didem madak - mutsuza kim bakacak (tuğba karademir)

mahsun

ben unutmak istiyorum

vahşetin ta kendisiyim.

Tahrik ofcosar instrumental

sılent dream

[Verse]
Moonlit room
Shadows dance
Our bodies moving in a trance
Memories sparking like stars in the night
This moment
No need to fight

Lost in rhythm
Our hearts collide
Whispers stirring
Secrets we hide
Feeling your touch
It's bittersweet
Knowing it's the last time we meet

[Verse 2]
Melodies playing
Echoes in the air
Slowly fading
This love affair
Our bodies swaying
Afraid to let go
But deep down
We both know

Last Dance

Ağır ceza reisi duruşmaya girerken 
safir bir göz yapışıyor kırmızı yakasına 
kırmızı yakaları var yargıç cübbelerinin 
Fransız ihtilalelinden kalma. 
Burslu okuduğu yıllardan kalma ceza reisinin 
garip bir tarafı var 
kaşlarını çatınca bir çocukluk 
dolduruyor yüzünü 
ürkünç bir uğursuzluk 
gülümsediği sıra. 
Garip bir tarafı var valinin 
makam arabasına binerken her seferinde 
bakır bir dudak karışıyor kırmızı saçlarına 
saçlarını parmaklarıyla taradığı zamanlar 
bu dudak 
öpüyor onu hain bir yumuşaklıkla. 
Safir göz görünmüyor yargıca 
kendini valiye vermiyor bakır dudak 
görmüyor alay komutanı tekmil alırken 
gömleğine bir damla civanın sızdığını 
bir gözyaşı, bir ukde anlamı kazanarak. 
Kimse görmüyor buruşuk pardesüsüyle bir babanın 
kırılgan bir yelpaze olduğunu akşam eve girince 
karısı 
katlanmış kilimlerle uyum içinde 
kolunu büküyor, dayıyor elini yanağına 
büyük kız kanepede bu ara 
bir göl gezintisine çıkmıştır 
kelebek ölülerinden bir ırmakta 
sürüklenmektedir lisebirdeki oğlan. 
Kız için 
sırlara karışmaktır 
bir gölün ortasında olmak 
erkek kardeşi bir türlü 
varamaz herhangi bir sırra… 
İki yanında neden akar binlerce bu kelebek? 
Binlerce kanatlı çekirge neden uçar 
beyninin yukarsında? 
Evde soba yanıyor 
önce çalılar geçiyor çocukların boğazından 
sonra ağaç kökleri yırtıyor damarlarını 
bütün ailenin. 
Dışarda soğuk 
safirden, bakırdan, cıvadan bir gece uçuyor 
gece uçarken kulaklarına dokunuyor bekçinin 
bekçi 
mavi zehir şiddetinde düdük çalarak 
bir soru soruyor karanlığa 
bütün cevaplar sendedir, saklama 
diyor karanlık ona 
bekçi en saklı yerinden bir banka broşürü 
bir piyango bileti çıkarıp gösteriyor 
copunu gösteriyor lisebirdeki oğlana 
sonra acılı olduğu açıkça anlaşılan 
bir kadına bıyık buruyor 
buruk bir sabah 
başlıyor acılı olduğu 
açıkça anlaşılmayan 
dünyada. 
Ağır ceza reisi 
santa luçia söylüyor traş olurken 
maiyet memurluğundan beri aksatmadan 
yaptığı gibi vali sabah sabah 
parlatıyor 
zaten pırıl pırıl olan siyah 
kunduralarını. 
Kışlada alay komutanı 
barakaların kar altında öksüz 
duruşlarına bakarak 
susuyor, söylemiyor bildiği tek şiiri 
'güzel olan hiçbir şey hülasa edilemez' 
demiş çünkü Valéry. 
Çünkü serbest düşünme zamanı geçti artık 
şimdi mesai saati 
disiplin kurulunun toplantısı var 
arşivde sicil belgeleri damgalanacak 
tayinler imzaya girecek 
teftişe gidecek generaller 
rüya, okşayış, Tevrat 
gibi kelimeler 
gündemin dışında. 
Yurttaşlar uygunadım çalışmalarıyla 
söktüler kariha yarımküresini yerinden 
bir pusula koydular açtıkları boşluğa 
titreyen, korkak ibresiyle bu pusula 
kuzeyi gösteriyor serbest 
düşünme zamanlarında; 
safir bir göz görünce karıştırıyor yönü 
tırnaklarını yiyor bakır bir 
dudak ona yaklaşınca; 
cıvadan bir gözyaşı 
bari olsun istiyor 
bütün mesai boyunca. 
Buruşuk pardesülü adam dalgın 
gittikçe daha dalgın, elinde cetvel 
masada hesap makinesi, pusula 
yetmiyor dibe dalmasına 
bağlıyor kalın bir urganla beline 
ağır bir sandık 
salıyor kendini 
yeşil yosunların 
kırmızı balıkların 
uçan kabarcıkların 
derinliklerine 
orada 
bir sandık buluyor 
yakutlar, altınlar, pırlantalar 
adam dibe inmek için beline bağladığı 
sandığını keşfediyor dibe ulaştığında. 
Öyleyse adamın eyvah ışıdı yüreği 
eve dönmesine gerekçe 
bulamıyacak bir daha. 
Eyvah çattı kaşlarını, ayağa kalktı yargıç 
elindeki kalemi 
gülümsüyor, kıracak! 
Atıldı öne, denize doğru lisebirdeki oğlan 
denize, yakuta, entegral hesaplarına. 
Kardeşim! 
diye haykırdı ablası arkasından 
fırladı kanepeden 
kopardı kafasını bekçinin 
safirden bir baltayla. 
Anneleri 
mutfakta kalan son bakır sahanı 
alüminyum olanıyla değiştirdi. 
Mesainin bitimine on kala 
istifa etti vali 
çamurlu bir yoldan 
yayan yürüdü sınıf arkadaşı 
olan nalbantın dükkanına. 
Alay komutanı oğlu için 
otomobil satın aldı 
Mercury marka. 
Kış geçti, öksürük haplarıyla 
geçti cumartesi 
hiçbirşey söylemeyen sözlere varmak için 
herşeyin sonuna kadar söylenmesi gerekti 
incir… yarpuz… karamela… 
la havle ve la kuvvete illa billah. 

