Upload Your Piece Here:

https://forms.gle/AsyD3FBX6YaaDHmAA

Portuguese

[بخش اول]
از پائین شهرِ وجودم
از زبونِ زخمهای زاغه نشینم
از بروزِ بارزِ خشم از داخلِ سینه‌م
دستِ من نیست که متولد نشدم ساده بمیرم
به جنگِ با خورشید میرم 
اینا میخوان یه جا توی سایه بگیرن
زندگی میگیره ازت
حتی هرچی نداده رو
عرف، فرهنگ می‌کِشن هر سمت
باید باز کرد این قلاده رو
می‌بَرَدت سمتِ پائین اون توده‌ای که ندید فراتر رو
ببین چیا چیدن توو این ساختمون
فقط واسه دعوتی از نما نرو
من کُشتم توو مسیر بهانه رو
وقتی دیدم می‌بُرن سرها سر رو
هر موردی اکثریت دیکته می‌کرد
برمیداشتم خلافِ رو
بودن فرساینده‌ست
اونا می‌زنن نباشن
من می‌سازم بکوبم
نمی‌زنم بمونم
من پشتم به هیچ جا نیست گرم 
جهانِ اطراف سردرگمه
نمی‌دونه کدوم وری بده هُلم
تا من نتونه بشه بلند
به قید و بند
نمیره پام
نمی‌افتم حتی بریزه جام
بی‌تکیه‌گام
یه ول شده‌ام
تو خُرد میشی اگه ولت کنن
هی میشه نگام خسته
می‌بینم بگاست لحظه
اوضاع میشه بدتر اگه بذارم تصمیم بگیره به جام صحنه
از شما بی‌مقدارها کندم و وصلم با چهار خط شعر به آینده
جزئیات بوده توو حجاب
وقتشه که بشه این لباس کنده

[همخوان]
می‌شم منتقل
از این حالِ منجمد
می شم منتقل
به فضای مشتعل
جُم نخوری کُشتنت
باید شد بیدار از این خوابِ مُمتنع
می‌شم منتقل
با یه دادِ آزادِ مستقل


[بخش دوم]
من زندگیم با جربزه بود
ظاهر نشدم جلو دوربینِ شما بزدل‌ها
بیخِ گوشم
زیر خونه‌م می‌کُشتن آدم
"میگن وایبِ رنگی نمی‌ده کارش"
آره لوده‌های خُرده پا
میخوابید زیر سفره واسه لقمه‌ها
بلنده شعله‌های رشدِ ما
که میسوزونه چشم و ابروت
نمی‌رسی چه فرم چه تکنیک
چه به گَردِ شعر و مفهوم
زندگیت هم نیست جدی
میمیره هر لحظه بلندگوت
رد میشه هر مود از روت
خنثی‌ای
نه قبولی نه مردود
همیشه زرد و محدود
این هم به زبونِ خودت
موردهای قبولِ دورت
این اصالتی که تومه قراره به نوه نتیجه‌ت هم کمونه کنه
من توو یه راه دیگه‌ام
که رد شم از سالِ پیشم
زبون رو از دهن بنداز بیرون
تویی مزه خوره میزِ حاکمیت
هنوز تاریک‌ام
ولی وایسادم پای معیارهام
بکنید جمعش
شما که سهل‌اید 
من زنده موندم لای شیطان‌هام
روبروی تخریب باید مخرب بود
همتون کور می‌لولید
آب ساکنه مُردید رو می‌مونید
کاش حداقل کُپی‌های خوبی بودید
نشخوار کُنه استفراغِ داغِ رئیس زیرِ سایه‌ی پول
میگیرید لب از لاشه‌ی سود
پسرهای بَده قانعِ خوب
نمی‌کنه چیزی انگیزه‌م رو کور
ترکشَم میخوره نزدیکم و دور
زیربنام رو ساختم محکم
تغییری نمیده اندیشه‌م رو زور
به حرکت درمیاد از پیشم سکون
بکشید شما نتیجه‌ش رو بو
بکَنید چاله
اما هر بار ما باز هم می‌کنیم زخمی‌تر شروع
پلاسیده‌ها
تهِ ظرفِ جهان ماسیده‌ها
نه مهمون‌اید نه اهالیِ ما
این زنجیره پیوسته‌ست 
خفه می‌شید لا توالیِ ما

