شب ها که بودیم در غربت دشت ...

شب﻿ ها كه دريا، مي كوفت سر را بر سنگ ساحل، چون سوگواران؛ شب‌ها كه مي‌خواند، آن مرغ دلتنگ، تنهاتر از ماه، بر شاخساران؛ شب‌ها كه مي‌ريخت، خون شقايق، از خنجر ماه، بر سبزه‌زاران؛ شب ها كه مي‌سوخت، چون اخگر سرخ در پاي آتش، دل‌هاي ياران؛ شب‌ها كه بوديم، در غربت دشت بوي سحر را، چشم انتظاران؛ شب ها كه غمناك، با آتش دل، ره مي‌سپرديم، در زير باران؛ غمگين‌تر از ما، هرگز نمي‌ديد چشم ستاره، در روزگاران! اي صبح روشن! چشم و دل من روي خوشت را آئينه‌داران! بازآ كه پر كرد، چون خنده‌ی صبح آفاق شب را، بانگ سواران!

شب ها که دریا می کوفت سر را...

Comments

Samira Sabz

Aita Mokhtari

Hossein Zahedi

atefeh

Masoud Ghalamakari

♥ Artemis

♥ Artemis

Jj Joor

SEPANTA ARIYAEE

Zahra Monsef