Bazı pencereler dünyanın belini kavrar
Ve göğün kanlı kirpiği karalar günün bitiğini.
Topuklarının bastığı yerde
Bizi var eden yeryüzünün kahvesi.
Sundum ona hediyemi deri, kemik ve et ile
El ile yırttım mahremiyetinin perdesini.

Akranlarım uyudu koynunda onun.
Yok oluştan artakalan ağlak çocukların
Susturamadım nefessiz dehşetlerini,
Duyduklarımı güzelleştirdim.
Yuttum dudağıma konan ağıtları
Öle öle doyuramadık dünyayı.

Şimdi sen bu delik deşik zihinde
Renkli tek karesin.
Bir Tanrı fikrisin umutsuzluğa.
Öte zamansın hayal ile yoğrulan.
Damarımda gezinen şarkısın,
Bana çiçekler kusturan.

Eray Kılıç

Eray Kılıç - Bazı Pencereler

Eray Kılıç