محسن نامجو  - شبهای غم آباد

بنگر به جهان، چه طرف بربستم؟ هیچ
وز حاصل عمر چیست در دستم؟ هیچ
شمع طربم ولی چو بنشستم، هیچ
من جام جمم ولی چو بشکستم، هیچ

افسوس که بی فایده فرسوده شدیم
وز داس سپهر سرنگون سوده شدیم
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم
نابوده به کام خویش، نابوده شدیم

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حل معما نه تو خوانی و نه من
هست از پس پرده گفقگوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من

از من اثری ز سعی ساقی ماندست
وز زمزمه ی عطر اقاقی ماندست
وز باده دوشین قدحی بیش نماند
از عمر ندانم که چه باقی ماندست

Hich ( Bengar Beh Jahan)| محسن نامجو | هیچ

Mohsen Namjoo - Baroon Umad | محسن نامجو - اون شب که بارون اومد

Mohsen Namjoo - Ro sar beneh be balin محسن نامجو - رو سر بنه به بالین

هوشم ببر

می‌برزند ز مشرق، شمع فلک زبانه
ای ساقی صبوحی، درده می شبانه
وای
گر سنگ فتنه بارد فرق منش سپر کن
گر تیر طعنه آید جان منش نشانه
وای
عقلم بدزد لختی چند اختیار دانش
هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه
هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه
وای
صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا
صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه
وای
می‌برزند ز مشرق، شمع فلک زبانه
ای ساقی صبوحی، درده می شبانه
وای
گر سنگ فتنه بارد فرق منش سپر کن
گر تیر طعنه آید جان منش نشانه
وای
عقلم بدزد لختی چند اختیار دانش
عقلم بدزد لختی چند اختیار دانش
هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه
هوشم ببر زمانی تا کی غم زمانه
وای
صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا
صوفی و کنج خلوت، سعدی و طرف صحرا
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه
وای

محـــسن نامـــجو-هــوشم بـــبر

شعر: رضا براهنی
آهنگسازی و تنظیم: محسن نامجو
صدا:محسن نامجو
......

دق که ندانی که چیست گرفتم دق که ندانی تو خانم زیبا
حال تمامَم از آن تو بادا گر چه ندارم خانه در این جا خانه در آن جا
سَر که ندارم که طشت بیاری که سر دَهَمَت سر
با توام ایرانه خانم زیبا!
شانه کنی یا نکنی آن همه مو را فرق سرت باز منم باز کنی یا نکنی باز
آینه بنگر به پشت سر آینه بنگر به زیرزمین با تو منم خانم زیبا
چهره اگر صد هزار سال بماند آن پشت با تو که من پشت پرده‌ام آن‌جا
کاکل از آن سوی قاره‌ها بپرانی یا نپرانی با تو خدایی برهنه‌ام آن‌جا
بی‌تو گدایم ببین گدای کوچه‌ی دنیا
با توام ایرانه خانم زیبا
...
خاطره‌ای از تو هیچ نیاید خویش بیایی عور بیایی
فکری هیچم کنی هم تو کنارم با توام ای ایرانه خانم زیبا
...
دق که ندانی که چیست گرفتم دق که ندانی تو خانم زیبا
با توام ایرانه خانم زیبا
جا نگدازی مرا که می‌دوم از خود زیرزمین! آی وطن! زن!

با توام ایرانه خانم زیبا  | رضا براهنی | محسن نامجو

عجب بادی بروی گلشن آمد
که عمر رفته بازم بر تن آمد
دو چشم کور یعقوب گشته روشن
که بوی یوسف از پیراهن آمد

شب شنبه برفتم بر سر پل
قدمگاه علی باسم دلدل
عرق از سینه ی پاک محمد
چکیده بر زمین حاصل شده گل

دل من بود گرفتار بت جلوه گری 
دلبر گل به سر , عشوه گر ,لب شکری
دوش دیدم  بر اغیار وی را  در گذری
سوخت  از رشک دلم، گفتمش ای رشک پری 
سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری

ای بت عشوه گر و شوخ جفا پیشه ی من 
نیست جز آرزوی وصل تو  اندیشه ی من
 از تمام همتت سوخت رگ و ریشه ی من 
بعد از این ترک تو گفتن بود اندیشه ی من 

سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری

ای جفا پیشه نگارا دل خارا داری
زلف دلکش , رخ مهوش , قد زیبا داری 
تو نه میلی به سوی عاشق شیدا داری 
که من از غصه بمیرم تو چه پروا داری 

سر زلف تو نباشد سر زلف دیگری
....

Babajan Hasanov - Dotar ||| آواز و دوتار باباجان حسن اف ... درچشم باد

محسن نامجو نامه

Sher O Naghash

Circo Cafe Ft. Mohsen Namjoo - Mara Yadat Hast? | سیرکو کافه و محسن نامجو - مرا یادت هست؟

موزیک‌ جدید محسن نامجو؛
«اعترافات ۴۵ ضربی» از آلبوم «مطنطن»
New Mohsen Namjoo Song ; "45 Beat Confessions" from upcoming album: "Grandiloquent"
#MohsenNamjoo

Grandiloquent (Motantan)

45 Beat Confessions اعترافات ۴۵ ضربی آلبوم مطنطن، محسن نامجو

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

45 Beat Confessions اعترافات ۴۵ ضربی آلبوم مطنطن، محسن نامجو

ham!d

Recent comments

arezo

Sahar

hafez

Motahare

Related tracks