İsmet Özel

yıllık izinlerinde intihar eden memurlar

MATARAMDA TUZLU SU
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin! 
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim. 
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı 
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim 
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak 
uyrukların arasında uygunsuz biriyim 
vahşetim 
beni baygın meyvaların lezzetinden kopardı 
kendime dünyada bir 
acı kök tadı seçtim 
yakın yerde soluklanacak gölge bana yok 
uzun yola çıkmaya hüküm giydim. 

Uzak nedir? 
Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için 
gidecek yer ne kadar uzak olabilir? 
Başım açık, saçlarımı ikiye 
ortadan ayırdım 
kimin ülkesinden geçsem 
şakaklarımda dövmeler beni ele verecek 
cesur ve onurlu diyecekler 
halbuki suskun ve kederliyim 
korsanlardan kaptığım gürlek nara 
işime yaramıyor 
rençberlerin o rahat 
ve oturmuş lehçesinden tiksinirim 
boynumda 
bana yargı yükleyenlerin 
utançlarından yapılma mücevherler 
sırtımda sağır kantarı gizli bilgilerin 
mataramdaki suya tuz ekledim, azığım yok 
uzun yola çıkmaya hüküm giydim. 

Bir hayatı,ısmarlama bir hayatı bırakıyorum 
görenler üstünde iyi duruyor derdi her bakışta 
askerken kantinden satın aldığım cep aynası 
bazı geceler çıkarken 
uçarı bir gülümseyişle takındığım muşta 
gibi lükslerim de burda kalacak 
siparişi yargıcılar tarafından verilmiş 
bu hayattan ne koku, ne yankı, ne de boya 
taşımamı yasaklayan belgeyi imzaladım 
burada bitti artık işim, ocağım yok 
uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
 
İsmet Özel

Mataramda Tuzlu Su (1981)

MAZOT
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Ağlamadan 
dillerim dolaşmadan 
yumruğum çözülmeden gecenin karşısında 
şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı 
üzerime yüreğimden başka muska takmadan 
konuşmak istiyorum. 
Şehre neden 
esmer ve dölek yüzümle döndüm dağlardan 
kar vakti tarlaları kımıldatan soluğum 
niyedir sarmalasın vites dişlilerini 
defneler, nakışlar yok 
alnımda neden. 
Ağlamadan 
etimin iğneli beşiklerde bıraktığı izlere aldırmadan 
o mavi korularda ve dibektaşlarında 
bırakıp sözlerimin kalıntılarını 
açıkça konuşmak istiyorum. 
Besbelli ki leşler koruyor şehrin bedenlerini 
göğsünün kafesinde yalnızca pasak 
biliyorsun 
korkutulmuş bir kızın 
yüreğinden fışkıran beyaz güvercinleri 
sabahın köründe kalkan tirenlerdeki nefret 
hergün aynı kalafat yerine çekilmenin nefreti 
bunları 
bütün bunları biliyorsun 
dağlardan dönüyorsun o sağır yamaçlardan 
çevik bacaklarını getiriyorsun, ne çiçek ne de ninni 
boz şayaktan poturun dağlarda ne güzeldi 
şehre varınca artık meşinler giymelisin 
daha esmer 
daha kankusturucu 
sen o baygın sevgilerin adamı değilsin. 
sana yaşamak düşer çarkların gövdesinde 
bin demir kapıyla hesaplaşmaktan omzun çürümelidir 
bin çeşit güneşle ovulmalıdır gaddar ellerin 
yürü yangınların üstüne, kendi alevini de getir 
çarpıntısız dakikası olur mu devrimcinin 
ki 
ölüm 
her yerde uyanıktır 
alestadır korkunun yardakçıları 
tez kızaran güllerden kendini sakın 
sevgiler ürkütsün seni, aşk ayrı- 
Aşktır diye geri geldin o çekiç seslerine 
bıraktın vazgeçilmez ırmakları 
gönlüne kar yağdırıyorsa çocuk sesleri yetsin 
dikkat et hiçbir şey ıslatmasın namluları. 

(1970)
 
İsmet Özel

Mazot (1970)

SEVGİLİME BİR KEFEN
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Alçak sesle uçuyor üzerimden 
saçları kına yakılmış bir kadının mihrabı 
bu gövermiş güz günleri çıldırtır 
çileden ve kitaplardan çıkartır insanı 
urlar, karınca cesetleri 
titreyişlerle örtülür üstüm 
merak 
bir devrimcinin hazırlığıdır 
ve alçacık bir sesle uçar üzerimden 
kanser, begonya, ölüm. 

