Old But Gold

بانو دلکش
آهنگ از جناب پرویز یاحقی
شعر ترانه از جناب نواب صفا

چو اسیر دام توام، رام توام

یارب مرا یاری بده تا خوب آزارش کنم
هجرش دهم، زجرش دهم ،خوارش کنم ،زارش کنم

از بوسه های آتشین ، وز خنده های دل نشین
صد شعله در جانش زنم،صد فتنه در کارش کنم

فائزه - یا رب مرا یاری بده

عهدیه بدیعی در ۱۳۲۹ خورشیدی (سپتامبر۱۹۵۰ میلادی) در یک خانواده بهایی در تهران زاده شد کار خود را از برنامه کودک رادیو تهران در سال ۱۳۳۷ شروع کرد وی دانش ‌آموخته رشته حسابداری است. عهدیه دو سال هم در سپاه دانش دختران، خدمت سربازی رفت.
کار خود را از برنامه کودک رادیو تهران در سال 1337 شروع کرد و در آن زمان خواننده های دیگری چون آلیس ، بلا، سیما بینا و..... در برنامه کودک می خواندند که بچه ها بسیار صدایشان را دوست داشتند.عهدیه که از اقلیت بهائیان ایران می باشد و در ان سالها تلویزیون بدست بهائیان (ثابت پاسال-سرمایه دار معروف) بود. شانس عهدیه را نسبت به بقیه تقویت می کرد.

و عهدیه توانست در برنامه کودک که از تلویزیون (بین سالهای 40 تا 44) پخش می شد .بصورت زنده اجرای برنامه کند. و بعدها هم که صدایش در فیلم ها شنیده شد.و به این دلیل که صدای عهدیه به چهره اکثر هنرپیشه ها ی فیلم فارسی می خورد و مردم هم صدایش را بسیار دوست داشتند.در فیلم های بسیار زیادی از صدایش استفاده شده است.
در اوخر دهه 50 خواننده ی بنام بهارک آمد که صدای بسیار شبیه به عهدیه داشت .که در غیاب عهدیه (عهدیه در اواخر دوره پهلوی به خارج از کشور مسافرت طولانی کرده بود) در چند فیلم خوانده است.
او سه سال پیش از انقلاب، در سن ۲۶ سالگی از ایران خارج شد و به اسپانیا مهاجرت کرد و در آنجا با یک مرد ایرانی ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد

هرگز هرگز هرگز بی تو نمی خندم
بی تو بر دل عشقی هرگز نمیبندم
خدا خدا خدایا اگر به کام من جهان نگردانی جهان بسوزانم
اگر خدا خدایا مرا بگریانی من آسمانت را زغم بگریانم
منم که در دل ز نامرادی فسانه ها دارم
منم که چون گل شکفته بر لب ترانه ها دارم
هرگز هرگز هرگز بی تو نمی خندم
بی تو بر دل عشقی هرگز نمیبندم
تو بیا فروغ آرزوها که رنج جستجو را پایان تویی
توبیا که بی تو آه سردم که بی تو موج دردم درمان تویی
منم که در دل ز نامرادی فسانه ها دارم
منم که چون گل شکفته بر لب ترانه ها دارم
هرگز هرگز هرگز بی تو نمی خندم
بی تو بر دل عشقی هرگز نمیبندم
تو بیا فروغ آرزوها که رنج جستجو را پایان تویی
توبیا که بی تو آه سردم که بی تو موج دردم درمان تویی
منم که در دل ز نامرادی فسانه ها دارم
منم که چون گل شکفته بر لب ترانه ها دارم
هرگز هرگز هرگز بی تو نمی خندم
بی تو بر دل عشقی هرگز نمیبندم


هرگز هرگز- عهدیه

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک

امشب شب مهتابه- سیما مافیها

ترانه سرا: رحیم فکور | آهنگساز: روح الله خالقی | آلبوم: چه شورها

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎
من که فرزند این سرزمینم
در پی توشه ای خوشه چینم
شادم از پیشه خوشه چینی
رمز شادی بخوان از جبینم

قلب ما بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین کجا دست حسرت زند بر دامان

ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن
همره دلبران خوشه چیدن
از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن
گه از اینسو به آنسو دویدن
بر پا بود جشن انگور ای افسونگر نغمه پرداز
در کشور سبزه وگل با شور وشعف نغمه کن ساز

