امشب در دل نوری دارم

داود آزاد...کوی تو شدم رسوا

باد صبا ... محمد رضا شجریان

میخوام برم کوه میترا آلبوم گنجینه های پارسی
می خوام برم کوه، شکار آهو،
تفنگ من کو لیلی جان، تفنگ من کو
بالای پشتی، عاشق را کشتی،
با خون عاشق، لیلی جان نامه نوشتی
روی چو ماهت، تیر نگاهت،
برده دل از من لیلی جان
چشم سیاهت
بالای بومی، کفتر پرونی،
شستت بنازم لیلی جان،
خوب می پرونی
شستت بنازم لیلی جان،
خوب می پرونی

میترا رهبر...میخوام برم کوه

از خون جوانان وطن لاله دمیده نام هفتمین و مشهورترین تصنیف از مجموعه سروده‌های عارف قزوینی است این تصنیف با نام‌های «راز دل» و «هنگام می» نیز شناخته شده‌است.

مضمون این تصنیف اشاره به افسانه‌ای دارد که از قطرات خون سیاوش(یکی از قهرمانان شاهنامه)، گلهای لاله روئیده‌است مضمون این سرود با گذشت یکصدسال، همچنان در نوشتارهای سیاسی دوران معاصر، مشاهده می‌شود

عارف قزوینی در دیوان خود و در مقدمه‌ای بر این تصنیف، آورده‌است:
« این تصنیف در دوره دوم مجلس شورای ایران در تهران ساخته شده‌است. بواسطه عشقی که حیدرخان عمواوغلی بدان داشت، میل دارم این تضنیف به یادگار آن مرحوم طبع گردد. این تصنیف در آغاز انقلاب مشروطه ایران بیاد اولین قربانیان آزادی سروده شده است »

نخستین اجرای این تصنیف، با صدای خود عارف بود. عارف این تصنیف را تنها با یک سه تار اجرا می‌کرده‌است.متاسفانه از اجراهای عارف هیچ نسخه صوتی وجود ندارد. این تصنیف بعدها، بارها توسط خوانندگان مختلف همچون افتخار و زری امجد(۱۲۹۱)، عبدالله دوامی (۱۲۹۳) و عسگر عبدالله یف (در تفلیس و در همان سال‌ها)، اجرا گردید. یکی از مشهورترین آثار ضبط شده از این تصنیف، با صدای الهه در حدود سال‌های ۱۳۴۰ در برنامه رادیویی گل‌های رنگارنگ با همکاری یک ارکستر ۵۰ نفره صورت گرفت. این اجرا بر اساس روایت‌های شفاهی از اجرای خود عارف تنظیم شده‌است.ولی مشهورترین اجرای این اثر، مربوط به سال ۱۳۵۱ و با صدای محمدرضا شجریان و همکاری گروه شیدا است. در سال ۱۳۵۸ این اثر با تنظیم متفاوتی از فرامرز پایور و صدای محمدرضا شجریان بازخوانی گردید.
از دیگر اجراهای مشهور این اثر می‌توان به اجرای سالار عقیلی، پریسا و حتی پرویز پرستویی اشاره نمود.« »
از خون جوانان وطن لاله دميده 
از ماتم سرو قدشان سرو خميده 
در سايه گل، بلبل ازين غصه خزيده 
گل نيز چو من در غمشان جامه دريده 
چه كج رفتارى اى چرخ! چه بدكردارى اى چرخ! 
سر كين دارى اى چرخ! 
نه دين دارى نه آيين دارى (نه آيين دارى) اى چرخ! 
از اشك همه روى زمين زير و زبر كن 
مشتى گرت از خاك وطن هست به سر كن 
غيرت كن و انديشه ايام بتر كن 
اندر جلو تير عدو سينه سپر كن 
چه كج رفتارى اى چرخ! چه بد كردارى اى چرخ! 
سر كين دارى اى چرخ! 
نه دين دارى نه آيين دارى (نه آيين دارى) اى چرخ! 
از دست عدو ناله من از سردرد است 
انديشه هر آن كس كند از مرگ نه مرد است 
جانبازى عشاق نه چون بازى نرد است 
مردى اگرت هست كنون وقت نبرد است 
چه كج رفتارى اى چرخ! چه بدكردارى اى چرخ! 
سر كين دارى اى چرخ! 
نه دين دارى نه آيين دارى (نه آيين دارى) اى چرخ! 
.: عارف قزوینی :.

