Karanlığın içindeydim her daim huzuru buldum
çıktım,onlarda kusuru buldu bende
takmadım kendimce kafayı buldum bir yerde
sorunluyum bu seni ilgilendirir mi sence ?

Kafamdaki dünyayı yaşayamaz oldum
kafamın dışı benim için önemli mi sence ?
savaşın içinde kimsesizdim ve kaybolmuştum
bu durum hanginizin umrundadır sence ?

Unuttun mu diye sorsalar bana o günleri
gülerek anlatırım sanki hiç üzülmemiş gibi
sorsalar unuttun mu sinirli gözleri
ölsemde taşımda yazardı bir çoğu o sözlerin

Şimdiyse kusur bulmadan yaşıyorum bu günleri
topluyorum yerden kırıp attığım bütün gülleri
beklemiyorum geriye artık ben verdiğimi
o yüzden huzurlu geçiyor bu sıralar tüm günlerim

dizginledim duygularımı koydum bi kutuya 
düşünmedim fırlattım attım onu bi kuytuya
benimde gülecek yüzüm o günler gelir elbet 
bana bu duyguları yaşatanlar rastlayınca attığım o kutuya


benim sorunlarım var 
kal sorundan uzak sen
benim yolum çok uzak
benim yolum çok uzak 

Hep hak ettiğimi düşündüğüm şeyler oldu ama
ama bende çok yanılmışım
çok zayıfmışım kendimi sana göstermek için çok yorulmuşum
hep unutmuşum
yapmak istediğim şeyleri hep sallamışım kendimi
hiç varsaymadan yaşamışım bu yüzden
son zamanlarda kendimi bir hiç uğruna buruşturup 
kenara fırlatmışım
o yüzdendir her gece yastığımla ettiğim bu kavga 
bu yüzdendir yıllardır kendimle verdiğim bu savaş
bugündendir her gün geçmişe kestiğim o haraç
ürpertir içimi o duyguların hepsi yavaş yavaş

sanardım var ama hiç umut yok içimde
kanarım yalanlara karnım tok artık üzülmem
çözüm bulamam ama sorun çok gözümde 
kapılar açık ama anahtarı yok elimde 

kapanır kapıların hepsi teker teker suratıma 
kalanı kopar at yer içini sıra sıra 
saklarım bu sözlerin hepsini yarına 
yakında güler felek bize zaten nasıl olsa

benim sorunlarım var 
kal sorundan uzak sen 
benim yolum çok uzak 
benim yolum çok uzak

Eren