Enteghal

[بخش اول]
خونه‌ی من نداره بالکن
ولی وقتی رنگ غروب میریزه رو ساختمون
تو توو بالکن ایستادی
دیگه صاحبخونه نیستم
من همیشه مهمونم تا تو میزبانی
نگاهت نمی‌کنم تا ببینمت
ما، چقدر دور میشیم با رسیدنت
خواستم تصویر کنم راهِ بِینمون رو
دیدم که فاصله بیشتر میشه با کشیدنش
یادم نی از دنیا کِی کندم
صدام زدی از توو شلوغی‌هام غیبم زد
گمون نمی‌کردم بیشتر از این بریده شم اما
تیزیِ خواستنت نصفم کرد
شدم دو تا
پلک می‌زنم یکی میشم
پلک میزنم یه چی دیگه‌ام
سومی دَمِ کوتاهِ بینِ این دوئه
و من هنوز نمی‌دونم که آخر به کی میرم
این احساس با نبودن موندگاره
بودنِ دائم تقلیلش میده به وظیفه
بذار اصابتِ دستهامون بمونن تازه
مثلِ برخوردِ اولِ دو تا غریبه
ما که نمی‌کنیم شروعِ ویژه‌ای
چند من و تو مُرده توی تابوتِ هم؟
هر لمسِ دوباره میشه سقوطِ دیگه‌ای
و دوستت خواهم داشت دروغِ دیگه‌ای
پلک می‌زنیم پایداری از دست میره
پلک میزنیم بودنمون عوض میشه
با وجودِ تاری هم هنوز می‌کنم ستایشت
ناخودآگاه تصویرت میشه صاف
نگو فضام رو خم می‌کنه شدتِ گرانشِت
گرفتاره این قصه توو پانتومیم
نباشی هستم
بمونی میرم
عدمِ قطعیتِ این عشقِ کوانتومی
دوستَت دارم
بی‌اینکه بخواهمت
مهر از من دریغ کن


[همخوان]
من رو پوسونده آنچه گذشت
تو کوتاه کن شعاعِ باورت
پوسیدگی رو باید قالش رو کَند
کی فکر می‌کرد که این رمانسِ آخره؟
من رو پوسوند آنچه گذشت
تو کوتاه کن شعاعِ باورت
پوسیدگی رو باید قالش رو کَند
کی فکر می‌کرد که این...

[بخش دوم]
درست جایی که انتظار میریزه فرو
توو این انزوای جمعی دیگه خاطره رو کی میده بروز؟
توی دست بلیطِ طلوع
وقتی که هر دومون میریم به غروب
توو این عصرِ بحران و خفقان که قاتلِ حسه
نبودنت از داشتنت نی جدا
من رسالتی دارم توو این اتاقِ تاریک
نمی‌تونم گیر کنم توی "آه اگه میشد‌ها"
من جدام از رسیدن
تقلا بی‌فایده‌ست
مثلِ دم مرگ و دعاهای آخرِ یه آدمِ بی‌خدا
چه طنزی
بهشتِ تو نیست واسه منِ کافرِ بی‌دعا
اعتماد جایی درونمون مُرد
من گذشته رو کندم با دست پیِ یه دلیل
تو دست زدی به دلِ یه بدیل
ببین چقدر فرق دارن دستهامون
چقدَر دورن نگاه‌هامون وقتی که میخورن به هم گره چشمهامون
ما رو روی یک بومِ مشترک کشیدن
ولی چقدر فرق دارن با همدیگه رنگِ نقش‌هامون
دیدی فرق دارن درد زخم‌هامون؟
که هیچ جاده‌ای نیست بینِ شهرِ حرف‌هامون؟
این افقِ رویدادِ یک عاشقانه‌ست
میمیره با هم نبضِ فردامون
آزادترین سرزمینم اِشغالته و امکانِ رهائیم توو انکارته
نمی‌دونم میشیم شروع یا میگیریم پایان
وقتی پیدا کنه هجوم این حس خاتمه
من یه داستانِ طولانی‌ام منتظرم تا تو بتونی به قدِ یه قصه کوتام کُنی
نباشم هستی
بمونم میری
عدمِ قطعیتِ این عشقِ کوانتومی
دوستم داری
بی‌اینکه بخواهی‌ام
مهر از من دریغ کن

Ofoghe Rouydad

Lyrics & Vocals: @AliSorena X @BahramNouraei
Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun
Art Director: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

(سورنا)
چکید یه قطره از سقف نگات  
تو انعکاس زندان تو چشات  
باد زد تو پنجره ها  
یه جمع بزرگ انسان تو چشات  
حرکت کرد با خیزش خشم  
یه تظاهرات امکان تو چشات  
ارتش سرما اشکتو کشت  
مرد یه کردستان تو چشات  
تا طلوع صبح بعد به اعتراف تابید 
که خون خورشیدو ریختن غروب قبل 
از زمین زرد شد نهال یخ 
ولی تو خاکو می خواستی  واسه کشت آزادی 
واسه فریاد برهنه مادر تو روی درهای فولادی  
مین خشممون ترکید چکید رو‌ی سر یه جمع تو انفرادی 
ما فریاد زدیم خفگی مرزو  
آزادی زندگی یه تنگی زن رو 
زمستون و تن بی درخت بود  
ننوشتیم خفگی بذر رو  
تو کف آسفالتی که داده و سنگ                
آغوش آوازه و جنگ  
با بوسه عشق تولد جنین آزادی تو قنداق تفنگ 
بازاره و جنگ سر گوشتای تیکه تو سفره  
برا زندگی امن با چکش سود  
از جنازه ها ساختن قفل طلا  
می فروشن به قیمت باج  
به قدرت و امنیت  
میل به پدر از ترس نبود حماقت فقط 
احمق اونه که رو کله شه هیبت تاج  
به جاکشان دربار  
استبداد مرزها 
از موج خروشان طغیان سرما  
ما رو از زخم جنازه هامون  تشخیص بدید فردا  
واسه تغییر از مبنا   
ضد تبعیض و بی پروا      
طی کن راهو بده صداتو  
زنده کن نگاه‌تو وسط شکست 
نفس بکش و مست طی کن حصار تار رو  
تن لت و پار و این زخم رو برقص  
بده به ترس  
تن بده به ترک هر منطقه امن  
تن بده خطر 
بده به دره 
بده به رنگ  
تن بده به صحنه شکنجه نفس 
تن بده به عرصه ای که جنگه

