تصنیف چاره دل-عارف قزوینی 
تقی امجدی : آواز 
امیر نوژن : سه تار
شاهین کیانی :صدا

تصنیف چاره دل - عارف قزوینی

تصنیف نغمه نوروزی
با صدای استاد غلام حسین بنان
آهنگ: استاد روح الله خالقی
ترانه: استاد رهی معیری

گل من بستان، گشته چون رویت
چمن از گل شد، چون سر کویت
بلبل از مستی هر نفس نغمه ای سر کند
سبزه درگیرد روی صحرا را
لاله آراید چهره زیبا را
قطره باران چهره لاله را تر کند
با مینای می آماده کن می را
هان مطرب بزن ساقی بده می را
کز بلبل آید نغمه نـــوروزی
پر کن قدح با شادی پیروزی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده
نوگلی پیدا در بهاران کن
رو و مویش را بوسه باران کن
هر دم از شادی خنده زن، باده خور پای گل
لاله گر خواهی آتشین رویش
سنبل ار جویی تار گیـسویش
گل اگر باید چهره او نگر جای گل
شد فصل گل و من دور از آن ماهم
ای سرو روان وصلت زجـان خواهم
باز آ که چون گل در کنارم باشی
در نوبــــهـــاران نوبــهـارم باشی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده


Banan, Rahi, Khaleghi استاد بنان- نغمه نوروزی

گل‌های تازه 151 - استادان کسایی، لطفی و شجریان

جانسوز دادبه( فرزند بانومریم حــاجیانی و غلامحسین حاجیانی)از خــــاندان کهن و تاریخی دادبه ابن مقفه در چهاردهم فروردین ماه سال1299 خوشیدی در شهر اصفهان دیده به سرای خاک گشود. روزگار کودکی و جوانی در این شهر گهرمند پرور و همواره در دوران جـوانی به کار شناخت عـــــــرفان ایرانی در این سرزمین پـرداخته است. زیر نظر استاد سید رحیم اصفهانی و پس از آن پیش استاد حسین ساعتساز آواز و تار را فــــرا گرفته است که شاگــردانی نیز در این زمینه تربیت کرده است و از آثار آوازی ایشان کاست. برگ سبز شماره 115 و اجـــــــراهای خصوصی با اساتیدی چون استاد کسایی،استادعبادی،استاد موسوی و…را می توان یاد کرد. 
استاد دادبه در ازای چهل سال تدریس رایگان در دانشگاههای ایران همواره در اندیشه بـــالیدن پژوهشهای ارزشمند و ژرف فرهنگی و هنری و تـــاریخی ایران بوده است . از همین رو دهها دانشجوی تشنه شناخت فرهنگ ایرانی در آشیان ایــن بزرگوار به فراگیری فرهنگ و تاریخ ایران پرداختند تا بدانجا که از سحرگاه تاپاسی از نیمه شب به آموزش سپری می شد.
روستای دشتی، سومین روستا از روستاهای صحرای باغ در لارستان استان فارس است که بعلت واقع شدن در دشت گسترده‌ای روستا " دشتی " نامیده شده است. بعضی‌ها می‌‌گویند که مردمان دشتی در واقع بخشی از دشتی بزرگ بوده که از بوکات فارس قدیم بوده است که اکنون در شهرستانی به همین نام(شهرستان دشتی با مرکزیت خورموج در استان بوشهر قرار دارد) مهم‌ترین دلیل این است که مردم آبادی دشتی به گویش اصیل دشتی که یکی از اصیل‌ترین گویشهای ایرانی است صحبت می‌کنند، بنابراین این منطقه دشتی نامیده شده است. اما بعضی دیگر می‌‌گویند چون در دشتی واقع شده است، نامش دشتی گذاشته اند. دشتی در 4 کیلومتری غرب روستای زروان قرار گرفته است. امروز روستای دشتی بعد از عماده ده بزرگ‌ترین روستای صحرای باغ به شمار می‌‌آید. شهرستان دشتی نیز در شرق استان بوشهر واقع گردیده و مرکز این شهرستان شهر فرهنگی خورموج با تاریخی بسیار کهن است که وجود اماکنی تاریخی که به قرن ها قبل باز میگردد گویای تاریخ کهن این دیار است. افراد عالم و هنرمندان بسیاری متعلق به این ناحیه از خاک ایران هستند از جمله شاعر معروف: فایز دشتی و یا علی دشتی ( نویسنده معاصر ) و ... اما در آواز، استاد غلامرضا دادبه یکی از مفاخر هنری این ناحیه است. او که دارای اصلیت دشتستانی است از جوانی به آواز دشتستانی علاقه داشت و به تحقیق در نمونه های این آواز پرداخت و آن ها را جمع آوری کرد و در خواندن این آواز ها به سبک و شیوه خاص خود دست یافت. برخی از این آواز ها را نیز با نام مستعار "جهان سوز" در برنامه های رادیو خوانده است. محمدرضا شجریان شیوه دشتستانی را در محضر او آموخته است. غلامرضا دادبه در نهم مرداد ماه 1380 درگذشت.

