اگر در آمریکا زندگی هم نکرده باشیم، در فیلم‌های هالیوودی، زیاد دیده‌ایم که در مراسم یادبود و سوگواری، معمولا دوستان و نزدیکان، خاطرات مفرح تعریف می‌کنند و تلاش می‌کنند فضای سراسر غم‌انگیز را عوض کنند. در سوی دیگر دنیا، در ژاپن، از جمله پیروان آیین شینتو، در گوشه خانه‌شان معبد و مکان مقدس کوچکی دارند که نام نیاکان درگذشته‌شان را در آن نگه می‌دارند و احترامی در حد پرستش، نثار روح درگذشتگان می‌کنند. آنها معتقدند فراموشی و بی‌اعتنایی به این ارواح، باعث شر رساندن می‌شود. شاید اضافه‌شدن مرحله «زوال» یا «پوسیدگی» به چرخه مرگ و زندگی در بعضی آیین‌ها نتیجه همین سرگردانی آدمیزاد در مواجهه با فراق باشد؛ یادآوری پیوسته اینکه «این سبزه‌ای که امروز چشم‌‌انداز زیبای پیش روی توست، روزی هم از خاک تو می‌روید و چشم‌اندازی می‌شود در برابر چشم دیگران.» در صبح جمعه با گوشه شماره ۱۶۵ از فراقی می‌شنویم که عارفان و صوفیان و شاعران را به آتش کشانده است. شاید چون زندگی برای همه آدم‌ها سهمی از تنهایی و بی‌کسی و درماندگی را کنار گذاشته است. کسانی را که دوست داریم از دست می‌دهیم، نه فقط با مرگ که با فاصله، با غیبت، با هجران و دوری که گاهی از بین بردن فاصله‌اش غم‌‌افزاتر از تحملش می‌شود؛ زمانی که نیاز هست، نیستیم و زمانی که هستیم، ظاهرا از هم بی‌نیازیم.

در گوشه
http://www.gooshe.net/%E2%80%8Cfriday165/


صبح جمعه با گوشه؛ جمعه فراق؛ ز فراق تو دلم پرخونست

کاری از گروه شمس
شعر مولوی

دلتنگم و دیدار تو درمان من است

ئیشن له‌ دووریت فره هۆڵمه
شیرین گیان، شیرین ئای گش که‌س
چه‌نه بیستوون غه‌م له کۆڵمه
شیرین گیان، کوو بیستوون چه‌س
کووه‌کی بیستوون ئه‌ڕام چوو خاکه
شیرین گیان، وه تووره‌ش کیشم
له کووه‌کی غه‌مت جه‌رگم پرچاکه
شیرین گیان، ئه‌ڕای کی بیشم

شیرینه و شیرین، شیرین گش که‌سم
نازدار شیرین، ناز شیرین، شیرین گش که‌سم
عشقێ تۆ داسه تیشه وه ده‌سم

وه زه‌خمێ تیشه عوقده خاڵی که‌م
شیرین گیان، عوقده‌ی وه‌رینم
و زوانێ تیشه ناڵه و زاری که‌م
شیرین گیان، تیشه‌که‌ی شینم
دیه‌شه‌و ئه‌ڕای چه له بیستوون ناد
شیرین گیان، ده‌نگه‌که‌ی تیشه‌م
هاتمه‌وه خاوت نازت بکیشم
شیرین گیان، ئه‌ی نازداره‌که‌م

شیرینه و شیرین، شیرین گش که‌سم
نازدار شیرین، ناز شیرین، شیرین گش که‌سم
عشقی تۆ داسه تیشه وه ده‌سم

شهاب جزایری - شیرین و شیرین

بنان | تصنیف عاشق مشو

آهنگساز و رهبر ارکستر: روان‌شاد استاد فریدون شهبازیان
سنتور: پشنگ کامکار
کمانچه: هابیل علی‌اُف
آواز: علیرضا افتخاری
کلام: فخرالدین عراقی


عـشـق شـوری در نـهاد مـا نهـاد/جـان ما در بوته سـودا نـهاد

فریدون شهبازیان|شور عشق

آلبوم : قسم به نرگس مست
خواننده : سپیده رئیس سادات
شعر : سعدی
در چهارگاه

Sepideh Raissadat Ft Iman Vaziri and Ali Rahimi – Ghasam Be Nargese Mast
04. Chahargah - Bar-E Feraq-E Dustan

بار فراق دوستان / سپیده رئیس سادات

بشنو از نی - ِِدولتمند خال

همایون شجریان -  شب فراق که داند تا سحر چند است

مرضیه-بوی جوی مولیان

شهر قصه - کجا می‌ری فلونی
کورس سرهنگ‌زاده


 می‌روی و مژگانت فتنه‌ها می‌انگیزد
می‌روی و می‌ریزی خون خلق و می‌دانی
خدا منو قربونت کنه ایشالا
قربون چشمونت کنه ایشالا
کجا میری فلونی ترسم بری و بمونی
دین و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم
در قمار عشق ای دل کی بود پشیمانی
خدا منو قربونت کنه ایشالا
قربون چشمونت کنه ایشالا
کجا میری فلونی ترسم بری و بمونی
زاهدی به میخانه سرخ رو ز می دیدم
گفتمش مبارک باد بر تو این مسلمانی
خدا منو قربونت کنه ایشالا
قربون چشمونت کنه ایشالا
کجا میری فلونی ترسم بری و بمونی
زلف و کاکلِ او را تا بیاد می‌آرم
می‌نهم پریشانی بر سر پریشانی
خدا منو قربونت کنه ایشالا
قربون چشمونت کنه ایشالا
کجا میری فلونی ترسم بری و بمونی

