انقلابی

شعر و آهنگ از عارف قزوینی

از خون جوانان وطن

لاله در لاله‌ای دشت خاوران.

Anha-hanoz-javanand

چو شهاب روشنائی،
سرکش سرخ رهائی
با تو پوینده و پویا،
رزم خونین فدائی
رودی از خشم سیه کل،
جاری جنگل دوری
تو حماسه نبرد تن شب با تن نوری
با شفق های شکفتن،
نبض مشتاق بهاری
تن به خون شکسته ای تا
صبح توده ها برآری،
تو که میلاد شقایق به تن خشک کویری
تو طلوعی از رهیدن بهر دستهای اسیری
  * * *
تا شب از خون رفیقان ،
باغ بارآور طوفان
در عمیق شب دشمن،
تو نهادی سر پیمان
با شکوفه های طوفان زستاره ها دمیدی
ای همه یاد رفیقان،
نام پایای «حمید» ی
تو که میلاد شقایق به تن خشک کویری
تو طلوعی از رهیدن بهر دستهای اسیری
چو شهاب روشنائی،
سرکش سرخ رهائی
با تو پوینده و پویا رزم خونین فدائی

با تو پوینده و پویا رزم خونین فدائی

بار دگر شانزدهم آذر
آمد و سر به سر
در قلوبِ مردم شعله افکند
جنبش دانشجويي ِ ايران
به خون شهيدان
در رهِ خلقمان
خورده سوگند
که تا آخرين نفس
آخرين نفس
کوشيم و بشکنيم
ديوارِ اين قفس در رهِ آزاديِ ايران (2)
شريعتِ رضوي،قندچی، بزرگ نيا
بزرگ نیا، قندچی، رضوی
در دل ارتجاع
در ره توده ها پا نهادند
به خون خود این قهرمانان
بر ما دانشجویان در نبردمان
ره گشادند
همه محکم و استوار
یکدل و یکرنگ
جان به کف بگذاریم
چون سه تن شهیدان
در رهِ آزاديِ ایران....

16 آذر

بو داغلار قوجا باش- این کوهها کهن سالند
ائل لری اوجا باش- ایل ها شان سربلند
هامی یا بیر دوست، بیزه بیر قارداش- دوست همگانند و برادر ما
آی یاخیلان اودلارا، بیرلیکده یانان وفالی یولداش- ای دوستی که به آتشها با ما یکجا میسوزی
دوشلره یئنسَک چکیلیب یاییلیب- به دامنه ها که سرازیر میشوی
گوم گوی زانباق تک دوزلرده توتون- توتون زارهای تو سبز سبز چون زنبق فرش شده
دوزلرده چالیشیر اوغلانلار قیزلار -در دامنه ها پسران و دختران تو تمام روز کار می کنند
گوندوزو بوتون.
یایلاقدا اوبا، اوبادا چوبان ییلاقهای- تو مرغزار، در مرغزارهای تو چوپانها
چوبانین آغزیندا اینجه بیر توتک- نی لبک به دهان چوپان
او سویله ییر ایگیدلر چکن غمی- او داستان غمگین ایل خود را می سراید
ائله بیر غم کی بیستون داغیندا- چنان داستان غم انگیزی که به کوه بیستون
ایگید فرهادی بولاییر قانا- فرهاد به خون خویش آغشته میگردد
عصری نین گوزلی یولونون چیچگی- زیبای عصر خویش، زیبا گل راه خویش
آلا گوز شیرینی گتیریر جانا- شیرین غزال چشم را بیتاب میکند.
بو داغلار اوجا باش- این کوهها سرکشند
اوجا باش داغلارا قانلی چکمه لر یول آچا بیلمز- کوههای سرکش را چکمه های خونین نمیتوانند در نوردند
بو داغدا گَزَرلر ایری گوز اوغوللار- در این کوهها پسران با چشمان باز میگردند
اورَکلرینده درین بیر سئوگی - قلبهاشان پر از عشق
او سئوگی کی «صلاح الدین» نین کونلون داغلادی - عشقی که قلب "صلاح الدین" را داغدار کرد.
دره لر درین، سولار آتشین- دره ها عمیق، آبها آتشین
دوزلر توتونلوک، دوشلر مئشه لیک- مراتع توتون زارند و دامنه ها بیشه
آخشاملار قوشور هر قوش مین دستان -عصر ها در هیاهوی پرندگانش، هر یک داستانی می سرایند
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
خان قیزیل اوزن آخان گونه دَک -زاینده رود کبیر، تا آن روزی که جاری هستی
اولدوزلار یئره باخان گونه دَک- تا روزی که ستارگان به زمین مینگرند
بول اولسون خالقی نین اکدیگی - بوستان محصول بستانهایت پر بار باد