خوشه چین | غلامحسین بنان

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر:مهدی رئیسی
دستگاه:سه گاه(زابل)
آهنگ:محلی(مجید وفادار)


 یاد ازآن روزی که بودی زهره یار من
دور از چشم رقیبان در کنار من
حالیا خالی است جایت ای نگار من
در شام تار من آخر کجایی زهره
 
یاد داری زهره آن روزی که در صحرا
دست اندر دست هم گردش کنان تنها
راه می رفتیم و در بین شقایقها
بود عالم ما را لطف و صفایی زهره
 
بود هنگام غروب و آن روز پر زیبا
ایستادیم از برای دیدنش آنجا
تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را
گفتیم و ما تنها بس رازهایی زهره
 
چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم
طرد گشتی و نمودی اینچنین خارم
خود نکردی فکر آخر نازنین یارم
من همچو تو دارم آخر خدایی زهره
بوی که داری (باد صبا )
 
ای باد صبا بهر خدا بوی که داری
حبيبم بوی که داری
اين بوی خوش از سلسله موی که داری
جانم جانم موی که داری
حبيبم موی که داری
خرم شده بستان ز تو ای باد بهاری
اين خرمی از روی که و بوی  که داری
بوی که داری
ای عزيز بوی که داری
 
آی ای کاش بدانستم يک آرزوی دل
تا خود تو به دل آرزوی روی که داری
تا خود  تو به دل آرزوی روی که داری
جانم جانم روی که داری
عزيزم روی که داری
 
آی يار دل   آه ای دل
ما روی دل از جمله جهان سوی تو داريم
تو روی  تو روی دل  قبله جان سوی که داری
عزيزم سوی که داری  حبيبم سوی که داری
گرديده مؤيد  گرديده مؤيد ز چه فکر تو پريشان
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری
ای عزيز دل
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری که داری
 

داریوش رفیعی- زهره

بارون/گروه سرود چریک های فدایی خلق

اپرای ایرانی/منیر وکیلی

به تو میگم که نشو دیونه ای دل
به تو میگم که نگیر بهونه ای دل 
من دیگه بچه نمیشم آه دیگه بازیچه نمیشم من دیگه بچه نمیشم آه دیگه بازیچه نمیشم.

به تو میگم عاشقی ثمر نداره
واسته تو جز غم دردسر نداره
من دیگه بچه نمیشم آه دیگه بازیچه نمیشم من دیگه بچه نمیشم آه دیگه بازیچه نمیشم.

و زیر پا گذاشتی رفتی تو من و مبتلا گذاشتی رفتی قلبم
به غم زمونه ای دل من و جا گذاشتی رفتی

به خدا من و رسوا کردی ای دل
همه جا مشتم و وا کردی ای دل

فتنه برپا کردی ای دل 
من و رسوا کردی ای دل 

می دونم تو دیگه عاقل نمیشی تو دیگه برای من دل نمیشی, میدونم تو دیگه عاقل نمیشی تو دیگه برای من دل نمیشی . 

من دیگه بچه نمیشم اه دیگه بازیچه نمیشم
من دیگه بچه نمیشم اه دیگه بازیچه نمیشم

نادر گلچین - من دیگه بچه نمی شم

شب مهتاب، اجرای زنده مرضیه سال 2005



امشب شب مهتابه، مرضیه، اجرای زنده

بهار دلنشین | غلامحسین خان بنان

داریوش رفیعی - گلنار

بسته دام- قمر

سر اومد زمستون

Baaroon - Simin Ghadiri


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

پرنیان شفق

پری زنگنه /گل لاله عباسی

مست

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا - استاد غلامحسین بنان

کریم فکور/ انوشیروان روحانی/1360
 
امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا.
دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا.
من دور از آشیانم سر به آسمانم بی نصیب و خسته.
ماندم جدا ز یاران از بلای طوفان بال من شکسته.
امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا.
دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا.

از حریم دلم رفته رنگ هوس.
روز و شب به که گویم در درون قفس.
آه در درون قفس.

وه که دست قضا بسته بال مرا.
روز و شب ز گلویم ناله خیزد و بس آه.
ناله خیزد و بس.
می زنم فریاد.
 هرچه باداباد
 وای از این طوفان آه.
وای از این بیداد.

می زنم فریاد.
هرچه باداباد
 وای از این طوفان.
وای از این بیداد آه.
وای از این بیداد.

Old But Gold

Ghazal Tahmasbi