Beyaz tülbentler camın arkasında 
ve çıkarılmış insan gözleri 
kırk batman ağırlığında sahici insan gözleri 
bağrına taş basan ana 
o ananın ölüsünden kalkan toz 
ey acılar gardiyanı, ey güz gündüzleri. 

Bir isyankar çetecinin yağmuru altında 
kendi kavruk güzelliğimi yumrukluyorum 
kulunç gibi giriyor öğleden sonraki cumartesinin 
umudum 
ki hırçın bir hayvandır durmadan 
kalgıtır banknotları, miting alanlarını. 
Ve tarçın kokusu ve yorgunluklarla 
oturduğumuz evleri tıkayan 
merak 
bir devrimcinin hazırlığıdır. 

Yıkanır bazı bakır dövücüleri çarşılarda 
şakırtılarla sürüklenir bazlama açan kadınlar 
dibeklerinde inatlarını döven 
hınzır umutlarını döven kadınlar şakırtılarla. 

Benim harcım değil bir yar sevmek gizliden 
her yanım bin türlü merakla dalanmakta 
o loş buhur kokuları, analarımız 
aşererken toprak yiyen analarımız 
yüreğimin palamarlarını çözüyor aya karşı 
gökçe sancım zonkluyor bileklerimde 
zonkluyor talaşlar, talaşlar 
şakağıma vuran balyozun talaşları. 

(1965)
 
İsmet Özel

Sevgilime Bir Kefen (1965)

YIKILMA SAKIN
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Sana durlanmış kelimeler getireceğim 
pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler 
kelimeler, bazısı tüyden bazısı demir 
seni çünkü dik tutacak bilirim 
kabzenin, çekicin ve divitin 
tutulduğu yerden parlayan şiir. 

Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi neftî 
acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı 
sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin 
çünkü kalbim aşktan çatlayıp yarılırdı. 
Her sabah çarpışarak çekilirdi karanlık alnacımdan 
acılar bile duymadım kof yürekler önünde 
beynim her sabah devrimcinin beyniydi 
ayaklarım donukladı gelgelelim 
sağlığın yerinde mi? 

Yaraların kabuğu kolayca kaldırılıyor 
halkın doğurgan dünyasına dalmakla 
onların güneşe çarpan sesini anlamayan 
dört duvarın, tel örgünün, meşhur yasakların sahipleri 
seyir bile edemezken içimizdeki şenliği 
yılgı yanımıza yanaşmazken 
bizi kıvıl kıvıl bekliyorken hayat 
yıkılmak elinde mi? 
Boşuna mı sokuldu bankalara 
petrol borularına kundak 
kurşun işçinin böğrünü boşuna mı örseledi 
varsın zındanların uğultusu vursun kulaklarımıza 
yaşamak 
bizimçün dokunaklı bir şarkı değil ki. 
Bu yürek gökle barışkın yaşamaya alışmış bir kere 
ve inatla çevrilmiş toprağın çılgarına 
yazık ki uzaktır kuşları, sokaklarıyla bizim olan şehir 
ama ancak laneti hırsla tırpanlayamamak koyuyor insana 
öpüşler, yatağa birden yuvarlanışlar 
sevgiyle hatırlansa bile hatta. 

Köpüren, köpürtücü bir hayatın nadasıdır kardeşim 
bütün devrimcilerin çektikleri 
biliriz dünyadaki yorgunluk habire mızraklanır 
dağlarda gürbüz bir ölümdür bizim arkadaşlarınki 
pusmuş bir şahanız şimdilik, ne kadar şahan olsak 
ama budandıkça fışkıran da bizleriz 
ölüyoruz, demek ki yaşanılacak...
 
İsmet Özel

Yıkılma Sakın (1969)

AYNI ADAM
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Tozludur saçlarım, saçlarımdan 
devrilmiş sarayların dumanları savrulur 
yüzüm yanıktır 
yüreğime bir karanfil sokuludur 
ve partizanca darbelerin dünyaya ilen şavkı 
benim göğsüme göğsüme vurup durur. 
Ben dünyaya doğru yürümekle meşhurum 
bahar da sürgülenir içime katranlar da 
hem koşarak yarattığım sevgiler vardır 
hem körlenmiş sevgilerin acısıyla koştururum. 
Beni sular 
kocaman taşları parçalayarak hatırlıyor dağlarda 
ve beni hatırlatıyor çeltik tarlalarında aynı sular 
umutlu sakinlikleri 
lohusalıklarıyla. 

