تا سحر اي شمع بر بالین من
امشب از بهر خدا بیدار باش
سایه  غم ناگهان بر دل نشست
رحم کن امشب مرا غمخوار باش

آه ای یاران بفریادم رسید
ورنه مرگ امشب بفریادم رسد
ترسم آن شیرین تر از جانم ز راه
چون به دام مرگ افتادم رسد

گریه و فریاد بس کن شمع من!
بر دل ریشم نمک دیگر مپاش
قصه بیتابی دل پیش من
بیش از این دیگر مگو خاموش باش

همدم من مونس من شمع من
جز توام در این جهان غمخوار کو
وندراین صحرای وحشتزای مرگ
وای بر من وای برمن یار کو؟

وندرین زندان امشب شمع من
دست خواهم شستن از این زندگی
تا که فردا همچو شیران بشکنند
ملتم زنجیرهای بندگی...

تا سحر ای شمع - علیرضا افتخاری آلبوم گل هزار بهار

هر کی با حقیقته ، تو دلش محبته ، هر کی با یه قلب پاک ، عاشق رفاقته
مثل من همیشه تنها می مونه ، یه غریبه که تو دریا می مونه
خوشبحالت که تو بی محبتی ، بردی از یاد منو
مثل طوفان اومدی گذشتی و دادی بر باد منو
تو منو شکستی آفرین به تو ، با همه نشستی آفرین به تو
تو منو شکستی آفرین به تو ، با همه نشستی آفرین به تو
تو با من عهد و وفا رو بستی و خودتم گسستی ، آفرین به تو
تو با من عهد و وفا رو بستی و خودتم گسستی ، آفرین به تو
هر کی با حقیقته ، تو دلش محبته ، هر کی با یه قلب پاک ، عاشق رفاقته
مثل من همیشه تنها می مونه ، یه غریبه که تو دریا می مونه
تو هنوز عشق منی اسیرتم ، عمر منی اسیرتم ، منو باش ای دل غافل
یه پریشون دلم چکار کنم ، خون دلم چکار کنم ، مگه اروم می شه این دل
چه کنم چشم های تو ، اشک چشم هامو ندیده ، شور و حال عشق تو از دلم پا نکشیده
تا زمونی که پی محبتم ، مستحق غمتم ، من دیونه که با حقیقتم ، مستحق غمتم
خوشبحالت که تو بی محبتی ، بردی از یاد منو
مثل طوفان اومدی گذشتی و دادی بر باد منو
تو منو شکستی آفرین به تو ، با همه نشستی آفرین به تو
تو منو شکستی آفرین به تو ، با همه نشستی آفرین به تو
تو با من عهد و وفا رو بستی و خودتم گسستی ، آفرین به تو
تو با من عهد و وفا رو بستی و خودتم گسستی ، آفرین به تو

بی محبت - مهستی

تا دور چشم مست او، جای می از نای سبو
خون کرده در پیمانه ها
بشنو از ساز قصه گو، سوز دل من مو به مو
در پرده ی افسانه ها
بشنو ناله ی درد کز دل خیزد
شاید زین ناله، خونین، اشکت بر رخ ریزد
خدا را !، خدا را !، که این شام غم را سحر از پی در نیاید
چه سازم، چه سازم، صبوری ز ما را ظفر از پی بر نیاید
تا کی ناله، تا کی مویه، برخیز ای ره نشین
گامی از کفر و دین نه، فراتر
برخیز با خیل مستان، چو می خاموش و جوشان
بنشین با می پرستان، به دور از خود فروشان
مگر از زندگانی، مراد دل ستانی
که گردون به افسون چو بستیزد، نهد از جام جم
افسانه ای در روزگاران
بیا خودکامگی از سر بنه، چون جام می در بزم یاران
در ده ساقی، زان می جامی، تا برگیرد از من خود کامی

تصنیف ساز قصه گو - محمدرضا شجریان

ای دل شده مبتلای عشقت
تا چند کشم بلای عشقت

بیگانه شود زخویش چون من
هر کو شود آشنای عشقت

بلبل صفت از هزار دستان
هر لحظه زنم نوای عشقت

چون صبح ز مهر می زند دم
تا یافت دلم صفای عشت

اسرار حقیقت آشکار است
در جام جهان نمای عشقت

گر سر برهد به خاک پایت
از سر نرود هوای عشقت

شد عاشق خسته مست و مدهوش
از جام طرب فزای عشقت

مبتلای عشق - شهرام ناظری و ارکستر خالقی

باغ رویاها - مهسا وحدت (Garden Of Visions)

