ey gönül bakma cihâne

gotin-muzik: gelerî
şîrove          : dr ahmet kaya

çar mal

yaraları sağaltan türkülerin bağrından bir infial uyanıyor
bu mısralar o infialin suç ortağı olmalı

diyorum ki ölüsü çirkinleşmiyor çocukların
hepsinin kanından bir pay âdem’in ilk oğluna
ikinci oğluna güzelliğinden.
benim sabah-ı şerifle boyanan duvarlarım vardır
annemin gece uyanıp dili damağında Allah deyişi
çift tesbihle saldırışı kâfir nefsin üzerine

hadi ben çocuklara bir yara göstereyim annemin bilmediği
altı çeşit maskesi olan adamlardan korkmalı çocuklar silahlılardan değil.
altı çeşit maske kandırılması gereken altı adam demektir
kandırmak çok demokratik bir eylemdir.
hadi ben çocuklara bir doğru söyleyim hiç duymadıkları
kırk gün yas bekleyim başlarında
himmet eylesin ulular pirler başlarımıza

bu mısralar ya sadaktan çıkmalı ya kından
bilirim bir mısra kureyşliler’e kafalarına inen bir oktan daha ağır gelir
bilirim ancak bir süfyanî korkar şairin kudretinden

hassan bin sabit’in dilinde bir kılıç
benim sırtımda kocaltan bir yük
nasıl emrolunduysam, nasıl yaratıldıysam öyle.
gülüyorsam nasıl, ağlıyorsam böyle, tam böyle işte
bir savaşla sığınıyorum rahmetine Allah’ın

dergâhta Allah, sokakta dünya bâki dedikçe
müşterilere iman edenler elbet ölmeyecekler
şimdi sen yine vur hıncı kafalarına kafalarına
sök yerinden sakladıkları kokuşmuş yüreklerini
çaldıkları putlarla beraber gâvurun tohumundan
göm elinde kireçle birlikte yetmiş kat altına yerin

çok yıldızlı bayraklar arasında sarı çiçeğe soru soramazken
ne başındaki çuvallar çürüdü ne de kanı kurudu ölenlerin
durma, geç bir kez daha kuyulardan, kuytulardan
kenetle gözlerini ağız dolusu kahkahalar üstüne, tiksin.
memleketin ahvâlinden sorduklarında sana
bağrında duran incirlik hançerinden bahset
ya söküp atacaksın ya batıracaksın kalbine kadar

ya rahmet ya incirlik, raşit ulaş

Suna Alân -Çiya Bilindin (by ziruh)

Allah

İdrakte yol açmış geceden gündüze Allah.
Güldürmesen öz gönlünü, gülmez yüze Allah.
Dünyaya şafaklar gibi Tanrım sepelenmiş,
Kalbin gözü yanmazsa, görünmez göze Allah.

Allah! Biliriz cisim değil, ya nedir Allah?
En yüksek olan hakta, hakikattedir Allah.
Dondunsa Tekâmül ve güzellikler önünde,
Derket, bu taaccübde , bu hayrettedir Allah.

Bildik, biliriz, gizlidir insandaki kudret,
Herkes onu fehmetmese , acizdir o, elbet.
İnsanın ezel borcudur insanlığa hürmet,
İnsanlığa hürmette, liyakattedir Allah.
 
Gerçek de şu ki: Gizlidir her zerrede vahdet.
Bir zerre iken külle kavuşmak ulu niyet.
Gördüklerimiz zahiridir , batna nüfuz et.
Batındaki, cevherdeki fıtrattadır Allah.

Fıtrat da yatar sözde, sözün öz yükü fikrim,
Seçmiş, seçecek daima tüyden tüyü fikrim.
Ben bir ağacım, yaprağı sözler, kökü fikrim,
Sözlerde değil, sözdeki hikmettedir Allah.

İnsan! Tepeden-tırnağa, sen arzu, dileksin.
Nefsinde doyumsuz, fakat aşkında meleksin
Zulmün yüzüne hak denilen silleni çeksen,
Sillende mühürlenmiş o gayrettedir Allah.

Cahil İner alçaklığa, öz kalbine inmez,
Vicdandan eğer dönse de, hayrından o dönmez.
Zulmette, cehalette, adavette görünmez,
İlgarda , sadakatte, muhabbettedir Allah.
BAHTİYAR VAHAPZADE

Bəxtiyar Vahabzadə Allah

Kulak Misafiri – Events in Small Chambers

Evlerine Varagele Usandim

bugün de oturdum ölümü düşündüm / ahmet erhan

"bugün oturdum ölümü düşündüm
kirli, acı bir su gibi yürüdü içimde
dokunduğum, gördüğüm her şeye sindi
ürperdim, korktum ve biraz şaşırdım
bugün oturdum ölümü düşündüm
yağmur altında ya da karanlıkta
bir başıma kalmış gibi.
sevgilim böylesine alımlıyken
güz kuşlarının güneye doğru akıp gideceği yol
iyice belirmişken gökyüzünde
onarırken, sararken hayat
çocukların incinmiş gülüşlerini
artık her park yeri bir apartman inşaatı
her sokak bir otomobil nehriyse de.
bugün oturdum ölümü düşündüm
soğuk camlara dayayarak yüzümü
kuşağımın acısını, kefenlenen gençliğimizi
yaşayan ya da artık yaşamayan dostları
bugün oturdum ölümü düşündüm
örterek yüreğime kara bir tülü.
bugün oturdum ölümü düşündüm
kapkara bir gece penceremi dalarken
öleceğini bile bile karşı koymanın onurunu
yiğitliğin, özverinin, sevginin
arkadaşlarımın yüreklerinden çıkan özsuyunu.
bugün oturdum ölümü düşündüm
bir darağacında ya da yolda yürürken
bugün oturdum ölümü düşündüm
yirmi yaşında ve hayat bu kadar güzelken"

seslendirme: ahmet sayf
düzenleme: remzi ünal

bugün oturdum ölümü düşündüm (ahmet erhan)

Bilmem ne giyerdim,
Ama aklım hep o delilerdendi.
Sevenim yok ama belki,
Sevdiğim birisi var ki...

Neydim derken ne oldum…
Neydim derken ne oldum,
Unuttum kimim ben.

Nedir derdin diye bir gün, nedir derdin diye bir sor bana.
Nedir derdin diye bir gün, nedir derdin diye bir sor bana, bir sor bana...

Varsa sen yoksa sen.
Ama eksik olan bir şeyler varken,
Önümde diz çöken,
Dünden kalan birkaç umudum varken...

Duramadım ayakta...
Duramadım ayakta,
Aldım yine hepsinden biraz.

Güzel ölmüştük o gün, çok güzel ölmüştük orda sen ve ben.
Güzel ölmüştük o gün, çok güzel ölmüştük orda sen ve ben.
Güzel ölmüştük o gün, güzel ölmüştük orda sen ve ben ve sen ve ben...
Güzel ölmüştük o gün, çok güzel ölmüştük orda...

Deliler

ay ve güneş - hasan kiriş

Ahmet Muhip Dıranas - Kar
Seslendiren: İsmet ÖZEL
Fotoğraf: Vasili Veresçagin - The Night Bivouac of the Great Army (1897)
Soundtrack : Luciano Michelini - Desolation

KAR

Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte 
Kar yağıyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram...
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.

Ahmet Muhip Dıranas

ey gönül bakma cihâne

e s y â n. .

Related tracks