حبیب من]
آهنگ وفا‌ترک جفا کن بهر خدا کن
ز دست یارم چه‌ها کشیدم
بجز جفایش وفا ندیدم
نه همزبانی که یک زمانی
ز من بپرسد غم نهانی
آهنگ وفقا‌‌ترک جفا کن

تصنیف آهنگ وفا...محمدرضا شجریان

اجرای خصوصی بسیار زیبا توسط خانم هنگامه اخوان و همراهی نی محمد موسوی که به احتمال زیاد در مجلس ختم غلام حسین بنان بوده. در نیمه آواز به علت گریه و تآلم خواننده آهنگ قطع می شود که استاد موسوی با هنرمندی تمام کار را ادامه می دهند. 

 

دل خون شد از اميد و نشد يار، يار من ... اي واي بر من و دل اميدوار من
از جور روزگار نگريم كه در فراق ... هم روز من سيه شد و هم روزگار من
نزديك شد كه خانه ي صبرم شود خراب ... رحمي بكن، وگرنه خرابست كار من

****

بشنو از ني چون حکايت مي کند ... از جدايي ها شکايت مي کند
کز نيستان تا مرا ببريده اند ... در نفيرم مرد و زن ناليده اند
سينه خواهم شرحه شرحه از فراق ... تا بگويم شرح درد اشتياق
هر کسي کو دور ماند از اصل خويش ... بازجويد روزگار وصل خويش

اجرای خصوصی استادان هنگامه اخوان و محمد موسوی

با صدای مهدی اخوان ثالث
آهنگساز: مجید درخشانی

-------------
دیدی دلا که یار نیامد
گرد آمد و سوار نیامد
 
بگداخت شمع و سوخت سراپای
وآن صبح زرنگار نیامد
 
آراستیم خانه و خان را
وآن ضیف نامدار نیامد
 
دل را و شوق را و توان را
غم خورد و غم گسار نیامد
 
آن کاخ ها ز پایه فرو ریخت
وآن کرده ها به کار نیامد
 
سوزد دلم به رنج و شکیبت
ای باغبان بهار نیامد
 
بشکفت بس شکوفه و پژمرد
اما گلی به بار نیامد
 
خوشکید چشم چشمه و دیگر
آبی به جویبار نیامد
 
ای شیر پیر بسته به زنجیر
کز بندت ایچ عار نیامد
 
سودت حصار و پيك نجاتي
سوي تو وآن حصار نيامد

زی تشنه کشتگاه نجیبت
جز ابر زهربار نیامد
 
یکّی از آن قوافل پر بار- 
- ران گهرنثار نیامد
 
ای نادر نوادر ایام
کت فرّ و بخت یار نیامد
 
دیری گذشت و چون تو دلیری
در صف کارزرار نیامد
 
افسوس کان سفاین حرّی
زی ساحل قرار نیامد
 
وآن رنج بی حساب تو درداک
چون هیچ در شمار نیامد
 
وز سفله یاوران تو در جنگ
کاری بجز فرار نیامد
 
من دانم و دلت که غمان چند
آمد ور آشکار نیامد
 
چندان که غم به جان تو بارید
باران به کوهسار نیامد

پوریا اخواص ـ تسلی و سلام

مـراسم ختم ِ نصرت است؛ همسر استاد عبادی. احمد عبادی را می‌گویم. همان که سه‌تار می‌زد. چند نفری نشسته‌اند دور هم. جمع خودمانی است. انگاری چند تا موزیسین هم آمده باشند با سازهایشان. قاب ِ تصویر، خالی است. همه‌چیز بر اساس یک صدا شکل می‌گیرد. مخاطب از آنچه که در این اطاق می‌گذرد آگاه نیست. تنها صدا است که روایت آنچه در این اطاق می‌گذرد را به عهده دارد.

صدای نی‌ای می‌پیچد توی فضا. نوازنده‌اش کسایی است. کسایی نی می‌زند اما این صدا، تنها صدای نی نیست. صدای نی که می‌پیچد توی اطاق، انگار نغمه‌ای ریشه گرفته از اندوه متراکمی پهن می‌شود در فضا. صدا، صدای مرگ است؛ مرگی که انگاری ناخواسته اتفاق افتاده. مرگی که از یک حماسه حاصل شده است. انگار نصرت قهرمان ملتی بوده، در واقعه‌ای حماسی مرده و حالا، توی جمعی خودمانی چند نفری جمع شده باشند و با این نغمه‌ها،‌ یادش را زنده نگه می‌دارند. صدای نی، صدای زنجموره است. صدایی است که انگار، همه‌ی اندوه‌های جهان را از همه‌ی قرن‌ها جمع کرده باشد و ریخته باشد توی نی‌ای که حسن کسایی می‌نوازدش.

کسایی می‌نوازد. یک دقیقه‌ای وشاید مبلغی بیشتر. آن‌قدری که شاید شنونده را آماده‌ی دریافت همه‌ی وجوه این اندوه می‌کند. این سمفونی ِ تک نفره که نواخته می‌شود، ادیب خونساری [خیلی از قدیمی‌ها "خوانساری" را "خونساری" می‌گفتند؛ شنیده‌اید حتما] شروع می‌کند به خواندن. با صدایی خسته، درهم‌شکسته و فروریخته،‌ صدایی که قدرت ِ روزهای پیشین را ندارد و البته همین فروریختگی، سوزناکی‌اش را می‌افزاید. مثل شمشیری که کُند شده. ادیب با صدای خسته و زخمی‌اش درآمد می‌خواند: «سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/ آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت» و انگار شعر را به خدمت می‌گیرد که این اندوه را -این آوار ِ فروریخته از هر کران را- به مخاطب منتقل کند، وگرنه همه چیز در آن قاب ِ خالی راوی ِ آن است که گویی زبان و کلام را یارای بیان این اندوه نیست.

این خط را که می‌خواند، کسایی پاسخ‌ش را با نی‌اش می‌دهد. خونساری می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم» و دوباره می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم/ خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت». و این بیت را طوری می‌خواند که تو منتظری کسی «ماجرا کم کند» و «باز آید». نی اینجا خاموش می‌ماند. عبادی -که خود سوگوار نصرت است- به کمک می‌شتابد. زخمه به سه‌تار می‌زند و پاسخ ادیب خونساری را با نوک انگشتان‌ش می‌گوید. ادیب می‌خواند: «تو که نوشم نه‌ئی، نیشم چرایی/ نمک‌پاش ِ دلم ریشم چرایی» و می‌نالد همراه با سه‌تار و نی. بعد انگار که ادامه‌ی شعر یادش نمی‌آید، نومیدانه می‌خواند: «ببین انتظارت چه کرده با روزگارم، ببین انتظارت چه کرده با روزگارم».
.......
ادامه‌ی روایت را از اینجا بخوانید:
tchaikovsky.blogfa.com/post/92

علیرضا قربانی - تیتراژ پایانی سریال شهرزاد

Elnaz ♫

Related tracks