ای نور پنهان

Yade To

درباره‌ی این اثر، به قلم امین مداح می‌خوانیم: «این آلبوم حاصل گفتگوی من با لحظه هاست. بی واسطه و رها. هر قطعه بر پایه‌ی بداهه نوازی شکل گرفته است. تولد موسیقی در اکنون. آن چه می شنوید تبلور لحظاتی است که آمده‌اند و گذشته‌اند بی آنکه دوباره تکرار شوند.»

Beyond Silence

Weariness

Weariness/ Beyond Silence

این قطعه برآمده از ترانه‌ی «سنگِ قبرِ آرزو» است؛ اثری ماندگار با سروده‌ی پرویز وکیلی و آهنگسازیِ پرویز مقصدی که نخستین‌بار با صدای آرتوش جاودانه شد. شعری تلخ و روشن از قلبی که زیر سایه‌ی فقدان خاموش می‌شود. آنابل‌بند در این بازآفرینی، همان واژگان کلاسیک و بارِ عاطفیِ نسخه‌ی اصلی را حفظ کرده و آن را در قالبی متفاوت و مبتنی بر طراحی صوتیِ هوش مصنوعی ارائه می‌کند؛ تجربه‌ای نو که میان نوستالژی و زیبایی‌شناسیِ امروز معلق است.

Tombstone of My Dreams | سنگِ قبرِ آرزو

Au cœur d’un jardin secret est née une chanson dédiée à une fée aux yeux de velours..
Si tu as envie d’un moment de douceur, de tendresse et de lumière, laisse-toi envoûter..

Pour toi Kaline

▨ نام شعر: در آستانه
▨ شاعر: احمد شاملو
▨ با صدای: احمد شاملو
▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری
ـــــــــــــــــ
در ابتدا صدای محمود دولت‌آبادی را می‌شنوید.
ـــــــــــــــــ
باید اِستاد و فرود آمد
بر آستانِ دری که کوبه ندارد،
چرا که اگر به‌گاه آمده‌باشی دربان به انتظارِ توست و
اگر بی‌گاه
به درکوفتن‌ات پاسخی نمی‌آید.

کوتاه است در،
پس آن به که فروتن باشی.
آیینه‌یی نیک‌پرداخته توانی بود
آنجا
تا آراستگی را
پیش از درآمدن
در خود نظری کنی
هرچند که غلغله‌ی آن سوی در زاده‌ی توهمِ توست نه انبوهی‌ِ مهمانان،
که آنجا
تو را
کسی به انتظار نیست.
که آنجا
جنبش شاید،
اما جُنبنده‌یی در کار نیست:
نه ارواح و نه اشباح و نه قدیسانِ کافورینه به کف
نه عفریتانِ آتشین‌گاوسر به مشت
نه شیطانِ بُهتان‌خورده با کلاهِ بوقیِ منگوله‌دارش
نه ملغمه‌ی بی‌قانونِ مطلق‌های مُتنافی. ــ
تنها تو
آنجا موجودیتِ مطلقی،
موجودیتِ محض،
چرا که در غیابِ خود ادامه می‌یابی و غیابت
حضورِ قاطعِ اعجاز است.
گذارت از آستانه‌ی ناگزیر
فروچکیدن قطره‌ قطرانی‌ است در نامتناهی‌ ظلمات:
«ــ دریغا
ای‌کاش ای‌کاش
قضاوتی قضاوتی قضاوتی
درکار درکار درکار
می‌بود!» ــ
شاید اگرت توانِ شنفتن بود
پژواکِ آوازِ فروچکیدنِ خود را در تالارِ خاموشِ کهکشان‌های بی‌خورشیدــ
چون هُرَّستِ آوارِ دریغ
می‌شنیدی:
«ــ کاشکی کاشکی
داوری داوری داوری
درکار درکار درکار درکار…»
اما داوری آن سوی در نشسته است، بی‌ردای شومِ قاضیان.
ذاتش درایت و انصاف
هیأتش زمان. ــ
و خاطره‌ات تا جاودانِ جاویدان در گذرگاهِ ادوار داوری خواهد شد.
□
بدرود!
بدرود! (چنین گوید بامدادِ شاعر:)
رقصان می‌گذرم از آستانه‌ی اجبار
شادمانه و شاکر.

از بیرون به درون آمدم:
از منظر
به نظّاره به ناظر. ــ
نه به هیأتِ گیاهی نه به هیأتِ پروانه‌یی نه به هیأتِ سنگی نه به هیأتِ برکه‌یی، ــ
من به هیأتِ «ما» زاده شدم
به هیأتِ پُرشکوهِ انسان
تا در بهارِ گیاه به تماشای رنگین‌کمانِ پروانه بنشینم
غرورِ کوه را دریابم و هیبتِ دریا را بشنوم
تا شریطه‌ی خود را بشناسم و جهان را به قدرِ همت و فرصتِ خویش معنا دهم
که کارستانی از این‌دست
از توانِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
بیرون است.

انسان زاده شدن تجسّدِ وظیفه بود:
توانِ دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن
توانِ شنفتن
توانِ دیدن و گفتن
توانِ اندُهگین و شادمان‌شدن
توانِ خندیدن به وسعتِ دل، توانِ گریستن از سُویدای جان
توانِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاعِ شُکوهناکِ فروتنی
توانِ جلیلِ به دوش بردنِ بارِ امانت
و توانِ غمناکِ تحملِ تنهایی
تنهایی
تنهایی
تنهایی عریان.

