شهرآشوب_ هايده

قمرالملوک وزیری_موسم گل

دوران جهان بی می و ساقی هیچ است
بی زمزمه ساز عراقی هیچ است
هر چند در احوال جهان می نگرم
حاصل همه عشرت است و باقی هیچ است

دورى كه در او آمدن و رفتن ماست
او را نه نهایت نه بدایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست

از مـن رمقی بـه سعی سـاقی مانده است
وز صحبت خلق بی وفایی مانده است
از بـاده دوشــین قــدحی بـیش نــمـاند
از عـمر نـدانم که چه باقیمانده است


خیام_شاملو

پیش از آن که واپسین نفس را برآرم
پیش از آن که پرده فرو آفتد
پیش از
پژمردن آخرین گل
بر آنم که زندگی کنم
برآنم که عشق بورزم

در این جهان ظلمانی
در این روزگار سرشار از فجایع
در این دنیای پر از
کینه
نزد کسانی که نیازمند منند
کسانی که نیازمند ایشانم
کسانی که ستایش
انگیزنند
تا دریابم
شگفتی کنم
بازشناسم
که ام
که می توانم
باشم
که می خواهم باشم
تا روزها بی ثمر نماند
ساعت ها جان یابد
و لحظه
ها گرانبار شود

هنگامی که می خندم
هنگامی که می گریم
هنگامی که لب فرو می بندم

در سفرم به سوی تو
به سوی خود
به سوی حقیقت
که راهی ست ناشناخته
پُر
خار
ناهموار
راهی که، باری
در آن گام می گذارم
که در آن گام نهاده
ام
و سرِ بازگشت ندارم

بی آن که دیده باشم شکوفاییِ گل ها را
بی آن که شنیده باشم خروش رود ها
را
بی آن که به شگفت در آیم از زیباییِ حیات.ـ
اکنون مرگ می تواند
فراز
آید
اکنون می توانم به راه افتم.
اکنون می توانم بگویم
که زنده گی کرده
ام

از مارگوت بیکل; ترجمه احمد شاملو


احمد شاملو _ پیش از آنکه آخرین نفس را بر آرم

جنگل_بابک بیات

شهر غم_ بابک بیات

علی کنکوری_بابک بیات

فرنگیس_عماد رام

میگذرد کاروان - ناظری

شُسته از شیشه‌ها دست باران، تیره گرد و غبار زمانه
از دل من دریغا که شوید، این غبار غم جاودانه

افسوس_پری ماه, کیوان ساکت

حمید پناهی_بذار بباره

می نویسم تا زمانی که درآئی
تا ببینی عاشقانه دل سپردم
یک بغل شعر و ترانه دارم از تو
جاودانه من تو را در شعر بردم
هرچه دارم از تو دارم نازنینم
هرچه گفتم یا نوشتم در ترانه
تازه هایی را که از عشقت سرودم
از تو بود این واژه های عاشقانه
نیستم من پر شدی در من تو ای خوب
جز تو را چشمم نمی خواهد ببیند
بر لبانم غیر نام تو نیاید
جز برای تو قلم دستم نگیرد
می نویسم تا بداند عالم از من
بودم اما بی تو در دنیا نبودم
بر همه دلبستگی ها چشم بستم
من فقط مشتاق دیدار تو بودم
می نویسم تا بداند اهل عالم
تو در دنیای بیتایم گشودی
من نوشتم از زمین و آسمانش

Asheghaneh Single

Asheghaneh_Sepideh R

یک شب آتش در نیستانی فتاد
سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

شعله تا سرگرم کار خویش شد
هر نیی شمع مزار خویش شد

نی به آتش گفت: کین آشوب چیست؟
مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟

گفت: آتش بی سبب نفروختم
دعوی بی معنیت را سوختم

زانکه می گفتی نیم با صد نمود
همچنان در بند خود بودی که بود

با چنین دعوی چرا ای کم عیار
برگ خود می ساختی هر نو بهار

مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است

Hamed

Popular tracks