Mohamad Shajarian

حامد بهداد - مرا چشمی ست خون افشان

محسن نامجو - ابر اگر

Mohamadreza Shajarian - Kaman Aroo(Delshodegan)

احمد شاملو (زادهٔ ۲۱ آذر ۱۳۰۴؛ ۱۲ دسامبر ۱۹۲۵، در خانهٔ شمارهٔ ۱۳۴ خیابان صفی‌علیشاه - در تهران، درگذشتهٔ ۲ مرداد ۱۳۷۹؛ ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۰ در شهرک دهکده، فردیس کرج) شاعر، نویسنده، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم ایرانی و از مؤسسان و دبیران کانون نویسندگان ایران در قبل و بعد از انقلاب بود. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج واقع شده است. در دوره‌ای از جوانی شعرهای خود را با تخلص الف. بامداد و الف.صبح منتشر می‌کرد. سرودن شعرهای آزادی‌خواهانه و ضد استبدادی، عنوان شاعر آزادی ایران را برای او به ارمغان آورده است. شهرت اصلی شاملو به خاطر سرایش شعر است که شامل گونه‌های مختلف شعر نو و برخی قالب‌های کهن نظیر قصیده و نیز ترانه‌های عامیانه‌ می‌شود. شاملو در سال ۱۳۲۶ با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به شعر نو (که بعدها شعر نیمایی هم نامیده شد) روی آورد، اما برای نخستین بار در شعر «تا شکوفهٔ سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به‌ صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد. از این سبک به شعر سپید یا شعر منثور  یا شعر شاملویی یاد کرده‌اند. تنی چند از منتقدان ادبی او را موفق‌ترین شاعر در سرودن شعر منثور می‌دانند. شاملو علاوه بر شعر، فعالیت‌های مطبوعاتی، کارهای تحقیق و ترجمهٔ شناخته‌شده‌ای دارد. مجموعهٔ کتاب کوچهٔ او بزرگ‌ترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامهٔ مردم ایران( با تمرکز بر فرهنگ تهران) می‌باشد. آثار وی به زبان‌های: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی∗ ترجمه شده‌است.


سروده و دکلمه: احمد شاملو
 ترانه‌خوان: داریوش اقبالی
 آهنگ ترانه: بابک افشار

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم.
دلت را می‌بویند

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راهبند
تازیانه می‌زنند.

               عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما
آتش را
        به سوخت‌بارِ سرود و شعر
                                         فروزان می‌دارند.
به اندیشیدن خطر مکن.

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

آن که بر در می‌کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است.

               نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

آنک قصابانند
بر گذرگاه‌ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون‌آلود

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

و تبسم را بر لب‌ها جراحی می‌کنند
و ترانه را بر دهان.

               شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد

کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

ابلیسِ پیروزْمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است.

               خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد

روزگارِ غریبی‌ست، نازنین - احمد شاملو

My Selection

Mohamadreza Shajarian - Tasnif Del-e Shayda

Tekrar Single [Nex1Music.IR]

Sina Hejazi - Tekrar / سینا حجازی - تکرار

بازگشت / ویگن

MohamadReza Shajarian - Tasnife Payame Nasim.mp3

عشق خود حاشا مکن
با من چنین سودا مکن
این امشب و فردا مکن
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
عشق خود حاشا مکن
با من چنین سودا مکن
این امشب و فردا مکن
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
آتش بزن در سینه سودای هوس را
چون من اگر عاشق شدی بگذر ز دنیا
از عاشقی پروا مکن
این امشب و فردا مکن
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
راضی مشو فریاد من هر شب رود تا آسمانها
راضی مشو نامت فتد در بیوفایی بر زبانها
اکنون که من هستم وفا کن
فردای بی فردا رها کن
این امشب و فردا مکن
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
راضی مشو هر نیمه شب از سوز دل آهی بر آرد
راضی مشو بر چهره مهر و وفا داغی گذارد
در عشق من دل با خدا کن
فردای بی فردا رها کن
این امشب و فردا مکن
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید
شاید اگر امشب رود
فردا نیاید