(بهرام)
می خونه سرود خون 
وسط جبر و جنون زور 
سپاه ماره رو شونه ضحاک زمون 
می کنه ترس و شک از دلش دور 
وسط یه مشت گیج و کر و کور 
محدود به دغدغه نون 
سوا نمیشه کرد دشمن از دوست 
ظلمت از نور 
زده به زخمش نمک تلویزیون 
از چهارتا فصل سهمش فقط زمستونه 
حذف شده تنش از صحنه شهر 
واسه وجود می زنه پارچه سر چوب 
میریزه تو، میزنه بیرون 
از هر چی بند و بار گریزون 
میسازه از بدنش پلاکارد 
میسازه از موهاش تریبون 
اون کابوس عرفه 
پایان سلطه خطبه تو نماز جمعه 
دختر آبی شعله ظلمه 
روشن شده فضا از سوختن جرمش 
اونه یه تنه با قلب بزرگش 
می گیره کل قدرت رو به سخره 
رخ میده به این شطرنج بی مهره
که تو هر خونه موهای شب رو می بره 
خون مهتاب سر سفره 
پخش میشه بین اشراف سر قله 
همه چی فرو می ره از سر گنده 
بازی ساده ست هرکی زودتر بگه بله برده 
شده پر خون پر عقده 
توی این دهنای اسلحه خورده 
ایمان زنجیره گردن مؤمن 
نقطه! سر خطی یا ته جمله ها؟ 
رسانه ها همه زردن 
تیترا میگن کلیکم کلیکم کن کلیک 
واسه مبارزه مون می فروختن بلیط 
توده ها شو می خوان تو این درگیری 
به نظر شما اینا داره تاثیری؟ 
یا سیاست یه سرگرمیه سر پیری؟ 
بچه ها خوشحالن با خبر تعطیلی 
زنده هام شلاق و چند سالی تعزیری 
هی آبادی مسموم برج بلند تو اوج تباهی بود 
پوچی هر چه بخواهی بود 
حیفه این همه ماهی معصوم که تو رود تو مرد
تا که سرخ بشه آبی تون 
حیفه شعری که کردم از پرده پاره گوشهای شهرتون آویزون 
!حیف

اما ما نمی ریم از بین اینو قول میدم بهت
عذامونو می کنیم عید اینو قول میدم بهت
نمی دونم کجا و کی
با کیا و چطوری 
اما تهش نمیگیم حیف
اینو قول میدم بهت

Khoone Khorshid

Khoone Khorshid [Prod. Peymandegar]

Lyrics & Vocals: @BahramNouraei X @AliSorena  
Music Producer: @AshkanMousavi
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun
Art Director: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

(بهرام)

شنیدم انقدر سخن زور
تهدید و خط و نشون
که داره میاد از گوشم خون
بزرگ نشدم تو پر قو
حریفم نشد بدون کسی
اگه شده بگو کو؟ کو؟
پازلتون نمیشه جور
تیکه هات نمی ره تو
خمی نمیاد رو ابروم
بازی سر چیه؟ بپیچید بهش
جدیاشون پیش ما ان نمیاید به چشم
نمیاید به گوش
قلمم تک و تیز و تنده
بیست ساله می چرخه هنوزم غلاف نشده
ابراهیمتون تبرش کنده
بگو من تنها بتی ام که خراب نشده
تلمبه ی کی کرده کله تو گنده؟
بگو هنوز قدر غبغب من باد نشده
هرکی می خواد بفهمه بره دوراشو بزنه
ولی آینده شو پیش ما خراب نکنه
قلمم کلاشه جای گلوله ها واژه
بچکونم ماشه خون بدخواهام می پاچه
بگو هرکی دلش می خواد با ما آشنا شه
جای ما تو کتابائه نه پشت ویترین تاجر
خاطرات مائه که هنوزم تو خیابونائه
بلیط ماها رو نمی فروشن پشت باجه
میگیم هرچی بخوایم راجع بهت نمیشیم ساکت
برام فرقی نداره رو سرت عمامه یا تاجه

