خواننده ی این اثر علیرغم تصور اشتباه برخی، فریدون فروغی نمی باشد

Reza Roohpoor - Tanhatarin Ashegh | رضا روح پور - تنهاترین عاشق

آواز رویا (رضوان زادهوش
از ساخته‌های حبیب‌الله بدیعی

ترانه محلی شیرازی با صدای رویا

"مریم سپید"

ترانه/ملودی/ تنظیم: ایرج امیر نظامی 
آوازه خوان: بهروز (عباس آیانی)
اجرا: بهار 1350

مریم چرا با ناز و با افسون و لبخندی 
به جانم شعله افکندی ، مرا دیوانه کردی
امشب که بارانِ غم از هر دیده می بارد
دلم در سینه می نالد ، مرا دیوانه کردی ، مرا دیوانه کردی

رفتی مرا تنها ، به دستِ غم رها کردی
به جانِ من خطا کردی ، مرا دیگر نخواهی
پیدا شدی با غمزه در جامِ شرابِ من
از این حالِ خرابِ من ، بگو دیگر چه خواهی ، بگو دیگر چه خواهی

*****
اشکی که ریزد ز دیده ی من ، آهی که خیزد ز سینه ی من ، رنگِ تمنا ندارد 
تو آن گلِ مریم سپیدی ، بی تو دلم شوری و امیدی دیگر به دنیا ندارد
دیگر به دنیا ندارد ، دیگر به دنیا ندارد
*****
هم چون نسیم از برم بگذر ، یک لحظه در دیده ام بنگر
شاید نشانی ز عشق و وفا ، بینم به چشم تو بارِ دگر

اشکی که ریزد ز دیده ی من ، آهی که خیزد ز سینه ی من ، رنگِ تمنا ندارد
تو آن گلِ مریمِ سپیدی ، بی تو دلم شوری و امیدی دیگر به دنیا ندارد
دیگر به دنیا ندارد ، دیگر به دنیا ندارد




مریم سپید(گل مریم)

من که مجنون توام
شعر :جواهری وجدی
آهنگساز : انوشیروان روحانی 
خواننده : مرضیه

من که مجنون توام  - مرضیه و انوشیروان روحانی

برادر جان (اجرای متفاوت)
ترانه سُرا : ایرج جنتی عطایی
آهنگساز و تنظیم کننده ی ارکستر : واروژان
خواننده : داریوش
ضبط : استودیو پاپ -1355
صدابردار : ویگن داوودی
 نسخه ی تبدیل شده از روی نوار ربع اینچ اصلی ِضبط شده در استودیو

برادر جان (اجرای متفاوت)- نسخه ی تبدیل شده از روی نوار ربع اینچ اصلی ِضبط شده در استودیو

در رفتن جــــــــــــــان از بدن ، گويند هر نوعي سخن
من خود به چشم خويشتن ، ديدم که جانم مي رود
----
خواننده : روزبه نعمت اللهي
آلبوم : عمو زنجير باف
آهنگ : کاروان زندگي

کاروان زندگی از آلبوم عمو زنجیرباف ، روزبه نعمت الهی

(وای) چه خوبه مال بار کنه یارت وابات بو
کومیتچال زین مخملی به زیر پات بو

(آی) چه خووه مال بار ونه به دشت شیمبار
دست گل منه دستم بو چی پار و پیرار

(وای) عزیزم مینا بنوش دسمال هف رنگ
چی تیات پیدا ندا به ایل چارلنگ

مو اوویم بی بینمت دیدم نبیدت
خاطرم جا نگری کندم ز دینت

مو اویدم کهد ره ری کردم آ پشت
غم خم کم سیم نبی سهدیت مونه کشت

(آی) عزیزم مینا بنوش دسمال هف رنگ
چی تیات پیدا ندا به ایل چارلنگ

عاشقم دیوونه یم بیوین بکشینم
بوندینم کهد گل هیچ مگشینم

های بلال بلالم بلال بلالم ددر خالک به نُفتت
های تش به جونم ای ونی وای گلم با گفت و لفتت

(وای) دوش پسین مینه گردنه (های ولا) افتو ولم کرد
(های) شوق دیدار گلم (های) ولا خین به دلم کرد

های بلال بلالم بلال بلالم گلم خالک به نفتت
های تش به جونم ای ونی های گلم با گفت و لفتت

وای چه خووه شو مهی پا تش تنگی
وای تا خروس خون گپ زنی وا همدرنگی

وای بلال بلالم بلال بلالم دُدَر خالک به نفتت
وای تش به جونم ای ونی های گلم با گفت و لفتت

(وای) چه خووه شو مهی پا تش چاله
(وای) سیر بخونی سی دلت بلال بلاله

های بلال بلالم بلال بلالم گلم خالک به نفتت
وای تش به جونم ای ونی های گلم با گفت و لفتت