http://01.khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

کجا می‌ری فلونی - کورس سرهنگ‌زاده

بنمای رُخ، مولانا جلال الدین محمد بلخی. صدای دولتمند خلف

نسیم خاک کوی تو ، بوی بهار می دهد

شکوفـه زار روی تـو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

چو دسته های سنبله ، کنار هم فتاده ای

به روی شانه ، موی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

چو برگ یاس نو رسی ، که دیده چشم من بسی

سپـیـدی گلــوی تــو ، بوی بهار می دهد

تو ای کبوتر حرم ، ترانه های صبح دم

بخوان که های و هوی تو ، بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد


چو برگ یاس نو رسی ، که دیده چشم من بسی

سپـیـدی گلــوی تــو ، بوی بهار می دهد

تو ای کبوتر حرم ، ترانه های صبح دم

بخوان که های و هوی تو ، بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

... نادر گلچین ...

بوی بهار - نادر گلچین

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

Sayyad - Eftekhari - صیاد علیرضا افتخاری

This track is from the album All Is Calm (Asoudeh) and is available for purchase on CD Baby here: http://www.cdbaby.com/cd/nikpay2/from/zangrecords

Vocals, Arrangement, and Melody by Hamed Nikpay
Lyrics by Emad Khorasani   

بی وفا نام اثریست از آلبوم "آسوده"  که در سال ۲۰۰۸ بر روی شعری اززنده یاد "عماد خراسانی" توسط اینجانب ساخته و اجرا شد. ملودی سازی و تنظیم این اثر کاملا بر مبنای بداهه خوانی در لحظه ضبط و الهام گرفته از درد و دل صادقانه شاعرو کلام پرتوان این زنده یاد میباشد، که درآن هیچ ادعایی برآوازبه سبک سنتی خواندن نبوده وصرفآ فضا سازی این شیوه آوازی و انتقال احساس مورد توجه این حقیر بوده است. امید که مورد پسند شما عزیزان واقع شود. 
با عشق و احترام ، حامد نیک پی
-------------------------------------------------------------------------
عاشقان من سست پیمان نیستم
ترک کردم گر که یار خویش را
دوستان یک لحظه از من بشنوید
تا بگویم حال زار خویش را
روزگاری بهر یاری بی وفا
صرف کردم روزگار خویش را
خوب چون در عاشقی کارم بساخت
رفت و آخر کرد کار خویش را
رفت پیدا کرد یار دیگری
برد از خاطر قرار خویش را
من نکردم ترک زین سنگین دلی
دلبر ناسازگار خویش را
بلکه چون او دیگری را داشت دوست
...سخت دیدم 
سخت دیدم کار و بار خویش را
دیدم از این پس بباید در جهان
 دوست دارم یار یار خویش را
چون نمی گنجید در یک دل دو مهر
ترک کردم پس نگار خویش را
...عاشقان 
...عاشقان من سست پیمان نیستم 
...ترک کردم گر که یار خویش را

Hamed Nikpay-"Unfaithful" (Bivafa/بی وفا)

استاد اسماعیل ستارزاده فرزند تیمور از هنرمندان سرشناس صاحب سبک و تاثیرگذار در موسیقی شمال خراسان بود. او در سال 1306 شمسی در قوچان متولد شد و از همان دوران کودکی در محضر استادان هم عصر خود به فراگیری دوتار پرداخت. با توجه به صدای خوشی که خداوند به او عنایت کرده بود خوانندگی و نوازندگی را از پانزده سالگی آغاز و در سال 1338 فعالیتش را در رادیو مشهد شروع کرد و از این طریق به تهران و دیگر نقاط کشور برای اجرای برنامه اعزام گردید. حدود سی سال با رادیو و تلویزیون مشهد و تهران همکاری کرد. وی با توجه به استقبال مردم از موسیقی محلی و تنوع کار و تشویق استادان موسیقی به ساخت آهنگهای فولکلوریک که از آداب و رسوم مردم شمال خراسان سرچشمه می‌گرفت پرداخت. وی در سال 1342 به اتفاق گروهی هنرمند از سوی وزارت فرهنگ و هنر وقت به مدت دو و نیم ماه به میلان و رم سفر کرد و درآمد این سفر را به آسیب‌دیدگان سیل ناشی از شکستن سد بایونت اختصاص داد. این هنرمند با شصت سال سابقه هنری زنده کننده هنر فولکلوریک قوچان بود. استاد ستارزاده هرگز از دایره هنر اصیل خود قدمی فراتر نگذاشت و از استعداد خدادادی خویش در جهت ساخت شعر و آهنگهای ملی و بومی منطقه سود جست. آهنگهای جان نثار، دختر قوچانی، شاه‌دوماد، دختر فراش‌باشی، دختر‌کرده، فاطمه سلطان، عشق چوپان، لیلا در واکن، گل‌اندام و بسیاری دیگر از جمله آثار ماندگار اوست.

یه دونه انار-ستارزاده

Follow me on YouTube:
https://www.youtube.com/sghiacy

گوشه جایی است که چند نفر در آن از چیزهایی که می‌بینند، می‌شنوند و دوست دارند با 
 .بقیه شریک شوند، می‌نویسند. این گوشه، در دی‌ماه ۱۳۹۱ راه افتاده‌است
پادکست گوشه، «هنر با گوشه»، اول هر ماه در یوتیوب گوشه
https://www.youtube.com/gooshe
www.gooshe.com

بشنو از نی - ِِدولتمند خال

The Tajik Boy

Recent comments

پناهـ

Milad Ahmadi 2

Ramtin Khani

Zk

Related tracks