زندگی چیه جز دو تا دوست، غذا و سفر خوب؟
که اونم گرفتن ازمون
رفیقامونم زدن از پشت
روم گذاشت اثر سو
نشون میدم به همه دندون
دستام می برن بالا از کوه
پام مال راهای دور
مقصدم همیشه نامعلوم
عمرمون رفت با غر و لند
گذشت به جستجو
ولی نکشیدیم زیر و رو
نکشیدیم زیر و رو
زندگیمو تف می کنم تو روی رفیقای خائن، دشمنای بی وجود
حکومت فاسد جامعه بی شعور
متنفرم از همه تون که یه کشوری ساختین که مظهر ظلمه
روزی نیست که زندگیمونو حراج نکنه
هر گهی می خوریم همه ش جرمه
زنده نمی مونه کسی که خلاف نکنه
دم حجله ها پر از جسد گربه 
حکمی نمونده که قاضیتون برامون نبره
توی بدنامون پر شد از ترکش سربت
انگور خشممون هنوز شراب نشده
ما موندیم و کلی دروغ و غرور کاذب
کلی دست پشت پرده
کاسه زیر نیم کاسه
من فرزند فرهنگ مسمومتون نیستم
من مادرم قصه ست پدرم آوازه
این یه جنگه بین من و عقاید مردمم
من که از اولم گفتم 
بگو باورم کنن
اینا نمی خوان بفهمن من چی میگم
میگن پیچیده م
هل نشو پاتو بردا از رو دمم
جایی که ما باشیم میاد بوی خون تازه
قلندر بیداره هنوز شبمون درازه
آدمایی مثل ما تو جامعه زیاده
که شعرمون هنوز واسشون هویت می سازه
خاطرات مائه که هنوزم تو خیابونائه
قلم ماهارو نمیشکونه زور ظالم
ورقمون نمیشه تو دستتون مچاله
تا نیومدم سر وقتت خودت برو پی کارت

(سورنا)

یه خشم کهنه زیر پوست زمان 
یه هروئین لخته تو مغز همه
من هنوز قلبم میزنه
چیزی نمونده که از دست بدمش 
میگم ..
هنوز هست کسی بخواد پی من بگرده 
سفت و محکم رو ‌به جریان مرگ 
ترافیک لاشخورا دونه دونه کم میشه 
این جریان تازه همه رو رنده کرده 
پس از تاریخ بپرسید 
نه از بردگان برده دار ترسوی صحنه 
ما زنده بودیم و همین بس بود
که دلیل محکم مرگه 
راه نرو رو‌ پنجه لا جسد های خواب 
بکن تو مغزت مبارزه سخته 
به این جمع کسی دعوتت نکرده 
بجنگ با جنگش …برقص با رقصش 
من کفرم که نمی ماله زهد 
بده منو به توبه نامه لو
زوزه میدم به گرگهای لخت 
باشعر…
قلّاده ت رو تف کن مونده اگه هنوز واست راه نو
سگ سازمانی بیا بگیر پاچمو 
جوری بیتو می کوبم 
که چرک بزنه از تو سوراخ دماغتون با فلو
سیرک صلح با طعم شیک جرم 
که توی ایدئولوژی ها میده فرم بهت 
هیپ هاپ تا ابد جرمه 
تو دنیایی که کلی پلیس ریخته پشتش 
بده بره سینه به سرخی 
ما که خلافکاریم بذار گیر بده عرف 
این ارشاد یه گرگ تو میشه جلوت 
من هنوز یه شیر تومه می ده تلوت 
پس ...
هم قبله ام به جرمم 
هنوزم زنده ام به تخمم 
باده پشتم وغریبم به کشورم 
من اصلا قانونتونو ندیدم که بشکنم 
و زندگیم یه ارکستر و سازم این هراسش  
کشتن پدر بالاترین فرازش 
فالش زدم گام عشقو گمراه تر از پیش 
نبضو گم کردم 
افتادم از ریتم 
وسط این زمین تار و شرارت بی انتهای قلب منطقه 
و توی خایه مال تو اوج حل درد و مسئله 
چه می فهمی از قانون و جرم حمل حنجره 
این نرم اوله تو اوج درد طبقه 
بکش تا کشته نشی توی قلب مهلکه 
به جرم درد .. به جرم رقص.. به جرم فقر ..
بالاخره یه گوشه کنج بند بشین و زل بزن به پنجره 
دکوره رعد عربده شیر مرده بعد حلقه 
رقص ما جا خالی تیر توی سنگره 
رندگی سخته اما بعد هر دفعه 
به خودم میگم باید بجنگی وسط جنگل..هی..
تو سلول دفن زیر خبر پر از رعشه 
ادبیات ماها توقف لحظه ست 
تا میله ها زنده باشه ما به عکسش 
درخت می کشیم از قلب دفتر شکسته 
مهم نیست قلب هامون زخمه 
مهم‌ بودنه این انتخاب جبره 
پر کن هر ساغر رو به زخمت 
که حضور ما ترکیب آهن و‌درخته….