(1981)
 
İsmet Özel

İsmet Özel - Ils sont Eux (kofiakofo edit)

kiliseler ve liseler dönmezem yolumdan

ama geceyi seviyoruz.

v1 
Sana sunduğum bu şairi kabul et annem 
Başka verecek neyim var benim, yanımda gurbet 
Suçum ne peki? Birazcık huzur ve saadet 
İstediğim bu, onun için biraz sabır ver artık 

Şahit ol Allah'ım, bir daha dünyaya geldiğimde anne olacağım, bak 
Sıtmalı bir kız olarak rahme konacağım 
Ve sahte evlatlar doğuracağım, zahmet olacağım, ah! 
Şu perdeler açılacak ve sığacak gurbet odalarına 

Dönsün bir an önce Dünya 
Bileklerime biraz hasret, mideme siyanürle kürtaj 
Bir yanımda vuslat, onu da hallederiz icabında 
Diğer yanımda gurbet var, ziyadesiyle hüsran 

Kağıdımda hikâyeler var, haliyle sıhhatimde değilim anne 
Aydınlandım hasretinle! 
Şimdi saçlarının tonunda yanacağım, akabinde, 
Belli baba, özlüyorum, şaka değil çok acayip 

NAKARAT 
İnsan öğreniyor bir kez daha 
bir bayram akşamı anasıyla 
telefonda gurbetin anlaşılmaz 
aksanıyla konuşurken... 

v2 
Özledim anne, 9 yıl oldu kokundan ayrılalı 
Öğrendim anne büyüdükçe yavrun olduğumu 
Elâ günler göreceğiz, dinecek elbet yorgunluğumuz 
O vakit susacağız, susacak soluğumuz 

Çok mektup yuttum buruk, seviyi unuttum 
Kuytulardan avuntu umup ağular yuttum 
Bir adım atsam ırağa 
Bulut barut olup çakan gözlerim şimdi diyor ki, 
Sakin, dur gitme, hudut bu! 

Kimi yıldızlar sığmaz ya karanlığa 
İçime uzanır, dokunur hatıraların çoğu: 
Hüsnüyusuf bahçende dertleştiğin, konuştuğun 
Namaza durduğun gülücükler savurduğun 

Gurbet soğuk, üvey, sorgu masası 
Neden bağlıyorlar umudumu? 
Nereye, nasıl gideceğimi bilemesem de 
Nereden geldiğimi biliyorum 
Sen duanı eksik etme anne 
Ben yolumu yalnız da bulurum 

NAKARAT 
İnsan öğreniyor bir kez daha 
bir bayram akşamı anasıyla 
telefonda gurbetin anlaşılmaz 
aksanıyla konuşurken... 

İKİNCİ NAKARAT 
İnsan nasıl korur kendini anne? 
Nasıl devam eder, nasıl kaybetmez yolunu?

Seni Ben Alnından Sevinç Büsbütün

03- Gurbet

ben unutmak istiyorum

Gökdeniz Nazlı

Recent comments

unknown

rabia

Fatih Yiğit

Related tracks