Ben dünyaya doğru yürümekle meşhurum 
kökten dallara yürüyen sular gibi 
yürürüm kömür ocaklarına, çapalanan tütüne 
yürürüm hüzün ve ağrılar çarelenir 
dağların esmer ve yaban telaşından kurtula diye 
torna tezgahlarında demir. 

Yürürüm çünkü ölümdür yürünülmeyen 
yürürüm yürüyüşümdür yeryüzünün halleri 
kanla dolar pazuları tarladakinin 
hızar gürültüsü içinde türkülenir bir öteki 
gökleri göğsümden aşırtarak yürürüm 
yağlı kasketimin kıyısında nar çiçekleri. 

Aynı adam Ekim günlerinden beri gümbür gümbür gelirim 
teneke damların üstüne safi sinirden doğan güneş 
portakallar fırlatarak parlıyor benim adımlarımla 
anladım neden yorgunluk 
gülümserlik getiriyor insana 
hayatın bana başat 
bana avrat oluşunu öğrendim 
işçiler bunu kurşunlanarak öğrendi 
on beşinde bir arkadaş 
inancını savunurken yargıca 
anladı bulana durula akmakta olan şeyi. 

Yürüyorum 
azarlanıyorum fışkıran başaklarla 
iki bomba gibi taşıyorum koltuğumdaki bir çift somunu 
hurdahaş bir sancıyla geçiyorum badem çiçekleri altından 
gözlerim nemli değil. 
gözlerim namlu. 

(1968)
 
İsmet Özel

Aynı Adam (1968)

JAZZ
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Bu vapuru kaçırırsam beni belki de cinnet basar 
belki kanser olurum bu yıl sınıfta kalırsam 
nöbette uyursam eğer kitaplarımı yakarlar 
etimde şirpençe çıkar bu kızı alamazsam 
bu işi bitiremezsem şehirden beni kovarlar 
izin kağıdım yanar konuşacak olursam 
bu senet bankalar kapanmadan 
ruhumun rengini kapatmayacak olursa 
ölür kuyuya düşen çocuk 
çocuğun mercan saati çatlar mutlaka 
koşup haber vermeliyim 
yetkili memura 
bahar geliyor, ilerliyor yeminler 
alnımı kapıp getirmeliyim 
denizi karşılamaya 
kırlangıcın kanadındaki kezzap 
leylakta sıkışan buhar için 
nabzımı bulmalıyım nerede bulacaksam 
nabzımı çünkü ben kasadan fiş alarak 
yağmuru, selvileri zor durumda bıraktım 
benim yongalarımdan yapıldı bu çelenkler 
ben papatyaları şımartmadım diye oldu 
Mata Hari'ler casus, Al Capone'lar gangster 
inmem gerek gözbebeklerimin altına 
beynimin ortasına büzülmeliyim 
genşeyip kımıldayabilirim oradan sonra 
dum di dum 
duridum dubida 
kendi kalbimle zamanım arasındaki sarkaç 
püskürtüyor beni dünyaya 
bırakıyorum zerreciklerime kadar emsin beni 
Atlantik ve Pasifik ve beş kıta 
koşmam gerek 
yetişmem gerek yazgıma 
tutmam gerek, sormam gerek, bilmem gerek 
esenlemem, kargışlamam, irkitmem gerek niçin 
niçin, niçin, niçin 
kuyuya düşen çocuk niçin ölmesin 

(1981)
 
İsmet Özel


Jazz (1981)

KAN KALESİ
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Elbet bir hinlik vardır seni sevişimde 
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan 

saçlarıma bin küsür yalnızlığı takıp girdiğim şehre 
insan varlığımızdan tuhaf tohumlar bıraksam 
günü geçmiş bir gazete, toprak bir çanak 
bir daha gelmem belki diye bir not bakır maşrapanın yanında 
şeytanlar da yürür benimle herhal ıslık çaldığım için 
bir şahan tüylerini döker ardımsıra 
artık bırakılmaktan yapılma bir adam sayılırım 
böğrümde kambur çocuklardan bir payanda. 