Mahlake

Mahlake [Prod. Ashkan Mousavi]

Lyrics & Vocals: @BahramNouraei X @AliSorena  
Music Producer: @Peymandegar
Mixing & Mastering Engineer: @AshkanMousavi
Visual Artist: Erfan Ashourioun
Art Director: Setareh Malekzadeh • https://ghogha.me
℗ 2024 Peeleh • https://peeleh.com

(بهرام)
عقل و احساس و همه حواس 
همه به کار ای امان از این روزگار  
که تو چنگش اسیرم 
اسیرم، اسیرم هی اسیرم  
خواب به چشامون حرومه  
بس که زیبا شده زشت 
شب تو وجودمه تومه  
دلم سیاهه به عشق 
بذر ما خوب و گرونه  
ذهنتون قابل کشت 
دست ما داس زمونه  
وقتشه یه فصل تازه نوشت
انگا داشتنم زوره 
نمیخواستنم خوبه 
هلی کوپترم تو مه پی ریش سوخته شیخ 
هنوز میچکه خون از دندون خفاشای غار بهشت 
ولی ماییم حقیقت شورش 
جوری که ندیده کسی به چشم    
ریگی ببینیم به کفشی که پاته 
یه چیزی میگیم بهت نمیره یادت 
جوابش هرچی که میخوادم باشه 
سوالا بدجوری می کننت ساکت 
نه میخوام تهدید کنم نه خواهش 
نه میخوام تغییر کنه نگاهت 
ببینیم کسی رو تو راه مانع  
رسیدگی میشه سری به حسابش 
منم و تیغ صدام 
کسی نمی شینه جام 
فرقی نمی کنه رویی یا زیر نقاب 
یاغیا یار ما تاریک تریم از سمت تیره ماه 
می گیره پشتتو کی؟ می بینیم کلشو ریز  
با سورنا سر قرار تو عمق فاجعه  
ساعت گرگ و میش 

عقل و احساس و همه حواس همه به کار 
ای امان از این روزگار 
ما هنوز تو جنگیم  
تا بهار کلی مونده راه 
کلی نهال تو سرمای این شب تار تو خاک کردیم 
نه قیل و قال کردیم  
نه کسی رو خار کردیم 
فقط گذار کردیم 
همه رو دچار کردیم 
تو ما رو نمی شناسی 
تو ما رو نمی فهمی 
ما یا جایی نمیریم  
یا بریم برنمیگردیم نه 

(سورنا)
نه پشت کسی زدیم به راه  
نه کسیه پشتمون بذار 
ببینیم کیه طرف ما؟  
نباشیم می ره این طرف به گا  
تنهایی جفت کردی با تاج  
لای دیوارهای ریخته وسط خاک  
پنجره رو نگه داشتی به زور  
به اربابت میگی درم بذار  
من خار دارم قد لب دار پاره م  
مرگ زیر چهار پایم زد  
میکنم لای آرواره م دفنت  
به لی کشیدیم طی کردیم راهو  
میلی نموند بی رقیب  
انگار زد بهتون ت ت ت تریلی
از رو خون ما نرو  
سره تو لونت باش همون  
تو خون و ماتم و غروب و دار  
دفن شدن همه خونه ها  
سرو تو خم کردی رو‌به مزدورا  
عرت رو بزن با پالون جدید  
د بگو نرخ فروش آدمو  
جمعتون کردن خونواده تون از کف خیابونا 
از کف خیابونا کشیدیم حق خونواده رو  
غرور ما برا فروش آدما تو سوز راه نبود  
نبوغو کوبیدیم به جای همه 
ولی کسی بهرام و سورنا نشد 
ساعت زوزه ست و نیش 
منتظریم تا که میش برسه
شعر .. جرم .. جنگ .. جنگ 
می خونیم بعد مرگ حتی نا میرا تا ابد  
سلطه .. نرم .. سقف .. مرز  
معنی نداره واسه اونی که مرگو معامله کرد 

(بهرام)
عقل و احساس و همه حواس همه به کار 
ای امان از این روزگار ما هنوز تو جنگیم 
تا بهار کلی مونده راه 
کلی نهال تو سرمای این شب تار  
تو خاک کردیم 
نه قیل و قال کردیم 
نه کسی رو خار کردیم 
فقط گذار کردیم 
همه رو دچار کردیم 
تو ما رو نمی شناسی  
تو ما رو نمی فهمی 
ما یا جایی نمیریم یا بریم برنمیگردیم نه  

(سورنا)
تو ساعت گرگ و میش  
رد میشم از خونه سرخم  
رو خون پامالم  
خونه خراب آوارم 
خونه طوفان زده ها  
خونه چوپان زده ها  
از هر دیوار که باقی شد  
هر خشت سلاخی شد

(بهرام)
تو ساعت گرگ و میش 
زدم بیرون از لونه مار 
از خونه فقر و دروغ و شعار 
از داغ دل ما تا بوسه دار  
هر کسی راهی شد 
کلی نقشه طراحی شد 
چه جاها که به جای ما خالی شد 
و فرهنگ ما سهم سپاهی شد حیف!