Bakhtiari    مینا بنوش

بگذار بسوزم

غمگین چو پائیزم از من بگذر

شعری غم انگیزم از من بگذر

سرتا به پا عشقم دردم سوزم

بگذشته در آتش همچون روزم

غمگین چو پائیزم از من بگذر

شعری غم انگیزم از من بگذر

بگذار ای بی خبر بسوزم

چون شمعی تا سحر بسوزم

دیگر ای مه به حال خسته بگذارم

بگذر و با دل شکسته بگذارم

بگذر از من تا به سوز دل بسوزم

در غم این عشق بی حاصل بسوزم

بگذر تا در شرار من نسوزی

بی پروا در کنار من نسوزی

همچون شمعی به تیر شبها

میدانی عشق ما ثمر ندارد

غیر از غمها دلی دگر ندارد

بگذر زین قصه ی غم افزا

Marzieh Az Man Bogzar

در روح و جان من میمانی ای وطن............................
بــه زیــر پا فــتد آن دلـی که بهر تو نلرزد...................
شرح این عاشقی،ننـــشیند در ســخـن...................
که بهر عشق والای تو،همه جهان نیـرزد................... 
ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس........................... 
چه سفرها کرده ایم چه سفرها کرده ایم................
 ما برای بوییدن خاکستر قله ها................................  
چه خطر ها کرده ایم چه خطرها کرده ایم................
 ما برای آنکه ایران خانه ی خوبان شود ....................
رنج دوران برده ایم رنج دوران برده ایم......................
 ما برای اینکه ایران گوهری تابان شود...................... 
خون دل ها خورده ایم خون دل ها خورده ایم............
 ای ایران ایران،دور از دامـــان پــاکت دســــت دگـــران، 
بـــد گـــهـــــران،ای عشق سوزان،.........................  
ای شیرین ترین رویای من،تو بمان،در دل و جان.......... 
ای ایـــران ایران،گـلزار ســـبــــزت دور از تـــاراج خــزان، 
 جـــــور زمــــان،ای مهر رخشان،................................
ای روشـــنـــگر دنــــیای مــــن به جــــهان،تو بـــمان... 
سبــزی صــد چـــمن،سرخی خون من،..................... 
سپیدی طلوع سحر،بــه پرچــمت نــشســته.............. 
شرح این عاشقی،ننشیند در سخن........................... 
بمان که تا ابد هستی ام،به هستی تو بسته.............. 
 
 روحش شاد و قرین رحمت..... 

چند روزی بود که یه خبری  تو سایتا و روزنامه ها در مورد محمد نوری درج میشد.با این مضمون که استاد نوری در کنج عزلت و تنهایی روزگار رو به سختی میگذرونه.بیچاره مثل اینکه میدونست دیگه رفتنیه.اجل رو جلوی چمشاش میدید.پیرمرد بیچاره سرنوشتی متفاوت از باقی هنرمندا نداشت.مرد و رفت.به همین سادگی.عجب مملکتی شده.جو سنگینش به کسی رحم نمیکنه.هنرمند با اون روح لطیفش دیگه جای خود داره.

برو پیرمرد که اینجا خیلی وقت بود که دیگه جای تو نبود.میدونی، اینجا تو خوبی.هنرتم خوبه.منتها تا وقتی که در خدمت باشی.تا وقتی که هنرت الت دست باشه. وگرنه باید تو کنج خلوت و حال نزار بمیری... نمیدونم این جمله (بیچاره پیرمرد) رو کجا خوندم که انقدر تو فکرم تکرار میشه.بیچاره پیرمرد..
موسیقی محلی ایران.http://grayeli.blogfa.com/

محمد نوری...در روح و جان من می مانی ای وطن

سيد جمال نجفی مشهور به جمال وفايی در سال ۱۳۱۹ در خيابان ری تهران زاده شد. پدرش تلاوت قرآن می‌كرد و از موسيقی‌، تنها سبک مذهبی آن را درست و شايان‌توجه می‌دانست و فرزندش را در اين سبک آموزش داد اما جمال به محض آشنايی با اسماعيل مهرتاش و جامعه باربد، اين نوع موسيقی را برنمی‌تابيد و طبع شوخ و شاد او بيشتر در پی فراگیری رديف و آوازهای رمانتيک و ترانه‌های بزمی بود و چه كسی بهتر و مناسب‌تر از اسماعيل مهرتاش كه موسيقی سنتی را با تجربه‌های نوآورانه تئاتر آشتی می‌داد.

جمال وفايی از ۲۶ سالگی همكاری خود با راديو ايران را آغاز كرد و تا آغاز انقلاب هم در برنامه‌های سنتی و كلاسيک این رسانه مانند "موسيقی ايرانی"، "گلها" و "برگ سبز" و همچنین در برنامه‌های سرگرم‌كننده مانند "شما و راديو" ترانه و آواز می‌خواند.
وفايی در برنامه‌های "شما و راديو" از جمله صدای خوانندگان ديگر را تقليد می‌كرد و بارها باعث خنده و شادی خود آن خوانندگان می‌شد. 
ملوک ضرابی بارها خود از وفايی خواسته بود كه صدايش را برای او و شنوندگان راديو 
 تقليد كند 
با ارزوی سلامتی وطول عمر برای این هنرمند قدیمی

سال 1348 - تقلیدصدای همه خوانندگان توسط جمال وفایی

خانه بر دوش
علیرضا افتخاری
از آلبوم هنگامه 
سال انتشار: 1377



آه ای صبا . . .
چون تو مدهوشم من
خود فراموشم من
خانه بر دوشم من
خانه بر دوش

من در پیش کو به کو افتادم
دل به عشقش دادم
حلقه در گوشم من
حلقه در گوش

گر در کویش برسی برسان
این پیام مرا
بی چراغ رویت
من ندارم دیگر
تاب این شبهای سرد و خاموش
هرگز هرگز باور نکنم
عهد و پیمان ما شد فراموش

ای جان من غرق سودای تو
بی تماشای تو
دل ندارد ذوق گفتگویی

بی جلوه ات آرزو بی حاصل
بی تو در باغ دل
خود نروید سرو آرزویی

شبها مرغ لب بسته منم
دل شکسته منم
تا سحر بیدارم
سر به زانو دارم
برنخیزد از من های و هویی
بی تو سیر گل را چه کنم
گل ندارد بی تو رنگ و بویی

کاروان زندگی از آلبوم عمو زنجیرباف ، روزبه نعمت الهی

faryadesokoot

Related tracks