از خون جوانان وطن لاله دمیده...سالار عقیلی

مشت می کوبم بر در
پنجه می سایم بر پنجره ها


من دچار خفقانم
خفقان

من به تنگ آمده ام از همه چیز

بگذارید هواری بزنم ، آی
آی با شما هستم این درها را باز کنید


من به دنبال فضائی می گردم
لب بامی ...
سر کوهی....
دل صحرائی ...

که در آنجا نفسی تازه کنم

می خواهم فریاد بلندی بکشم
که صدایم به شما هم برسد
من هوارم را سر خواهم داد
چاره ی درد مرا باید این داد کند
از شما خفته ی چند
چه کسی می آید با من فریاد کند

فریدون مشیری

فریاد...من دچار خفقانم خفقان ... محمد رضا شجریان

روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
شاعر: حافظ
خواننده: محمدرضا شجریان
آهنگساز و تنظیم‌‌کننده: پرویز مشکاتیان

یاد باد... محمد رضا شجریان

امشب در سر شوري دارم
ترانه معروف امشب در سر شوری دارم ، که با نامهای مختلف غوغای ستارگان ویا اوج آسمان هم معرفی شده اند
شعر زیبای این ترانه از کريم فکور شاعر قدیمی است ، آهنگسازی این اثر بر عهده استاد همایون خرم و در دستگاه شور بود ،این ترانه بار اول توسط پروین . بعد از او ستار ، شکیلا و محمد اصفهانی هم آنرا بازخوانی کردند:
امشب در سر شوري دارم، امشب در دل نوري دارم
باز امشب در اوج آسمانم،باشد راضي با ستارگان
امشب يکسر شوق و شورم، از اين عالم گوئي دورم
از شادي پر گيرم که رسم به فلک
سرود هستي خوانم در بر حور و ملک
در آسمان غوغاها فکنم
سبو بريزم ساغر شکنم
امشب يکسر شوق و شورم، از اين عالم گوئي دورم
با ماه و پروين سخن مي گويم، وز روي مه خود اثري جويم
جان يابم زين شبها، مي کاهم از غمها
ماه و زهره را به طرب آرم،از خود بي خبرم ز شعف دارم
نغمه اي بر لب ها، نغمه اي بر لب ها
امشب يکسر شوق و شورم، از اين عالم گوئي دورم
امشب در سر شوري دارم، امشب در دل نوري دارم
باز امشب در اوج آسمانم، باشد رازي با ستارگان
امشب يکسر شوق و شورم، از اين عالم گوئي دورم
امشب يکسر شوق و شورم، از اين عالم گوئي دورم

امشب در سر شوری دارم...محمد اصفهانی

زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست
گر سر کنم شکایت هجران غریب نیست
جانم بگیر و صحبت جانانه ام ببخش
کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست
گم گشته ی دیار محبت کجا رود
نام حبیب هست و نشان حبیب نیست
عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد
ای خواجه درد هست و لیکن طبیب نیست
در کار عشق او که جهانیش مدعی ست
این شکر چون کنیم که ما را رقیب نیست
جانا نصاب حسن تو حد کمال یافت
وین بخت بین که از تو هنوزم نصیب نیست
گلبانگ سایه گوش کن ای سرو خوش خرام
کاین سوز دل به ناله ی هر عندلیب نیست 
اشعار از هوشنگ ابتهاج و اکبر آزاد

نون دلقک...محمد اصفهانی

سلامت را نمی‌خواهم پاسخ گفت
سرها در گريبان است
كسي سر برنيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد،‌ نتواند،
كه ره تاريك و لغزان است.
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون،
كه سرما سخت سوزان است.
نفس كز گرمگاه سينه مي‌آيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاين است، پس ديگر چه داري چشم،
ز چشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است… آي …
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخگوي. در بگشاي!
منم من! ميهمان هر شبت. لولي‌وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمهء ناجور
نه از رومم، نه از زنگم. همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم.
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي‌لرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست.
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است.
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه مي‌گويي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت مي‌دهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستان است.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي‌خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان.
نفس‌ها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه،
غبار آلود مهر و ماه،
زمستان است.