(سورنا)
منم بی راهه رویا 
یه بداهه عریان 
میون این کویر 
زخمی ترین واحه دنیام 
چادر سوگم از طاقه ترکان 
عطر یه زوزه م از نافه گرگا 

(بهرام)
تنم خرابه پرراز 
پر زوزه و خرناس
من یه جنگل متروکم
تو یه گم شدگی خودخواست
حس میشه رو دوشم سنگینی فردا
تا روز خروشم هم نشین تنهام

(سورنا)
دالان جرمم من 
تالار سرخم 
نه خار زیر پالانم 
آزاده گرگم من 
سرخم مثل مادر شب 
سرخم‌ مثل آذر و رعد 
سرخم مثل تاول و درد 
سرخم مثل آخر خط 

(بهرام)
حق تو کفرم من
زخم سرد و خشکم من
بلعیدم یه طوفانو اما توی آرامش صبحم من
تیره م مثل دامن مرگ
تیره م مثل خاکم و سنگ
تیره م
چشماتو ببند
یا بیا تو باغ یا در باغو ببند

(سورنا)
من زنده م آبو بند 
طعم ناب رو ببند 
آفتاب رو ببند 
از رو صورت پاره و زخمی ما 
با جراحت و جریده قاب رو ببند 
بعد ولوله تو بیابون ستم 
بعد زلزله ستون و طاقو ‌ببند 
آخرین پنجره های رهای بی تاب دیوار خراب رو ببند 

(بهرام)
دست و پامو ببند
جاده ها رو ببند
اگه می تونی دهن ما رو ببند
آخر بازی همینجاست
در بیت و میت دربارو ببند
تا آخرین سربازو بزن
تا آخرین رگبارو ببند

(بهرام و سورنا)
همین درده و همین دغدغه ست که نزدیک کرد ما رو به هم

Gorgo Mish

Gorgo Mish [Prod. Peymandegar]

هیچکس - من چیزی که می‌خوام

کلام: هیچکس

آهنگسازی: چکاو

twitter.com/HichkasOfficial
www.instagram.com/HichkasOfficial

twitter.com/_chakav_
www.instagram.com/_chakav_


********

همخوان:

من چیزی که می‌خوام درده
من چیزی که می‌خوام تو دستای سرده
من چیزی که می‌خوام واسه‌ش جون میدم و خون داره می‌چیکه از زخمای برده

(×۲)



قسمت ۱:

من چیزی که می‌خوام یه خیال راحته، پک و پاره‌م
کوتاه بیام که چی بشه؟
تو راهم پا می‌ذارم و همه‌ی قانونا هم زیرشه
رفیقم رو حکم دادگاه یادگاری می‌نوشت
«برمی‌گردم ولی بدون دستبند
یه بطری پر، یه دونه فندک
شادیامو تقصیم می‌کنم باهاتون و رو صورت قاضی می‌کشم یه دونه لبخند»
من چیزی که می‌خوام پوله
از بچگی جیبمو زده‌ن
از همه چی بوی رانت میاد
ماشه حساسیت داره، می‌خارونم
همه‌گیره شجاعت
عطسه می‌کنه اسلحه سمت
هرچی کثافته
هرچی تسنیمه
هرچی که بایده
هرچی تکبیره
عافیت‌طلبی هم دیگه جواب نی
دستمال به دست خایه‌مال هم دیگه اینو فهمیده



همخوان:

من چیزی که می‌خوام درده
من چیزی که می‌خوام تو دستای سرده
من چیزی که می‌خوام واسه‌ش جون میدم و خون داره می‌چیکه از زخمای برده

(×۲)



قسمت ۲:

من چیزی که می‌خوام، هیچی جاشو نمی‌گیره
آزادیو می‌خوام، که سیر شیم
مخالفت مجاز، یعنی تو سیرکیم و ازمون می‌خوان که شیر شیم
من می‌درم
دیر نیست روزی که نیست شین
سوزن چشای تیز گیر می‌کنن رو صفحه‌ی روزگار و تکرار می‌کنم
من اینو می‌خوام
اینو می‌خوام
اینو می‌خوام
به کم راضی نیستیم
می‌خوام بدونی که 
من چیزی که می‌خوام هزینه داره
میدم، میره زیر خاک مین کینه‌ها
و ریشه میدوونیم تو مسیر پیروزی
دوباره می‌شه ساخت
بیدار شین
یه مارپیچ
هیچی نیستین، مار بیمار
می‌خوام هیچ شکی نمونه
با زغال بخت می‌زنیم پرده‌ها رو آتیش
از پنجره‌ی فرصتا می‌تابیم جای تاریک
من چیزی نمی‌خوام به جز یه زندگی عادی



همخوان:

من چیزی که می‌خوام درده
من چیزی که می‌خوام تو دستای سرده
من چیزی که می‌خوام واسه‌ش جون میدم و خون داره می‌چیکه از زخمای برده

(×۲)



قسمت ۳:


من چیزی که می‌خوام، اگه نباشه میسازم
نگاهم رو به جلو، فقط می‌تازم
مهم نی واسم چی میشه
بگو دیوونه مث منو کی دیده؟
طعم پیروزی میده، انتقاممون شیرینه
من چیزی که می‌خوام همه‌چیه
یعنی همه فرصتا
همه‌ی دریچه‌ها
همه‌ی خنده‌ها
اسلحه روی شقیقه‌ها
هرچی دیده باشم و همه‌ی ندیده‌ها 
من چیزی که می‌خوامو می‌گیرم
کسی جلودارم نیست
رود مذاب تو شیب
عقاب تو دیدم
من چیزی که می‌خوام، واسه یه بار هم ثباته
شوخی ندارم وقتی می‌گم باید خون شغالو ریخت
زمان می‌گذره، در حال شمارشیم
دوباره تیک تیک می‌زنه
تق تق 
صدای آخرین گلوله تو آخرین خشاب شیر
آویزون میشه فرمانده کل قوا به تیر