آواز دشتستانی با صدای مرحوم غلامرضا (جانسوز) دادبه و بیات ترک

Homayoun Shajarian & Mazda Ansari - Shabe Jodayee همایون شجریان و مزدا انصاری - شب جدایی

ای شب جدائی كه چون روزم سياهی ای شب 
كُن شتابی آخر ز جان من چه خواهی ای شب 
نشان زلف دلبری، ز بخت من سيـه تری، بـلا و غم سـراسری 
تيره همچون، آهی ای شب 
به هجر يار من، حديث روزگار من، بری زكف قرار من 
جانم از غم، كاهی ای شب 
تا كه از آن گُل دور افتادم خنده و شادی رفت از يادم 
سيه شد روزم 
بی مه رويش دمی نياسودم به سيل اشكم گواهی ای شب 
او شب چون گُل نهد ز مستی بـر بالين سر 
من دور از او كُنم ز اشك خود بالين را تر 
خون دل از بس خوردم بی او محنت و خواری بردم بی او  
مْردم بی او 
بي رخ آن گُل، دلم بجان آمد  
دگر از جانم، چه خواهی ای شب

همايون شجريان...شب جدایی

سپاس فراوان از دوست هنرمند عزیزم جناب سیاوش موسوی زاده که این آثار رو در اختیار من قرار دادند

تاج اصفهانی . روح انگیز . شاپور حاتمی . مجید وفادار .

کلام: سعدی | آهنگساز: محمد جواد ضرابیان | آلبوم: شوق دوست

www.facebook.com/delnavazan.playlist

جمال در نظر و شوق همچنان باقیست
گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست
مرا به عشق تو اندیشه از ملامت نیست
اگر کنند ملامت نه بر من تنهاست

شوق دوست | همایون شجریان

اجرایی بسیار زیبا از استاد فرهنگ شریف در ابوعطا

شاهکاری از استاد سید نورالدین رضوی سروستانی - آلبوم رنگ فرح - آهنگ -  آواز بیات اصفهان

ای دلبر زیبای من
ای سرو خوش بالای من
لعل لبت صهبای من
آن دل که بردی ، باز ده

افتاده ام در کوی تو
پیچیده ام بر موی تو
مست رخ نیکوی تو
آن دل که بردی ، باز ده

سید نورالدین رضوی سروستانی (زادهٔ ۲۱ فروردین ۱۳۱۴ در سروستان) از استادان آواز و موسیقی اصیل ایرانی است.
اين هنرمند فرهيخته موسيقي را درشيراز نزد استاد مشير معظم افشار آغاز كرد و در تهران نيز از محضراستادان بنام آن ‎زمان، مرتضي محجوبي، رضا ورزنده، تاج نيا، علي اكبرخان شهنازي،‎‎ عبادي، بهاري و نورعلي خان برومند استفاده كرد. 
وی برای گسترش و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و شیوه صحیح آواز از سال ۱۳۵۲ با همکاری گروه‌های موسیقی شیدا، سماعی، درویش، مولوی، مشکاتیان، استاد پایور، استاد علیزاده کنسرت‌های بسیاری در ایران و خارج از ایران و خارج از ایران اجرا کرد.
شادروان سروستانی هم استادی صاحب سبک و پر دانش بودند و هم نمونه در اخلاق و منش نیکو. افتادگی و صمیمیت استاد زبان زد اهل هنر است. 

این هنرمند سرانجام در اردیبهشت ۱۳۷۹ در اثر ابتلا به بیماری سرطان درگذشت و در حافظیه شیراز به خاک سپرده شد.‏
آوازی از زنده یاد سروستانی را در مایه اصفهان با همراهی تار داریوش طلایی می شنوید. 


شاهکاری از استاد سید نورالدین رضوی سروستانی - آلبوم رنگ فرح - آواز بیات اصفهان

امشب همه غم های عالم را خبر کن....

Tasnife Sarve Azad

این ساز و آواز و تصنیف دشتی، هنر آواز منوچهر همایون پور را آشکارا نشان می‌دهد. تحریرها و لحن او، خاص خود او بود.

منوچهر همایون‌پور و جواد معروفی - برنامه موسیقی ایرانی شماره 117 - دشتی

Farshad Azizi

Related tracks