Gizemli bir dehliz gibi şehri dolaşıyorum 
sıkıca tutuyorum kendimi şehre karışmaktan alıkoymaya 
her yerimde urlar çıkıyor, biraz kürt, biraz köylü, biraz makina 
kangren oluyorum bahar geldiği için 
urlarımı kesiyorum kör bir usturayla 
ama kopmuyor onlar ve bana şehri dolaştırıyor 
bırakabileceğim her şeyi bıraktırıyor bana 
kızlardan geçilmiyor köprüler, ayak bileklerime dek 
yükseliyor kız tortuları 
tülbentlerden kanı süzülürken körpe yavruların 
bir bazı şeyler bulmalı yüzümüze tebelleş olan bu korkuya 
-Avluya çık 
-Avluya kara bir şey bırakılmış 
(bir bomba) 

Kulaklarımız alışmıştı tıpırtısına yağmurun 
şehre sıkıntının rahatlığı basmadan giriyorduk 
filimler üç günde bir değişiyordu 
bense ikircikliydim ama korkmuyordum 
polis olan babamla tatil arasında uçuşup duruyordum durmadan 
urlarım yoktu, suçum yoktu, 
ve beyaz kuşlar kalkardı anamın hırkasından 
şehre karışmayan bir dehliz değildim 
sevinçle kovalıyordum kendimi 
bunları ansımak başımı döndürüyor bazan 
elbet bir hinlik vardır seni sevişimde 
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan. 

Azan bir hevestir artık tanyeri 
söküp gövdesinde bir cehennem parçalamak ister insan 
şehrin defterini dürüp uzanmak ister yanına 
üstümüzü kuş sesinden bir lekeyle örtmeli 
umudumuzu kapmaya gelen makinaları 
bütün çirkefini şehrin çarpıtıp aşkımıza 
solumak gece 
terlemek gece 
gece çarşaflara... 

Açıklanacak, belletilecek olan belki 
milât öncesi ve sonrası lâkırdıları 
karışık banka hesapları, navlun 
yani öylesine açık değil pek 
hatta 
-şehir mi, değil mi burası- 
kötürüm bir kurt çantamı karıştırıyor 
neden karıştırıyor, ne hakla 
direnmeler, erzurumlar, kalfalar 
gecenin ipini koparan gece safaları 
-Var mısın yok yere ağlamaya... Ki bir sis 
yanık bırakılmış bir fısıltı 
şehri sarıyor, bir dehliz olan bana ulaşamıyor ama 
herkesin içinde iğdiş bir bahar 
bacakları eriyor memurların, evkızlarının 
ve saat 24 vardiyasının işçileri 
inmiyor ocaklarına. 

Yufka mıdır 
yufka mıdır benim bakışım dünyaya 
ki acılarıyla başlatırım insanları 
derimi yalayarak geçen mevsim 
beni alır şehirden yıpranmış bakışlarla 
her askere gidenin, her tören yorgununun 
kondurur kemerinin kaşına. 
Böylece ben, o küskün, o karışmayan dehliz 
koca bir tomruğu yüklenirim arkadaşlarla 
koca bir tomruğu kaldırıp kaldırıp 
kümbetlere, bitkinliğin bordasına... 
Kanın çığırından çıktığı saattir bu 
memelerini bana sıkıca bastırdığın 
hercai bir yürek somurtkan kepenklerin ardında 
şehri acıtan çocukluğumuza değdikçe 
biz seviştikçe bizi acıtan 
kukumav kuşları, mânilerle dolu bir yatak 
zaç yağı şişeleri kocaman. 

Sen şimdi sevincimin akranısın 
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan 
doğrusu seni toprağı eller gibi sevdim 
yaralarımı onduranımsın 
yatağımı hiç boş bırakmayan... 
Yüzümü ellerimle yine kapayayım mı? 
bekçi karısının belaltını mı anlatayım insanlara 
yoksa onlara bilinmez bir toprak mı adayayım 
değil 
partizanlığım dalaşmak istiyor anla 
bu sarsak hırgürüyle dünyanın 
dalaşmak dalaşmak dalaşmak 
böylece aşk akranım oluyor benim 
ey bayırdan ve yokuştan uzaklara 
ey çırpınan bir geyiktir memelerin 
karnın ısırgan otları gibi aklımda. 