زمستان است...محمد رضا شجریان

شبـی کـه آواز نـی تــو شنیـدم          چــو آهـوی تشنـه پـی تـو دویـدم

دوان دوان تا لب چشمه رسیدم         نشـانـه‌ای از نــی و نغمـه نـدیـدم

               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی

               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی
                                   
مـن همه جــا ، پی تـو گشته‌ام          از مــه و مهــر ، نشـان گــرفتـه‌ام

بـــوی تــــو را ، ز گـل شنیـده‌ام          دامـــن  گـــل  ، از  آن  گــرفتـه‌ام

               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی

               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی
                                 
دل مــن ، سـرگشتــة تــوسـت          نفســـم   ،   آغشتـــة تـــوســت

بـه بـاغ رؤیـاهـا ، چـوگلت بـویـم          در آب و آئینـه ، چـو مـهــت جـویم

                                توای پــری کجایی؟

در این شب یلدا ، ز پی‌ات پـویم          بـه خواب و بیداری ، سخنت گویم

                                توای پــری کجایی؟

 مــه و ستـاره درد مـن می‌داننـد         که همچـو من پـی تـو سرگردانند

شبـی کنــار چشمـه پیـدا شــو          میـان اشـک مـن چــو گـل وا شــو

               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی

               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی

 

شعر از امیر هوشنگ ابتهاج
 با صدای محمد اصفهانی

تو‌ای پری کجایی....محمد اصفهانی

خونبها - قسم به بوسه ی آخر، قسم به تیر خلاص 
قسم به بوسه ی آخر، قسم به تیر خلاص 
قسم به خون شقایق نشسته بر تن داس 
قسم به آتش پنهان به زیر خاکستر 
قسم به ناله ی مادر، قسم به بغض پدر 
قسم به مشت برادر، قسم به خشم رفیق 
قسم به شعله ی کبریت و قسم به خواب حریق 
قسم به بال پرستو به عطر فروردین 
قسم به نبض ترانه، قسم به خاک زمین 
که خونبهای تو خون سیاه جلاد است 
سکوت دامنه در انتظار فریاد است 
که خونبهای تو اتمام این زمستان است 
طنین نام تو در ذهن خیابان است 
خواننده : معین رستگار ترانه سرا : رضا راد آهنگ و تنظیم : عارف علیپور گلایه

خون بها

عمر خیام: یاران به مرافقت چو دیدار کنید...شاید که ز دوست یاد بسیار کنید
یــــاران بموافقـــــــت چـــــو دیـــدار کـنید 
بـاید کـــــــه ز دوست یــــاد بسیـــار کنید 
چــــون باده خوشگـــــوار نوشیــد به هم 
نوبت چــــو به مـــا رسد نگون‌ســـار کنید

یاران...محمد رضا شجریان

نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی، به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزون؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده ام﻿ چرا من؟
ستاره ها نهفتم، در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست ، هوای گریه با من

هوای گریه ...همایون شجریان

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است، وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما، راه حق، راه بهروزی است
اتحاد، اتحاد، رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد
یادگار خون عاشقان، ای بهار
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد
هوشنگ ابتهاج
 تصنیف با صدای استاد شجریان/ محمدرضا لطفی(آهنگساز)



ایران‌ ای سرای امید...محمد رضا شجریان

اجرا وحید مسکوب 
شعر: سیاوش کسرایی
آهنگساز حسین یوسف زمانی 
اجرای اصلی استاد شجریان
به من گفتی که دل دریا کن ای دوست/ همه دریا از آن ما کن ای دوست/ دلم دریا شد و دادم به دستت/ مکش دریا به خون پروا کن ای دوست/ مکش دریا به خون پروا کن ای دوست/ کنار چشمه ای بودیم در خواب/ تو با جامی ربودی ماه از آب/ چو نوشیدیم از آن جام گوارا/ تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب/ تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب/ تن بیشهٔ پر از مهتاب امشب/ پلنگ کوه‌ها در خواب امشب/ به هر شاخی بری سامون گرفته/ دل من در تنم بی‌ تاب امشب/ دلم من در تنم بی‌ تاب امشب

اشک مهتاب...محمد رضا شجریان

ای شادی ازادی / روزی که تو باز ائی / با این دل غم پرور/ من با تو چه خواهم کرد/ غم هامان سنگین است / دلها مان خونین است / از سر تاپامان می بارد/ ما سرتا پا دردیم / ما این دل عاشق را در راه تو اماج بلا کردیم / می گفتم روزی که تو باز ائی من قلب جوانم را چون پرچم پیروزی برخواهم داشت / این بیرق خونین را بربام بلند تو خواهم افرشت
شعر: هوشنگ ابتهاج

Erik Simonson-2

Popular tracks