وار اولسون بیزیم قارداش کوردوستان- زنده باد برادر ما کوردستان
-----

کردستان شعری از چریک فدایی علیرضا نابدل - خواننده  یعقوب ظروفچی

هم‌وطن، هم‌وطن / صبح کارگر دمید
ای تو هم‌رزم من / روز کارگر رسید
دوره‌ی انقلاب آمده کنون فراز
نوبت ظلم و جور اين زمان به سر رسید
سرود بیداری / پیام آزادی
شعار استقلالِ ملک و آبادی
در این سرای خوب ما طنین دارد
سرود بیداری / پیام آزادی
شعار استقلالِ ملک و آبادی
در این سرای خوب ما طنین دارد
از خروش كارگر چنين به گوش آيد / ای تو ارتش ستم‌کشان به پا
وان صدای برزگر طنین براندازد / ای دلاوران خلق ما به پا
دست خود به هم دهيم و متحد باشيم
تا نوین جهان خود بنا کنیم
قاطعانه تا به قلب ظالمان تازیم
كاخ دشمن بشر ز جا كنيم
برپا كارگر، روز افتخار و انتقام توست
ای که دوره‌ی زمان به کام توست
بر كن از جهان ریشه‌ی ستم به مشت آهنين / تا به کی به‌جا نشستن این‌چنین
 قطره‌های خون هر شهید / مشعلی به راه پاک توست
 مشت كينه زن به خصم خود / زان‌که در پی هلاک توست
از خروش كارگر چنین به گوش آيد / ای تو ارتش ستم‌کشان به پا
وان صدای برزگر طنین براندازد / ای دلاوران خلق ما به پا
دست خود به هم دهيم و متحد باشيم
تا نوین جهان خود بنا کنیم
قاطعانه تا به قلب ظالمان تازیم
كاخ دشمن بشر ز جا كنيم

خروش کارگر


جوانه می زنم
 به روی زخم بر تنم
فقط به حکم بودنم
که من زنم، زنم، زنم
چو هم صدا شویم و
پا به پای هم رویم و
دست به دست هم دهیم و
از ستم رها شویم
جهان دیگری
بسازیم از برابری
به هم دلی و خواهری
جهان شاد و بهتری
نه سنگ و سارها
نه پای چوب دارها
نه گریه های بارها
نه ننگ و عارها
جهان دیگری
بسازیم از برابری
به هم دلی و خواهری
جهان شاد و بهتری

سرود برابری

عشق داند - استاد محمد رضا شجریان ، استاد محمد رضا لطفی

The song tells about an Encounter with a lady in the Munich "U-Bahn" rolling her eyes on me. It really happened. I am always so embarassed  but I really don't know what you think?

Today

‌ ترجیع بند سعدی با صدای مصطفی ملکیان ‌

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد / زنده‌یاد محمدرضا شجریان



ارغوان ــ. سايه ( هوشنگ ابتهاج ) 