(1966)
 
İsmet Özel

Kan Kalesi (1966)

EVET, İSYAN
İSMET ÖZEL

eser; İsmet Özel
seslendiren; İsmet Özel

Demirden sağnaklar altında uyur sevdiğim 
göğsünde hazin ayak izleri eski Şubatların 
onu yaralar kıpırdatıyor 
ve o sertelmektedir yaralardan 
kasıklarına boşalmaktadır nal sesleri 
saçları bukleli bir çocuğu öperek uyandıran 
içimize güneşler bırakan nal sesleri. 
Keserle yontulmuş bir ağzı var sabahın 
varınca bayrakları, marşları duyuyorum 
başım çılgınca sarsılan dallarla uğraşıyor 
durup dineliyorum bütün taframla 
bütün taframla, bütün yumruklarım, bütün 
hantal yüreklerin olduğu orda. 

Kesik kolları var aşkın 
döl ve inat barındıran. 
Hırpanî bir okşayışla akşam 
yanaşınca çocuklara 
ben karakavruk yüzümün arkasında 
kırbaçlayarak büyüttüğüm ağrıyı bırakıyorum 
bana ne çerçilerden, çerilerden, kullardan 
halksa kal'am onu kal'a kılan benim 
boşanır damarlarıma yılların kahraman gürültüsü 
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim. 

Ay vurunca çatlatır göğsümdeki mahşeri 
çünkü kavganın göbeğidir benim yerim 
canlarım, kollarında Parti pazubentleri 
dik başlar, erkek haykırışlarla 
göndere, en yukarlara çekiyorlar 
en yukarlara çatlıycak kadar aşkî yüreklerini. 
Yıllardır çocuk başları akıyor yamacımızdan 
yıllardır balçıklı bir hayvan çeperlerimizde 
kentlimiz cebinde cinayet fotoğraflarıyla sofraya oturuyor 
köylü -biraz sessizlik- ne tuhaf bir kelime? 
Asfalt yakıyor genzimi 
asfalt adamlarını topluyor aramızdan 
yıkılıp omuzdaşlarının seslerine 
yıkılıp bir boran içinde toplayarak çiçeklerimi. 

Ben merd-i meydan 
yani toprağın ve kanın gürzü 
güllerin bin yıllık mezarı bendedir 
yukardan bakarım efendilerin pusatlarına 
insanların bütün sabahlarını merak ederim 
gök hırpalanmaktadır merakımdan 
ıtır kokan benim yumruklarımdır 
benim kavgamdır o, aşk diye tanınan. 

Alanlara çok bilenmiş yüreğim alanlara 
vurulsun kösleri şu gâvur sevdamızın 
vursun isyanın bacısı olan kanım karanlığa 
Zülküf de vursun. 
Yüzüne ay kırıkları çarpıp uyansın sevdiğim.
 
İsmet Özel

Evet, İsyan (1967)

İsmet Özel - Aynı Adam (kofiakofo edit)

Mendilimde Kan Sesleri (Edip Cansever)

ufak ufak yanaşsam iskelene/ gümüş gümüş yakamoz bakışların/ usul usul perdeler kımıldasa

ezginin günlüğü- gözüm senden başka kimseyi görmüyor

gülenâz🌹

Erbain-1

ismet özel - ince Sızı

Cahit Koytak - Balçığın bileşimi (seslendiren:Haşmet Babaoğlu)

İsmet Özel, (d. 19 Eylül 1944, Kayseri) Türk, şair ve yazar.

Bir süre Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde öğrenim gördükten sonra, Hacettepe Üniversitesi Fransız Dili ve Edebiyatı’ndan mezun oldu. 18 yıl Devlet Konservatuvarı’nda Fransızca okutmanlığı yaptı. Ataol Behramoğlu'yla birlikte Halkın Dostları dergisini kurdu ve yönetti. 1963’ten itibaren şiirleri yayımlanmaya başladı. 1974’te düşünsel ve ruhsal bir değişim yaşayarak yazı hayatına İslami düşünce çerçevesinde devam etti. Uzun yıllar çeşitli gazetelerde köşe yazarlığı yaptı. 2005’te Türkiye Yazarlar Birliği deneme ve üstün hizmet ödülünü kazandı. 9 şiir, 22 deneme, söyleşi, mektup ve 5 çeviri kitabına imza attı.