همخوان:

من چیزی که می‌خوام درده
من چیزی که می‌خوام تو دستای سرده
من چیزی که می‌خوام واسه‌ش جون میدم و خون داره می‌چیکه از زخمای برده

(×۲)

من چیزی که می‌خوام حبس داره، درده
من چیزی که می‌خوام تو دستای سرده
من چیزی که می‌خوام درده

Man Chizi Ke Mikham

خمیازه
آهنگساز، میکس و مسترینگ: فرشاد
جلد: هلّه
مدیر اجرایی: علی اسماعیلی
زمستان ۱۴۰۳
——-
بخش اول

دنبالِ آیام
لا بقایام
یا می‌شم گم‌تر
یا نمایان
جدام راضی‌ام، مُدام راهی‌ام
سوال باریدم
جواب نروئید
من موندم با زوایام
تو تکاپو تاوون داره فراسو
شک دارم هم به وزنه هم به ترازو
بیش از حد گم می‌شن همه‌ی دلیل‌ها
برا کی؟ بره کِی؟ اصلا خودِ برا کو!؟
زدم ضربه باز کرده در آشوب
میگه التماس کن ذره‌ای برا نور
ولی صلحِ درون یعنی نبینم هیچی
پس چیه فایده‌ی نور بره کور؟
پشتِ پنجره ایستاده آلتِ قتل حالتِ بعد می‌کنه یقه‌م برای من
آرامش و راحتِ تن
یعنی خونریزی نکردن با تنِ زخم
نه وطن دنیا نه دنیا وطنم
همینه طعمِ ته‌مزه‌ی دهنم
قبلِ اینکه فکر کنم تصمیم گرفتم
تصمیم گرفتم که فکر کنم
آسایش، التهاب شکنجه‌ست
تعلیق، انتخاب شکنجه‌ست
عمل کردن، انفعال شکنجه‌ست
ضربه یا حفظ گارد شکنجه‌ست
سکوت، حرف، ازدحام شکنجه‌ست
مرگ بر یا زنده‌باد شکنجه‌ست
ولی موج رو نسپار به دستِ لنگر

همخوان
تو آغوشِ تابوتِ زندگی عمیق کندم قبرِ مرگم رو
زمانِ من بریدنی نیست
پس از دستِ این لحظه در نرو
تو آغوشِ تابوتِ زندگی
همه چیز میخواست بشم گیج‌تر
شکوه ساختم از به هم ریختن
یه کم بیشتر، یه کم بیشتر
برق زدم
صدام اومد بعدا
من برق زدم چون
صدا اومد از قبلا

بخش دوم
صدای شکستن بلند شد
پنجره رو به بیرون شده بود خُرد
نمی‌شکست بغضم با اینکه درونم شده بود تُرد
خمیازه‌ی عظیم تو آسمون می‌چرخید
همه‌ی نِگاهش می‌کردن با دهنِ باز
با چشمهای سفید
روح محیط رو می‌بلعید
من دیدم آدمها هرز میرن
صداها محو میشن
توی رخوتِ جمعی
بی‌توجهی به این کسالتِ تحمیلی
یعنی درگیری با هر کثافتِ تزئینی
خمیازه پخشه با رضایتِ تسلیمی
خشکیدن با سرایتِ تضمینی
فرو نرفتن با جراحتِ سنگینی
زورِ زیاد میخواد و قرائتِ بد‌بینی
می‌پوسه مغز بیرونِ جمع
فقط وقتی که روش نظارتِ قلبی نی
باشکوهِ تنهایی
حتی وقتی با خودت تو دعوایی
این یعنی هنوزم دنبالِ معنایی
شکلت رو بشکن اگه طرحِ فرمِ فردایی
وقتی کامل خاکستر شدی
تازه باید با جفت دست‌هات شعله برداری
تنفسِ مرگ تو خمیازست
نفس زندست تو اوجِ ژرفایی که
همراهی یا تضاد شکنجه‌ست
باشی راویِ قصه‌هات شکنجه‌ست
باید برسه زودتر پات به مقصد
تا بفهمی مقصد و راه شکنجه‌ست
حرکتم خیلی بیشتر از موندنمه
هر قدمِ بزرگ تو حیات شکنجه‌ست
یه لحظه‌ست که میاد فریاد به دستم
می‌کِشم که خودِ فریاد شکنجه‌ست

همخوان
تو آغوشِ تابوتِ زندگی عمیق کندم قبرِ مرگم رو
زمانِ من بریدنی نیست
پس از دستِ این لحظه در نرو
تو آغوشِ تابوتِ زندگی
همه چیز میخواست بشم گیج‌تر
شکوه ساختم از به هم ریختن
یه کم بیشتر، یه کم بیشتر
برق زدم
صدام اومد بعدا
من برق زدم چون
صدا اومد از قبلا