شاخه ی هم خون جدا مانده ی من 

آسمان تو چه رنگ ست امروز ؟
 
آفتابی ست هوا ٬
 
یا گرفته ست هنوز ؟
 
من درین گوشه 

که از دنیا بیرون ست ٬
 
آسمانی به سرم نیست 

از بهاران خبرم نیست 

آنچه میبینم 

دیوار است 

آه 

این سخت سیاه 

آنچنان نزدیک ست 

که چو بر می کشم از سینه نفس 

نفسم را بر می گرداند 

ره چنان بسته 

که پرواز نگه 

در همین یک قدمی می ماند 

کور سویی ز چراغی رنجور 

قصه پرداز شب ظلمانی ست 

نفسم میگیرد 

که هوا هم اینجا زندانی ست 

هر چه با من اینجا ست 

رنگ رخ باخته است 

آفتابی هرگز 

گوشه ی چشمی هم 

بر فراموشی این دخمه نیانداخته است 

اندرین گوشه ی خاموش فراموش شده 

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده 

یاد رنگینی در خاطر من 

گریه می انگیزد 

ارغوانم آنجاست 

ارغوانم تنهاست 

ارغوانم دارد می گرید 

چون دل من که چنین خون آلود 

هر دم از دیده فرو میریزد 

ارغوان 

این چه رازیست که هر بار بهار ٬
 
با عزای دل ما می آید ؟
 
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است ؟
 
اینچنین بر جگر سوختگان 

داغ بر داغ می افزاید 

ارغوان پنجه ی خونین زمین 

دامن صبح بگیر 

وز سواران خرامنده ی خورشید بپرس 

کی برین دره غم می گذرند ؟
 
ارغوان 

خوشه ی خون 

بامدادان که کبوترها 

بر لب پنجره ی باز سحر 

غلغله می آغازند 

 جان گلرنگ مرا 

بر سر دست بگیر 

به تماشا گه پرواز ببر 

آه بشتاب 

که هم پروازان 

نگران غم هم پروازند 

ارغوان 

بیرق گلگون بهار 

تو بر افراشته باش 

شعر خون بار منی 

یاد رنگین رفیقانم را 

بر زبان داشته باش 

تو بخوان نغمه نا خوانده ی من 

ارغوان 

شاخه ی هم خون جدا مانده من ......

::  هوشنگ ابتهاج (سایه) - محمد رضا لطفی - محمد قوی حلم کنسرت بال در بال:: آلمان- کلن ::1997 ...

Arghavan - Sayeh    هوشنگ ابتهاج  ارغوان -  سایه

« مَر جنگه مَر جنگه خدا دونه جنگ تفنگه – مر اوو بی، مر اوو بی، خدا دونه جنگ برنو بی»

مگر جنگه (خدا می داند) جنگ تفنگه؛ مگر آب بود (سهل بود) خدا می داند جنگ ِ «برنو» بود

« شاد اِوی آقا اَوول خدا دونه جومه گرامی – تا صد سال دال بخوره خدا دونه لاش ِ نظامی»

شاد آمد ابوالقاسم خان (خدا می داند) جامه اش عزیز است؛ تا صد سال عقاب ها لاشه های نظامیان را می خورند

مرجنگه - ترانه بختیاری

خوشا فَصلی کِه دور از غم
هَمَه کَه شُنَه وا شُنَه
دَست وا دَست ، سایَه وا سایَه
شارَفتَه خُنَه وا خُنَه
.
بُدُو پیشُم بُدُو پیشُم
بُدُو اِی نوشُم و نیشُم
بُدُو اِی آخرین عشقُم
دوادار دل ریشُم
خَزُن زَرد ایسالُن نُوبَتی تَمُنِن
بَهار از راه اَرسیدِن زندِگی چه جُنِن
.
بیاین وا هَم بَشیم یاور
هَمَه هَمراه و هَم باور
دِلُن راه شُبَشِه وا هَم
جُدا نَبُوتْ دِل از دِلبَر
.
خَزُنِ زَرد ایسالُن نُوبَتی تَمُنِن
بَهار از راه اَرسیدِن زندِگی چِه جُنِن

منبع:
http://goo.gl/DzbHi

ابراهیم منصفی - لبخند

ارغوان می‌بینی؟
به تماشاگه ویرانی ما آمده‌اند
مانده‌ایم تا ببینیم نبودن را
آخر قصه شنودن را
پشت این پنجره‌ی بسته هنوز
عطر آواز بنان مانده است
شهریار اینجا
شعر نقاشش را خوانده است
آن شب افشاری
با کسایی و قوامی و ادیب
تا قرایی و فرود
وان درآمد از اوج
شجریان،لطفی
چه شبی بود، دریغ
‌
‌
شعر و صدای هوشنگ ابتهاج
‌

در و دیوار غریب افتاده، چه تماشا دارد؟

ود بسیار زیبا و تأثیرگذار «سوگندنامه» را در آستانه روز سرنوشت ساز 22 بهمن درسطح وسیع پخش کنیم.


این نامه را برایت، از پشت میله های سرد
با رنگ سبز جان نوشتم، تا روید خنده ها ز درد
چون روز دیگر آید، خاکم جان سبزه هاست
خورشید جاودان آزادی، نور آسمان ماست

سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران، هر گز به تیغشان نمیرد، فریاد جاودان ما
سرود بسیار زیبا و تأثیرگذار «سوگندنامه» را در آستانه روز سرنوشت ساز 22 بهمن درسطح وسیع پخش کنیم.
دلتنگ با تو بودن، با ناله های شب غریب
تنها گناهمان سکوت سبزی بود، در جواب کین
جسم و جان بی پناهم، آماج تیر کافران
آرام و سربلندم و می بالم، بر انتخابمان

سوگند به این ستاره باران، سوگند به شور عاشقان، از راه رفته برنگردم، تا روز کوچ جاودان
سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران، هر گز به تیغشان نمیرد، فریاد جاودان ما


سوگند به خون همرهانم سوگند

Kris Anderias-2 @MackIranKaveh

Recent comments

RECON

pooriyakhan

payam

Maryam

Related tracks