عاشقان - شهرام شکوهی

من اگر در عاشقی فریب دل نخورده بودم
سر خود چو مرغکان به زیر پر نبرده بودم

تو اگر زدر در آیی
شب من سحر نمایی

(قصه شب - علیرضا قربانی (منتشر نشده

حق ناشناس - علیرضا قربانی

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

بردم از ره دل‌ حافظ به می و چنگ و غزل

تا جزای من بدنام چه خواهد بودن


خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن


باده خور، غم مخور و پند مقلّد منیوش

باده خور، غم مخور و پند مقلّد منیوش

اعتبار سخن آن چه خواهد بودن؟

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن؟


غم دل‌ چند توان خورد که ایام نماند

غم دل‌ چند توان خورد که ایام نماند

گو به دل‌ باشو به ایام و چه خواهد بودن

گو به دل‌ باشو به ایام و چه خواهد بودن

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن

تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن


بردم از ره دل‌ حافظ

بردم از ره دل‌ حافظ به دف و چنگ و غزل

تا جزای من بدنام چه خواهد بودن

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن


غم دل‌ چند توان خورد که ایام نماند

غم دل‌ چند توان خورد که ایام نماند

گو به دل‌ باشو به ایام و چه خواهد بودن

گو به دل‌ باشو به ایام و چه خواهد بودن

(Whatever Might Be) چه خواهد بودن - دنگ شو

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد 
تکیه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

آنچه سعی است من اندر طلبت بنمایم 
اینقدر هست که تغییر قضا نتوان کرد

غیرتم کشت که محبوب جهانی لیکن 
روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد

من چه گویم که ترا نازکی طبع لطیف 
تا بحدیست که آهسته دعا نتوان کرد

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست
به فسونی که کند خصم رها نتوان کرد

عارضش را بمثل ماه فلک نتوان گفت 
نسبت یار به هر بی سر وپا نتوان کرد

سرو بالای من آنگه که در آید بسماع 
چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد

نظر پاک تواند رخ جانان دیدن 
که در آیینه نظر جز به صفا نتوان کرد

مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست 
حل این نکته بدین فکر خطا نتوان کرد

بجز ابروی تو محراب دل حافظ نیست 
طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد

دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد - دنگ شو

وای به حال مرغ دل، دانه يکی و دام دو
خال به کنج لب يکی، طره مشک فام دو

محتسب است و شيخ و من، صحبت عشق در ميان
چون بکنم مجابشان؟ پخته يکی و خام دو

حامله خم ز دخت رز، باده کشان به گرد او
طفل حرام زاده بين! باب يکی و مام دو

ساقی ماهروی من، از چه نشسته غافلی؟
باده بيار می بده، نقد يکی و وام دو

مست دو چشم دلربا همچو قرابه پر ز می
در کف ترک مست بين ، باده يکی و جام دو

از رخ و زلفت ای صنم روز من است همچو شب
وای به روزگار من! روز يکی و شام دو

کشته به تير ابرويت گشته هزار همچو من
بسته به تير جادويت، ميم يکی و لام دو

وعده وصل می دهی، ليک وفا نمی کنی
من به جهان نديده ام، مرد يکی کلام دو

مرغ دل ... مرجان وحدت

امید و مسعود امینی - حیف که نمیشه

چشم مستت چه کند ... بنان - معروفی

رفت این دل سودایی گم شد دل و هم سودا
کو برتر ازین سودا، سودای دگر دارد
گر پا نبود، عاشق با پر ازل پرد
ور سر نبود، عاشق سرهای دگر دارد
دریای دو چشم او را می جست و تهی میشد
آگاه نبد کان دُر دریای دگر دارد
در عشق, دو عالم را من زیر و زبر کردم
اینجاش چه می جستی؟ کو جای دگر دارد
امروز دلم عشق است, فردای دلم معشوق
امروز دلم در دل فردای دگر دارد
در عشق, دو عالم را من زیر و زبر کردم
اینجاش چه می جستی؟ کو جای دگر دارد
امروز دلم عشق است, فردای دلم معشوق
امروز دلم در دل فردای دگر دارد


Sepideh Vahidi & Beshar Al Azzawi (Live In Morgenland Chamber Orchestera)

سالار عقیلی و فرهاد فخرالدینی (ارکستر ملی ایران) - عصر کودکی

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و ديگر نمی‌کنم

باغ بهشت و سايه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

تلقين و درس اهل نظر يک اشارت است
گفتم کنايتی و مکرر نمی‌کنم

هرگز نمی‌شود ز سر خود خبر مرا
تا در ميان ميکده سر بر نمی‌کنم

شهرام ناظری و کامکارها - کنسرت 77 حافظیه شیراز _1

مراسم نکوداشت استاد شهرام ناظری 
کرمانشاه _ دیماه 1386 

تو نکن تهدیدم از کشتن که من
تشنه زارم به خون خویشتن
عاشقان را هر زمانی مردنیست
مردن عشاق خود یک نوع نیست
او دو صد جان دارد از نور خدا
هر دو صد را میکند هر دم فدا
آدمی خوارند اغلب مردمان
السلام علیکشان کو جو امان
چون بسی ابلیس آدم روی هست
پس به هر دستی نشاید داد دست
عشق آن باشد که حیرانت کند
بی نیاز از کفر وایمانت کند
حرف و گفت و صوت را بر هم زنم
تا که بی این هر سه با تو دم زنم
با لب دمساز خود گر جفتمی
همو چو نی من گفتنی ها گفتمی
سر پنهان است اندر زیر و بم
فاش اگر گویم جهان بر هم زنم

Popular tracks by rimA II