Khamiyaze

Lyrics & Vocals: Ali Sorena 
Music Producer: Atour @Atour
Mixing & Mastering Engineer: Dehghan @saeed-dehghan
Graphic Designer:Dej Crew
Visual Artist:Erfan Ashourioun 
Art Director:Sorena
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شعر و اجرا: سورنا
آهنگ:آتور
میکس و مسترینگ :دهقان
جلد:گروه دژ
ویژوال آرتیست:عرفان عشوریون
کارگردان هنری:سورنا

 صاعقه
بخش اول 
تو ذهنم لحظه لحظه صاعقه‌س
یه دنیای تازه تو راهه پس 
تصویرا می‌میرن تو قاب عکس 
لحظه‌ها می‌میرن تو حافظه‌م 
یه مبارز سرسخت ساختم از خودم 
یه کرگدن که شهر رو می‌کشه تو دماغش 
باید بدم به دست مرگ زندگی رو‌ فکر کنم به رقص 
نمی‌خوام بلیتمو پس بدم 
یه جایی از شعر زندگی نیست خوندنی 
اونجا که لحظه‌هاتو توی سوزوندنی 
یه عفونت سرگردون بین سنت 
که نه میل به رفتنی نه استحکام موندنی 
یه جا که باید همه چیزاتو ترک کنی 
انگار که توی سرما به لباست هم شک کنی 
یه جا که باید قبول کنی حوادثو 
و‌ بزنی تو صحنه هر جوری که شد هر طوری 
آدما لحظه‌ها رو می‌کشن پشت هم 
اکثرا بزدلن 
اینا به تخمتن 
یه جایی از خودت می‌پرسی که یا باید برده باشم 
یا که خودکشی بکنم یا باید کشته شم 
تصمیم من همینه که باشم 
مهمم نیست از گله‌ها جدا شم 
یه جا می‌گی نشد اونی که می‌خواستید 
مهم اینه شدم همونی که خواستم 

همخوان 
این سیر فقط زخم ساده نیست 
سراپا تو لحظه‌های ریسک 
می‌سازیم رد پا رو تیغ 
جهان ما لای چند تا بند ساده نیست 
نگاهت به قهرمان و لردته 
یا زیر چشمای شرت می‌کشی سرمه 
می‌سازی معنا رو با حرکت 
یا بسته شدی هنوزم به تختخواب هیچ؟

بخش دوم 
هر آزاده رفته مست تا ته سقوطو 
مفت نمی‌دن به دست باور صعودو 
یا عر بزن مث جدت به بردگی 
یا پرت شو بدون ترس تا ته سقوطو 
ما که نیمه‌مون خطره 
نیمه‌مون تباهی 
اما زنده موندیم بین غبار قوانین رؤساتون
که می‌گان هم رو دوباره از پایین 
واسه بیچاره‌ها می‌سازن وجدان اخلاقی 
اما تازه شروع این حوالی رو رفتیم 
این‌‌ واسه شما که تو‌ جهان نمادینه غرقید 
می‌زنیم تو هر چی وایسته رو‌به‌روی زندگی 
ما جنگیدیم… می‌جنگیم و خواهیم جنگید 
من دادم رفت اون که تو بیمه می‌شناسی 
همون حس گوسفند رو‌ می‌ده بهت بتاز 
گرگ‌های واقعی هم رو از برق چشم پیدا می‌کنن 
ما اینجاییم تا دنیای دیگه‌ای بسازیم 
تف به این انحصار و رسته 
تف به افتخار و دسته 
ما مهره‌های چوبی نیستیم 
خسته اما بر حق می‌زنیم به صحنه 
اون لحظه 
که توی راهت عابری نمونده 
پری از شک به بودن 
همون‌جا حس گناهو می‌کارن تو جونت 
نه تو بر حقی پاشو راه بریم هنوز 
بگو گه می‌خوره کسی از بالا بهم نگاه کنه 
با هر بهونه ادعا کنه
بجنگ یه نیروی عظیم درونت دفنه 
ناجی نساز ازشون تهش یه مرگه 
یه جا می‌رسه می‌فهمی اینو بچه 
که زندگی یه کمدی دردناک رقصه 
یه جا که خودتی و زخمت 
اونجا می‌بینمت واسه فشردن دستت 
این سیر فقط زخم ساده نیست 
سراپا تو لحظه‌های ریسک 
می‌سازیم رد پا رو تیغ 
جهان ما لای چند تا بند ساده نیست 

همخوان 
این سیر فقط زخم ساده نیست 
سراپا تو لحظه‌های ریسک 
می‌سازیم رد پا رو تیغ 
جهان ما لای چند تا بند ساده نیست 
نگاهت به قهرمان و لردته 
یا زیر چشمای شرت می‌کشی سرمه 
می‌سازی معنا رو با حرکت 
یا بسته شدی هنوزم به تختخواب هیچ؟

پایان.

Mojassameh

Saeghe (By Atour)

So I spent the past 3 days to devise and arrange this from a poem I wrote ~5 years ago when I was giving my kitten away. i have never put as much effort in mixing as in this song. I hope you like it :) 

Instrumental arrangements by Parham GG.

Lego

Theater is life 
The rest is set dressing

Portuguese

Syd Hosseini

Related tracks