48 Marzieh Golden Songs, Vol. 1 - NexTaraneh

مرضیه - عشق خود حاشا مکن

آهنگساز: تورج شعبانخانی 
ترانه سرا: فرهاد شیبانی

تورج شعبانخانی - دیگه دیره

MohamadReza Shajarian (Missagh2mirani Remix)- Del Shodegan

Darya Dadvar - lalayi

لالا لالا ديگه بسه گل لاله
بهار سرخ امسال مثل هرساله
هنوزم تير و ترکش قلبو ميشناسه
هنوزم شب زير سرب و چکمه مي ناله

نخواب آروم گل بي خار و بي کينه
نمي بيني نشسته گوله تو سينه ؟
آخه بارون که نيست ... رگبار باروته !
سزاي عاشقاي خوب ما اينه؟

نترس از گوله ي دشمن گل لادن
که پوست شیر پوستِ سرزمين من !
اجاق گرم سرماي شب سنگر
دليل تا سپيده رفتن و رفتن

نخواب آروم گل بادوم ناباور
گل دلنازک خسته، گل پر پر
نگو باد ولايت پر پرت کرده
دلاور قد کشيدن رو بگير از سر

دوباره قد بکش تا اوج فواره
نگو اين ابر بي بارون نمي ذاره
مث یار دلاور نشکن از دشمن
ببين سر مي شکنه تا وقتي سر داره

نذاشتن هم صدايي رو بلد باشيم
نذاشتن حتي با همديگه بد باشيم
کتاباي سفيدو دوره مي کرديم
که فکر شبکلاهي از نمد باشيم

نگو رفت تا هزار آفتاب هزار مهتاب !
نگو کو تا دوباره بپريم از خواب !
بخون با من نترس از گوله ي دشمن
بيا بيرون بيا بيرون از اين مرداب

نگو تقواي ما تسليم و ايثاره
نگو تقدير ما صد تا گره داره
به پيغام کلاغاي سياه شک کن
که شب جز تيرگي چيزي نمياره

نخواب وقتي که هم بغضت به زنجيره
نخواب وقتي که خون از شب سرازيره
بخون وقتي که خوندن معصيت داره
بخون با من بيا تا من نگو ديره !

سکوت شيشه هاي شب غمي داره
ولي خشم تو مشت محکمي داره !!
عزيز جمعه هاي عشق و آزادي
کلاغ پر بازي با تو عالمي داره ...

Ghadeghan [WikiSeda] 

Shahyar Ghanbari

فقط دیوارِِ دوری روبرومــه
مُو از تو با ستاره گفت‌ و گومه
بخندُم یا بگریُم یا بمیرُم
بگو دارویِ دلتنگی کدومــه
نگاهت با جنونُم کار داره
سکوتُم ناله‌های زار داره
مُو کاری با دلِ سنگت ندارُم
دلُم اما به غم اصرار داره
بید مجنون دل مُو، کاسه‌ی خون دل مُو
بید مجنون دل مُو، کاسه‌ی خون دل مُو
.
به مُو گفتی که مِی خوردُم سرِ شُو
مُو اُو از چشمه می‌بردم سرِ شُو
تو مِی با ما نخوردی با که بودی
که مُو در بی‌کسی مردُم سرِ شُو
تبِ انگشتِ مُو وِِر دکمه هاته
دوای ناله‌ی زارُم صداتــه
مُو نزدیکُم به دوری از دیـــارت
فراموشُم نکن خونُم به پاته
بید مجنون دل مُو، کاسه‌ی خون دل مُو
بید مجنون دل مُو، کاسه‌ی خون دل مُو

دور.فرزانه فقیهی

دلا دیدی که خورشید از شب سرد 
 چو آتش سر ز خاکستر بر آورد 
 زمین و آسمان گلرنگ و گلگون 
 جهان دشت شقایق گشت از این خون 
 نگر تا این شب خونین سحر کرد 
 چه خنجر ها که از دل ها گذر کرد 
 ز هر خون دلی سروی قد افراشت 
 ز هر سروی تذروی نغمه برداشت 
 صدای خون در آواز تذرو است 
 دلا این یادگار خون سرو است 

هوشنگ ابتهاج

Mohamadreza Shajarian - Tasnif Del-e Shayda

Faezeh Mobarhan

Recent comments

saman ahmadi

Related tracks