انسان
دشواری وظیفه است.
□
دستانِ بسته‌ام آزاد نبود تا هر چشم‌انداز را به جان دربرکشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بَدرِ کامل و هر پَگاهِ دیگر
هر قلّه و هر درخت و هر انسانِ دیگر را.

رخصتِ زیستن را دست‌بسته دهان‌بسته گذشتم دست و دهان بسته
گذشتیم
و منظرِ جهان را
تنها
از رخنه‌ی تنگ‌چشمی‌ حصارِ شرارت دیدیم و
اکنون
آنک دَرِ کوتاهِ بی‌کوبه در برابر و
آنک اشارتِ دربانِ منتظر! ــ

دالانِ تنگی را که درنوشته‌ام
به وداع
فراپُشت می‌نگرم:

فرصت کوتاه بود و سفر جانکاه بود
اما یگانه بود و هیچ کم نداشت.

به جان منت پذیرم و حق گزارم!
(چنین گفت بامدادِ خسته.)
▨
احمد شاملو
بیست‌ونهم آبانِ ۱۳۷۱
از دفتر شعر در آستانه

احمد شاملو | در آستانه

Paeeze Bi Rahm

[French]

[Couplet 1 – très doux, intime]
Dans l’ombre de la lune, je cherche ton visage,
Un souvenir qui tremble au bord de mes regrets.
La nuit respire encore ton dernier doux passage,
Et mon cœur se soulève, sans savoir où aller.

[Pré-refrain – crescendo léger]
Chaque souffle dans l’air murmure ton nom,
Comme un fragile serment perdu dans le vent.

[Refrain – large, passionné]
Reviens, ô lumière, brise mon silence noir,
Emporte mon âme vers l’éclat de ton espoir.
Dans ce ciel qui vacille, je t’appelle encore,
Toi, l’étoile qui guide mes nuits jusqu’à l’aurore.

[Couplet 2 – plus sombre, dramatique]
Je marche dans les ombres, prisonnier du délice
D’un amour qui s’enflamme, puis soudain disparaît.
Ton absence me hante comme un tendre supplice,
Un feu qui me dévore et jamais ne s’arrêtait.

[Pré-refrain – plus intense]
Ton souvenir me tient, m’enchaîne à son éclat,
Et ma voix, dans la nuit, ne chante que pour toi.

[Refrain – encore plus large et puissant]
Reviens, ô lumière, brise mon silence noir,
Emporte mon âme vers l’éclat de ton espoir.
Dans ce ciel qui vacille, je t’appelle encore,
Toi, l’étoile qui guide mes nuits jusqu’à l’aurore.

[Pont – tempête émotionnelle]
Si je tombe dans l’abîme, entends ma prière,
Chaque battement du cœur te réclame, te veut.
Même au bord de la nuit, même dans la poussière,
Je suivrai ton éclat, éternel, merveilleux.

[Refrain final – plus lent, fragile, apaisé]
Reviens, douce lumière, apaise mon cœur obscur,
Et porte mon âme vers un monde plus pur.
Dans le souffle du soir, je t’appelle encore,
Toi, l’étoile éternelle… ma nuit, mon aurore.

[English translation]

[Verse 1 – very soft, intimate]
In the shadow of the moon, I search for your face,
A trembling memory at the edge of my regrets.
The night still breathes your last gentle trace,
And my heart rises, not knowing where to go.

[Pre-Chorus – light crescendo]
Every breath in the air whispers your name,
Like a fragile promise lost in the wind.

[Chorus – broad, passionate]
Return, O light, break my silent night,
Carry my soul toward the glow of your hope.
In this wavering sky, I call to you again,
You, the star that guides my nights toward the dawn.

[Verse 2 – darker, dramatic]
I walk through the shadows, prisoner of the delight
Of a love that burns bright, then suddenly fades.
Your absence haunts me like a tender torment,
A fire devouring me that never stops.

[Pre-Chorus – more intense]
Your memory holds me, binds me to its gleam,
And my voice, in the night, sings only for you.

[Chorus – even broader and more powerful]
Return, O light, break my silent night,
Carry my soul toward the glow of your hope.
In this wavering sky, I call to you again,
You, the star that guides my nights toward the dawn.

[Bridge – emotional storm]
If I fall into the abyss, hear my prayer,
Every beat of my heart calls for you, longs for you.
Even at night’s edge, even in the dust,
I will follow your radiance, eternal, wondrous.

[Final Chorus – slower, fragile, at peace]
Return, gentle light, soothe my shadowed heart,
And carry my soul toward a purer world.
In the breath of evening, I call to you again,
You, the eternal star… my night, my dawn.

Dans l’ombre de la lune

Cantus Aeternum (The Eternal Song)

مشروح تنهایی
شعر: محمود طلوعی 
تنظیم:  امیر دارابی

Mashrooh'e Tanhaaee

Moistwave II

Hi, 

I am Ray Charles a Dutch composer and hope you enjoy my music.


Thanks for listening and support on my music.

*** Be strong, focussed and creative and make music from your heart **

Cheers
Ray

Cantus Aeternum (The Eternal Song)

FloatWithMe - Composer

Related tracks