1978 yılında kaleme aldığı Üç Mesele (Teknik, Medeniyet, Yabancılaşma) en önemli kitaplarından biridir. 2007 yılında kurulan İstiklal Marşı Derneği'nin kurucusu ve hâlen genel başkanıdır.


Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]
Üç Mesele
Zor Zamanda Konuşmak
Taşları Yemek Yasak (It is Prohibited to Eat the Stones)
Bakanlar ve Görenler
Faydasız Yazılar
İrtica Elden Gidiyor
Surat Asmak Hakkımız
Tehdit Değil Teklif
Waldo Sen Neden Burada Değilsin?
Sorulunca Söylene
Cuma Mektupları -1,2,3,4,5,6,7,8,9,10
Tahrir Vazifeleri
Neyi Kaybettiğini Hatırla
Ve'l-Asr
Tavşanın Randevusu
Bilinç Bile İlginç
Şiir Okuma Kılavuzu
40 Hadis
Henry Sen Neden Buradasın-1
Henry Sen Neden Buradasın-2
Kalıntürk
Çenebazlık
Şairin Devriye Nöbeti 1 - Tok Kurda Puslu Hava
Şairin Devriye Nöbeti 2 - Bileşenleriyle Basit
Şairin Devriye Nöbeti 3 - Neredeyizim
Şairin Devriye Nöbeti 4 - Ebruli Külah
Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]
Geceleyin Bir Koşu (1966)
Evet İsyan (1969)
Cinayetler Kitabı (1975)
Şiirler 1962-74 (1980)
Şiir Kitabı (1982)
Celladıma Gülümserken (1984)
Erbain (1987)
Bir Yusuf Masalı (2000)
Of Not Being A Jew (2005)
Of Not Being A Jew -İlaveler ve Vaat Edilmiş Bir Şiir- (2008)
Of Not Being A Jew (2011)
Deneme, Söyleşi, Mektup[değiştir | kaynağı değiştir]
Üç Mesele (1978),
Şiir Okuma Kılavuzu (1980)
Zor Zamanda Konuşmak(1984)
Taşları Yemek Yasak (1985)
Bakanlar ve Görenler (1985)
Faydasız Yazılar (1986)
İrtica Elden Gidiyor (1986)
Surat Asmak Hakkımız (1987)
Tehdit Değil Teklif (1987)
Waldo Sen Neden Burada Değilsin? (1988)
Sorulunca Söylenen (2000)
Cuma Mektupları (1-10)(1995-2004)
Tahrir Vazifeleri
Neyi Kaybettiğini Hatırla(1994)
Ve'l-Asr
Bilinç Bile İlginç
Genç Bir Şairden Genç Bir Şaire Mektuplar (1995),
Tavşanın Randevusu(1996)
Kırk Hadis(2004)
Henry Sen Neden Buradasın? 1-2 (2004)
Kalın Türk (2006)
Çenebazlık (2006)
Şairin Devriye Nöbeti 1 - Tok Kurda Puslu Hava
Şairin Devriye Nöbeti 2 - Bileşenleriyle Basit
Şairin Devriye Nöbeti 3 - Neredeyizim
Şairin Devriye Nöbeti 4 - Ebruli Külah
Şairin Devriye Nöbeti 5 - Evet mi Hayır mı? Sınıf Savaşı Evet, Milli Mücadele Hayır
Şairin Devriye Nöbeti 6 - Allah'ın Emri Zaid/Plus Peygamberin Kavli
Şairin Devriye Nöbeti 7 - Evlenseydik Boşanacaktık
Şairin Devriye Nöbeti 8 - Hayatın Manası Versus Manalı Bir Hayat
Şairin Devriye Nöbeti 9 - Karz-ı Hasen
Şairin Devriye Nöbeti 10 - Siper Beden
Şairin Devriye Nöbeti 11 - Muvazzaf
Şairin Devriye Nöbeti 12 - Başbaş Başbaşa Başabaş
Desem Öldürürler Demesem Öldüm
Bir Akşam Gezintisi Değil, Bir İstiklâl Yürüyüşü - 1
Bir Akşam Gezintisi Değil, Bir İstiklâl Yürüyüşü - 2

Aynı Adam (1968)

İsmet Özel I

Related tracks